Urineonderzoek: Proces, Resultaten En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is urineonderzoek?

Een urineonderzoek is een laboratoriumtest. Het kan uw arts helpen problemen op te sporen die door uw urine kunnen worden vertoond.

Veel ziekten en aandoeningen beïnvloeden hoe uw lichaam afval en gifstoffen verwijdert. De organen die hierbij betrokken zijn, zijn uw longen, nieren, urinewegen, huid en blaas. Problemen met een van deze kunnen het uiterlijk, de concentratie en de inhoud van uw urine beïnvloeden.

Urineonderzoek is niet hetzelfde als een drugsscreening of zwangerschapstest, hoewel alle drie tests een urinemonster bevatten.

Waarom urineonderzoek wordt gedaan

Urineonderzoek wordt vaak gebruikt:

voorafgaand aan de operatie
als preventieve screening tijdens een zwangerschapscontrole
als onderdeel van een routine medisch of lichamelijk onderzoek

Uw arts kan deze test ook bestellen als hij vermoedt dat u bepaalde aandoeningen heeft, zoals:

diabetes
nierziekte
leverziekte
urineweginfectie

Als u al een diagnose heeft voor een van deze aandoeningen, kan uw arts urineonderzoek gebruiken om de voortgang van de behandelingen of de aandoening zelf te controleren.

Uw arts wil mogelijk ook een urineonderzoek uitvoeren als u bepaalde symptomen ervaart, waaronder:

buikpijn
rugpijn
bloed in uw urine
pijnlijk urineren

Voorbereiding op urineonderzoek

Zorg ervoor dat u vóór uw test veel water drinkt, zodat u een voldoende urinemonster kunt geven. Het drinken van overmatige hoeveelheden water kan echter tot onnauwkeurige resultaten leiden.

Een of twee extra glazen vloeistof, die sap of melk kunnen bevatten als je dieet dat toelaat, is alles wat je nodig hebt op de dag van de test. U hoeft voor de test niet te vasten of uw dieet te veranderen.

Vertel uw arts ook over eventuele medicijnen of supplementen die u gebruikt. Sommige hiervan kunnen de resultaten van uw urineonderzoek beïnvloeden, waaronder:

vitamine C-supplementen
metronidazol
riboflavine
anthraquinon laxeermiddelen
methocarbamol
nitrofurantoïne

Sommige andere medicijnen kunnen ook uw resultaten beïnvloeden. Vertel uw arts over alle stoffen die u gebruikt voordat u een urineonderzoek uitvoert.

Over het urineonderzoek

U geeft uw urinemonster af bij de spreekkamer, het ziekenhuis of een gespecialiseerde testfaciliteit. Je krijgt een plastic beker mee naar de badkamer. Daar kunt u privé in de beker plassen.

Mogelijk wordt u gevraagd om een schoon urinemonster te nemen. Deze techniek helpt voorkomen dat bacteriën uit de penis of vagina in het monster komen. Begin met het reinigen rond uw urethra met een vooraf bevochtigd reinigingsdoekje dat door de arts is geleverd. Urineer een kleine hoeveelheid in het toilet en verzamel het monster in de beker. Raak de binnenkant van de beker niet aan, zodat u geen bacteriën van uw handen naar het monster overbrengt.

Als je klaar bent, plaats je het deksel op de beker en was je je handen. Je haalt de beker uit de badkamer of laat hem achter in een daarvoor bestemde ruimte in de badkamer.

In sommige gevallen kan uw arts u vragen de urine te laten onderzoeken met behulp van een katheter die via uw urethra in uw blaas is ingebracht. Dit kan licht ongemak veroorzaken. Als u zich ongemakkelijk voelt bij deze methode, vraag dan uw arts of er alternatieve methoden zijn.

Nadat u uw monster heeft verstrekt, heeft u uw deel van de test voltooid. Het monster wordt dan naar een laboratorium gestuurd of blijft in het ziekenhuis als ze over de benodigde apparatuur beschikken.

Methoden voor urineonderzoek

Uw arts zal dan een of meer van de volgende methoden gebruiken om uw urine te onderzoeken:

Microscopisch onderzoek

Bij het microscopisch onderzoek kijkt uw arts naar druppels urine onder een microscoop. Ze zoeken naar:

afwijkingen in uw rode of witte bloedcellen, dit kunnen tekenen zijn van infecties, nierziekte, blaaskanker of een bloedaandoening
kristallen die op nierstenen kunnen duiden
besmettelijke bacteriën of gisten
epitheelcellen, die op een tumor kunnen duiden

Peilstoktest

Voor de peilstoktest plaatst uw arts een chemisch behandelde plastic stok in uw monster. De stick verandert van kleur op basis van de aanwezigheid van bepaalde stoffen. Dit kan uw arts helpen zoeken naar:

bilirubine, een product van de dood van rode bloedcellen
bloed
eiwit
concentratie of soortelijk gewicht
veranderingen in pH-waarden of zuurgraad
suikers

Hoge concentraties deeltjes in uw urine kunnen erop duiden dat u uitgedroogd bent. Hoge pH-waarden kunnen wijzen op urineweg- of nierproblemen. En elke aanwezigheid van suiker kan op diabetes duiden.

Visueel onderzoek

Uw arts kan het monster ook onderzoeken op afwijkingen, zoals:

troebel uiterlijk, wat op een infectie kan duiden
abnormale geuren
roodachtig of bruinachtig uiterlijk, wat kan duiden op bloed in uw urine

De resultaten krijgen

Wanneer uw urineonderzoeksresultaten beschikbaar zijn, zal uw arts ze samen met u bekijken.

Als uw resultaten abnormaal lijken, zijn er twee opties.

Als bij u al eerder nierproblemen, urinewegproblemen of andere gerelateerde aandoeningen zijn vastgesteld, kan uw arts verdere tests of een ander urineonderzoek bestellen om de oorzaak van de abnormale inhoud van uw urine te achterhalen.

Als u geen andere symptomen van een onderliggende aandoening heeft en uit een lichamelijk onderzoek blijkt dat uw algehele gezondheid normaal is, heeft uw arts mogelijk geen vervolg nodig.

Eiwit in je urine

Je urine bevat normaal gesproken een verwaarloosbaar eiwitgehalte. Soms kunnen de eiwitniveaus in uw urine stijgen door:

overmatige hitte of kou
koorts
stress, zowel fysiek als emotioneel
overmatige lichaamsbeweging

Deze factoren zijn meestal geen teken van grote problemen. Maar abnormaal hoge eiwitniveaus in uw urine kunnen een teken zijn van onderliggende problemen die nieraandoeningen kunnen veroorzaken, zoals: