Periostitis: Symptomen, Behandeling En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is periostitis?

Periostitis is een aandoening die resulteert in een ontsteking van de weefselband rond uw botten, bekend als het periosteum.

Deze aandoening treft meestal mensen die herhaaldelijk:

• springen
• rennen
• til zware gewichten op

Als je een fervent hardloper bent, ben je misschien bekend met scheenbeenspalken, een soort periostitis. Herhaalde stress op het scheenbeen of het scheenbeen veroorzaakt scheenbeenspalken. Deze toestand verbetert vaak met rust, maar kan leiden tot chronisch ongemak en pijn.

Periostitis is meestal goedaardig en wordt goed verdragen. Het kan echter ook andere vormen aannemen, waaronder een besmettelijke aandoening die veel ernstiger is en mogelijk intensieve therapie vereist.

Wat zijn de soorten periostitis?

De twee soorten periostitis zijn chronisch en acuut.

Infectie van het bot kan leiden tot acute periostitis, wat een pijnlijke aandoening is. Dit kan leiden tot necrose, wat de dood is van het levende weefsel rond het bot.

Chronische periostitis kan het gevolg zijn van trauma en stress op de botten. Scheenbeenspalken van hardlopen zijn een voorbeeld.

Wat zijn de symptomen van periostitis?

Symptomen worden beschreven als acuut of chronisch.

Acute periostitis symptomen

De symptomen van acute periostitis kunnen zijn:

• intense pijn
• moeite om gewicht te dragen op de aangedane ledemaat
• pus vorming
• koorts
• rillingen
• zwelling van het weefsel rond het bot

Symptomen van chronische periostitis

Chronische periostitis, of zelfs tijdelijke aanvallen van scheenbeenspalken en soortgelijke verwondingen, veroorzaken ook zwelling en ontsteking.

De botten die zijn aangetast door niet-infectieuze periostitis kunnen ook pijn doen en zacht aanvoelen. Mensen met chronische periostitis lijken mogelijk niet zo ziek als mensen met acute periostitis.

Hoewel periostitis vaak de botten in uw benen aantast, kan het ook de lange botten in uw armen en de wervelkolom aantasten.

Wat zijn de oorzaken van periostitis?

De oorzaken van periostitis variëren afhankelijk van of de aandoening acuut of chronisch is.

Oorzaken van acute periostitis

Acute periostitis kan ontstaan door verschillende infecties in andere delen van uw lichaam.

Zo kan een urineweginfectie (UTI) of een seksueel overdraagbare infectie (STI), zoals syfilis, leiden tot periostitis. Hetzelfde geldt voor een snee die niet geneest en dieper wordt en uiteindelijk het bot bereikt.

Mensen met chronische zweren, zoals mensen met diabetes, of die onbeweeglijk zijn en drukzweren ontwikkelen, hebben meer kans op periostitis. Dit is vooral het geval als de ulceratie niet geneest of zich mag blijven ontwikkelen.

Bepaalde auto-immuunziekten kunnen tot acute periostitis leiden. Leukemie en verschillende vormen van kanker en bloedaandoeningen zijn allemaal mogelijke aandoeningen die kunnen leiden tot ernstige botinfecties.

Proliferatieve periostitis of osteomyelitis is een type botinfectie. Staphylococcus en andere vergelijkbare bacteriën zijn meestal de oorzaak.

Staphylococcus-bacteriën zijn aanwezig bij gezonde mensen. Ze worden beschouwd als een onderdeel van de normale bacteriën die zich op de huid en de neus bevinden.

Dit type bacterie kan ook huidinfecties veroorzaken, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of chronische onderliggende ziekten. Als u geen behandeling krijgt voor een infectie als gevolg van Staphylococcus of verwante bacteriën, kunt u osteomyelitis ontwikkelen.

Oorzaken van chronische periostitis

Herhaaldelijke belasting van uw botten kan leiden tot chronische periostitis.

Atleten en mensen die regelmatig springen, draaien of gewichtheffen, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van scheenbeenspalken. De herhaalde stress die deze activiteiten op uw botten plaatsen, kan leiden tot ontstekingsveranderingen die verantwoordelijk zijn voor periostitis.

Wat zijn de risicofactoren voor periostitis?

Risicofactoren zijn specifiek voor het type periostitis bij wie u de diagnose krijgt.

Risicofactoren voor acute periostitis

Als u een van de volgende zaken heeft, verhoogt u het risico op acute periostitis:

• systemische infectie, vooral bloedbaaninfecties
• gewrichtsvervangende operatie of een ander type orthopedische chirurgie
• slechte bloedsomloop, die kan worden veroorzaakt door atherosclerose, diabetes of decubitus of zweren
• een open fractuur, wat een botbreuk is die de huid doorboort en het bot blootstelt aan de kiemen van de huid en de omgeving

Risicofactoren voor chronische periostitis

Oefening

Lopers, dansers, soldaten en iedereen die fysiek zeer actief is, lopen een verhoogd risico op chronische periostitis. Iedereen die zijn trainingsregime dramatisch verhoogt, loopt het risico periostitis te ontwikkelen.

Osgood-Schlatter-ziekte

Bepaalde andere niet-infectieuze vormen van periostitis, zoals de ziekte van Osgood-Schlatter, komen vaker voor bij opgroeiende kinderen.

Osgood-Schlatter is een ontsteking van de knie, waarbij de pees van de knie zich hecht aan het scheenbeen. Deze aandoening leidt tot chronische pijn en zwelling van het proximale scheenbeen of het gebied net onder de knieschijf of patella.

