Wat is een nierbiopsie?
Een nierbiopsie is een procedure die wordt gebruikt om nierweefsel te extraheren voor laboratoriumanalyse. Het woord 'nier' beschrijft de nieren, dus een nierbiopsie wordt ook wel een nierbiopsie genoemd.
De test helpt uw arts om het type nierziekte dat u heeft te identificeren, hoe ernstig het is en de beste behandeling ervoor. Een nierbiopsie kan ook worden gebruikt om de effectiviteit van nierbehandelingen te controleren en na te gaan of er complicaties zijn na een niertransplantatie.
Er zijn twee manieren om een nierbiopsie uit te voeren:
- Percutane biopsie (niernaaldbiopsie). Dit is het meest voorkomende type nierbiopsie. Voor deze procedure steekt een arts een dunne biopsienaald door de huid om uw nierweefsel te verwijderen. Ze kunnen een echografie of CT-scan gebruiken om de naald naar een specifiek deel van de nier te leiden.
- Open biopsie (chirurgische biopsie). Voor deze procedure maakt uw arts een snee in de huid nabij de nieren. Hierdoor kan de arts naar de nieren kijken en bepalen uit welk gebied de weefselmonsters moeten worden genomen.
Doel van een nierbiopsie
Een nierbiopsie kan vaststellen wat uw normale nierfunctie verstoort. Gezonde individuen hebben twee nieren die veel functies vervullen. Het is de taak van de nieren om:
- verwijder ureum (vloeibaar afval) uit het bloed door urine te produceren
- een evenwicht bewaren tussen chemicaliën, zoals natrium en kalium, in het bloed
- leveren het hormoon erytropoëtine, dat de groei van rode bloedcellen ondersteunt
- de bloeddruk onder controle houden door het hormoon renine te produceren
- helpen het hormoon calcitriol te activeren, dat de calciumabsorptie en het calciumgehalte in het bloed reguleert
Als uit uw routinematige bloed- en urinetests blijkt dat uw nieren hun werk niet goed doen, kan uw arts besluiten een nierbiopsie uit te voeren. Uw arts kan deze test ook bestellen om:
- vind de reden voor een abnormaal niveau van afvalproducten in het bloed
- kijk of een niertumor kwaadaardig of goedaardig is
- meet hoe goed een getransplanteerde nier werkt
- onderzoek de oorzaak van hematurie (bloed in de urine)
- de oorzaak van proteïnurie bepalen (hoog proteïnegehalte in de urine)
- zie de ernst van progressief nierfalen en hoe snel de nieren falen
- maak een behandelplan voor een zieke nier
Nierbiopsieprocedure
Meestal wordt een nierbiopsie poliklinisch uitgevoerd in een ziekenhuis. Het kan echter ook op een afdeling radiologie worden gedaan als tijdens de procedure een echografie of CT-scan nodig is.
- Een percutane biopsie is het meest voorkomende type nierbiopsie. Een arts steekt een dunne biopsienaald door de huid om nierweefsel te verwijderen.
- Bij een open biopsie maakt een arts een snee in de huid nabij de nieren om het gebied te bepalen waaruit de weefselmonsters moeten worden genomen.
Lees verder om te ontdekken hoe deze twee methoden voor nierbiopsie verschillen.
Percutane biopsieën
Meestal wordt een percutane biopsie uitgevoerd door een arts en duurt deze ongeveer een uur.
Net voor de procedure verandert u in een ziekenhuisjas. Uw arts kan u een kalmerend middel geven via een intraveneuze (IV) lijn in uw hand of arm om u te helpen ontspannen. U krijgt voor deze procedure echter geen algehele anesthesie, wat betekent dat u de hele tijd wakker zult zijn.
Je wordt zo geplaatst dat je op je buik ligt. Hierdoor blijven uw nieren gemakkelijk vanaf uw rug bereikbaar. Het kan zijn dat u een kussen of handdoek krijgt, omdat u stil moet blijven en ongeveer 30 minuten in deze positie moet blijven. Als u al een niertransplantatie heeft ondergaan, wordt u verteld dat u op uw rug moet gaan liggen.
