Overzicht
Superfetatie is wanneer een tweede, nieuwe zwangerschap optreedt tijdens een eerste zwangerschap. Een ander ovum (ei) wordt bevrucht door sperma en wordt dagen of weken later dan de eerste in de baarmoeder geïmplanteerd. Baby's geboren uit superfetatie worden vaak beschouwd als een tweeling, omdat ze op dezelfde dag op dezelfde geboorte kunnen worden geboren.
Superfetatie komt vaak voor bij andere diersoorten, zoals vissen, hazen en dassen. De kans dat het bij mensen voorkomt, is controversieel. Het wordt als uiterst zeldzaam beschouwd.
In de medische literatuur zijn er slechts enkele gevallen van vermeende superfetatie. De meeste gevallen deden zich voor bij vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergingen, zoals in-vitrofertilisatie (IVF).
Hoe gebeurt superfetatie?
Bij mensen treedt een zwangerschap op wanneer een eicel (ei) wordt bevrucht door sperma. De bevruchte eicel implanteert zich vervolgens in de baarmoeder van een vrouw. Om superfetatie te laten gebeuren, moet een andere compleet andere eicel worden bevrucht en vervolgens afzonderlijk in de baarmoeder worden geïmplanteerd.
Om dit succesvol te laten gebeuren, moeten er drie zeer onwaarschijnlijke gebeurtenissen plaatsvinden:
- Ovulatie (loslaten op de eicel door een eierstok) tijdens een doorgaande zwangerschap. Dit is ongelooflijk onwaarschijnlijk omdat hormonen die tijdens de zwangerschap vrijkomen, functioneren om verdere ovulatie te voorkomen.
- De tweede eicel moet worden bevrucht door een zaadcel. Dit is ook onwaarschijnlijk omdat als een vrouw eenmaal zwanger is, hun baarmoederhals een slijmprop vormt die de doorgang van sperma blokkeert. Deze slijmprop is het resultaat van verhogingen van hormonen die tijdens de zwangerschap worden geproduceerd.
- Het bevruchte ei moet worden geïmplanteerd in een reeds zwangere baarmoeder. Dit zou moeilijk zijn omdat implantatie de afgifte van bepaalde hormonen vereist die niet zouden worden vrijgegeven als een vrouw al zwanger was. Er is ook de kwestie van voldoende ruimte hebben voor een ander embryo.
De kans dat deze drie onwaarschijnlijke gebeurtenissen tegelijkertijd plaatsvinden, lijkt bijna onmogelijk.
Dit is de reden waarom, van de weinige gevallen van mogelijke superfetatie die in de medische literatuur zijn gemeld, de meeste bij vrouwen waren die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergingen.
Tijdens een vruchtbaarheidsbehandeling, bekend als in-vitrofertilisatie, worden bevruchte embryo's overgebracht naar de baarmoeder van een vrouw. Superfetatie kan optreden als de vrouw ook ovuleert en het ei enkele weken nadat de embryo's in haar baarmoeder zijn overgebracht, bevrucht wordt door sperma.
Zijn er symptomen dat er superfetatie is opgetreden?
Omdat superfetatie zo zeldzaam is, zijn er geen specifieke symptomen geassocieerd met de aandoening.
Superfetatie kan worden vermoed wanneer een arts merkt dat tweelingfoetussen met verschillende snelheden in de baarmoeder groeien. Tijdens een echografie-test zal een arts zien dat de twee foetussen van verschillende grootte zijn. Dit wordt groeiachterstand genoemd.
Toch zal een arts waarschijnlijk geen diagnose stellen van een vrouw met superfetatie nadat hij heeft gezien dat de tweeling van verschillende grootte is. Dit komt omdat er verschillende meer algemene verklaringen zijn voor groei-onenigheid. Een voorbeeld is wanneer de placenta beide foetussen niet voldoende kan ondersteunen (placenta-insufficiëntie). Een andere verklaring is wanneer het bloed ongelijk verdeeld is tussen de tweeling (twin-to-twin-transfusie).
