Een hondenbeet behandelen
Als je door een hond bent gebeten, is het belangrijk om meteen de blessure te behandelen om het risico op bacteriële infectie te verminderen. U moet ook de wond beoordelen om de ernst te bepalen.
In sommige gevallen kunt u uzelf eerste hulp verlenen. In andere gevallen heeft u onmiddellijk medische behandeling nodig.
Of de hond nu van jou is of van iemand anders, je kunt je geschokt voelen nadat je bent gebeten. Als je medische hulp nodig hebt, bel dan om hulp in plaats van zelf naar de dokter of het ziekenhuis te rijden.
Lees verder om te leren welke stappen u moet nemen na een hondenbeet en wat u kunt doen om infectie te voorkomen.
Vraag naar de vaccinatiegeschiedenis van de hond
Het eerste dat u moet doen na een hondenbeet is om afstand te houden tussen uzelf en de hond. Dat kan de kans verkleinen dat je weer gebeten wordt.
Zodra er geen onmiddellijke bedreiging meer is, is het belangrijk om te bepalen of de hond is ingeënt tegen hondsdolheid.
Als de eigenaar van de hond in de buurt is, vraag dan naar de vaccinatiegeschiedenis van de hond en zorg ervoor dat u de naam, het telefoonnummer en de contactgegevens van de dierenarts krijgt. Vraag indien mogelijk ook om een soort ID te zien.
Als de hond niet vergezeld is, vraag dan iedereen die getuige was van de aanval of ze bekend zijn met de hond en weten waar de eigenaar woont.
Het is natuurlijk ook mogelijk om gebeten te worden door je eigen hond. Zorg er daarom voor dat u de inentingen van hondsdolheid bijhoudt. Zelfs een vriendelijk, zacht dier kan soms bijten.
Dien eerste hulp toe
Het type eerste hulp dat u toedient, wordt bepaald door de ernst van de beet.
Als je huid niet gebroken is, was het gebied dan met warm water en zeep. U kunt uit voorzorg ook een antibacteriële lotion op het gebied aanbrengen.
Als je huid kapot was, was het gebied dan met warme zeep en water en druk voorzichtig op de wond om een kleine bloeding te bevorderen. Dit helpt bij het wegspoelen van ziektekiemen.
Als de beet al bloedt, breng dan een schone doek aan op de wond en druk voorzichtig naar beneden om de stroom te stoppen. Follow-up met een toepassing van antibacteriële lotion en bedek met een steriel verband.
Alle hondenbijtwonden, zelfs kleine, moeten worden gecontroleerd op tekenen van infectie totdat ze volledig zijn genezen.
Controleer de beet vaak om te zien of het wordt:
- rood
- gezwollen
- warm
- zacht aanvoelt
Als de wond erger wordt, u pijn voelt of koorts krijgt, raadpleeg dan onmiddellijk een arts.
Behandelingsstappen
- Was de wond met zeep en warm water.
- Druk voorzichtig een schone doek over de wond om de bloedstroom te stoppen.
- Breng een antibacteriële zalf aan op de wond.
- Dek af met een steriel verband.
- Let op tekenen van infectie.
- Zoek hulp als u een infectie of mogelijke blootstelling aan hondsdolheid vermoedt of als de wond ernstig is.
Wanneer moet u hulp zoeken?
Ongeveer 1 op de 5 hondenbeten heeft medische behandeling nodig.
Raadpleeg altijd een arts voor een hondenbeet die:
- wordt veroorzaakt door een hond met een onbekende vaccinatiegeschiedenis tegen hondsdolheid, of door een hond die onregelmatig handelt of ziek lijkt te zijn
- stopt niet met bloeden
- veroorzaakt intense pijn
- bloot bot, pezen of spieren
- veroorzaakt functieverlies, zoals een onvermogen om vingers te buigen
- ziet er rood, gezwollen of ontstoken uit
- lekt pus of vloeistof
Zoek ook medische hulp als u:
- weet niet meer wanneer u uw laatste tetanus-injectie heeft gehad
- zich zwak, gedesoriënteerd of flauw voelen
- koorts hebben
Wat zijn mogelijke complicaties bij een hondenbeet?
Hondenbeten kunnen verschillende complicaties veroorzaken. Deze omvatten infecties, hondsdolheid, zenuw- of spierschade en meer.
Infectie
Bacteriën kunnen in de mond van elke hond leven, waaronder:
- staphylococcus
- pasteurella
- capnocytophaga
Honden kunnen ook MRSA dragen, maar er zijn momenteel geen meldingen dat het wordt overgedragen via hondenbeet.
Deze ziektekiemen kunnen bacteriële infecties veroorzaken als de hondenbeet de huid breekt.
