Een behandelplan opstellen
Er zijn veel manieren om de behandeling van eierstokkanker te benaderen. Voor de meeste vrouwen betekent dit een operatie. Dit wordt meestal gecombineerd met chemotherapie, hormoontherapie of gerichte behandelingen.
Enkele factoren die de behandeling helpen begeleiden zijn:
- uw specifieke type eierstokkanker
- uw stadium bij diagnose
- of je nu voor of na de menopauze bent
- of je van plan bent om kinderen te krijgen
Lees verder voor meer informatie over behandelingen van eierstokkanker en wat ze met zich meebrengen.
Chirurgie voor eierstokkanker
Chirurgische opties zijn afhankelijk van hoe ver uw kanker zich heeft verspreid.
Bij eierstokkanker in een vroeg stadium is het misschien mogelijk om de vruchtbaarheid te behouden. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen voordat u een operatie ondergaat.
Als kanker in slechts één eierstok wordt gevonden, kan uw arts deze verwijderen en de eileider waarmee deze is verbonden verwijderen. U zult nog steeds ovuleren en menstrueren vanwege uw resterende eierstok, terwijl u uw mogelijkheid behoudt om zwanger te worden.
Wanneer kanker in beide eierstokken wordt gevonden, kunnen zowel uw eierstokken als beide eileiders worden verwijderd. Dit veroorzaakt de menopauze. Symptomen kunnen zijn: opvliegers, nachtelijk zweten en vaginale droogheid. Uw arts kan u ook adviseren om uw baarmoeder te laten verwijderen.
Bij eierstokkanker in een vroeg stadium kan een minder invasieve laparoscopische operatie een optie zijn. Dit wordt gedaan met een videocamera en lange, dunne instrumenten die door kleine incisies worden ingebracht.
Voor meer gevorderde eierstokkanker is een open buikoperatie noodzakelijk.
Een procedure die cytoreductieve chirurgie met debulking wordt genoemd, wordt gebruikt om stadium 4 eierstokkanker te behandelen. Het omvat het verwijderen van uw eierstokken en eileiders, samen met andere aangetaste organen. Dit kan zijn:
- baarmoeder en baarmoederhals
- bekken lymfeklieren
- weefsel dat uw darmen en onderbuikorganen bedekt
- deel van je middenrif
- darm
- milt
- lever
Als u vocht in uw buikgebied of bekken heeft, kan dit ook worden verwijderd en onderzocht op kankercellen.
Chemotherapie voor eierstokkanker
Chemotherapie is een soort systemische behandeling. Deze krachtige medicijnen reizen door je hele lichaam om kankercellen te zoeken en te vernietigen. Het wordt vóór de operatie gebruikt om tumoren te verkleinen of na de operatie om resterende kankercellen te doden.
Deze medicijnen kunnen intraveneus (IV) of oraal worden gegeven. Ze kunnen ook rechtstreeks in uw buik worden geïnjecteerd.
Voor epitheliale eierstokkanker
Epitheliale eierstokkanker begint in cellen aan de buitenwand van uw eierstokken. Behandeling omvat meestal ten minste twee IV-medicijnen. Ze krijgen drie tot zes keer, meestal drie tot vier weken na elkaar. De standaard combinatie van geneesmiddelen is cisplatine of carboplatine plus paclitaxel (Taxol) of docetaxel (Taxotere).
Bij eierstokkanker die begint in geslachtscellen
Soms begint eierstokkanker in je kiemcellen. Dit zijn de cellen die uiteindelijk eieren vormen. De medicijncombinatie die wordt gebruikt voor kiemceltumoren is cisplatine (Platinol), etoposide en bleomycine.
Voor eierstokkanker die begint in stromacellen
Eierstokkanker kan ook in stromacellen ontstaan. Dit zijn de cellen die hormonen afgeven en ovarieel weefsel verbinden. Deze combinatie van geneesmiddelen is waarschijnlijk dezelfde die wordt gebruikt voor kiemceltumoren.