Zijn er complicaties van superfetatie?
De belangrijkste complicatie van superfetatie is dat de baby's tijdens de zwangerschap in verschillende stadia zullen groeien. Als de ene baby klaar is om geboren te worden, is de andere foetus misschien nog niet klaar. De jongere baby loopt het risico te vroeg geboren te worden.
Bij vroeggeboorte loopt de baby een hoger risico op medische problemen, zoals:
- moeite met ademhalen
- laag geboorte gewicht
- bewegings- en coördinatieproblemen
- problemen met voeden
- hersenbloeding of bloeding in de hersenen
- neonataal respiratoir distress-syndroom, een ademhalingsstoornis veroorzaakt door onderontwikkelde longen
Bovendien lopen vrouwen die meer dan één baby dragen een verhoogd risico op bepaalde complicaties, waaronder:
- hoge bloeddruk en proteïne in de urine (pre-eclampsie)
- zwangerschapsdiabetes
De baby's moeten mogelijk worden geboren via een keizersnede (C-sectie). De timing van de C-sectie hangt af van het verschil in de ontwikkeling van de twee baby's.
Is er een manier om superfetatie te voorkomen?
U kunt uw kansen op superfetatie verminderen door geen geslachtsgemeenschap te hebben nadat u al zwanger bent geworden. Toch is superfetatie uiterst zeldzaam. Het is ongelooflijk onwaarschijnlijk dat je voor de tweede keer zwanger zou worden als je seks had nadat je al zwanger was.
Van de weinige gevallen van mogelijke superfetatie die in de medische literatuur zijn gemeld, waren de meeste gevallen bij vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergingen. U moet worden getest om er zeker van te zijn dat u niet al zwanger bent voordat u deze behandelingen ondergaat en volg alle aanbevelingen van uw vruchtbaarheidsarts als u IVF ondergaat, inclusief bepaalde momenten van onthouding.
Zijn er gevallen bekend van superfetatie?
De meeste meldingen van superfetatie bij mensen zijn bij vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben ondergaan om zwanger te worden.
Een casusrapport dat in 2005 werd gepubliceerd, bespreekt een 32-jarige vrouw die in-vitrofertilisatie had ondergaan en zwanger werd van een tweeling. Ongeveer vijf maanden later merkte de arts van de vrouw tijdens een echo op dat ze daadwerkelijk zwanger was van een drieling. De derde foetus was veel kleiner. Deze foetus bleek drie weken jonger te zijn dan zijn broers en zussen. De artsen concludeerden dat weken na de in-vitrofertilisatieprocedure op natuurlijke wijze opnieuw werd bevrucht en geïmplanteerd.
In 2010 was er nog een casus van een vrouw met superfetatie. De vrouw onderging een kunstmatige inseminatie (IUI) -procedure en nam medicijnen om de ovulatie te stimuleren. Later bleek dat ze al zwanger was van een buitenbaarmoederlijke (eileiders) zwangerschap. Artsen wisten niet dat de vrouw al zwanger was van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap toen ze de IUI-procedure uitvoerden.
In 1999 was er een melding van een vrouw van wie wordt aangenomen dat ze spontaan superfetatie heeft ervaren. De foetussen bleken vier weken uit elkaar te liggen. De vrouw maakte een normale zwangerschap door en beide baby's werden gezond geboren. Tweeling was een vrouwtje geboren na 39 weken en tweeling twee was een mannetje geboren na 35 weken.
Afhalen
Superfetatie wordt vaak waargenomen bij andere dieren. De mogelijkheid dat het van nature bij een mens gebeurt, blijft controversieel. Er zijn enkele gevallen gemeld van overmatige vruchtbaarheid bij vrouwen. De meesten hadden kunstmatige voortplantingstechnieken ondergaan, zoals in-vitrofertilisatie.
Superfetatie resulteert in twee foetussen met verschillende leeftijden en maten. Desondanks is het mogelijk dat beide baby's volledig ontwikkeld en volledig gezond worden geboren.