Slaap en ik hebben een monogame, toegewijde, liefdevolle relatie. Ik hou van slaap en slaap houdt van mij - hard. Het probleem is dat, terwijl we altijd minstens acht uur per nacht zonder problemen samen doorbrengen, ik 's morgens niet kan wegtrekken van mijn aanbidder (eh, kussen), zelfs als ik technisch gezien genoeg slaap heb gekregen.
In plaats daarvan slaap ik (en slaap en slaap) tot ik laat opkom, en dwing ik mijn ochtendroutine in een vervormd circus van oogboogjes, sponsbaden, koffie voor onderweg en opdoemende deadlines. Dus toen ik hoorde dat er misschien een betere manier was om mezelf te spenen van mijn ochtendcontact met slaap - met een snooze-hack van 90 minuten - was ik geïntrigeerd.
Hier is de kern: In plaats van een half tot een heel uur te slapen en steeds opnieuw op de snooze-knop te drukken en weg te dommelen in wat onderzoekers 'gefragmenteerde slaap' noemen (wat gevolgen heeft voor je vermogen om de hele dag te functioneren), stel je twee alarmen in. De ene is ingesteld op 90 minuten voordat je wakker wilt worden en de andere voor wanneer je echt wakker wilt worden.
De theorie, legt Chris Winter, MD, medisch directeur van het Sleep Medicine Center in het Martha Jefferson Hospital in Virginia, uit dat de 90 minuten slaap die je krijgt tussen dutjes de volledige slaapcyclus is, waardoor je wakker wordt na je REM-toestand, in plaats van tijdens. Vaarwel slaperigheid.
Kunnen twee alarmen mij echt helpen mijn (mede-afhankelijke) relatie met slaap te verbreken? Ik besloot het een week uit te proberen.
De eerste dag
De avond ervoor zette ik een wekker voor 6.30 uur en een andere om 8.00 uur - negen uur nadat ik het hooi had geraakt. Toen dat eerste alarm afging, sprong ik meteen uit bed omdat ik moest plassen.
Terwijl ik onmiddellijk tussen de lakens terug gleed en in slaap viel, had ik, als mijn REM-toestand 90 minuten duurt, nu slechts 86 minuten om een volledige cyclus binnen te krijgen. Misschien was dat waarom om 8:00 uur toen mijn alarm afging, ik het gevoel had dat vuilnis.
Omwille van het experiment stond ik op en ging onder de douche staan, in de hoop dat de sufheid die ik voelde zou verdwijnen. Maar het duurde niet voordat ik mijn tweede kopje koffie op had.
De tweede dag
Ik had die dag een ontbijtvergadering, dus ik zette mijn eerste alarm om 5:30 uur en mijn tweede om 7:00 uur. Wakker worden om 7:00 uur was een makkie; Ik sprong uit bed, deed een snelle rekoefening op mijn yogamat en had zelfs tijd om mijn haar recht te trekken voordat ik de deur uitliep naar mijn vergadering.
Hier is het ding … Ik kan me niet herinneren dat ik het alarm van half zes 's morgens (letterlijk nul) heb gehoord en uitgeschakeld, ook al weet ik zeker dat ik het heb ingesteld. Hoe dan ook, ik had de rest van de ochtend veel energie en voelde me over het algemeen als een A + early bird.
De derde dag
Net als de eerste dag van mijn experiment, toen mijn eerste alarm afging, moest ik plassen. Ik voelde me prima (zeg een 6 op 10) en slaagde er niet in om op snooze te slaan toen mijn tweede alarm om 8:00 uur afging. Maar ik was bezorgd dat ik het experiment verpestte door mezelf slechts 80 tot 85 minuten te geven aan REM in plaats van 90, dus belde ik slaapdeskundige Winter voor advies.
Blijkt dat 90 niet het magische getal is.
"Er is een idee dat iedereen in cycli van 90 minuten slaapt, maar dat is een gemiddelde, geen regel", zegt Winter. 'Dat betekent dat uw REM-cyclus mogelijk langer of korter is dan 90 minuten. Dus je zou niet het gevoel moeten hebben dat je wakker wordt en je meer hersteld voelt als je vijf minuten later of eerder wakker wordt. ' Opluchting.