Het risico op infectie kan groter zijn bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of mensen met diabetes. Als u bent gebeten door een hond en tekenen van infectie opmerkt, raadpleeg dan een arts.
Zenuw- en spierschade
Een diepe beet kan schade aan zenuwen, spieren en bloedvaten onder de huid veroorzaken. Dit kan zelfs gebeuren als de wond klein lijkt, zoals door perforaties.
Gebroken botten
Een beet van een grote hond kan resulteren in gebroken, versplinterde of gebroken botten, vooral in de benen, voeten of handen.
Zoek altijd medische noodhulp als u een gebroken bot vermoedt.
Hondsdolheid
Rabiës is een ernstige virale aandoening die het centrale zenuwstelsel aantast. Onbehandeld, kan het binnen enkele dagen na infectie tot de dood leiden.
Zoek onmiddellijk medische hulp als u bent gebeten door een hond en u niet zeker bent van hun vaccinatiegeschiedenis of weet dat ze niet op de hoogte zijn van hun vaccinaties tegen hondsdolheid.
Tetanus
Tetanus is een bacteriële ziekte. Het is ongebruikelijk in de Verenigde Staten waar routinematig vaccins worden gegeven aan kinderen. Volwassenen moeten elke 10 jaar een tetanus-boosterschot krijgen.
Littekens
Als een hondenbeet de huid scheurt, kan dit littekens veroorzaken. In veel gevallen zal het uiterlijk van milde littekens na verloop van tijd verminderen.
Ernstige littekens of littekens die voorkomen in zichtbare gebieden zoals het gezicht, kunnen worden verminderd door medische technieken zoals enten of plastische chirurgie.
Dood
Het aantal sterfgevallen als gevolg van hondenbeten in de Verenigde Staten is jaarlijks erg laag. Wanneer ze zich voordoen, gebeurt ongeveer 70 procent van de sterfgevallen als gevolg van hondenbeten bij kinderen jonger dan 10 jaar oud.
Heeft u een hondsdolheid nodig?
Als u wordt gebeten door een hond die tekenen van hondsdolheid vertoont, zoals onregelmatig handelen of schuimen aan de mond, moet u een hondsdolheidsvaccin krijgen.
Rabiës is een potentieel dodelijke aandoening, die 100 procent te voorkomen is wanneer onmiddellijk medische behandeling wordt ontvangen.
Rabiës bij de mens is zeldzaam in de Verenigde Staten en wordt doorgaans niet overgedragen door honden, dankzij wijdverbreide inentings- en preventieprogramma's. Als u of uw arts zich zorgen maakt dat u mogelijk rabiës heeft opgelopen door een hondenbeet, is het zinvol om een vaccin tegen rabiës na blootstelling te krijgen.
Het vaccin wordt in de loop van enkele weken in een reeks van vier injecties gegeven. Een aanvullende injectie met rabiës-immunoglobuline is ook vereist als onderdeel van de behandeling.
Hoe infectie te voorkomen
Hondenbeten kunnen gevaarlijke bacteriën in het lichaam introduceren. Dit kan ernstige en soms dodelijke infecties veroorzaken wanneer ze niet worden behandeld.
Het is erg belangrijk om de wond te wassen zodra je gebeten bent en om actuele antibiotica, zoals povidon-jodium, te gebruiken in en rond een beschadigde huid.
Houd de wond bedekt en vervang het verband dagelijks.
Houd de wond in de gaten voor tekenen van infectie. Afhankelijk van het type infectie kunnen de symptomen binnen 24 uur tot 14 dagen na het gebeten optreden.
Infecties kunnen zich snel door het lichaam verspreiden. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u tekenen van infectie opmerkt. Mogelijk hebt u orale of intraveneuze antibiotica nodig.
Als uw arts u antibiotica voorschrijft, neemt u die waarschijnlijk 1 tot 2 weken in. Stop niet met het innemen van uw medicatie, zelfs als de infectie volledig lijkt te verdwijnen.
Outlook
Hondenbeten kunnen eng zijn en, indien onbehandeld, ook ernstige complicaties veroorzaken.
Bacteriële infecties zijn een veelvoorkomende complicatie bij hondenbeten en het is belangrijk om onmiddellijk naar tekenen van infectie te kijken.
Je eigen hond inenten voor hondsdolheid en wegblijven van onbekende honden is je beste verdediging tegen hondenbeten en hun complicaties. Nader nooit een hond die u niet kent, hoe schattig ze er ook uit mogen zien.
Vermijd ook ruige huisvesting of agressief spelen met honden, inclusief degenen die u kent. Het is ook logisch om 'slapende honden te laten liggen' en nooit een hond te storen die eet of voor puppy's zorgt.
