Dysthymia Versus Depressie

Inhoudsopgave:

Dysthymia Versus Depressie
Dysthymia Versus Depressie

Video: Dysthymia Versus Depressie

Video: Dysthymia Versus Depressie
Video: Дистимия - это высокофункциональная депрессия? 2024, November
Anonim

Wat zijn depressie en dysthymie?

Dysthymia wordt doorgaans gedefinieerd als een chronische maar minder ernstige vorm van ernstige depressie. Het heeft veel vergelijkbare symptomen als andere vormen van klinische depressie.

Op een bepaald moment in hun leven zal 1 op de 6 mensen een depressie ervaren. Ongeveer 1,3 procent van de Amerikaanse volwassenen ervaart op enig moment in hun leven dysthymie.

Depressie

Depressie, bekend als depressieve stoornis (MDD), is een veel voorkomende medische ziekte die een negatieve invloed heeft op de manier waarop u denkt, voelt en handelt. Dit kan leiden tot emotionele en fysieke problemen die uw vermogen om thuis en op het werk te functioneren kunnen verstoren.

Dysthymia

Dysthymia, bekend als aanhoudende depressieve stoornis (PDD), is een chronische vorm van depressie die minder ernstig is dan MDD, maar jaren aanhoudt. Het kan van grote invloed zijn op uw:

  • verhoudingen
  • gezinsleven
  • sociaal leven
  • fysieke gezondheid
  • dagelijkse activiteiten

Het verschil tussen depressie en dysthymie

PDD wordt gebruikt om een persoon te beschrijven die gedurende een lange periode een klinisch significante depressie ervaart. Het niveau van depressie is meestal niet ernstig genoeg om aan de criteria voor MDD te voldoen.

Een van de grootste verschillen tussen de twee voorwaarden is dus hun relatie tot tijd:

  • Mensen met MDD hebben een normale baseline van de stemming wanneer ze geen depressie ervaren.
  • Mensen met PDD ervaren de hele tijd depressie en herinneren zich niet - of weten niet - hoe het voelt om niet depressief te zijn.

Tijd is ook een overweging bij het diagnosticeren van de twee voorwaarden:

  • Voor een diagnose van MDD moeten de symptomen minimaal twee weken aanhouden.
  • Voor een diagnose van PDD moeten de symptomen minimaal twee jaar aanwezig zijn.

Symptomen van dysthymie versus symptomen van depressie

De symptomen van MDD en PDD zijn in principe hetzelfde, soms verschillend in intensiteit. Ze bevatten:

  • verdrietig, leeg, huilerig of hopeloos voelen
  • reageren op zelfs kleine zaken met woede of frustratie
  • het verliezen van interesse in normale dagelijkse activiteiten zoals sport, seks of hobby's
  • te weinig of te veel slapen
  • reageren op zelfs kleine taken met een gebrek aan energie
  • eetlust verliezen of het verlangen naar voedsel vergroten
  • afvallen of aankomen
  • zich schuldig of waardeloos voelen
  • moeite hebben met het nemen van beslissingen, denken, concentreren en herinneren

Om het te simpel te houden, zijn de symptomen van PDD misschien minder intens of slopend, maar ze zijn continu en langdurig.

Behandelingsopties voor dysthymie en depressie

Behandeling voor elk type depressie is meestal op maat gemaakt voor het individu. Behandeling voor MDD en PDD omvat meestal een combinatie van psychotherapie en medicatie.

Voor beide aandoeningen kan uw arts antidepressiva aanbevelen, zoals:

  • selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine (Prozac) en sertraline (Zoloft)
  • serotonine-norepinefrine-heropnameremmers (SNRI's), zoals desvenlafaxine (Pristiq, Khedezla) en levomilnacipran (Fetzima)
  • tricyclische antidepressiva (TCA's), zoals imipramine (Tofranil)

Voor therapie kan uw arts aanbevelen:

  • cognitieve gedragstherapie
  • gedragsactivering

Dubbele depressie

Hoewel PDD en MDD afzonderlijke voorwaarden zijn, kunnen mensen ze allebei tegelijkertijd hebben. Als u een aantal jaren PDD heeft gehad en daarna een depressieve episode heeft, wordt dit dubbele depressie genoemd.

De afhaalmaaltijd

Of u nu PDD, MDD of een ander type depressie ervaart, dit zijn allemaal echte en ernstige aandoeningen. Er is hulp beschikbaar. Met een goed diagnose- en behandelplan overwint de meerderheid van de mensen met een depressie dit.

Als u de symptomen van depressie in uw humeur, gedrag en vooruitzichten herkent, praat er dan over met uw arts of een psychiater.

Aanbevolen: