Het is de zomer van 2014. Er stonden veel spannende dingen op de kalender, de belangrijkste was om de stad uit te gaan om een van mijn favoriete muzikanten te zien.
Tijdens het surfen op het net in de trein zag ik een paar verschillende video's voor de Ice Bucket Challenge. Nieuwsgierig ging ik naar Google om erover te lezen. Waarom gooiden zoveel mensen - beroemd of anderszins - ijskoud water over hun hoofd?
Reactie van Google? Het was een uitdaging om mensen bewust te maken van ALS, ook wel bekend als de ziekte van Lou Gehrig. De Ice Bucket Challenge was overal in 2014. Terecht. Zelfs 5 jaar later is ALS een ziekte waar we niet veel vanaf weten.
Terwijl ik aan het lezen was, begon een spier in mijn been te trillen en stopte niet.
Om welke reden dan ook, hoe irrationeel het ook leek, ik wist dat ik ALS had.
Het was alsof er een schakelaar in mijn hoofd was omgedraaid, een die een regelmatige treinreis veranderde in een reis die mijn lichaam greep met angst voor een ziekte waarvan ik nog nooit had gehoord - een die me kennis liet maken met WHTT en de vreselijke bijwerkingen van Googlen Gezondheid.
Onnodig te zeggen dat ik geen ALS had. De 5 maanden dat ik last had van gezondheidsangst waren echter enkele van de zwaarste in mijn leven.
Dr. Google oproepen
Mijn meest bezochte websites die zomer waren WebMD- en Reddit-gemeenschappen die zich concentreerden op welke ziekte ik toen dacht te hebben.
Ik was ook geen onbekende in sensationele roddelbladen, die ons vertelden dat we op het punt stonden een golf van ebola te zien toeslaan in het Verenigd Koninkrijk, of de tragische verhalen deelden van doktoren die schijnbaar goedaardige symptomen negeerden die uiteindelijk terminale kanker werden.
Iedereen leek ook dood te gaan aan deze dingen. Beroemdheden en mensen die ik niet kende, kwamen allemaal op de voorpagina van elk mediakanaal in de stratosfeer.
WebMD was het ergste. Het is zo makkelijk om Google te vragen: "Wat zijn die rare rode knobbeltjes op mijn huid?" Het is zelfs nog gemakkelijker om 'spiertrekkingen in de buik' in te typen (terzijde, doe dit niet, anders verlies je een hele nacht slaap door je te concentreren op het aorta-aneurysma dat je 99,9 procent niet hebt).
Zodra u begint met zoeken, krijgt u een hele reeks ziekten die één symptoom kunnen zijn. En geloof me, met gezondheidsangst zul je ze allemaal doornemen.
In theorie is Google een geweldig hulpmiddel, vooral voor mensen in landen met ongelooflijk gebrekkige en dure gezondheidszorgsystemen. Ik bedoel, als je niet voor jezelf pleit, hoe weet je dan of je een dokter moet zien of niet?
Maar voor mensen met gezondheidsangst is dit helemaal niet nuttig. In feite kan het de dingen veel, veel erger maken.
Gezondheidsangst 101
Hoe weet je of je gezondheidsangst hebt? Hoewel verschillend voor iedereen, zijn enkele van de meest voorkomende symptomen:
- je zoveel zorgen maken over je gezondheid dat het je dagelijkse leven beïnvloedt
- uw lichaam controleren op knobbels en stoten
- aandacht besteden aan vreemde gewaarwordingen zoals tintelingen en gevoelloosheid
- voortdurend op zoek naar geruststelling van de mensen om je heen
- weigeren medische professionals te geloven
- obsessief op zoek naar tests zoals bloedonderzoek en scans
Is het hypochondrie? Ja soort van.
Volgens een artikel uit 2009 zijn hypochondrie en gezondheidsangst technisch gezien hetzelfde. Het wordt gewoon meer erkend als de angststoornishet is eerder dan een resistent tegen psychotherapie.
Met andere woorden, wij hypochonders werden vroeger gezien als irrationeel en zonder hulp, wat niet veel bijdraagt aan het moreel.
Het is niet verwonderlijk dat Freud in 'Over narcisme' een verband legde tussen hypochondrie en narcisme. Dat zegt eigenlijk alles - hypochondrie is altijd beschouwd als iets dat het niet is. Daarom is het geen verrassing dat degenen onder ons die deze somatische symptomen ervaren, onszelf gemakkelijker kunnen zien lijden aan een zeldzame vorm van kanker, dan dat we het allemaal in ons hoofd hebben.
