Heeft Iedereen Herpes? 13 Veelgestelde Vragen Over HSV, Koortsblaasjes, Meer

Inhoudsopgave:

Heeft Iedereen Herpes? 13 Veelgestelde Vragen Over HSV, Koortsblaasjes, Meer
Heeft Iedereen Herpes? 13 Veelgestelde Vragen Over HSV, Koortsblaasjes, Meer

Video: Heeft Iedereen Herpes? 13 Veelgestelde Vragen Over HSV, Koortsblaasjes, Meer

Video: Heeft Iedereen Herpes? 13 Veelgestelde Vragen Over HSV, Koortsblaasjes, Meer
Video: Herpes simplex virus 2024, April
Anonim

Hoe vaak komt het voor?

Het herpes simplex-virus komt ongelooflijk veel voor in de Verenigde Staten en wereldwijd.

Maar liefst 1 op de 2 Amerikaanse volwassenen heeft orale herpes, wat vaak wordt veroorzaakt door herpes simplex-virus type 1 (HSV-1). Herpes snelle feiten. (z).

ashasexualhealth.org/stdsstis/herpes/fast-facts-and-faqs/

Naar schatting 1 op de 8 Amerikanen van 14 tot 49 jaar oud heeft genitale herpes van herpes simplex-virus type 2 (HSV-2), dat de meeste gevallen van genitale herpes veroorzaakt. Snelle feiten over herpes. (z).

ashasexualhealth.org/stdsstis/herpes/fast-facts-and-faqs/

Elk type HSV kan echter voorkomen in de genitale of orale regio. Een infectie met beide HSV-typen tegelijk is ook mogelijk.

Hoewel sommige mensen het virus dragen en nooit symptomen ervaren, hebben anderen mogelijk vaker uitbraken.

In dit artikel wordt onderzocht waarom zoveel mensen het virus dragen, hoe transmissie kan worden voorkomen en meer.

Hoe is dit mogelijk?

De meeste HSV-infecties zijn asymptomatisch, dus veel mensen die het virus dragen, weten niet dat ze het hebben.

Bovendien wordt het virus gemakkelijk overgedragen.

In veel gevallen is alles wat nodig is:

  • een kus
  • orale seks
  • genitaal-genitaal contact

HSV-1

Volgens het New York State Department of Health worden de meeste mensen voor de leeftijd van 5 jaar voor het eerst blootgesteld aan HSV-1. Herpes simplex-virus bij de pasgeborene. (2011).

health.ny.gov/diseases/communicable/herpes/newborns/fact_sheet.htm

In deze gevallen is orale herpes waarschijnlijk het resultaat van nauw contact met een ouder of broer of zus.

Een ouder die HSV-1 heeft, kan het virus bijvoorbeeld doorgeven aan hun kind als ze het op de mond kussen of rietjes, eetgerei of andere voorwerpen delen die het virus op zich hebben.

Iemand met HSV-1 kan het virus overdragen, ongeacht of hij ooit een koortslip heeft gehad of een actieve koortslip uitbraak heeft.

HSV-2

HSV-2-infecties die genitale herpes veroorzaken, worden meestal overgedragen via seksueel contact.

Dit omvat contact met de geslachtsorganen, sperma, vaginale vloeistof of huidzweren van een persoon met HSV-2.

Net als bij HSV-1 kan HSV-2 worden overgedragen, ongeacht of het zweren of andere merkbare symptomen veroorzaakt.

Meer vrouwen dan mannen krijgen genitale herpes als gevolg van HSV-2. Herpes simplex-virus. (2017).

who.int/news-room/fact-sheets/detail/herpes-simplex-virus

Dit komt omdat een genitale herpesinfectie gemakkelijker is over te brengen van een penis naar een vagina dan van een vagina naar een penis.

Wat is het verschil tussen orale en genitale herpes?

Het is te simpel om te zeggen dat HSV-1 orale herpes veroorzaakt en HSV-2 genitale herpes veroorzaakt, hoewel dit de gemakkelijkste definities van elk zijn.

HSV-1 is een subtype van het herpesvirus dat meestal orale herpes veroorzaakt. Dit staat ook bekend als koortsblaasjes.

HSV-1 kan ook genitale blaren veroorzaken die erg lijken op de genitale blaren die geassocieerd zijn met het HSV-2-virus.

Het HSV-2-subtype van het herpesvirus veroorzaakt genitale zweren, evenals gezwollen lymfeklieren, pijn in het lichaam en koorts.

Hoewel HSV-2 ook zweren op het gezicht kan veroorzaken, komt het veel minder vaak voor dan genitale zweren.

Het is moeilijk om naar een herpeszweer te kijken en te bepalen of deze werd veroorzaakt door HSV-1 of HSV-2.

Om een diagnose te stellen, zou een arts of een andere zorgverlener een vloeistofmonster uit een blaarlaesie moeten nemen of een klein monster van de huidlaesie nemen en naar een laboratorium sturen om te testen.

Er is ook een bloedtest beschikbaar.

Dus koortsblaasjes worden alleen veroorzaakt door HSV-1?

Zowel HSV-1 als HSV-2 kunnen koortsblaasjes op de mond en het gezicht veroorzaken.

Hoewel HSV-1 vaker koortsblaasjes veroorzaakt, is het niet onmogelijk dat HSV-2 ze ook veroorzaakt.

Zijn koortsblaasjes hetzelfde als aften?