Vervolgens injecteert een arts een lokale verdoving in de ingang om het gebied te verdoven. Ze zullen daar een kleine incisie maken en de naald door de incisie en in uw nier steken. Uw arts kan een echografie of een CT-scan gebruiken om de naald te sturen.
U moet diep ademhalen en deze vasthouden terwijl uw arts het weefselmonster neemt. Dit kan ongeveer 30 tot 45 seconden duren. U kunt wat ongemak ervaren wanneer het weefselmonster wordt verwijderd.
Als er meer dan één weefselmonster nodig is, wordt het proces meerdere keren herhaald. Elke keer wordt de naald via dezelfde incisie ingebracht. U moet uw adem inhouden terwijl elk monster wordt opgehaald.
Soorten percutane biopsieën
Er zijn eigenlijk twee soorten percutane biopsieën. De procedure die uw arts gebruikt, bepaalt welk instrument nodig is om het weefsel te verwijderen:
- Biopsie met fijne naaldaspiratie. Bij deze procedure trekt uw arts een klein weefselmonster uit uw nier met behulp van een kleine, dunne naald die aan een spuit is bevestigd.
- Naaldkernbiopsie. Voor grotere weefselmonsters kan uw arts een naaldkernbiopsie gebruiken. In deze procedure verwijdert de arts een groter monster nierweefsel met behulp van een veerbelaste naald. Als u een biopsie met een naaldkern heeft, hoort u een luid klik- of ploffend geluid wanneer het weefselmonster wordt verwijderd.
Nadat het monster is afgenomen, wordt druk uitgeoefend op de biopsieplaats totdat het bloeden is gestopt. Over de incisieplaats wordt een verband aangebracht.
Open biopsieën
Afhankelijk van uw fysieke conditie en medische geschiedenis, kan uw arts een open biopsie aanbevelen. Meestal hebt u dit type biopsie als u in het verleden problemen heeft gehad met bloeding of bloedstolling of als u slechts één nier heeft.
Als u een open biopsie heeft, krijgt u algemene anesthesie. Dit betekent dat u tijdens de hele procedure slaapt. Terwijl u bewusteloos bent, maakt uw arts een incisie en verwijdert hij chirurgisch een weefselmonster uit uw nieren. Sommige chirurgische biopsieën vereisen een incisie van maximaal vijf centimeter lang.
Deze procedure kan ook laparoscopisch worden uitgevoerd. Voor deze procedure zal uw arts een kleine incisie maken en een laparoscoop gebruiken, een dunne, verlichte buis, om de biopsie uit te voeren. De laparoscoop heeft aan het einde een videocamera, die beelden van de nier naar een videomonitor stuurt. Met behulp van een laparoscoop kan uw arts de nier observeren en het grotere weefselmonster extraheren via een kleinere incisie.
Herstel van een nierbiopsie
Na uw nierbiopsie heeft u tijd nodig voor herstel en observatie voordat u uit het ziekenhuis wordt ontslagen. De timing van uw vrijlating varieert, afhankelijk van uw algehele fysieke conditie, de praktijken van uw arts en uw reactie op de procedure.
Over het algemeen wordt u naar een verkoeverkamer gebracht voor rust en observatie. Gedurende deze tijd ligt u ongeveer zes tot acht uur op uw rug - of op uw buik als u een niertransplantatie heeft ondergaan.
Een verpleegkundige of arts houdt uw vitale functies bij, waaronder bloeddruk, temperatuur, polsslag en ademhaling. Er wordt een volledige bloedtest en urinetest uitgevoerd om te zien of er een interne bloeding of ander probleem is. Je krijgt ook medicatie om pijn op de biopsieplaats te verminderen.
Wanneer uw vitale functies stabiel zijn, wordt u uit het ziekenhuis ontslagen om naar huis te gaan. Dit gebeurt meestal 12 tot 24 uur na de procedure. Het is normaal om tot 24 uur na de biopsie helder rood bloed in uw urine te hebben. Maar als deze aandoening langer dan een dag aanhoudt, moet u dit aan uw arts melden.
Meestal kunt u weer normaal eten als u honger heeft. Uw arts kan u vragen om 12 tot 24 uur na uw biopsie in bed te rusten en gedurende twee weken zware inspanningen en zwaar tillen te vermijden.
