Pemphigoid Gestationis: Foto's, Symptomen, Behandeling En Oorzaken

Inhoudsopgave:

Pemphigoid Gestationis: Foto's, Symptomen, Behandeling En Oorzaken
Pemphigoid Gestationis: Foto's, Symptomen, Behandeling En Oorzaken

Video: Pemphigoid Gestationis: Foto's, Symptomen, Behandeling En Oorzaken

Video: Pemphigoid Gestationis: Foto's, Symptomen, Behandeling En Oorzaken
Video: My story|| Pemphigoid gestationis & Pregnancy 2024, Juli-
Anonim

Overzicht

Pemphigoid gestationis (PG) is een zeldzame, jeukende huiduitslag die meestal optreedt in het tweede of derde trimester van de zwangerschap. Het begint vaak met het verschijnen van zeer jeukende rode bultjes of blaren op je buik en romp, hoewel het op andere delen van je lichaam kan verschijnen.

PG wordt veroorzaakt doordat uw immuunsysteem per ongeluk uw eigen huid aanvalt. Het gaat meestal binnen enkele dagen of weken na levering vanzelf weg. In zeldzame gevallen kan het langer duren.

PG wordt geschat bij 1 op de 40.000 tot 50.000 zwangerschappen.

Pemfigoïde gestation stond vroeger bekend als herpes gestationis, maar het is nu duidelijk dat het geen verband houdt met het herpesvirus. Er zijn ook andere soorten pemphigus of pemfigoïde huiduitbarstingen die geen verband houden met zwangerschap.

Pemphigus verwijst naar een blaar of puist, en gestationis betekent "van zwangerschap" in het Latijn.

Afbeeldingen van pemfigoïde gestationis

Pemfigoïde gestationis symptomen

Bij PG verschijnen rode bultjes rond de navel en verspreiden zich binnen enkele dagen of weken naar andere delen van het lichaam. Je gezicht, hoofdhuid, handpalmen en voetzolen worden meestal niet beïnvloed.

Na twee tot vier weken veranderen de hobbels in grote, rode, met vocht gevulde blaren. Deze hobbels worden ook bulla genoemd. Ze kunnen erg ongemakkelijk zijn.

In plaats van blaren of bulla ontwikkelen sommige mensen verhoogde rode plekken, plaques genaamd.

De PG-blaren kunnen tegen het einde van uw zwangerschap vanzelf krimpen of verdwijnen, maar 75 tot 80 procent van de vrouwen met PG ervaart een opflakkering rond de bevalling.

PG kan terugkeren tijdens de menstruatie of bij volgende zwangerschappen. Het gebruik van orale anticonceptiva kan ook een andere aanval veroorzaken.

In zeldzame gevallen - ongeveer 1 op de 100.000 geboorten - kan PG bij pasgeborenen voorkomen.

Pemfigoïde zwangerschap is de oorzaak

Pemfigoïde gestationis wordt nu beschouwd als een auto-immuunziekte. Dat betekent dat je immuunsysteem delen van je eigen lichaam begint aan te vallen. Bij PG zijn de cellen die worden aangevallen die van de placenta.

Placenta weefsel bevat cellen van beide ouders. De cellen die van de vader zijn afgeleid, kunnen moleculen bevatten die door het immuunsysteem van de moeder als vreemd worden herkend. Dit zorgt ervoor dat het immuunsysteem van de moeder tegen hen mobiliseert.

Vaderlijke cellen zijn aanwezig bij elke zwangerschap, maar auto-immuunziekten zoals PG komen slechts in enkele gevallen voor. Het is niet helemaal duidelijk waarom het immuunsysteem van de moeder in sommige gevallen op deze manier reageert en in andere niet.

Maar bepaalde moleculen die bekend staan als MHC II en die normaal niet in de placenta voorkomen, zijn gevonden bij vrouwen met PG. Wanneer het immuunsysteem van een zwangere vrouw deze moleculen herkent, start het een aanval.

De moleculen van de MHC II-klasse zijn verantwoordelijk voor het aan elkaar plakken van uw huidlagen. Zodra uw immuunsysteem ze begint aan te vallen, kan dit leiden tot blaren en plaque die een belangrijk symptoom zijn van PG.

Een maat voor deze auto-immuunreactie is de aanwezigheid van een eiwit dat nu bekend staat als Collageen XVII (voorheen BP180 genoemd).

Pemfigoïde gestationis versus PUPPP

Een andere huiduitbarsting die bekend staat als PUPPP (jeukende urticariële papels en zwangerschapsplaques) kan lijken op pemfigoïde gestationis. Zoals de naam al doet vermoeden, is PUPPP jeukerig (pruritisch) en netelroos (urticaria).

PUPPP komt het vaakst voor in het derde trimester, wat ook een veel voorkomende tijd is waarop PG verschijnt. En net als PG verschijnt het meestal het eerst op de buik als jeukende rode bultjes of plaques.

Maar PUPPP ontwikkelt zich meestal niet tot grote, met vocht gevulde blaren zoals PG. En in tegenstelling tot PG verspreidt het zich vaak naar de benen en soms naar de oksels.

PUPPP wordt behandeld met jeukcrèmes en zalven en soms met antihistaminetabletten. De uitslag verdwijnt meestal binnen zes weken na de bevalling vanzelf.

