De Fasen Van Schizofrenie Uitleggen: Symptomen, Behandeling En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Schizofrenie is een chronische psychische aandoening. Het treft ongeveer 1 procent van de bevolking, hoewel de exacte prevalentie van de aandoening moeilijk te verkrijgen is.

Mensen met deze aandoening ervaren:

• hallucinaties
• ongeordende gedachten
• ongeorganiseerde spraak
• afwijkingen of breuken met de realiteit

Schizofrenie is onderverdeeld in fasen of fasen. Elke fase wordt gekenmerkt door specifieke symptomen en tekenen.

Wat zijn de symptomen van elke fase?

Elke fase van schizofrenie heeft symptomen die het helpen classificeren.

Hoewel de symptomen van actieve schizofrenie plotseling lijken te komen, duurt het jaren voordat de aandoening zich ontwikkelt.

In de vroege prodromale fase zijn de symptomen niet altijd duidelijk, zoals je zult zien als je leest over deze eerste fase.

Prodromale schizofreniesymptomen

De eerste tekenen en symptomen van schizofrenie worden mogelijk over het hoofd gezien omdat ze vaak voorkomen bij veel andere aandoeningen, zoals depressie.

Pas als schizofrenie in de actieve fase is gekomen, wordt de prodromale fase herkend en gediagnosticeerd.

Symptomen in deze fase kunnen zijn:

• terugtrekking uit het sociale leven of gezinsactiviteiten
• isolatie
• verhoogde angst
• moeite met concentreren of opletten
• gebrek aan motivatie
• worstelen om beslissingen te nemen
• verandert in normale routine
• persoonlijke hygiëne vergeten of negeren
• slaapstoornissen
• verhoogde prikkelbaarheid

Actieve schizofreniesymptomen

In deze fase van schizofrenie zijn de symptomen misschien het meest duidelijk.

Maar onderzoek suggereert dat tegen de tijd dat een persoon in deze fase is, ze mogelijk al ongeveer 2 jaar symptomen van prodromale schizofrenie vertonen.

Symptomen zijn onder meer:

• hallucinaties of mensen zien of dingen die niemand anders doet
• paranoïde wanen
• verwarde en ongeorganiseerde gedachten
• verstoorde spraak
• veranderingen in motorisch gedrag (zoals nutteloze of overmatige beweging)
• gebrek aan oogcontact
• plat effect

Resterende symptomen van schizofrenie

Hoewel ze niet langer worden gebruikt bij de diagnose, beschrijven sommige clinici deze fase mogelijk nog steeds bij het bespreken van symptomen en de progressie van schizofrenie.

Symptomen in deze fase van de ziekte lijken op symptomen in de eerste fase. Ze worden gekenmerkt door lage energie en gebrek aan motivatie, maar sommige elementen van de actieve fase blijven bestaan. Sommige mensen kunnen terugvallen in de actieve fase.

Symptomen van de restfase zijn onder meer:

• gebrek aan emotie
• sociale terugtrekking
• constant lage energieniveaus
• excentriek gedrag
• onlogisch denken
• conceptuele desorganisatie
• openhartige vocalisaties

Wat veroorzaakt deze fasen?

Het is onduidelijk waarom individuen schizofrenie ontwikkelen. Evenzo is het onduidelijk hoe of waarom iemand door de fasen beweegt in het tempo dat hij doet.

Onderzoekers geloven dat een combinatie van factoren chemische en structurele veranderingen in de hersenen veroorzaakt. Uiteindelijk leiden deze veranderingen tot schizofrenie. Diezelfde factoren kunnen van invloed zijn wanneer of hoe snel een persoon van de ene fase naar de andere overgaat.