Als je last hebt van je gezondheid, word je gedwongen om hand in hand te lopen met je diepste angsten - ze zitten tenslotte allemaal in je lichaam waar je niet precies vanaf kunt stappen. Je observeert obsessief, op zoek naar tekenen: tekenen die verschijnen wanneer je wakker wordt, in bad gaat, slaapt, eet en loopt.
Wanneer elke spiertrekking wijst op ALS of iets dat uw artsen moeten hebben gemist, begint u zich volledig uit de hand te lopen.
Voor mij verloor ik zoveel gewicht dat ik het nu als een punchline gebruik: angst is het beste dieet dat ik ooit heb gedaan. Niet grappig, maar dan is het ook geen psychose.
Dus ja, hypochondrie en gezondheidsangst zijn hetzelfde. Maar hypochondrie is geen slechte zaak - en dat is precies waarom het belangrijk is om het te begrijpen in het kader van een angststoornis.
De obsessief-compulsieve cyclus van gezondheidsangst
Te midden van mijn gezondheidsangst las ik "Het is niet alles in je hoofd".
Ik had de zomer al geprobeerd om mijn leven te leiden terwijl ik in hostels, met het openbaar vervoer en bij dokterspraktijken kapot ging. Hoewel ik nog steeds terughoudend was om te geloven dat dit, nou ja, allemaal in mijn hoofd kon zijn, bladerde ik door het boek en ontdekte een hoofdstuk over de vicieuze cirkel:
Deel op Pinterest
- SENSATIES: Alle fysieke symptomen die u ervaart, zoals spierspasmen, kortademigheid, knobbels die u niet eerder had opgemerkt en hoofdpijn. Wat kunnen ze zijn?
- PERCEPTIE: Het gevoel dat je ervaart is op de een of andere manier anders dan anderen. Bijvoorbeeld, de hoofdpijn of spierspasmen die te lang duren om 'normaal' te zijn.
- ONZEKERHEID: Vraag jezelf waarom zonder oplossing. Waarom heb je hoofdpijn als je net wakker bent? Waarom trilde je oog al dagen?
- AROUSAL: Tot de conclusie komen dat het symptoom daarom het gevolg moet zijn van een ernstige ziekte. Bijvoorbeeld: als mijn hoofdpijn een paar uur heeft geduurd en ik mijn telefoonscherm heb vermeden en het is er nog steeds, moet ik een aneurysma hebben.
- CONTROLE: Op dit moment bent u zich zo bewust van het symptoom dat u moet blijven controleren of het er is. Je bent hypergericht. Voor hoofdpijn kan dit betekenen dat je druk op je slapen zet of te hard in je ogen wrijft. Dit verergert vervolgens de symptomen waar u zich in de eerste plaats zorgen over maakte en u bent weer terug bij af.
Nu ik aan de buitenkant van de cyclus sta, kan ik het duidelijk zien. Midden in de crisis was het echter heel anders.
Het hebben van een toch al angstige geest overspoeld met opdringerige gedachten, het ervaren van deze obsessieve cyclus was emotioneel uitputtend en beïnvloedde veel van de relaties in mijn leven. Er is maar zoveel dat mensen die van je houden kunnen omgaan als ze niet precies kunnen helpen.
Er was ook het extra aspect van je schuldig voelen vanwege de tol die het van anderen eist, wat kan leiden tot wanhoop en een verslechtering van het zelfrespect. Gezondheidsangst is zo grappig: jullie zijn allebei extreem zelfbetrokken en hebben tegelijkertijd een enorme zelfhaat.
Ik zei altijd: ik wil niet dood, maar ik wou dat ik het deed.
De wetenschap achter de cyclus
Bijna elk type angst is een vicieuze cirkel. Als het eenmaal in je haken zit, is het moeilijk om eruit te stappen zonder serieus werk te verrichten.
Toen mijn arts me vertelde over psychosomatische symptomen, probeerde ik uiteindelijk mijn hersenen om te leiden. Nadat ik Dr. Google had geblokkeerd voor mijn ochtendrepertoire, zocht ik naar verklaringen over hoe angst kan leiden tot tastbare, fysieke symptomen.
Blijkt dat er veel informatie is als je niet rechtstreeks naar Dr. Google gaat.
Adrenaline en de vecht-of-vluchtreactie
Terwijl ik op internet zocht naar een manier om uit te leggen hoe ik mijn eigen symptomen kon 'manifesteren', vond ik een online game. Deze game, gericht op medische studenten, was een browsergebaseerde pixelplatformer die de rol van adrenaline in het lichaam uitlegt - hoe het onze vecht-of-vluchtreactie start, en als het eenmaal draait, is het moeilijk om te stoppen.