PUPPP komt voor bij ongeveer 1 op de 150 zwangerschappen, waardoor het veel vaker voorkomt dan PG. PUPPP komt ook vaker voor bij eerste zwangerschappen en bij vrouwen die een tweeling, drieling of een veelvoud van hogere orde dragen.

Pemfigoïde gestationis diagnose

Als uw arts PG vermoedt, kunnen zij u doorverwijzen naar een dermatoloog voor een huidbiopsie. Dit omvat het aanbrengen van een plaatselijke verdovingsmiddel of een bevriezingsspray op een klein deel van de huid en het wegsnijden van een klein monster om naar het laboratorium te sturen.

Als het laboratorium de tekenen van pemfigoïd onder de microscoop vindt, doen ze een verdere test die bekend staat als een immunofluorescentieanalyse die PG kan bevestigen.

Uw arts zal ook bloedmonsters nemen om de niveaus van het pemfigoïde antigeen Collageen XVII / BP180 in het bloed te bepalen. Dit kan hen helpen de ziekteactiviteit te beoordelen.

Pemfigoïde zwangerschap is behandeling

Als uw symptomen mild zijn, kan uw arts anti-jeukcrèmes voorschrijven die bekend staan als lokale corticosteroïden. Deze kalmeren de huid door het niveau van activiteit van het immuunsysteem op de plaats van de blaren te verminderen.

Vrij verkrijgbare allergiemedicijnen (antihistaminica) kunnen ook nuttig zijn. Deze omvatten de niet-slaperige producten:

  • cetirizine (Zyrtec)
  • fexofenadine (Allegra)
  • loratadine (Claritin)

Diphenhydramine (Benadryl) veroorzaakt slaperigheid en kan het beste 's nachts worden ingenomen. Vervolgens dient het naast zijn eigenschappen als jeukverlichter ook als slaapmiddel.

Deze zijn allemaal zonder recept verkrijgbaar. Generieke versies zijn qua activiteit vergelijkbaar met de merknamen en vaak aanzienlijk goedkoper.

Praat altijd met uw arts voordat u tijdens de zwangerschap medicijnen gebruikt, zelfs vrij verkrijgbare producten.

Huismiddeltjes

Uw arts kan ook huismiddeltjes voorstellen om de jeuk en het ongemak van een milde vorm van PG te bestrijden. Deze kunnen zijn:

  • de huid koel houden met ijs of koude kompressen
  • verblijven in een koele omgeving of met airconditioning
  • baden in Epsom-zout of havermoutpreparaten
  • koele katoenen kleding dragen

Ernstigere gevallen

Als jeuk en irritatie ernstiger zijn, zal uw arts waarschijnlijk orale corticosteroïden voorschrijven. Aangezien deze geneesmiddelen de activiteit van het immuunsysteem verminderen, moet altijd de minimale effectieve dosis worden gebruikt.

Uw arts zal rekening houden met de effecten op u en uw baby en de dosering en de duur van de behandeling tot een minimum beperken.

Immunosuppressiva zoals azathioprine of cyclosporine kunnen ook worden gebruikt om jeuk en ongemak te verminderen. Zorgvuldige controle op bijwerkingen is nodig. Dit kan zijn:

  • controle van de bloeddruk een of twee keer per week gedurende de eerste maand van gebruik
  • monitoring van de nierfunctie met bloed- en urinetests
  • controle van de leverfunctie, urinezuur en nuchtere lipideniveaus

Pemfigoïde zwangerschap is complicaties

Een onderzoek uit 2009 wees uit dat uitbraken van PG-blaren in het eerste of tweede trimester tot nadelige zwangerschapsresultaten kunnen leiden.

De studie onderzocht de casusgegevens van 61 zwangere vrouwen met PG uit het Verenigd Koninkrijk en Taiwan. De nadelige resultaten die werden gevonden bij vrouwen met PG met vroege aanvang (eerste of tweede trimester) PG omvatten:

  • vroeggeboorte
  • laag geboorte gewicht
  • klein voor zwangerschapsduur

Het komt vaker voor dat PG later in de zwangerschap verschijnt. Wanneer het optreedt in het eerste of tweede trimester, raden de auteurs van het onderzoek aan het te behandelen als een zwangerschap met een hoog risico met meer zorgvuldige monitoring en supervisie.

Aan de positieve kant bleek uit de studie ook dat behandeling met systemische (orale) corticosteroïden de zwangerschapsuitkomsten niet wezenlijk beïnvloedt.

De vooruitzichten

Pemfigoïde gestationis is een zeldzame huiduitbraak die gewoonlijk laat in de zwangerschap optreedt. Het is jeukend en ongemakkelijk, maar niet levensbedreigend voor jou of je baby.

Wanneer het vroeg in een zwangerschap optreedt, is er een lichte toename van de kans op een vroeggeboorte of een baby met een laag geboortegewicht. Nauwere controle door uw OB-GYN-arts en coördinatie van de behandeling met uw dermatoloog wordt aanbevolen.

Misschien wilt u in contact komen met de International Pemphigus and Pemphigoid Foundation, die discussiegroepen en peer-coaches heeft voor mensen met PG.

Aanbevolen: