Iedereen die met psoriasis leeft, zal je vertellen dat het niet de beste is. De symptomen zijn inconsistent, soms pijnlijk en niet bijzonder grappig … tenzij je Josh Cumming bent.
Het is hem gelukt om zijn toestand te veranderen in de kolf van veel grappige grappen. Hij staat zelfs vrij bekend om zijn humoristische riffs op Flaym, een sociaal netwerk dat mensen met psoriasis verbindt.
Maar Josh kon niet altijd grinniken over het leven met psoriasis. We vroegen hem hoe hij leerde lachen en waarom hij besloot zijn gevoel voor humor met anderen te delen.
Hoe lang heb je psoriasis gehad?
Ik kreeg psoriasis voor het eerst toen ik 17 was, dus nu 10 jaar. Het begon op mijn elleboog en verspreidde zich na een behoorlijk stressvol incident op het werk over mijn hele lichaam.
Ik kon er in het begin absoluut niet om lachen. Ik was 17 jaar, niet ver van het raken van 18, de leeftijd waarop je avondjes uit wilt gaan, nieuwe mensen wilt ontmoeten. Ik zou me zorgen maken over rare dingen, zoals met mijn ellebogen op een bar of tafel leunen en ze dan optillen om te ontdekken dat de helft van mijn elleboog nog aan de oppervlakte was of gewoon aan mijn hoofd krabde, wat een kleine sneeuwstorm veroorzaakte!
Maar na verloop van tijd maakte ik me er geen zorgen meer over. Ik en mijn vrienden communiceren in feite door elkaar te beledigen. De meeste dingen zijn niet verboden terrein, en mijn psoriasis was absoluut niet verboden terrein - wat naar mijn mening behoorlijk gemeen klinkt, maar het is eigenlijk het tegenovergestelde. Door kleine grappen te krijgen van mensen die ik ken die er alleen maar mee rommelen, heb ik er een grappige kant van gezien, en het duurde niet lang voordat ik er zelf grappen over maakte.
Je hebt echt een geweldig gevoel voor humor als het gaat om leven met psoriasis. Waarom besloot je dat te delen met anderen op een sociaal netwerk?
Dank u! Ik was nooit echt van plan verhalen of grappen over psoriasis te delen. Mijn vriend bleef me taggen in verschillende psoriasis-gerelateerde dingen op Facebook, en op een dag tagde hij me in dit bericht over Flaym. Ik had geen interesse in een steungroep of iets dergelijks, maar ik dacht, ik zal Flaym eens bekijken.
Toen ik me aanmeldde, was het eerste dat me opviel dat er een aantal ernstig verontrustende berichten waren - er was zelfs een arm meisje dat zei dat ze het gevoel had dood te gaan. Ik wilde gewoon proberen om mensen zich beter te laten voelen - hopelijk heb ik dat gedaan!
Hoe is humor nuttig geweest bij het leven met psoriasis?
Ik denk dat als je iets bezit, niemand anders het tegen je kan gebruiken. Helaas wordt het vanaf het moment dat u de diagnose psoriasis krijgt een deel van wie u bent, en heeft u twee keuzes: probeer dat deel van wie u bent te verbergen of omarm het, of laat mensen zien dat u dit bent - en als ze vind het niet leuk, dat is hun probleem.
In staat zijn om er grapjes over te maken, is eigenlijk slechts een eerste stap om er vertrouwen in te hebben. Dat is hoe ik er in ieder geval over denk. Ik weet zeker dat anderen er anders over denken!
Sommige van uw berichten hebben betrekking op specifieke situaties, zoals die over mensen die Flaym verwarren met een datingsite. Zijn deze gebaseerd op dingen die zijn gebeurd, of neem je hiervoor een creatieve licentie?
Het meeste van wat ik post is gebaseerd op dingen die mij zijn overkomen, en sommige zijn slechts overdrijvingen van alledaagse dingen waar de meeste mensen met psoriasis zich mee kunnen identificeren. Bijvoorbeeld het verschonen van de lakens en het veroorzaken van een sneeuwstorm. Zo voelt het soms echt!
