Wat is een verlegen blaas?
Verlegen blaas, ook bekend als paruresis, is een aandoening waarbij een persoon bang is om de badkamer te gebruiken wanneer anderen in de buurt zijn. Als gevolg hiervan ervaren ze aanzienlijke angst wanneer ze het toilet op openbare plaatsen moeten gebruiken.
Degenen met een verlegen blaas kunnen proberen reizen, sociale contacten met anderen te vermijden en zelfs op kantoor te werken. Ze kunnen ook moeite hebben om op verzoek te plassen voor willekeurige drugstests voor school, werk of atletiek.
Naar schatting 20 miljoen mensen in de Verenigde Staten hebben last van een verlegen blaas. Van peuters tot ouderen, de aandoening kan op elke leeftijd voorkomen.
Verlegen blaas is zeer goed te behandelen.
Wat zijn de symptomen van een verlegen blaas?
Mensen met een verlegen blaas zijn bang om te plassen in een openbaar toilet of bij anderen, zelfs thuis. Ze kunnen proberen om zichzelf het toilet te laten gebruiken, maar merken dat ze dat niet kunnen. Vaak zullen mensen met een verlegen blaas proberen hun gedrag te veranderen om te voorkomen dat ze een openbaar toilet hoeven te gebruiken. Voorbeelden hiervan zijn:
- het vermijden van sociale situaties, reizen of werkkansen vanwege de angst om in het openbaar te moeten plassen
- minder drinken om te voorkomen dat u zoveel moet plassen
- angstgevoelens ervaren bij de gedachte aan of bij het gebruik van een openbaar toilet, zoals een snelle hartslag, zweten, trillen en zelfs flauwvallen
- altijd op zoek naar toiletten die leeg zijn of maar één toilet hebben
- naar huis gaan tijdens lunchpauzes of andere pauzes om te plassen en dan terugkeren naar een activiteit
- proberen het toilet vaak thuis te gebruiken, zodat ze dat niet in het openbaar hoeven te doen
Als u deze symptomen regelmatig ervaart of uw sociale gewoonten sterk hebt veranderd als gevolg van een verlegen blaas, moet u een arts raadplegen.
Wat zijn de oorzaken van een verlegen blaas?
Artsen classificeren de verlegen blaas als een sociale fobie. Hoewel angst en soms angst de emoties kunnen zijn die gepaard gaan met een verlegen blaas, kunnen artsen de oorzaken meestal aan een aantal factoren koppelen. Deze omvatten:
- omgevingsfactoren, zoals een geschiedenis van geplaagd, lastiggevallen of in verlegenheid gebracht door anderen in verband met het gebruik van het toilet
- genetische aanleg voor angst
- fysiologische factoren, waaronder een geschiedenis van medische aandoeningen die van invloed kunnen zijn op het vermogen om te plassen
Hoewel artsen de verlegen blaas als een sociale fobie beschouwen, is het geen geestesziekte. Het duidt echter wel op een psychische aandoening die ondersteuning en behandeling verdient.
Wat zijn de behandelingen voor verlegen blaas?
Behandelingen voor een verlegen blaas omvatten meestal een combinatie van professionele ondersteuning van de geestelijke gezondheidszorg en soms medicijnen. Uw arts moet u evalueren om er zeker van te zijn dat u geen onderliggende medische aandoening heeft die uw urinevermogen beïnvloedt. Als u een verlegen blaasdiagnose krijgt, moet u worden behandeld met een geïndividualiseerd plan voor uw unieke symptomen en oorzaken.
Medicijnen voorgeschreven
Uw arts kan medicijnen voorschrijven voor een verlegen blaas die de blaas of eventuele onderliggende angst behandelen. Medicijnen zijn echter niet altijd het antwoord en het is niet bewezen dat het bijzonder effectief is voor mensen met een verlegen blaas.
Voorbeelden van geneesmiddelen die worden voorgeschreven om de verlegen blaas te behandelen, zijn onder meer:
- angstverlichtende medicijnen, zoals benzodiazepines zoals alprazolam (Xanax) of diazepam (Valium)
- antidepressiva, zoals fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil) of sertraline (Zoloft)
- alfa-adrenerge blokkers die de spier van uw blaas ontspannen om het gebruik van het toilet gemakkelijker te maken, zoals tamsulosine (Flomax)
- medicijnen die worden gebruikt om urineretentie te verminderen, zoals bethanechol (Urecholine)
Medicijnen om te vermijden
Naast behandelingen om de verlegen blaas te verminderen, kan uw arts ook uw medicijnen beoordelen om te bepalen of u medicijnen gebruikt die het plassen moeilijker kunnen maken. Voorbeelden hiervan zijn:
Anticholinergica, zoals:
- atropine
- glycopyrrolaat (Robinul)
Noradrenergische medicijnen die de hoeveelheid noradrenaline in het lichaam verhogen, zoals:
- venlafaxine (Effexor XR)
- nortriptyline (Pamelor)
- bupropion (Wellbutrin)
- atomoxetine (Strattera)
Artsen schrijven veel van deze medicijnen voor als antidepressiva.
Ondersteuning voor geestelijke gezondheid
Geestelijke gezondheidsondersteuning voor verlegen blaas kan cognitieve gedragstherapie of CBT omvatten. Bij dit type therapie wordt samengewerkt met een therapeut om te achterhalen hoe de verlegen blaas uw gedrag en gedachten heeft veranderd en om u langzaam bloot te stellen aan situaties waarin u uw angsten kunt verlichten. Deze aanpak kan tussen de 6 en 10 behandelingen duren. Naar schatting 85 van de 100 mensen kunnen hun verlegen blaas onder controle houden met CGT. Deelname aan online of persoonlijke steungroepen kan ook helpen.
Wat zijn de complicaties bij een verlegen blaas?
Een verlegen blaas kan zowel sociale als fysieke complicaties hebben. Als u uw urine te lang vasthoudt, loopt u een verhoogd risico op een urineweginfectie en een verzwakking van de bekkenbodemspieren die worden gebruikt om te plassen. U kunt ook nierstenen, speekselklierstenen en galstenen hebben als gevolg van het beperken van uw vochtinname.
De angst die gepaard gaat met een verlegen blaas kan ertoe leiden dat u uw gedrag drastisch verandert om te voorkomen dat u in het openbaar uitgaat. Dit kan uw relaties met vrienden en familie beïnvloeden en uw werkvermogen belemmeren.
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor een verlegen blaas?
Verlegen blaas is een behandelbare aandoening. Als u een verlegen blaas heeft, kunt u uw angst verminderen en met succes in het openbaar plassen. De medische en mentale ondersteuning die nodig is om dit doel te bereiken, kan echter enige tijd in beslag nemen, van maanden tot jaren.