Zolang ik niet wakker werd met een uitgeput gevoel - en ik ook niet - zei Winter dat hij zich geen zorgen hoefde te maken over deze onderbrekingen in de badkamer.
De vierde en vijfde dag
Op deze dagen, tussen de twee alarmbellen, had ik de wildste, meest gedetailleerde dromen die ik me kan herinneren in mijn hele leven. Donderdag droomde ik dat ik een veedrijfster was die Beverly heette, een Olympische zwemster was, en ik had een hond genaamd Fido die Russisch sprak (serieus). Toen, op vrijdag, had ik een droom dat ik naar Texas verhuisde om een competitieve CrossFit-atleet te worden.
Blijkbaar heb ik een onbenut atletisch potentieel - en een verlangen om het zuiden te verkennen - dat mijn dromen me aansporen om te onderzoeken? Interessant is dat Winter eigenlijk had voorgesteld om deze week een droomdagboek naast mijn bed te houden, omdat hij dacht dat dit experiment waarschijnlijk mijn dromen zou beïnvloeden.
Dromen als dit betekende dat wakker worden ernstig desoriënterend was. Beide dagen kostte het me vijf minuten om af te dalen van de "droomhoogte" en mezelf op te halen.
Maar toen ik eenmaal wakker was, viel ik niet meer in slaap! Dus je zou kunnen zeggen dat de hack werkte.
De zesde dag
Ik hoorde mijn eerste alarm om 7:00 uur en mijn tweede alarm om 8:30 uur, maar ik snurkte de zuignap tot 10:30 uur gelukkig - het laatste wat ik kon slapen als ik nog steeds mijn gewoonte wilde maken, zaterdagochtend 11: 00 uur CrossFit-les.
Ik voelde me serieus goed uitgerust, wat goed was omdat ik geen tijd had om koffie op te halen op weg naar mijn training. Maar ik heb wel twee uur op snooze geslagen … over een mislukking gesproken.
De laatste dag
Ik slaap meestal op zondag uit, maar ik had een paar dingen die ik wilde afvinken voordat ik naar de sportschool ging. Dus nogmaals, ik stelde mijn eerste alarm in voor 7:00 uur en mijn tweede alarm voor 8:30 uur. Nadat ik de avond ervoor om 22:00 uur in slaap was gevallen, was ik op voordat zelfs het eerste alarm afging!
Ik had mijn winkel opgezet, dronk Joe en antwoordde om 6.30 uur op e-mails. Zelfs als de hack niet de oorzaak was, zou ik dat een wake-up-overwinning noemen.
Zou ik zeggen dat het werkte?
Mijn poging van een week om me te onthouden van de snooze-knop was absoluut niet genoeg om me te ontheffen van mijn liefde voor Zzzville. Maar de alarmhack van 90 minuten weerhield me er van om elke dag op een na een dutje te doen (en het was een zaterdag, dus ik zal mezelf niet te hard aanpakken).
Hoewel ik niet magisch een ochtendmens werd nadat ik de hack had geprobeerd, leerde ik dat er een belangrijk voordeel was van het wakker worden de eerste of tweede keer: meer tijd in mijn dag om werk gedaan te krijgen!
In de toekomst kan ik niet beloven dat mijn sluimerdagen permanent achter me liggen. Maar deze hack liet me zien dat ik het met mijn snooze-knop kan verbreken en mijn liefdesrelatie met slaap kan voortzetten.
Gabrielle Kassel is een rugbyspel, modderlopen, eiwit-smoothie-blending, maaltijdbereiding, CrossFitting, in New York gevestigde wellness-schrijver. Ze heeft twee weken lang pendelen, de hele uitdaging geprobeerd en gegeten, gedronken, gepoetst, gewassen met en gewassen met houtskool - alles in naam van de journalistiek. In haar vrije tijd leest ze zelfhulpboeken, drukt ze op de bank of oefent ze hygge. Volg haar op Instagram.