Dit was geweldig voor mij. Zien hoe adrenaline werkte vanuit een medisch perspectief, uitgelegd alsof ik een 5-jarige gamer was, was alles waarvan ik nooit wist dat ik het nodig had. De verkorte versie van de adrenalinestoot is als volgt:
Deel op Pinterest
Wetenschappelijk gezien is de manier om hier een einde aan te maken het vinden van een release voor die adrenaline. Voor mij waren het videogames. Voor anderen, oefen. Hoe dan ook, als je een manier vindt om de overtollige hormonen vrij te maken, neemt je bezorgdheid natuurlijk af.
Je verbeeldt het je niet
Een van de grootste stappen voor mij was het accepteren van de symptomen die ik had, die ik zelf had gemaakt.
Deze symptomen staan in de medische wereld bekend als 'psychosomatische' of 'somatische' symptomen. Het is een verkeerde benaming die niemand van ons ons echt heeft uitgelegd. Psychosomatisch kan 'in je hoofd' betekenen, maar 'in je hoofd' is niet hetzelfde als 'niet echt' zeggen.
In een recent artikel van neurowetenschappers wordt gespeculeerd dat berichten van de bijnieren en andere organen naar de hersenen zelfs lichamelijke symptomen kunnen veroorzaken.
Hoofdwetenschapper Peter Strick sprak over psychosomatische symptomen en zei: 'Het woord' psychosomatisch 'is geladen en impliceert dat er iets in je hoofd zit. Ik denk dat we nu kunnen zeggen: 'Het zit letterlijk in je hoofd!' We toonden aan dat er echte neurale circuits zijn die corticale gebieden die betrokken zijn bij beweging, cognitie en gevoel verbinden met de controle van de orgaanfunctie. Dus wat 'psychosomatische stoornissen' worden genoemd, is niet denkbeeldig. '
Tjonge, had ik die geruststelling 5 jaar geleden kunnen gebruiken.
Voel je die bult?
Ik maak me schuldig aan het bezoeken van websites voor degenen bij wie daadwerkelijk de diagnose ziekten is gesteld. Kanker- en MS-forums zien veel mensen komen opdagen om te vragen of hun symptomen X-ziekte kunnen zijn.
Persoonlijk kwam ik niet op het punt waar ik het vroeg, maar er waren genoeg onderwerpen om door te lezen met de precieze vragen die ik wilde stellen: hoe wist je dat …?
Dit zoeken naar geruststelling dat je niet ziek bent of niet sterft, is eigenlijk dwangmatig gedrag, niet anders dan wat je zou zien bij andere vormen van obsessief-compulsieve stoornis (OCS) - wat betekent dat je de angst die je voelt in plaats van te verlichten, het voedt eigenlijk de obsessie.
Onze hersenen zijn immers letterlijk uitgerust om zich te vormen en aan te passen aan nieuwe gewoonten. Voor sommige mensen is dat geweldig. Voor mensen zoals wij is het schadelijk, waardoor onze plakkerige compulsies des te hardnekkiger worden naarmate de tijd vordert.
Als je eenmaal de gewoonte hebt om websites te bezoeken of vrienden te vragen of ze kunnen voelen dat een brok in je nek in beweging is, is het moeilijk om er een eind aan te maken - maar net als bij elke andere dwang is het belangrijk om weerstand te bieden. Het is ook iets dat zowel mensen met gezondheidsangst als OCS doen, waardoor hun link verder wordt versterkt.
Dat betekent uw overmatig gebruik van zoekmachines? Dat is ook een dwang.
Een van de beste manieren om Dr. Google niet meer te raadplegen, is door de website te blokkeren. Als je Chrome gebruikt, is er zelfs een extensie om dit te doen.
Blokkeer WebMD, blokkeer gezondheidsforums waar je waarschijnlijk niet op zou moeten staan, en je zult jezelf bedanken.
De cyclus van geruststelling stoppen
Als je geliefde op zoek is naar geruststelling over gezondheidsproblemen, is de beste optie misschien in de trant van 'je moet wreed zijn om aardig te zijn'.
Als je uit ervaring spreekt, krijg je alleen maar een goed gevoel als je te horen krijgt dat je in orde bent … totdat het niet meer gebeurt. Aan de andere kant kan het helpen om te luisteren en uit een plaats van liefde te komen, hoe frustrerend het ook is.
