Overzicht
Mensen voelen zich niet altijd op hun gemak als ze aan zichzelf of anderen toegeven dat ze een aandoening hebben bij wie onlangs de diagnose is gesteld. Dit is niet ongebruikelijk en de meeste mensen accepteren uiteindelijk de diagnose.
Maar soms is de afwijzing langdurig, en het is niet alleen ontkenning die iemand ertoe brengt de feiten af te wijzen. Het is een aandoening die anosognosia wordt genoemd. Dit betekent losjes 'gebrek aan bewustzijn of inzicht' in het Grieks.
Anosognosia is een gebrek aan vermogen om de realiteit van de eigen toestand waar te nemen. Het is het onvermogen van een persoon om te accepteren dat ze een aandoening hebben die overeenkomt met hun symptomen of een formele diagnose.
Dit gebeurt ondanks significant bewijs van een diagnose en ondanks tweede en zelfs derde medische adviezen die de validiteit van een diagnose bevestigen.
Anosognosia is het resultaat van veranderingen in de hersenen. Het is niet alleen koppigheid of regelrechte ontkenning, wat een verdedigingsmechanisme is dat sommige mensen gebruiken wanneer ze een moeilijke diagnose krijgen om mee om te gaan. Anosognosie staat zelfs centraal bij aandoeningen zoals schizofrenie of bipolaire stoornis.
Laten we eens nader bekijken wat dit symptoom veroorzaakt, hoe het te herkennen en wat jij en je geliefden kunnen doen om ermee om te gaan.
Oorzaken
Je perceptie van jezelf verandert gedurende je hele leven. Pas getrouwd? Je voelt je misschien gerustgesteld nu je eindelijk de knoop hebt gelegd met iemand van wie je houdt. Nieuw litteken op je gezicht? Je brein moet er rekening mee houden, zodat je je herinnert dat het er is als je in de spiegel kijkt.
Je frontale kwab is nauw betrokken bij dit constante proces van het hervormen van je zelfbeeld. En sommige psychische aandoeningen kunnen veranderingen in dit deel van je hersenen veroorzaken. Dit veroorzaakt na verloop van tijd remodellering van het frontale lobweefsel.
Uiteindelijk kunt u uw vermogen verliezen om nieuwe informatie op te nemen en uw perceptie van uzelf of uw algehele gezondheid te vernieuwen.
En aangezien uw brein de nieuwere informatie die voortvloeit uit uw toestand niet kan bevatten, kunnen u of uw dierbaren in de war raken of gefrustreerd raken dat u uw toestand niet serieus lijkt te nemen.
Symptomen
Het meest opvallende symptoom van anosognosie is een gebrek aan begrip, bewustzijn of acceptatie dat u een medische aandoening heeft. Dit is mogelijk, zelfs als er uitgebreid bewijs is dat u dat doet.
Hier zijn enkele manieren om het verschil te begrijpen tussen anosognosie en ontkenning of andere reacties op ziekte:
- Niet iedereen met deze aandoening laat het op dezelfde manier zien. Sommigen erkennen misschien botweg dat ze denken dat er niets mis met hen is. Anderen praten misschien niet over de aandoening omdat ze denken dat niemand ze gelooft. En weer anderen kunnen verward of gefrustreerd zijn wanneer de mensen in tegenspraak zijn met wat zij geloven dat waar is.
- Anosognosia is niet statisch. Iemand kan zich bewust zijn van hun toestand en deze behandelen met medicijnen of doktersbezoeken. Ze kunnen dan plotseling onwel worden en een afspraak missen of kort daarna medicatie vergeten omdat ze hun toestand niet meer kunnen waarnemen. Iemand kan zelfs bepaalde symptomen erkennen, maar andere niet. Iemand met hemiplegie realiseert zich bijvoorbeeld misschien niet dat één kant van hun lichaam zwak of verlamd is. Maar ze kunnen zich nog steeds bewust zijn van symptomen zoals spraakproblemen (afasie) of verlies van gezichtsvermogen (hemianopie).
- Let goed op gedrag vóór en na een diagnose van geestelijke gezondheid. Iemands inzicht kan in de tijd variëren. Dit kan ervoor zorgen dat je denkt dat ze gewoon proberen hun toestand te negeren om hun emoties te beschermen. Maar het is belangrijk om je te concentreren op het verschil tussen iemands persoonlijkheid en de symptomen van anosognosie. Vertoonden ze dit gedrag vóór hun diagnose? Zijn ze ongewoon onvermurwbaar in het ontkennen van hun toestand?
Diagnose
Uw arts kan u aanraden om naar een psychiater of een andere specialist in de geestelijke gezondheidszorg te gaan als bij u of een geliefde de diagnose is gesteld van een aandoening die gepaard kan gaan met anosognosie. Een specialist kan uw algehele mentale gezondheid en eventuele symptomen volgen.
Een specialist kan anosognosie ook al vroeg herkennen. Zelfs kleine gedragsveranderingen kunnen door een specialist worden gedetecteerd.
