Osteitis Pubis: Behandeling, Symptomen, Oefeningen, Radiologie En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Osteitis pubis is een aandoening waarbij er een ontsteking is waarbij de rechter en linker schaambeen botsen aan de voorkant van het bekken.

Het bekken is een set botten die de benen met het bovenlichaam verbindt. Het ondersteunt ook de darmen, blaas en interne geslachtsorganen.

Het schaambeen of schaambeen is een van de drie botten die de heup vormen. Het gewricht waar de schaambeenderen samenkomen, wordt de schaamsymphysis genoemd, die is gemaakt van kraakbeen. Wanneer het en de omliggende spieren ontstoken raken door stress op het gewricht, is het resultaat osteitis pubis.

Behandeling voor osteitis pubis

Osteitis pubis vereist geen chirurgische ingreep of voorgeschreven medicijnen. De sleutel tot het behandelen van deze aandoening is rust.

Osteitis pubis ontstaat meestal door een bepaalde activiteit te overdrijven, zoals rennen of springen. Het is dus erg belangrijk om af te zien van oefeningen of activiteiten die pijnlijk zijn. Hoe meer u zich bezighoudt met activiteiten die pijn veroorzaken of ontstekingen verhogen, hoe langer het duurt voordat het gewricht geneest.

Naast rust richt de behandeling zich meestal op symptoomverlichting. Om de pijn te verzachten, brengt u een ijspak of een pakket bevroren groenten in een dunne doek op het gewricht aan. Doe dit elke drie tot vier uur ongeveer 20 minuten.

Voor verdere pijnverlichting kan uw arts niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) aanbevelen, zoals ibuprofen (Advil) of naproxen (Aleve). NSAID's kunnen maagirritatie veroorzaken, vooral bij oudere volwassenen.

Acetaminophen (Tylenol) kan ook pijn verlichten. In grote doses kan het het risico op leverschade en andere complicaties verhogen.

In sommige gevallen kan een injectie met corticosteroïden ontstekingen verminderen en de symptomen verlichten.

Symptomen van osteitis pubis

Het meest voor de hand liggende symptoom van osteitis pubis is pijn in de lies en onderbuik. U kunt ook pijn of tederheid voelen wanneer er druk wordt uitgeoefend op het gebied voor uw schaambeenderen.

De pijn begint meestal geleidelijk, maar kan uiteindelijk een punt bereiken waar het constant is. Het kan zelfs uw vermogen om rechtop te staan en gemakkelijk te lopen beïnvloeden.

Oorzaken van osteitis pubis

Osteitis pubis heeft de neiging atleten en andere mensen die erg fysiek actief zijn te treffen. Voetballers, hockeyspelers en hardlopers op afstand zijn bijzonder kwetsbaar voor deze blessure.

Het herhalen van dezelfde acties kan de symphysis van de schaamstreek benadrukken. Naast rennen en springen, kunnen schoppen, skaten en zelfs sit-ups het gewricht ongezond belasten.

Osteitis pubis bij vrouwen kan zich ook ontwikkelen na de bevalling. Een langdurige bevalling die de bekkenspieren belast, kan ontstekingen veroorzaken, die uiteindelijk zullen afnemen.

Chirurgie of bekkenletsel kan ook leiden tot osteitis pubis.

Diagnose van osteitis pubis

Als u vermoedt dat u osteitis pubis heeft, raadpleeg dan uw arts om een diagnose te bevestigen. Uw arts zal uw medische geschiedenis en symptomen beoordelen voordat hij lichamelijk onderzoek uitvoert.

Sommige beeldvormende tests kunnen worden aanbevolen, waaronder:

Röntgenfoto
echografie
MRI
CT-scan
botten scan
bloed- en urinetests

Sommige van deze tests worden gebruikt om andere mogelijke oorzaken van symptomen te elimineren, zoals een hernia of letsel aan het gewricht.

Oefeningen voor osteitis pubis

Oefeningen om de spieren rond de schaamsymfysis te versterken, kunnen u helpen herstellen en terugkerende problemen voorkomen. Deze oefeningen mogen niet worden gedaan als u nog steeds pijn ervaart.

Transversus abdominis omscholing

De transversale buikspieren zijn diepe kernspieren die zich om uw buik wikkelen. Ze spelen een belangrijke rol bij het stabiliseren van het bekken.

U kunt de volgende transversale buikoefening doen terwijl u ligt of een versie ervan zittend of staand oefenen.

Terwijl u op uw rug ligt, trekt u uw buikspieren aan alsof u uw navel naar uw ruggengraat trekt.
Houd deze positie enkele seconden vast. Til je ribbenkast niet op.
Probeer de rest van je lichaam, behalve je buikspieren, ontspannen te houden.
Herhaal deze oefening drie of vier keer per dag.

Adductor stretch

De adductorspieren bevinden zich aan de binnenkant van je dijbeen.

Probeer de volgende rekoefening om de flexibiliteit en kracht van deze spieren, die de schaambeenderen ondersteunen, te verbeteren.

Sta met je rug recht en je benen breder dan schouderbreedte, val naar links en houd je rechterbeen recht. Je zou een rek in je rechterbeen moeten voelen.
Houd 10 tot 15 seconden vast zonder te ver te spannen of te ver te longeren.
Keer langzaam terug naar je startpositie.
Spring naar rechts terwijl je je linkerbeen recht houdt.
Houd vast wanneer u een rek voelt en keer dan terug naar uw oorspronkelijke positie.

Herstel en vooruitzichten

Afhankelijk van de ernst van uw blessure, kan het twee of drie maanden duren voordat u volledig bent hersteld en uw fysieke activiteiten hebt hervat.

Terwijl u herstelt, kunt u mogelijk activiteiten vinden die de pubic symphysis niet te veel onder druk zetten. Als je een hardloper bent, is zwemmen misschien een beter alternatief. Uw arts kan fysiotherapie aanbevelen, waarbij u verschillende rek- en versterkingsoefeningen leert.

Als u eenmaal bent teruggekeerd naar fysieke activiteit, moet u rusten na een zware inspanning en moet u herstellen, zoals een vrije dag tussen de trainingen in, om toekomstig letsel te voorkomen. Probeer ook te voorkomen dat u op harde of oneffen oppervlakken traint.

U kunt ook uw risico op het ontwikkelen van osteitis pubis verlagen na de bevalling of een operatie door uw spieren zorgvuldig uit te rekken en op te warmen voordat u gaat trainen.

Osteitis pubis kan een pijnlijke aandoening zijn, maar met rust- en pijnstillende behandelingen mag het u niet te lang buiten de actie houden. Zorg ervoor dat u een juiste diagnose krijgt en volg dan het advies van uw arts en fysiotherapeut.