Andere standaard chemotherapiebehandelingen
Enkele andere chemotherapieën voor eierstokkanker zijn:
- albumine-gebonden paclitaxel (Abraxane)
- altretamine (hexalen)
- capecitabine (Xeloda)
- cyclofosfamide (Cytoxan)
- gemcitabine (Gemzar)
- ifosfamide (Ifex)
- irinotecan (Camptosar)
- liposomale doxorubicine (Doxil)
- melfalan (Alkeran)
- pemetrexed (Alimta)
- topotecan (Hycamtin)
- vinblastine (Velban)
- vinorelbine (Navelbine)
Bijwerkingen variëren afhankelijk van dosering en medicijncombinatie. Dit kunnen zijn:
- misselijkheid en overgeven
- verlies van eetlust
- vermoeidheid
- haaruitval
- zweertjes in de mond of bloedend tandvlees
- hoger risico op infectie
- bloeden of blauwe plekken
Veel van deze bijwerkingen zijn tijdelijk. Uw arts kan ze helpen minimaliseren. Andere bijwerkingen, zoals nierschade, kunnen ernstiger en langduriger zijn. Zelfs als u nog steeds een van uw eierstokken heeft, kan chemotherapie leiden tot een vroege menopauze.
Straling voor eierstokkanker
Straling is een gerichte behandeling waarbij hoogenergetische straling wordt gebruikt om tumoren te vernietigen. Het kan extern of intern worden geleverd.
Straling is geen primaire behandeling voor eierstokkanker. Maar het kan soms worden gebruikt:
- om een klein, lokaal recidief te helpen behandelen
- om pijn te verzachten door grote tumoren die resistent zijn tegen chemotherapie
- als alternatief als je chemotherapie niet kunt verdragen
Voor uw eerste behandeling heeft u een planningssessie nodig om uw exacte positionering te bepalen. Het doel is om de tumor te raken en de schade aan gezond weefsel te beperken. Pinpoint-tatoeages worden soms gebruikt om uw huid permanent te markeren.
Elke keer wordt er aandacht besteed aan de positionering. Hoewel dat even kan duren, duurt de daadwerkelijke behandeling maar een paar minuten. Straling is niet pijnlijk, maar u moet wel volkomen stil blijven. Behandelingen worden gedurende drie tot vijf weken vijf dagen per week gegeven.
Bijwerkingen verdwijnen meestal wanneer de behandeling eindigt, maar kunnen zijn:
- rode, geïrriteerde huid
- vermoeidheid
- diarree
- frequent urineren
Hormoontherapie voor eierstokkanker
Epitheliale eierstokkanker wordt zelden behandeld met hormoontherapie. Het wordt vaker gebruikt voor stromale kanker.
Luteïniserend-hormoon-vrijmakende hormoonagonisten worden gebruikt om de oestrogeenproductie bij premenopauzale vrouwen te verlagen. Twee hiervan zijn gosereline (Zoladex) en leuprolide (Lupron). Ze worden elke één tot drie maanden per injectie toegediend. Deze medicijnen kunnen symptomen van de menopauze veroorzaken. Als ze jarenlang worden ingenomen, kunnen ze uw botten verzwakken en osteoporose veroorzaken.
Oestrogeen kan de tumorgroei bevorderen. Een medicijn genaamd tamoxifen zorgt ervoor dat oestrogeen de groei niet stimuleert. Dit medicijn kan ook symptomen van de menopauze veroorzaken.
Vrouwen die postmenopauzaal zijn, kunnen aromataseremmers gebruiken, zoals anastrozol (Arimidex), Exemestane (Aromasin) en letrozol (Femara). Ze blokkeren een enzym dat andere hormonen omzet in oestrogeen. Deze orale medicatie wordt eenmaal per dag ingenomen. Bijwerkingen zijn onder meer:
- opvliegers
- gewrichts- en spierpijn
- dunner worden van je botten
Gerichte therapie voor eierstokkanker
Gerichte medicijnen vinden en veranderen specifieke eigenschappen van kankercellen die niet in gezonde cellen voorkomen. Ze veroorzaken minder schade aan gezond weefsel dan chemotherapie of externe bestralingen.
