Kanker overleven is allesbehalve eenvoudig. Het een keer doen is misschien wel het moeilijkste wat je ooit hebt gedaan. Voor degenen die het meer dan eens hebben gedaan, weet u uit de eerste hand dat het nooit eenvoudiger wordt. Dat komt omdat elke diagnose van kanker uniek is in zijn uitdagingen.
Ik weet dit omdat ik een achtvoudig overlevende van kanker ben, en ik vecht opnieuw voor de negende keer tegen kanker. Ik weet dat het overleven van kanker geweldig is, maar bloeien met kanker is nog beter. En het is mogelijk.
Leren leven terwijl je het gevoel hebt dat je doodgaat, is een buitengewone prestatie en een die ik toegewijd ben om anderen te helpen bereiken. Hier is hoe ik leerde gedijen met kanker.
Die drie gevreesde woorden
Als een dokter zegt: 'Je hebt kanker', lijkt de wereld op zijn kop te staan. De zorgen beginnen onmiddellijk. Mogelijk wordt u overweldigd door vragen als:
- Heb ik chemotherapie nodig?
- Verlies ik mijn haar?
- Zal straling pijn doen of verbranden?
- Moet ik geopereerd worden?
- Kan ik tijdens de behandeling nog werken?
- Kan ik voor mezelf en mijn gezin zorgen?
- Zal ik sterven?
Ik heb die drie enge woorden negen verschillende keren gehoord. En ik geef toe, ik stelde mezelf deze vragen. De eerste keer dat ik zo bang was, wist ik niet zeker of ik veilig naar huis kon rijden. Ik raakte in vier dagen in paniek. Maar daarna leerde ik de diagnose te accepteren, vastbesloten om niet alleen te overleven, maar ook te gedijen met mijn ziekte.
Wat betekent overlevende kanker?
Google 'overleeft' en je zult waarschijnlijk deze definitie vinden: 'Blijven leven of bestaan, vooral in het geval van ontberingen.'
Door mijn eigen kankergevechten en door te praten met degenen die door kanker zijn getroffen, heb ik ontdekt dat dit woord voor veel mensen veel betekent. Toen ik vroeg wat overleven betekent binnen de medische gemeenschap, zei mijn arts dat overlevende kanker betekende:
- Je leeft nog.
- U doorloopt de stappen van diagnose tot behandeling.
- Je hebt meerdere opties met de verwachting van positieve resultaten.
- Je streeft naar genezing.
- Er wordt niet verwacht dat je dood gaat.
Toen ik in de wachtkamer van het ziekenhuis vaak met collega-kankerbestrijders sprak, ontdekte ik dat ze vaak een andere definitie hadden van wat het betekende om te overleven. Voor velen betekende het gewoon:
- elke dag wakker worden
- uit bed kunnen komen
- het voltooien van activiteiten van het dagelijks leven (wassen en aankleden)
- eten en drinken zonder over te geven
Ik heb de afgelopen 40 jaar met honderden mensen gesproken die tijdens mijn reis met verschillende periodes van kanker werden behandeld. Afgezien van de ernst en het type kanker, heb ik ontdekt dat mijn overleving ook afhing van factoren buiten de ziekte zelf, waaronder:
- mijn behandelingen
- mijn relatie met mijn dokter
- mijn relatie met de rest van het medische team
- mijn levenskwaliteit buiten mijn medische toestand
Veel mensen hebben me door de jaren heen verteld dat overleven simpelweg betekent niet sterven. Velen zeiden dat ze nooit hadden overwogen dat er nog iets anders te overwegen was.
Ik heb met veel plezier besproken hoe ze konden gedijen. Het was mij een genoegen om hen te helpen zien dat ze een productief leven konden leiden. Het was echt geweldig om hen ervan te overtuigen dat ze gelukkig mogen zijn en vreugde mogen ervaren tijdens de strijd tegen kanker.
Bloeien terwijl je sterft aan kanker
Het is een oxymoron om te leven terwijl je sterft. Maar na acht succesvolle kankergevechten, ben ik hier om je te beloven dat het meer mogelijk is dan je weet. Een cruciale manier waarop ik door en tussen kankerdiagnoses heen ben gegaan, is door mezelf in te zetten voor mijn gezondheid en ziektepreventie.
Door mijn lichaam te kennen wanneer het goed voelt, heb ik door de jaren heen kunnen vaststellen wanneer het niet goed is. In plaats van het weg te wensen of de signalen van mijn lichaam om hulp te negeren, handel ik.
Ik ben geen hypochonder, maar ik weet wanneer ik naar de dokter moet om gecontroleerd te worden. En keer op keer is het mijn meest vruchtbare tactiek gebleken. Toen ik in 2015 mijn oncoloog bezocht om ernstige nieuwe pijntjes en kwalen te melden, vermoedde ik dat mijn kanker was teruggekeerd.
Dit waren niet de gebruikelijke artritispijnen. Ik wist dat er iets mis was. Mijn arts bestelde onmiddellijk tests, die mijn vermoedens bevestigden.
De diagnose was grimmig: uitgezaaide borstkanker, die zich naar mijn botten had verspreid. Ik begon onmiddellijk met bestraling, gevolgd door chemotherapie. Het is gelukt.
Mijn dokter zei dat ik voor Kerstmis zou sterven. Twee jaar later leef ik en leef ik weer van kanker.
Hoewel mij werd verteld dat deze diagnose niet te genezen is, heb ik de hoop of de wil om te vechten en een zinvol leven te leiden niet opgegeven. Dus ik ging in de bloeiende modus!
Ik zal blijven gedijen
Het hebben van een doel in het leven houdt me in leven en vastbesloten om te vechten. Het is het grotere geheel dat me gefocust houdt door de ontberingen. Ik weet dat het mogelijk is voor iedereen die het grote gevecht vecht.
Tegen jou zou ik zeggen: vind je roeping. Blijf betrokken. Leun op uw ondersteuningssysteem. Vind vreugde waar je kunt.
Dit zijn mijn mantra's die me helpen elke dag een geweldig leven te leiden en te gedijen:
- Ik blijf boeken schrijven.
- Ik zal interessante gasten blijven interviewen tijdens mijn radioshow.
- Ik blijf schrijven voor mijn lokale krant.
- Ik zal alles wat ik kan blijven leren over opties voor uitgezaaide borstkanker.
- Ik zal conferenties en steungroepen bijwonen.
- Ik zal mijn zorgverleners helpen bij het informeren over mijn behoeften.
- Ik zal er alles aan doen om te pleiten voor mensen met kanker.
- Ik zal degenen begeleiden die contact met mij opnemen voor hulp.
- Ik zal blijven hopen op genezing.
- Ik zal doorgaan met bidden, zodat mijn geloof me doorzet.
- Ik zal mijn ziel blijven voeden.
En zolang ik kan, zal ik blijven bloeien. Met of zonder kanker.
Anna Renault is een gepubliceerde auteur, spreker in het openbaar en presentator van een radioshow. Ze is ook een overlevende van kanker en heeft de afgelopen 40 jaar meerdere keren kanker gehad. Ze is ook moeder en oma. Als ze niet schrijft, wordt ze vaak gelezen of brengt ze tijd door met familie en vrienden.
