Overzicht
Verdriet is universeel. Op een bepaald moment in ieders leven zal er minstens één ontmoeting met verdriet zijn. Het kan zijn door de dood van een geliefde, het verlies van een baan, het einde van een relatie of een andere verandering die het leven zoals je het kent verandert.
Verdriet is ook heel persoonlijk. Het is niet erg netjes of lineair. Het volgt geen tijdlijnen of schema's. Je kunt huilen, boos worden, terugtrekken, je leeg voelen. Geen van deze dingen is ongebruikelijk of verkeerd. Iedereen rouwt anders, maar er zijn enkele overeenkomsten in de stadia en de volgorde van gevoelens die tijdens verdriet worden ervaren.
Waar kwamen de fasen van verdriet vandaan?
In 1969 schreef een Zwitsers-Amerikaanse psychiater, Elizabeth Kübler-Ross, in haar boek 'Over de dood en sterven' dat verdriet in vijf fasen kon worden verdeeld. Haar observaties kwamen van jarenlang werken met terminaal zieke individuen.
Haar theorie van verdriet werd bekend als het Kübler-Ross-model. Hoewel het oorspronkelijk was bedacht voor zieke mensen, zijn deze stadia van verdriet ook aangepast voor andere ervaringen met verlies.
De vijf fasen van verdriet zijn misschien wel de meest bekende, maar het is verre van de enige populaire stadia van rouwtheorie. Er zijn ook verschillende andere, waaronder die met zeven fasen en die met slechts twee.
Volgt verdriet altijd dezelfde volgorde van fasen?
De vijf fasen van verdriet zijn:
- ontkenning
- woede
- onderhandelen
- depressie
- aanvaarding
Niet iedereen zal alle vijf fasen ervaren en je mag ze niet in deze volgorde doorlopen.
Verdriet is voor elke persoon anders, dus u kunt in het onderhandelingsstadium met verlies omgaan en vervolgens in woede of ontkenning komen. U kunt maanden in een van de vijf fasen blijven, maar anderen volledig overslaan.
Fase 1: ontkenning
Verdriet is een overweldigende emotie. Het is niet ongebruikelijk om op de intense en vaak plotselinge gevoelens te reageren door te doen alsof het verlies of de verandering niet plaatsvindt. Als je het ontkent, heb je tijd om het nieuws geleidelijker op te nemen en het te gaan verwerken. Dit is een veel voorkomend afweermechanisme en helpt je verdoven voor de intensiteit van de situatie.
Naarmate je echter het ontkenningsstadium verlaat, zullen de emoties die je hebt verborgen beginnen te stijgen. Je wordt geconfronteerd met veel verdriet dat je hebt ontkend. Dat maakt ook deel uit van de reis van verdriet, maar het kan moeilijk zijn.
Voorbeelden van de ontkenningsfase
- Uit elkaar gaan of scheiden: 'Ze zijn gewoon van streek. Dit is morgen voorbij. '
- Baanverlies: “Ze vergisten zich. Morgen bellen ze om te zeggen dat ze me nodig hebben. '
- Dood van een geliefde: 'Ze is niet weg. Ze kan elk moment om de hoek komen. '
- Terminale diagnose van ziekte: “Dit overkomt mij niet. De resultaten zijn verkeerd. '
Fase 2: woede
Waar ontkenning als een coping-mechanisme kan worden beschouwd, is woede een maskerend effect. Woede verbergt veel van de emoties en pijn die je draagt. Deze woede kan op andere mensen worden gericht, zoals de persoon die is overleden, je ex of je oude baas. Je kunt zelfs je woede richten op levenloze objecten.
Terwijl je rationele brein weet dat het niet de schuld is van het doel van je boosheid, zijn je gevoelens op dat moment te intens om dat te voelen.