Hier zijn een paar ideeën over wat je kunt zeggen of doen met een geliefde die last heeft van angst voor de gezondheid:
- Probeer in plaats van hun dwangmatige gewoonten te voeden of te versterken, te verminderen hoeveel u dit doet. Afhankelijk van de persoon kan het stoppen met het volledig controleren van gezondheidsvragen voor hen ertoe leiden dat ze spiraalvormig worden, dus bezuinigen is misschien de beste keuze. Het is goed om in gedachten te houden dat de noodzaak om de hele tijd knobbels en stoten te controleren alleen maar een klein beetje verlichting biedt, dus je helpt echt.
- In plaats van te zeggen: 'Je hebt geen kanker', kun je gewoon zeggen dat je niet gekwalificeerd bent om te zeggen wat kanker wel of niet is. Luister naar hun zorgen, maar bevestig of ontken ze niet - zeg gewoon dat u het antwoord niet weet en dat u begrijpt waarom het eng zou zijn om het niet te weten. Op die manier noem je ze niet irrationeel. Integendeel, je bevestigt hun zorgen zonder ze te voeden.
- In plaats van te zeggen: 'Stop met googelen!' je kunt ze aanmoedigen om een "time-out" te nemen. Bevestig dat de stress en angst heel reëel zijn en dat die emoties de symptomen kunnen verergeren - dus als u later pauzeert en later opnieuw incheckt als de symptomen aanhouden, kan dit dwangmatig gedrag vertragen.
- In plaats van aan te bieden om hen naar hun afspraak te brengen, hoe zit het met de vraag of ze ergens heen willen voor thee of lunch? Of naar een film? Toen ik op mijn slechtst was, slaagde ik er op de een of andere manier nog steeds in om Guardians of the Galaxy in de bioscoop te zien. In feite stopten al mijn symptomen schijnbaar gedurende de 2 uur dat de film duurde. Iemand afleiden met angst kan moeilijk zijn, maar het is mogelijk en hoe meer ze deze dingen doen, hoe minder ze hun eigen gedrag zullen voeden.
Wordt het ooit beter?
Kortom, ja, het kan absoluut beter worden.
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is de belangrijkste manier om gezondheidsangst te bestrijden. In feite wordt het beschouwd als de gouden standaard van psychotherapie.
Ik wil graag zeggen dat de eerste stap om iets te beseffen is dat je echt angst hebt voor je gezondheid. Als je eenmaal naar de term hebt gezocht, heb je de grootste stap gezet die er is. Ik zeg ook dat de volgende keer dat u uw arts ter geruststelling ziet, hen moet vragen u door te verwijzen naar CGT.
Een van de nuttigste CBT-boekjes die ik gebruikte om mijn gezondheidsangst te bestrijden, waren gratis werkbladen die op cognactherapeut Robin Hall, die ook CBT4Panic runt, op No More Panic werden gedeeld. Het enige wat je hoeft te doen is ze te downloaden en af te drukken en je bent op weg om iets te overwinnen dat ik mijn grootste vijand niet zou wensen.
Natuurlijk, omdat we allemaal zo verschillend zijn bedraad, hoeft CBT niet alles te zijn om gezondheidsangst te overwinnen.
Als je het hebt geprobeerd en het heeft niet gewerkt, betekent dat niet dat je niet meer kunt helpen. Andere therapieën zoals blootstelling en responspreventie (ERP) zijn misschien wel de sleutel die CBT niet was.
ERP is een veelgebruikte therapie om obsessief-compulsieve gedachten te bestrijden. Hoewel het en CBT enkele aspecten delen, gaat het bij blootstellingstherapie om je angsten onder ogen te zien. In wezen, waar CBT tot op de bodem uitzoekt waarom je je voelt zoals je het doet en hoe je het kunt oplossen, vraagt ERP de open einde, "en, wat als x is gebeurd?"
Welk pad je ook neemt, het is belangrijk om te weten dat je opties hebt en dat je niet in stilte hoeft te lijden.
Onthoud: je bent niet de enige
Toegegeven dat u gezondheidsangst heeft, is moeilijk, maar er is wetenschappelijk bewijs dat elk van de symptomen die u voelt - en al het gedrag - echt is.
Angst is echt. Het is een ziekte! Het kan je lichaam zowel ziek maken als je geest, en het wordt tijd dat we het net zo serieus gaan nemen als de ziekten die ons in de eerste plaats naar Google laten rennen.
Em Burfitt is een muziekjournalist wiens werk te zien was in The Line of Best Fit, DIVA Magazine en She Shreds. Ze is niet alleen medeoprichter van queerpack.co, ze is ook ongelooflijk gepassioneerd over het mainstream maken van gesprekken over geestelijke gezondheid.