Tumoren hebben bloedvaten nodig om te groeien en zich te verspreiden. Een IV-medicijn genaamd bevacizumab (Avastin) is ontworpen om te voorkomen dat tumoren nieuwe bloedvaten vormen. Het wordt elke twee tot drie weken gegeven.
Studies tonen aan dat bevacizumab tumoren kan verkleinen of de progressie van epitheliale eierstokkanker kan vertragen. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer:
- hoge bloeddruk
- laag aantal witte bloedcellen
- diarree
Poly (ADP-ribose) polymerase (PARP) -remmers zijn orale medicatie. Ze worden gebruikt wanneer eierstokkanker wordt geassocieerd met BRCA-genmutaties.
Twee hiervan, olaparib (Lynparza) en rucaparib (Rubraca), kunnen na chemotherapie worden gebruikt voor eierstokkanker in een later stadium. Olaparib wordt ook gebruikt voor de behandeling van recidiverende eierstokkanker bij vrouwen met of zonder BRCA-mutaties.
Een andere PARP-remmer, niraparib (Zejula), kan worden gegeven aan vrouwen met recidiverende eierstokkanker, met of zonder BRCA-mutaties, na chemotherapie geprobeerd te hebben.
Bijwerkingen van deze medicijnen kunnen zijn:
- misselijkheid
- Bloedarmoede
- spier- en gewrichtspijn
Klinische proeven voor eierstokkanker
Klinische onderzoeken vergelijken standaardbehandeling met innovatieve nieuwe therapieën die nog niet zijn goedgekeurd voor algemeen gebruik. Klinische onderzoeken kunnen mensen met elk stadium van kanker omvatten.
Vraag uw oncoloog of een klinische proef voor u een goede optie is. U kunt ook de doorzoekbare database bezoeken op ClinicalTrials.gov voor meer informatie.
Aanvullende therapieën voor eierstokkanker
Misschien vindt u het nuttig om uw kankerzorg aan te vullen met aanvullende therapieën. Sommige mensen merken dat ze de kwaliteit van leven verbeteren. Sommigen die u zou kunnen overwegen zijn:
- Aromatherapie. Essentiële oliën kunnen je humeur verbeteren en stress verminderen.
- Meditatie. Ontspanningsmethoden kunnen pijn helpen verlichten en de slaap verbeteren.
- Massage therapie. Deze therapeutische behandeling voor uw lichaam kan stress helpen verminderen en angst en pijn verlichten.
- Tai chi en yoga. Niet-aerobe oefeningen van lichaam en geest die beweging, meditatie en ademhaling gebruiken, kunnen uw algehele gevoel van welzijn bevorderen.
- Kunsttherapie en muziektherapie. Creatieve outlets kunnen u helpen omgaan met de emotionele aspecten van kanker en behandeling.
- Acupunctuur. Deze vorm van Chinese geneeskunde waarin naalden strategisch geplaatst zijn, kan pijn en andere symptomen verlichten.
Neem contact op met uw arts voordat u nieuwe therapieën gaat proberen, vooral voedingssupplementen of kruidensupplementen. Deze kunnen een wisselwerking hebben met uw medicijnen of andere problemen veroorzaken.
Misschien wilt u ook een arts voor palliatieve zorg raadplegen. Deze specialisten werken samen met uw oncologieteam om de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren.
Outlook
Het totale relatieve overlevingspercentage na vijf jaar voor eierstokkanker is 45 procent.
Overlevingspercentages variëren afhankelijk van het specifieke type kanker, stadium bij diagnose en leeftijd. Als kanker bijvoorbeeld wordt opgemerkt voordat het zich buiten uw eierstokken verspreidt, is het overlevingspercentage 92 procent.
Overlevingsstatistieken bevatten ook niet de meest recente gevallen waarin nieuwere behandelingen mogelijk zijn gebruikt.
Uw arts zal u een idee geven wat u kunt verwachten op basis van de details van uw diagnose en behandelplan.