Woede kan zich verbergen in gevoelens als bitterheid of wrok. Het is misschien geen duidelijke woede of woede. Niet iedereen zal deze fase meemaken, en sommigen zullen hier misschien blijven hangen. Naarmate de woede afneemt, begin je misschien rationeler na te denken over wat er gebeurt en voel je de emoties die je opzij hebt geduwd.
Voorbeelden van het woedestadium
- Uit elkaar gaan of scheiden: 'Ik haat hem! Hij zal er spijt van hebben dat hij me heeft verlaten! '
- Baanverlies: 'Het zijn vreselijke bazen. Ik hoop dat ze falen. '
- Dood van een geliefde: 'Als ze meer voor zichzelf had gezorgd, was dit niet gebeurd.'
- Terminale ziektediagnose: 'Waar is God hierin? Hoe durfde God dit te laten gebeuren! '
Fase 3: onderhandelen
Tijdens verdriet voel je je misschien kwetsbaar en hulpeloos. Op die momenten van intense emoties is het niet ongebruikelijk om naar manieren te zoeken om de controle terug te krijgen of het gevoel te willen hebben dat je de uitkomst van een evenement kunt beïnvloeden. In de onderhandelingsfase van verdriet zul je merken dat je veel 'wat als' en 'als alleen' uitspraken doet.
Het is ook niet ongebruikelijk dat religieuze individuen proberen een deal te sluiten of een belofte aan God of een hogere macht te doen in ruil voor genezing of verlichting van verdriet en pijn. Afdingen is een verdedigingslinie tegen de emoties van verdriet. Het helpt je om verdriet, verwarring of pijn uit te stellen.
Voorbeelden van de onderhandelingsfase
- Uit elkaar gaan of scheiden: 'Als ik maar meer tijd met haar had doorgebracht, zou ze zijn gebleven.'
- Baanverlies: "Als ik maar meer weekenden had gewerkt, hadden ze gezien hoe waardevol ik ben."
- Dood van een geliefde: 'Als ik haar die avond maar had gebeld, zou ze niet weg zijn.'
- Terminale ziektediagnose: "Als we eerder naar de dokter waren gegaan, hadden we dit kunnen stoppen."
Fase 4: depressie
Terwijl woede en onderhandelen erg 'actief' kunnen aanvoelen, kan depressie een 'rustig' stadium van verdriet zijn.
In de vroege stadia van verlies loop je misschien weg van de emoties en probeer je ze een stap voor te blijven. Op dit punt kun je ze misschien op een gezondere manier omarmen en er doorheen werken. U kunt er ook voor kiezen om uzelf van anderen te isoleren om het verlies volledig op te vangen.
Dat betekent echter niet dat depressie gemakkelijk of goed gedefinieerd is. Net als de andere fasen van verdriet, kan depressie moeilijk en rommelig zijn. Het kan overweldigend aanvoelen. U kunt zich mistig, zwaar en verward voelen.
Depressie kan het onvermijdelijke aanlandingspunt van verlies zijn. Als u zich echter hier vastzit of niet door dit stadium van verdriet heen lijkt te komen, praat dan met een deskundige op het gebied van de geestelijke gezondheid. Een therapeut kan u helpen deze periode van coping door te komen.
Voorbeelden van het depressiestadium
- Uit elkaar gaan of scheiden: "Waarom doorgaan?"
- Baanverlies: "Ik weet niet hoe ik verder moet."
- Dood van een geliefde: "Wat ben ik zonder haar?"
- Terminale diagnose van ziekte: "Mijn hele leven komt tot dit vreselijke einde."
Fase 5: acceptatie
Acceptatie is niet noodzakelijk een gelukkig of opbeurend stadium van verdriet. Het betekent niet dat je voorbij het verdriet of verlies bent gekomen. Het betekent echter dat je het hebt geaccepteerd en nu begrijpt wat het in je leven betekent.
In deze fase voel je je misschien heel anders. Dat is helemaal verwacht. Je hebt een grote verandering in je leven ondergaan, en dat verandert de manier waarop je over veel dingen denkt. Kijk naar acceptatie als een manier om te zien dat er misschien meer goede dagen zijn dan slechte, maar er kunnen nog steeds slechte zijn - en dat is oké.
