Het kan moeilijk voor me zijn om uitnodigingen voor wilde avonden uit te slaan, zelfs als ik alleen maar een rustige nacht wil. Ik kan me te vaak herinneren waar ik mijn verlangen om binnen te blijven probeerde te 'doordrukken'.
Ik zou in een club zijn, haatend dat de muziek te hard was, dus ik kon niet met mijn vrienden praten, haatend om door een menigte mensen heen te moeten wanneer ik ergens heen wilde lopen.
Op een zaterdagavond op de universiteit raakte ik eindelijk een muur. Ik maakte me op voor een feestje (weet je, de enige activiteit die schoolkinderen in hun weekend doen, tenzij het finale is) en ik voelde mijn innerlijke stem zeggen dat ik thuis moest blijven, en herinnerde me eraan dat ik niet in de stemming was om omringd te zijn door mensen of een praatje maken.
Ik heb een keer naar deze stem geluisterd.
Ook al was ik volledig gekleed, ik trok een volledig gezicht van make-up af, veranderde mijn kleren en nestelde me in bed. Het was een begin.
Het kostte me nog een paar keer de moeite om (op het moment) te doen wat me het gelukkigst maakte voordat ik me realiseerde dat ik er echt profijt van had. Mensen denken misschien dat de manier waarop ik mijn tijd doorbreng saai is - maar als het gaat om mijn tijd besteden, is het belangrijkste hoe ik me voel.
Stop je geluk te baseren op de waarden van anderen
Soms voelt het alsof ik omringd ben door mensen die van andere dingen houden dan ik. Het kan het moeilijk maken om trouw te blijven aan de dingen die ik wil doen. Ik begin alles over mezelf in twijfel te trekken: ben ik raar? Ben ik niet cool?
Waarom is het zo belangrijk dat het ding dat me gelukkig maakt, door iemand anders moet worden goedgekeurd?
Nu vind ik het grappig als mijn Snapchat-verhaal een selfie is van mijn hoofd op mijn kussen met de tekst 'Vrijdagavond opdagen!' Maar het kostte me een tijdje om #JOMO echt te omarmen - vreugde om te missen.
Iedereen krijgt zijn eigen idee van wat saai is, maar weet je wat? Saai is niet synoniem voor negatief.
Deel op Pinterest
Er is een club genaamd Dull Man's Club die helemaal draait om 'het gewone vieren'. Het heeft een lidmaatschap van meer dan 5.000 mannen en vrouwen. Mailboxen fotograferen? Alle treinstations in het Verenigd Koninkrijk bezoeken? Houd een dagboek bij van het maaien van uw gazon? Je zult niet alleen in goed gezelschap zijn met deze club, je zult waarschijnlijk ook iemand vinden die houdt van wat je doet.
Identificeer wat gewoon geluid is dat de leegte binnengaat
Toen ik op mijn achttiende voor het eerst een Facebook-account kreeg, had ik het gevoel dat ik elke minuut van mijn leven moest documenteren, zodat mijn vrienden beseften dat ik een interessant persoon was. Ik heb ook veel tijd besteed aan het vergelijken van mezelf met de online persona's die andere mensen presenteerden.
Uiteindelijk kon ik het feit niet negeren dat deze vergelijkingen van mijn dagelijks leven met wat ik online zag, ervoor zorgden dat ik me behoorlijk neerslachtig voelde.
Daniela Tempesta, een in San Francisco gevestigde adviseur, zegt dat dit een veel voorkomend gevoel is dat wordt veroorzaakt door sociale media. In werkelijkheid waren er vaak momenten dat wat mijn 'vrienden' aan het doen waren er niet eens leuk uitzag, maar ik gebruikte ze als een meetstok (zoals Tempesta het noemt) voor hoe ik voelde dat mijn leven zou moeten gaan.
Deel op Pinterest
Ik heb sindsdien de Facebook-app op mijn telefoon verwijderd. Door de afwezigheid van de app kon ik mijn tijd op sociale media aanzienlijk verkorten. Het duurde nog een paar weken om mezelf te breken met de gewoonte om te proberen de niet-bestaande Facebook-app te openen elke keer dat ik mijn telefoon ontgrendelde, maar door een app te wisselen die me bustijden gaf naar de plek waar Facebook vroeger woonde, merkte ik dat ik probeerde om steeds minder op Facebook te gaan.