De datingwebsite was een beetje een combinatie. Het eerste deel van de post kwam tot stand omdat ik een paar berichten had van meisjes die me vroegen wat ik zocht op de site en dat soort dingen. Toen merkte ik dat sommige vrouwen op de site werden overspoeld met berichten van jongens die allemaal dachten dat het een datingwebsite was.
Het duurt maar vijf seconden om door de feed te bladeren om te zien dat het geen datingwebsite is. Ik heb nog nooit iemand op een datingwebsite gezien die zoiets zei als: "Ik heb rood vlees uitgesneden en nu ben ik vlokkenvrij", dus ik weet niet hoe mensen het verkeerd begrepen.
Het tweede deel van die post is iets waar iedereen met psoriasis zich mee kan identificeren: de constante reizen naar de artsen en alle crèmes, eindeloze crèmes, Zoveel crèmes! Ik dacht gewoon dat het grappig zou zijn om de twee te combineren en de draak te steken met de mensen die het voor een datingwebsite verwarren en hen een beetje inzicht te geven in waarvoor ze zich hadden aangemeld. Het gebeurt echter nog steeds - misschien hebben sommige mensen gewoon een schilferende fetisj!
Wat vind je het leukst aan het plaatsen van en communiceren met de Flaym-community?
Mensen meestal aan het lachen maken. Als iets dat ik post iemand kan opvrolijken die zich somber voelde, al was het maar voor een paar minuten, dan is het de moeite waard om te doen.
Het is leuk om reacties en berichten te krijgen van mensen die je bedanken voor het laten lachen en dat soort dingen. En ik vind het leuk om andere mensen hun grappige verhalen en grappen te zien maken. Als iets dat ik heb gepost iemand anders heeft geïnspireerd om een grappig verhaal te delen, dan is dat geweldig!
Het lijkt erop dat de meerderheid van je Flaym-volgers goed reageert op je berichten, maar er zijn altijd uitzonderingen. Hoe ga je om met mensen die van streek raken over je gevoel voor humor?
Het stoort me echt niet. Niets dat ik zeg, is bedoeld om iemand die met psoriasis leeft van streek te maken, precies het tegenovergestelde in feite. Maar ik begrijp dat sommige mensen grappen hierover niet op prijs stellen en die mensen hoeven mijn berichten niet te bekijken of te lezen.
Maar ik zou iedereen aanraden om te proberen een gevoel voor humor te vinden bij elk probleem dat ze hebben. Het maakt het echt makkelijker.
Welke van je berichten is jouw favoriet? Waarom?
Deze: 'Ik werkte op een zomer in een kinderkamp, een jongetje zag mijn ellebogen, tikte op mijn been en vroeg me nonchalant:' Ben je een demon? ' … Little sh **."
Ik denk dat dit misschien het eerste is dat ik heb gepost, maar ik ben dol op dit bericht. Het is 100 procent nauwkeurig voor wat er is gebeurd en het maakt me aan het lachen hoe brutale kinderen kunnen zijn!
Maar het is ook een perfect voorbeeld van waarom het belangrijk is om gevoel voor humor te hebben. Hoewel ik weet dat de kleine jongen geen enkele overtreding bedoelde, kan het gemakkelijk een volwassene zijn die met een vinger wijst of een vreselijke opmerking, en het beste wat je kunt doen is laten zien dat het je niets uitmaakt.
Wat ik uit die post miste, was mijn antwoord op de vraag van de kleine jongen, namelijk: "Ja." Ik dacht dat het grappig zou zijn, maar hij huilde en ik moest twintig minuten besteden aan het uitleggen wat psoriasis is en het feit dat ik geen demon ben.
Bedankt, Josh, dat je de tijd hebt genomen om met ons te praten. Als je graag een glimp opvangt van Josh's grappen en meer wilt, ga dan naar Flaym en volg hem voor meer hilarische statusupdates.
Rena schrijft over gezond leven en design. Ze heeft een BS in het Engels en werkt al vijf jaar als freelance schrijver. In haar vrije tijd laat ze een biologische stadstuin groeien en helpt ze met het plannen van activiteiten voor kinderen in een gemeenschap met lage inkomens in Washington, DC. Je kunt haar volgen op Twitter.
