Wat is cyanide?
Cyanide is een van de beroemdste vergiften - van spionnenromans tot moordmysteries, het heeft een reputatie opgebouwd voor het veroorzaken van een bijna onmiddellijke dood.
Maar in het echte leven is cyanide iets gecompliceerder. Cyanide kan verwijzen naar elke chemische stof die een koolstof-stikstof (CN) -binding bevat en is te vinden op een aantal verrassende plaatsen.
Het wordt bijvoorbeeld aangetroffen in veel veilig te eten plantaardig voedsel, waaronder amandelen, limabonen, soja en spinazie.
Je kunt cyanide ook vinden in bepaalde nitrilverbindingen die worden gebruikt in medicijnen zoals citalopram (Celexa) en cimetidine (Tagamet). Nitrillen zijn niet zo giftig omdat ze het koolstof-stikstofion niet gemakkelijk afgeven, wat fungeert als een
Cyanide is zelfs een bijproduct van de stofwisseling in het menselijk lichaam. Het wordt bij elke ademhaling in kleine hoeveelheden uitgeademd.
Dodelijke vormen van cyanide zijn onder meer:
- natriumcyanide (NaCN)
- kaliumcyanide (KCN)
- waterstofcyanide (HCN)
- cyanogeenchloride (CNCl)
Deze vormen kunnen voorkomen als vaste stoffen, vloeistoffen of gassen. Een van deze vormen kom je waarschijnlijk tegen tijdens een brand in een gebouw.
Blijf lezen om te leren hoe u de symptomen van cyanidevergiftiging, wie het grootste risico loopt, kunt herkennen en welke behandelingsopties beschikbaar zijn.
Wat zijn de symptomen van cyanidevergiftiging?
Symptomen van blootstelling aan giftige cyanide kunnen binnen enkele seconden tot enkele minuten na blootstelling optreden.
Mogelijk ervaart u:
- algehele zwakte
- misselijkheid
- verwarring
- hoofdpijn
- moeite met ademhalen
- beslaglegging
- bewustzijnsverlies
- hartstilstand
Hoe ernstig u bent getroffen door cyanidevergiftiging hangt af van:
- de dosis
- het type cyanide
- hoe lang je werd blootgesteld
Er zijn twee verschillende manieren waarop u blootstelling aan cyanide kunt ervaren. Acute cyanidevergiftiging heeft onmiddellijke, vaak levensbedreigende effecten. Chronische cyanidevergiftiging is het gevolg van blootstelling aan kleinere hoeveelheden in de tijd.
Acute cyanidevergiftiging
Acute cyanidevergiftiging is relatief zeldzaam en de meeste gevallen zijn het gevolg van onbedoelde blootstelling.
Als het toch gebeurt, zijn de symptomen plotseling en ernstig. Mogelijk ervaart u:
- moeite met ademhalen
- beslaglegging
- bewustzijnsverlies
- hartstilstand
Als u vermoedt dat u of een geliefde acute cyanidevergiftiging ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Deze aandoening is levensbedreigend.
Chronische cyanidevergiftiging
Chronische cyanidevergiftiging kan optreden als u gedurende een aanzienlijke periode wordt blootgesteld aan 20 tot 40 delen per miljoen (ppm) waterstofcyanidegas.
Symptomen zijn vaak geleidelijk en nemen met de tijd toe in ernst.
Vroege symptomen kunnen zijn:
- hoofdpijn
- slaperigheid
- misselijkheid
- braken
- duizeligheid
- felrode blos
Bijkomende symptomen kunnen zijn:
- verwijde pupillen
- klamme huid
- langzamere, oppervlakkiger ademhalingen
- zwakkere, snellere pols
- stuiptrekkingen
Als de aandoening niet gediagnosticeerd en onbehandeld blijft, kan dit leiden tot:
- langzame, onregelmatige hartslag
- verlaagde lichaamstemperatuur
- blauwe lippen, gezicht en ledematen
- coma
- dood
Wat veroorzaakt cyanidevergiftiging en wie loopt er risico?
Cyanidevergiftiging is zeldzaam. Wanneer het zich voordoet, is dit meestal het gevolg van het inademen van rook of accidentele vergiftiging bij het werken met of rond cyanide.
U loopt mogelijk risico op accidentele blootstelling als u op bepaalde gebieden werkt. Veel anorganische cyanidezouten worden gebruikt in de volgende industrieën:
- metallurgie
- plastic productie
- begassing
- fotografie
Chemici lopen mogelijk ook risico, omdat kalium- en natriumcyaniden veel voorkomende reagentia zijn die in laboratoria worden gebruikt.
U loopt mogelijk ook risico op cyanidevergiftiging als u:
- gebruik overmatige hoeveelheden nagellakremover met organische cyanideverbindingen zoals acetonitril (methylcyanide)
- neem overmatige hoeveelheden van bepaalde plantaardige voedingsmiddelen in, zoals abrikozenpitten, kersenrotsen en perzikpitten
Hoe wordt cyanidevergiftiging vastgesteld?