U moet ook gedurende twee weken na uw biopsie joggen, aerobics of andere activiteiten waarbij stuiteren optreedt, vermijden. Misschien wilt u een pijnstiller nemen voor elk ongemak dat u op de biopsiesite heeft.
Risico's van een nierbiopsie
Een nierbiopsie kan waardevolle informatie opleveren waarmee uw arts nierafwijkingen kan diagnosticeren en kan beslissen over passende behandelingen.
Het ontwikkelen van een infectie na de procedure is een ernstig risico. Dit komt echter zelden voor. Wees altijd op uw hoede voor symptomen die kunnen duiden op een infectie na uw nierbiopsie. Neem contact op met uw arts als u:
- langer dan 24 uur na uw biopsie helder rood bloed of bloedstolsels in uw urine hebben
- kan niet plassen
- rillingen of koorts hebben
- ervaar pijn op de biopsieplaats die in intensiteit toeneemt
- roodheid, zwelling, bloeding of enige andere afscheiding uit de biopsieplaats hebben
- zich zwak of zwak voelen
Naast infectie brengt een nierbiopsie - zoals elke invasieve procedure - het risico met zich mee van mogelijke interne schade aan het beoogde orgaan of de nabijgelegen gebieden.
Voorbereiding op een nierbiopsie
Meestal hoeft u niet veel te doen om u voor te bereiden op een nierbiopsie.
Zorg ervoor dat u uw arts vertelt over voorgeschreven medicijnen, vrij verkrijgbare medicijnen en kruidensupplementen die u gebruikt. U moet met hen bespreken of u voor en tijdens de test moet stoppen met het gebruik ervan of dat u de dosering moet wijzigen.
Uw arts kan speciale instructies geven als u medicijnen gebruikt die de resultaten van de nierbiopsie kunnen beïnvloeden. Deze medicijnen zijn onder meer:
- anticoagulantia (bloedverdunners)
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, waaronder aspirine of ibuprofen
- alle medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden
- kruiden- of voedingssupplementen
Vertel het uw arts als u zwanger bent of denkt dat u zwanger zou kunnen zijn. Ook moet u vóór uw nierbiopsie een bloedtest ondergaan en een urinemonster afgeven. Dit zorgt ervoor dat u geen reeds bestaande infecties heeft.
U moet minimaal acht uur vasten met eten en drinken voorafgaand aan uw nierbiopsie.
Als u vóór de biopsie een kalmerend middel krijgt om mee naar huis te nemen, kunt u niet zelf naar de procedure rijden en hoeft u geen vervoer te regelen.
Resultaten van een nierbiopsie
Het weefselmonster dat tijdens uw nierbiopsie is afgenomen, wordt voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Een patholoog, een arts die gespecialiseerd is in ziektediagnose, onderzoekt het weefsel.
Uw monster wordt geanalyseerd onder microscopen en met reactieve kleurstoffen. De patholoog identificeert en beoordeelt eventuele afzettingen of littekens die verschijnen. Infecties en andere abnormale aandoeningen worden ook gedetecteerd.
De patholoog stelt de resultaten samen en rapporteert aan uw arts. De resultaten zijn meestal binnen ongeveer een week klaar.
Als het nierweefsel een normale structuur vertoont die vrij is van afzettingen en andere defecten, worden de resultaten als normaal beschouwd.
De resultaten van een nierbiopsie worden als abnormaal beschouwd als er veranderingen zijn in het nierweefsel. Dit resultaat heeft tal van oorzaken. Soms kunnen ziekten die in andere delen van uw lichaam beginnen, de nieren beschadigen.
Als de resultaten abnormaal zijn, kan dit wijzen op:
- nierinfectie
- beperkingen of zwakheden in de bloedstroom naar de nieren
- bindweefselziekten
- afwijzing van een niertransplantatie
- nierkanker
- gecompliceerde urineweginfectie
- tal van andere ziekten die de nierfunctie negatief beïnvloeden
Uw arts kan besluiten om aanvullende tests te bestellen om een behandelplan op te stellen. Ze zullen uw resultaten en uw toestand grondig met u bespreken en alle volgende stappen na uw nierbiopsie bespreken.