Voorbeelden van de acceptatiefase
- Uit elkaar gaan of scheiden: "Uiteindelijk was dit een gezonde keuze voor mij."
- Baanverlies: "Ik kan vanaf hier een weg voorwaarts vinden en een nieuw pad beginnen."
- Dood van een geliefde: "Ik heb zoveel geluk dat ik zoveel prachtige jaren bij hem heb gehad, en hij zal altijd in mijn herinneringen blijven."
- Terminale ziektediagnose: "Ik heb de mogelijkheid om dingen af te sluiten en ervoor te zorgen dat ik de laatste weken en maanden kan doen wat ik wil."
De 7 fasen van verdriet
De zeven fasen van verdriet zijn een ander populair model om de vele gecompliceerde ervaringen van verlies uit te leggen. Deze zeven fasen omvatten:
- Shock en ontkenning. Dit is een toestand van ongeloof en verdoofde gevoelens.
- Pijn en schuld. Je voelt misschien dat het verlies ondraaglijk is en dat je het leven van anderen moeilijker maakt vanwege je gevoelens en behoeften.
- Woede en onderhandelen. Je kunt uithalen en God of een hogere macht vertellen dat je alles zult doen wat ze vragen als ze je alleen verlichting van deze gevoelens zullen geven.
- Depressie. Dit kan een periode van isolatie en eenzaamheid zijn waarin u het verlies verwerkt en erover nadenkt.
- De opwaartse draai. Op dit punt zijn de stadia van verdriet zoals woede en pijn tot stilstand gekomen en ben je in een meer kalme en ontspannen toestand achtergelaten.
- Wederopbouw en doorwerken. Je kunt beginnen met het in elkaar zetten van stukjes van je leven en verder gaan.
- Acceptatie en hoop. Dit is een zeer geleidelijke acceptatie van de nieuwe manier van leven en een gevoel van mogelijkheid in de toekomst.
Dit kan bijvoorbeeld de presentatie zijn van fasen van een scheiding of scheiding:
- Schrik en ontkenning: 'Ze zou me dit absoluut niet aandoen. Ze zal beseffen dat ze ongelijk heeft en morgen hier terug zijn. '
- Pijn en schuld: 'Hoe kon ze me dit aandoen? Hoe egoïstisch is ze? Hoe heb ik dit verprutst? '
- Woede en onderhandelen: 'Als ze me nog een kans geeft, ben ik een beter vriendje. Ik zal op haar gaan zitten en haar alles geven wat ze vraagt. '
- Depressie: 'Ik zal nooit een andere relatie hebben. Ik ben gedoemd om iedereen in de steek te laten. '
- De opwaartse wending: "Het einde was moeilijk, maar er zou in de toekomst een plek kunnen zijn waar ik mezelf in een andere relatie zou kunnen zien."
- Wederopbouw en doorwerken: "Ik moet die relatie evalueren en leren van mijn fouten."
- Acceptatie en hoop: 'Ik heb een ander veel te bieden. Ik moet ze gewoon ontmoeten. '
De afhaalmaaltijd
De sleutel tot het begrijpen van verdriet is beseffen dat niemand hetzelfde ervaart. Verdriet is heel persoonlijk en je kunt elke keer iets anders voelen. Het kan zijn dat u enkele weken nodig heeft, of het verdriet kan jaren duren.
Als je besluit dat je hulp nodig hebt om met de gevoelens en veranderingen om te gaan, is een professional in de geestelijke gezondheidszorg een goed hulpmiddel om je gevoelens te onderzoeken en een gevoel van zekerheid te vinden in deze zeer zware en zware emoties.
Deze bronnen kunnen nuttig zijn:
- Hotline voor depressie
- Levenslijn voor zelfmoordpreventie
- Nationale organisatie voor hospice en palliatieve zorg
