Snelle feiten
- De voorste ladetest is een lichamelijk onderzoek dat artsen gebruiken om de stabiliteit van het voorste kruisband van de knie (ACL) te testen.
- Artsen kunnen deze test gebruiken, samen met afbeeldingen en andere onderzoeken, om te bepalen of een persoon zijn ACL heeft verwond en behandelingsopties aanbevelen.
- Deze test is mogelijk niet zo nauwkeurig bij het diagnosticeren van een ACL-blessure als sommige andere diagnostische opties.
Wat te verwachten
Een arts kan meestal een voorste ladetest uitvoeren in minder dan vijf minuten. De stappen voor de voorste ladetest zijn meestal als volgt:
- Je gaat op een onderzoekstafel liggen.
- Een arts zal je vragen om je knie te buigen en je voet op de onderzoekstafel te laten.
- De arts legt zijn handen aan weerszijden van uw onderste kniegewricht. Ze zullen lichte druk op je knie uitoefenen en proberen het onderbeen iets naar voren te bewegen. Uw voet blijft gedurende die tijd op de onderzoekstafel.
- Als uw scheenbeen (onderbeen) tijdens de test niet op zijn plaats beweegt, duidt dit op een letsel van de ACL. Uw ACL is verantwoordelijk voor het handhaven van de stabiliteit van het scheenbeen. Als het scheenbeen naar voren beweegt, betekent dit voor een arts dat de ACL niet goed werkt.
- Een arts zal beoordelen of inschatten hoe ernstig de verwonding is, in hoeverre ze de ACL kunnen verplaatsen. Ze beoordelen de traan van één tot drie (I, II of III), waarbij drie de ergste traan is. Een scheur van graad I beweegt 5 millimeter, een scheur van graad II beweegt tussen 5 en 10 millimeter en een scheur van graad III beweegt meer dan 10 millimeter.
Een arts kan dit onderzoek ook uitvoeren terwijl u met uw voeten plat op de grond zit. Idealiter zou het examen niet pijnlijk moeten zijn en hoef je meestal niets speciaals te doen om je voor te bereiden.
Ligament tranen
Een arts kan ook de werking van andere kniebanden testen door uw knie eerst in de ene richting te draaien en vervolgens in de andere om te testen hoe goed deze ligamenten werken. Helaas is het mogelijk om meer dan één ligament tegelijk te verwonden.
Nauwkeurigheid
Volgens een artikel in The Archives of Bone and Join Surgery kan een grondig en volledig knieonderzoek in naar schatting 80 procent van de gevallen ACL-letsel detecteren. Een anterieure ladetest kan een onderdeel zijn van die knieonderzoeken.
Sommige oudere studies merken een lager gevoeligheidsniveau (nauwkeurigheid) op voor het opsporen van ACL-letsels - zo laag als 61 procent. Volgens een onderzoek uit 2013 bij meer dan 600 mensen heeft de voorste ladetest echter een gevoeligheid van ongeveer 94 procent in vergelijking met artroscopiebevindingen.
Een andere test die wordt gebruikt om ACL-blessures te diagnosticeren, is de Lachman-test. Dezelfde studie uit 2013 meldt dat de Lachman-test een gevoeligheid heeft van ongeveer 94 procent.
Beide tests verbeterden hun nauwkeurigheid wanneer mensen onder algemene verdoving waren.
Als de test positief is
Artsen gebruiken de bevindingen van de voorste ladetest samen met andere beoordelingen om te bevestigen of u uw ACL heeft verwond.
Als de voorste ladetest positief is en de ligamenten niet zo ondersteunend zijn als zou moeten, kan een persoon verschillende behandelingen nodig hebben op basis van de ernst van hun verwondingen.
Voorbeelden van behandelingen na positieve testresultaten zijn:
- thuiszorg, zoals rust, ijs, compressie en hoogte
- beschermende beugels
- en fysiotherapie om de spieren rond het gewonde been te versterken
In sommige gevallen kan een arts een operatie aanbevelen. Dit geldt vooral als een persoon meerdere ligamenten heeft geblesseerd of zeer fysiek actief is en wil terugkeren naar het speelveld.
Andere tests voor ACL-letsel
De voorste ladetest is een test voor ACL-blessures, maar het is niet de enige.
Lachman-test
Artsen kunnen ook een lichamelijk onderzoek genaamd de Lachman-test gebruiken om de ACL te evalueren. Bij deze test voelt u de achterkant van de knie terwijl u het gewricht beweegt. De beschadigde ligamenten voelen voor de onderzoeker vaak "papperig" aan.
Draaitest
De draaitest is een andere test die een arts kan gebruiken. Deze test omvat het strekken, draaien en buigen van de knie. Een arts zal het kniegewricht voelen en bepalen hoe de tibia interageert met het dijbeen (bovenbeenbeen).
McMurray-test
De McMurray-test is een andere optie. Bij deze test wordt het been zodanig gemanipuleerd dat een arts een "klik" van de meniscus van de knie hoort of voelt wanneer de knie wordt gestrekt.
Beeldvormingstests
Artsen bevelen vaak beeldvormingsonderzoeken aan om het ACL-letsel en bot- of zacht weefselletsel te visualiseren. Een MRI-scan is meestal bijzonder nuttig.
Fysiek examen
Een arts zal ook overwegen of een persoon een blessure heeft opgelopen. Het horen van een "plop" tijdens de blessure kan erop duiden dat een persoon een ligamentletsel had. Onmiddellijke pijn of instabiliteit kan ook duiden op een ACL-scheur. Een arts zal ook iemand vragen om te lopen en te kijken hoe onstabiel de knie is.
Met verschillende van deze diagnostische methoden gecombineerd, zal een arts een diagnose stellen.
De afhaalmaaltijd
De voorste ladetest kan helpen bevestigen of u uw ACL heeft verwond. Artsen zullen het waarschijnlijk met andere tests gebruiken om grondig te zijn.
Als uw blessure ernstig is, zal een arts een combinatie van behandelingen aanbevelen, variërend van lichaamsbeweging tot operatie. Als u denkt dat u uw ACL of knie heeft verwond, neem dan contact op met uw zorgverlener, die u waarschijnlijk zal doorverwijzen naar een orthopedisch chirurg.