Als u symptomen van acute cyanidevergiftiging ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u symptomen van chronische cyanidevergiftiging ervaart. Na het bespreken van uw symptomen, zal uw arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren.
Ze zullen ook bloedonderzoeken uitvoeren om uw:
- Methemoglobineniveau. Methemoglobine wordt gemeten wanneer er bezorgdheid bestaat over het inademen van rook.
- Bloedkoolmonoxideconcentratie (carboxyhemoglobineniveau). Uw koolmonoxideconcentratie in het bloed kan aangeven hoeveel rook is ingeademd.
- Plasma of bloedlactaatniveau. Cyanide-bloedconcentraties zijn meestal niet op tijd beschikbaar om acute cyanidevergiftiging te diagnosticeren en te behandelen, maar ze kunnen latere bevestiging van vergiftiging bieden.
Welke behandelingsmogelijkheden zijn er?
De eerste stap bij de behandeling van een vermoedelijk geval van cyanidevergiftiging is het identificeren van de blootstellingsbron. Dit zal uw arts of andere zorgverlener helpen bij het bepalen van de juiste decontaminatiemethode.
In geval van brand of een ander incident in noodsituaties, zal het reddingspersoneel beschermende uitrusting gebruiken, zoals gezichtsmaskers, oogschilden en dubbele handschoenen, om het gebied binnen te gaan en u naar een veilige locatie te brengen.
Als u cyanide heeft ingenomen, krijgt u mogelijk geactiveerde houtskool om het
Blootstelling aan cyanide kan de zuurstofopname beïnvloeden, dus uw arts kan 100 procent zuurstof toedienen via een masker of endotracheale tube.
In ernstige gevallen kan uw arts een van de twee tegengiffen toedienen:
- cyanide tege.gif" />
- hydroxocobalamine (Cyanokit)
De cyanide-tegengifkit bestaat uit drie medicijnen die samen worden gegeven: amylnitriet, natriumnitriet en natriumthiosulfaat. Het amylnitriet wordt toegediend door inademing gedurende 15 tot 30 seconden, terwijl natriumnitriet gedurende drie tot vijf minuten intraveneus wordt toegediend. Intraveneus natriumthiosulfaat wordt ongeveer 30 minuten toegediend.
Hydroxocobalamine zal cyanide ontgiften door zich eraan te binden om niet-toxische vitamine B12 te produceren. Dit medicijn neutraliseert cyanide langzaam genoeg om een enzym genaamd rhodanese in staat te stellen cyanide in de lever verder te ontgiften.
Kan cyanidevergiftiging tot complicaties leiden?
Indien onbehandeld, kan acute of chronische cyanidevergiftiging leiden tot:
- beslaglegging
- hartstilstand
- coma
In sommige gevallen kan cyanidevergiftiging de dood tot gevolg hebben.
Als u vermoedt dat u of een geliefde symptomen van ernstige cyanidevergiftiging ervaart, zoek dan onmiddellijk medische noodhulp.
Wat zijn de vooruitzichten?
Uw vooruitzichten zijn afhankelijk van het type cyanide dat aanwezig is, de dosis en hoe lang u bent blootgesteld.
Als u een lage acute of chronische blootstelling heeft ervaren, zijn de vooruitzichten meestal goed. Vroege diagnose en behandeling zijn essentieel om het risico op complicaties te verminderen.
Matige niveaus van acute of chronische blootstelling kunnen ook worden opgelost door snelle diagnose en behandeling.
In ernstige gevallen zijn de symptomen vaak plotseling en levensbedreigend. Onmiddellijke medische noodhulp is noodzakelijk.
Hoe cyanidevergiftiging te voorkomen
Er zijn manieren om het risico op blootstelling aan cyanide te verminderen. Jij kan:
- Neem de juiste voorzorgsmaatregelen tegen een woningbrand. Installeer en onderhoud rookmelders. Gebruik geen kachels en halogeenlampen en vermijd roken in bed.
- Maak uw huis kindveilig. Als u jonge kinderen heeft, is kinderbeveiliging van uw huis essentieel - vooral als u het risico loopt op beroepsmatige blootstelling. Houd containers met giftige chemicaliën beveiligd en de kasten waarin ze zijn vergrendeld.
- Volg de arbeidsveiligheidsvoorschriften. Als u met cyanide werkt, gebruik dan verwijderbaar absorberend papier om werkoppervlakken te bekleden. Houd hoeveelheden en containermaten in het werkgebied zo klein mogelijk. Je moet er ook voor zorgen dat je alle chemicaliën in het laboratorium of de fabriek achterlaat. Breng geen mogelijk besmette kleding of werkkleding mee naar huis.