Soms verschijnen er nieuwe sites en apps. Instagram is weer opgedoken als Facebook 2.0 en ik merk dat ik mezelf vergelijk met wat ik andere mensen zie posten.
Dit sloeg echt aan toen voormalig Instagram-ster Essena O'Neill het nieuws haalde. O'Neill werd betaald om bedrijven te promoten via haar pittoreske Instagram-foto's. Ze verwijderde plotseling haar berichten en stopte met sociale media, waarbij ze zei dat ze zich 'opgegeten' voelde door sociale media en haar leven nam.
Ze bewerkte beroemd haar bijschriften met details over hoe geënsceneerd al haar foto's waren en hoe leeg ze zich vaak voelde, ook al zag haar leven er perfect uit op Instagram.
Haar Instagram is sindsdien gehackt en haar foto's zijn sindsdien verwijderd en verwijderd. Maar de echo's van haar boodschap klinken nog steeds.
Telkens wanneer ik merk dat ik weer vergelijk, herinner ik mezelf dit: als ik probeer mijn internetvrienden alleen een hoogtepuntenrol van mijn leven te geven en niet de sleur of negatieve dingen die me kunnen overkomen te documenteren, is de kans groot dat ze dat zijn doen het ook.
Er is een reden waarom je van de dingen houdt waar je van houdt
Aan het eind van de dag is je persoonlijke geluk de enige reden waarom je iets moet doen. Houdt je hobby je gelukkig? Blijf het dan doen!
Een nieuwe vaardigheid leren? Maak je nog geen zorgen over het eindproduct. Leg je voortgang vast, concentreer je op hoe het je vreugde brengt en kijk terug als de tijd is verstreken.
Ik bracht veel tijd door die ik had kunnen gebruiken om kalligrafie te oefenen, in de wens dat ik het vak of de vaardigheid had. Ik voelde me geïntimideerd door de artiesten in de video's die ik zou bekijken. Ik was zo gefocust om zo goed te zijn als zij, dat ik het niet eens zou proberen. Maar het enige dat me tegenhield, was mezelf.
Ik heb uiteindelijk een heel eenvoudig startpakket voor kalligrafie gekocht. Ik vulde een pagina in mijn notitieboek met steeds maar één brief. Het viel niet te ontkennen dat ik, terwijl ik dezelfde slag bleef oefenen, een beetje beter werd. Zelfs in de paar korte weken dat ik oefen, zie ik al verbetering vanaf het moment dat ik begon.
Elke dag een beetje tijd uittrekken om te werken aan iets waar je van houdt, kan op onverwachte manieren worden uitbetaald. Kijk maar naar deze kunstenaar die tijdens langzame uren op het werk schilderde in MS Paint. Hij heeft nu zijn eigen roman geïllustreerd. In feite is er een hele gemeenschap van artiesten die hun hobby's hebben veranderd in een 'toegiftcarrière' - een levenslange hobby die een tweede carrière is geworden.
Ik houd mijn adem niet in, maar op mijn 67e kon mijn kalligrafie van de grond komen.
Onthoud de positieve dingen
En voor de momenten dat je geen zelfvertrouwen hebt, zelfs niet om je favoriete breikit of puzzel op te halen … nou, het is normaal. Op die dagen raadt Tempesta aan om je hersenen om te leiden naar positievere dingen. Een manier om dat te doen is door ten minste drie dingen op te schrijven die je echt trots op jezelf maken.
Persoonlijk herinner ik mezelf eraan dat ik het leuk vind om samen met mijn vriend te eten en te eten, zinvolle gesprekken te hebben met mijn vrienden, een boek te lezen en tijd door te brengen met mijn twee katten.
En als ik terugkijk, weet ik dat het goed komt zolang ik tijd vrijmaak voor die dingen.
Emily Gadd is een schrijver en redacteur die in San Francisco woont. In haar vrije tijd luistert ze naar muziek, kijkt ze films, verspilt ze haar leven op internet en gaat ze naar concerten.