De ziekte van Osgood-Schlatter komt het meest voor bij adolescente jongens, vooral bij degenen die fysiek actief zijn en risicovollere activiteiten uitvoeren, zoals springen en rennen.

Hoe wordt periostitis vastgesteld?

Raadpleeg uw zorgverlener als hardlopen of andere activiteiten leiden tot symptomen van scheenbeenspalken en rust niet helpt.

U moet ook uw arts raadplegen als u pijn heeft in uw gewrichten of botten die blijven hangen. Er kunnen kleine breuken aanwezig zijn. In het geval van acute periostitis kan een ernstige infectie uw botten beschadigen.

Tijdens uw afspraak onderzoekt uw zorgverlener het getroffen gebied. Ze kunnen wat druk uitoefenen op het gebied om het probleem te diagnosticeren, dus wees voorbereid op een beetje ongemak.

Tests die ze kunnen bestellen, zijn onder meer:

• een röntgenfoto, die fracturen of tekenen van schade als gevolg van infectie kan vertonen
• een MRI-scan, die een gedetailleerd beeld kan geven van het bot en het omliggende zachte weefsel
• botscans om te bepalen of er een infectie aanwezig is
• een volledig bloedbeeld om uw aantal witte bloedcellen te bepalen en te zoeken naar tekenen van infectie

Hoe wordt periostitis behandeld?

Uw behandelingsopties zijn afhankelijk van het type periostitis dat u heeft.

Behandeling voor acute periostitis

Zorgverleners gebruiken antibiotica om de onderliggende infectie veroorzaakt door acute periostitis te behandelen. Als de infectie etter en vocht produceert, moet uw zorgverlener deze mogelijk operatief afvoeren.

Mogelijk moeten ze ook botweefsel verwijderen dat door infectie necrotisch wordt. Als u dit doet, kan de verspreiding van infectie worden voorkomen. Dit wordt chirurgisch debridement genoemd.

Behandeling voor chronische periostitis

Probeer voor scheenbeenspalken en soortgelijke stressgerelateerde verwondingen rust en ijs. Neem een pauze van activiteiten met grote impact, zoals hardlopen of springen. Probeer te gaan met meer low-impact oefeningen, zoals fietsen of zwemmen.

Het aanbrengen van ijs kan zwelling verminderen en ontstekingen verminderen. Het kan ook helpen om ontstekingsremmende medicijnen te gebruiken, zoals ibuprofen (Advil).

Als huismiddeltjes niet werken, hebt u mogelijk een ernstiger onderliggend letsel dat fysiotherapie vereist. Mogelijk hebt u een steroïde-injectie nodig om de ontsteking te verminderen. Over het algemeen zou het laten rusten van het getroffen gebied de symptomen echter moeten verlichten.

OutlookWat zijn de vooruitzichten voor mensen met periostitis?

Als u een operatie ondergaat om acute periostitis te behandelen, krijgt u waarschijnlijk gedurende 4 tot 6 weken antibiotica intraveneus of via uw aderen. Mogelijk volgen enkele weken orale antibioticabehandeling. Daarna hangt uw herstel af van de aard van de botchirurgie.

Als u een botoperatie in uw been heeft ondergaan, heeft u mogelijk enkele weken fysiotherapie nodig om weer normaal te kunnen lopen. Als u een botoperatie in uw arm heeft ondergaan, moet u het gebruik van die arm mogelijk enkele weken beperken.

Voor een klein geval van scheenbeenspalken kan een paar dagen rust en ijs voldoende zijn om de ontsteking te verlichten.

Periostitis kan ontstaan wanneer kleine verwondingen niet goed genezen. Hoe meer tijd je de kleine verwondingen geeft om te genezen, hoe groter de kans dat je later een groot probleem zult voorkomen.

Acute periostitis is zeldzaam als u geen botoperatie heeft ondergaan of als u geen ernstige infecties of circulatieproblemen heeft.

Hoe kun je periostitis voorkomen?

Het voorkomen van chronische periostitis is vaak een kwestie van het vermijden van blessures door overmatig gebruik. Als je regelmatig hardloopt, werk dan samen met een trainer of coach om ervoor te zorgen dat je formulier correct is. Hetzelfde geldt voor dansers en andere atleten.

Als u geniet van activiteiten waarbij u risico loopt op periostitis, moet u op pijnsignalen letten. Stop met sporten als u iets ongewoons voelt, vooral in uw gewrichten of in de lange botten van uw armen en benen.

De belangrijkste stap bij het voorkomen van acute periostitis is het beheersen van alle aandoeningen die het risico op het ontwikkelen van deze ziekte vergroten. Dit bevat:

• het beheersen van uw bloedsuikerspiegel als u diabetes heeft
• stoppen met roken als je rookt
• uw gewicht beheren
• veranderingen in de voeding aanbrengen om de bloeddruk en het cholesterolgehalte te beheersen

Als uw zorgverlener u heeft verteld dat u een verhoogd risico op infectie heeft, neem dan voorzorgsmaatregelen om snijwonden, krassen en blootstelling aan mensen met infectieziekten te voorkomen.

U heeft mogelijk een hoger risico op infectie als u een verzwakt immuunsysteem heeft.

Pijn in uw benen, rug of armen kan te wijten zijn aan een ernstige maar behandelbare aandoening. Negeer de pijn niet. Maak een afspraak met uw zorgverlener en volg hun aanbevolen behandelregime.

Periostitis is niet altijd te voorkomen, maar u kunt uw risico verminderen.