Een veelgebruikte evaluatietechniek is de "LEAP" -methode, die wordt gedaan door:
- luisteren naar de persoon
- inleven in de persoon
- het eens zijn met de persoon
- samenwerken met de persoon
Deze methode helpt bij het openen van een dialoog tussen een arts en de persoon met anosognosie. Hierdoor kan de persoon zich bewust worden van de objectieve feiten van zijn situatie en begrijpen dat de mensen om hem heen ondersteunend en begripvol zijn.
Een ander veelgebruikt diagnostisch hulpmiddel is de schaal om onbewustzijn van psychische stoornissen (SUM-D) te beoordelen. Deze test plaatst het idee van "inzicht" op een spectrum dat omvat:
- Bewustzijn. Herkent de persoon dat hij een aandoening heeft? Zien ze de symptomen van hun toestand? Weten ze dat hun toestand sociale gevolgen kan hebben?
- Begrip. Realiseert de persoon zich dat hij behandeling nodig heeft?
- Naamsvermelding. Denken ze dat hun symptomen het gevolg zijn van een psychische aandoening?
De SUM-D-testresultaten van een persoon kunnen mogelijk aangeven of een persoon anosognosie heeft.
Relatie met andere voorwaarden
De meest voorkomende aandoeningen die verband houden met anosognosie zijn:
- schizofrenie
- dementie (inclusief Alzheimer)
- bipolaire stoornis
- depressieve stoornis
- hemiplegie
Anosognosie komt het meest voor bij schizofrenie. Ongeveer 57-98 procent van de mensen met schizofrenie heeft een vorm van anosognosie.
Anosognosia is ook bijzonder opmerkelijk bij hemiplegie. Iemand met deze aandoening realiseert zich mogelijk niet dat ze een gedeeltelijke of volledige verlamming aan één kant van hun lichaam hebben. Dit geldt zelfs als ze kunnen zien dat hun ledematen niet goed bewegen.
Behandeling
Een behandeling zoeken bij een hulpverlener of psychiater kort na de diagnose van een psychische aandoening kan een enorme hulp zijn voor iemand die anosognosie ervaart. Deze aandoening kan frustrerend zijn voor iemand die mogelijk relatiestress heeft met hun vrienden, familie of zelfs collega's of gezondheidscomplicaties omdat ze zich niet bewust zijn van hun toestand.
Behandeling voor anosognosie kan variëren afhankelijk van de oorzaak. Veel voorkomende behandelingen zijn onder meer:
Antipsychotische therapie
Uw arts kan medicijnen aanbevelen die bekend staan als antipsychotica om symptomen van aandoeningen zoals schizofrenie of bipolaire stoornis te behandelen. Enkele voorbeelden van antipsychotica die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer:
- chloorpromazine (Thorazine)
- loxapine (Loxitane)
- clozapine (Leponex)
- aripiprazol (Abilify)
Antipsychotica werken meestal niet voor elke persoon op dezelfde manier, dus uw medicatie wordt voorgeschreven op basis van uw symptomen, algehele gezondheid en reactie op de medicatie. Mogelijk hebt u zelfs uw hele leven verschillende soorten antipsychotica nodig, omdat uw cognitieve vaardigheden veranderen of uw lichaam in de loop van de tijd anders op de medicatie reageert.
Motivationele verbeteringstherapie (MET)
MET gebruikt technieken om iemand te motiveren om ofwel zijn zelfbeeld te veranderen om te accepteren dat hij of zij een aandoening heeft, ofwel om hen aan te moedigen om voor hun aandoening te worden behandeld.
MET bestaat vaak uit het helpen van iemand om objectief naar hun symptomen, gedrag en relaties te kijken. Dit leidt vaak tot het besef dat feiten wijzen op het bestaan van een aandoening.
Ondersteuning voor iemand met anosognosie
Hier zijn een paar adviezen om u en uw dierbaren te helpen omgaan met anosognosie:
- Oordeel niet. Onthoud dat dit een medische aandoening is, geen koppigheid of zelfdestructieve neigingen.
- Wees ondersteunend. Sommige dagen zijn misschien beter dan andere. Zelfs als iemand zijn perceptie van zijn toestand volledig verliest, doen ze het niet expres. Ze hebben uw steun nodig om ervoor te zorgen dat ze worden behandeld en consistent blijven met afspraken en medicijnen.
- Notities maken. Door een gedetailleerd dagboek bij te houden van wat de persoon zegt en doet, kunt u het bewijs van de aandoening verzamelen. Dit kan niet alleen iemand helpen beseffen dat ze anosognosie hebben, maar het kan uw arts ook een basis bieden voor een behandelplan.
De vooruitzichten
De vooruitzichten voor aandoeningen die verband houden met anosognosie, zoals schizofrenie, kunnen al vroeg in de behandeling nuttig zijn, maar dit is niet altijd het geval en er is geen remedie voor deze aandoening.
Gedragstherapie zoals de MET-techniek kan de kwaliteit van leven aanzienlijk verhogen door mensen met anosognosie te helpen hun symptomen vanuit een objectief oogpunt te bekijken. Dit kan leiden tot veranderingen in perceptie en gedrag en ervoor zorgen dat ze het behandelplan volgen voor hun onderliggende aandoening.