Onderzoekers denken dat deze factoren kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van schizofrenie:

• Genetica. Als u een familiegeschiedenis van de ziekte heeft, heeft u meer kans deze te ontwikkelen. Het hebben van een familiegeschiedenis betekent echter niet dat u de ziekte zeker zult hebben.
• Hormonale veranderingen. Onderzoekers zijn van mening dat hormonen en fysieke veranderingen in het lichaam een rol kunnen spelen. Symptomen van de ziekte beginnen vaak op jonge leeftijd, in een tijd van grote veranderingen. Mannen vertonen gemiddeld de eerste tekenen in hun late tienerjaren en begin twintig. Vrouwen ontwikkelen de ziekte later. Voor hen verschijnen de symptomen meestal voor het eerst halverwege de twintig tot begin dertig.
• Biologisch. Neurotransmitters geven signalen door tussen cellen in de hersenen en chemische veranderingen kunnen deze beschadigen of schaden. Dit kan tot de ziekte leiden.
• Structuur. Veranderingen in de vorm of structuur van de hersenen kunnen ook de communicatie tussen neurotransmitters en cellen verstoren.
• Milieu. Onderzoekers geloven dat blootstelling aan bepaalde virussen op jonge leeftijd kan leiden tot schizofrenie. Evenzo kunnen levensstijlkeuzes het risico beïnvloeden. Deze keuzes kunnen bestaan uit verdovend gebruik of misbruik.

Hoe wordt schizofrenie gediagnosticeerd?

Een diagnose voor schizofrenie wordt vaak eerst gesteld in de actieve fase. Dit is wanneer de symptomen het duidelijkst worden. Andere mensen herkennen voor het eerst de ongeordende gedachten en gedragspatronen.

Op dat moment kan een arts samenwerken met vrienden en familieleden om te begrijpen wanneer de vroege symptomen zijn begonnen. Symptomen van de eerste fase worden vaak pas herkend als een persoon in de actieve fase is.

Zodra een diagnose is gesteld, kan een arts ook op basis van symptomen en gedrag bepalen wanneer de actieve fase voorbij is.

Hoe wordt schizofrenie behandeld?

De meeste mensen met schizofrenie worden pas in de tweede fase gediagnosticeerd, zodra de symptomen verergeren en duidelijker worden.

Op dit moment omvatten behandelingsopties:

• Geneesmiddel. Antipsychotica kunnen mogelijk het niveau van chemicaliën en neurotransmitters in de hersenen beïnvloeden. Dit kan de symptomen verminderen. Het kan een persoon ook helpen terugvallen of verergerende symptomen te voorkomen.

  Behandeling. Een arts kan een persoon met schizofrenie doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater. Deze experts op het gebied van geestelijke gezondheid kunnen mensen helpen leren werken door middel van verstoorde denkpatronen. Ze kunnen ook helpen bij het herkennen van tekenen van een mogelijke terugval.

• Ziekenhuisopname. Deze noodbehandeling is bedoeld voor een persoon in direct gevaar. Zelfmoordgedachten of hallucinaties kunnen een risico vormen voor de veiligheid van de persoon, of zelfs voor de mensen om hem heen.

Wat zijn de vooruitzichten?

De eerste fase van schizofrenie duurt doorgaans ongeveer twee jaar. Het wordt echter niet altijd herkend of gediagnosticeerd totdat een persoon in de actieve fase is.

Als de actieve fase onbehandeld blijft, kunnen de symptomen weken, zelfs maanden aanhouden. Terugvallen kunnen ook vaker voorkomen.

Op de een of andere manier zal een persoon met de diagnose schizofrenie de symptomen beheersen of eraan werken het grootste deel van hun leven een terugval te voorkomen.

De afhaalmaaltijd

Schizofrenie is een psychische stoornis die verschillende symptomen veroorzaakt. De vroegste symptomen (schizofrenieprodroom) kunnen onopgemerkt blijven totdat zich in de actieve fase van de ziekte ernstigere symptomen ontwikkelen.

De laatste fase, resterende schizofrenie, veroorzaakt nog steeds symptomen. Maar deze zijn niet zo ernstig of ongeordend als de actieve fase.

Behandeling kan de symptomen helpen verminderen en terugvallen voorkomen. Aangezien schizofrenie een levenslange aandoening is, is behandeling waarschijnlijk gedurende het hele leven nodig.