Koortsblaasjes zijn niet hetzelfde als aften of aften. Ze hebben elk verschillende oorzaken en twee totaal verschillende presentaties.

Koortsblaasjes:

  • worden veroorzaakt door het herpes simplex-virus
  • ontwikkelen zich meestal aan de buitenkant van de mond, zoals onder uw neusgaten of op uw lippen
  • roodheid en met vocht gevulde blaren veroorzaken
  • verschijnen meestal in groepen
  • meestal branden of tintelen
  • uiteindelijk breken en sijpelen, waardoor een korstachtige korst ontstaat
  • het kan 2 tot 4 weken duren om volledig te genezen

Aften zweren:

  • kan worden veroorzaakt door voedsel- of chemische gevoeligheden, voedingstekorten, licht letsel of stress
  • kan zich overal in uw mond ontwikkelen, zoals aan de basis van uw tandvleesrand, in uw lip of onder uw tong
  • hebben de vorm van een cirkel of ovaal
  • zijn meestal geel of wit met een rode rand
  • kan solo of in groepen verschijnen
  • duurt meestal 1 tot 2 weken om volledig te genezen

Zijn HSV-1 en HSV-2 op dezelfde manier verspreid?

HSV-1 wordt verspreid door direct contact met het virus, dat aanwezig kan zijn in of rond koortsblaasjes, in orale afscheidingen (zoals speeksel) en in genitale afscheidingen (zoals sperma).

Enkele manieren waarop het kan worden overgedragen, zijn:

  • iemand op de mond kussen
  • het delen van eetgerei of bekers
  • lippenbalsem delen
  • orale seks uitvoeren

Het herpesvirus beïnvloedt meestal het gebied waar het voor het eerst contact maakte met het lichaam.

Dus als een persoon met HSV-1 orale seks met zijn partner verricht, kan HSV-1 worden overgedragen aan hun partner, die vervolgens genitale zweren kan ontwikkelen.

HSV-2 wordt daarentegen meestal alleen overgedragen via seksueel contact. Dit omvat genitaal-tot-genitaal contact en contact met genitale afscheidingen zoals sperma.

Enkele manieren waarop HSV-2 kan worden overgedragen, zijn:

  • orale seks
  • vaginale seks
  • anale seks

Hoe lang duurt het na blootstelling om in uw systeem te registreren?

Wanneer een persoon wordt blootgesteld aan het herpesvirus, reist het virus door het lichaam naar zenuwcellen nabij het ruggenmerg dat bekend staat als een dorsale wortelganglion.

Voor sommige mensen blijft het virus latent aanwezig en veroorzaakt het nooit symptomen of problemen.

Voor anderen zal het virus zichzelf uitdrukken en periodiek activeren, wat zweren veroorzaakt. Dit gebeurt niet altijd direct na blootstelling.

Artsen weten wel dat zweren zich vaker zullen ontwikkelen in de volgende omstandigheden:

  • in tijden van ernstige stress
  • na blootstelling aan koud weer of zonlicht
  • na tandextracties
  • naast hormoonfluctuaties, zoals zwangerschap of menstruatie
  • als u koorts heeft
  • als er andere infecties aanwezig zijn

Soms kan een persoon de triggers identificeren waardoor ze een herpes-uitbraak hebben. Andere keren zijn de triggers schijnbaar willekeurig.

Waarom is HSV niet opgenomen in routinematige soa-onderzoeken of ander laboratoriumwerk?

Grote gezondheidsorganisaties zoals de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) raden af om iemand op herpes te screenen, tenzij er symptomen zijn. FAQ over algemene herpes screening. (2017).

cdc.gov/std/herpes/screening.htm

Volgens de CDC is er geen bewijs dat het diagnosticeren van de aandoening wanneer er geen symptomen zijn, leidt tot een verandering in seksueel gedrag. Genitale herpes-screening FAQ. (2017).

cdc.gov/std/herpes/screening.htm

Hoewel een asymptomatische diagnose geen fysieke impact heeft, kan deze toch een negatief effect hebben op de geestelijke gezondheid.

In veel gevallen kan het bijbehorende stigma verontrustender zijn dan de daadwerkelijke diagnose.

Het is ook mogelijk dat een persoon die asymptomatisch is een vals-positief kan krijgen, wat resulteert in onnodige emotionele onrust.

Hoe weet je of je HSV hebt?

In de meeste gevallen weet u het niet tenzij u blaren of zweren op de mond of geslachtsdelen ontwikkelt. Deze zweren hebben meestal een branderig, tintelend gevoel.

Als u denkt dat u bent blootgesteld aan HSV-2 of als u wilt weten of u het virus draagt, neem dan contact op met een arts of andere zorgverlener over testen.

Kun je nog steeds seks hebben als je HSV hebt?

Ja, je kunt nog steeds seks hebben als je HSV-1 of HSV-2 hebt.

U moet echter intiem contact vermijden als u een actieve uitbraak ervaart. Dit verkleint het risico voor overdracht naar uw partner.

Als u bijvoorbeeld een koortslip heeft, moet u voorkomen dat u uw partner kust of orale seks verricht.

Als u een actieve genitale uitbraak heeft, moet u elke activiteit onder de riem vermijden totdat deze verdwijnt.

Hoewel het virus zich minder snel verspreidt als er geen symptomen zijn, kan het beoefenen van seks met een condoom of een andere barrièremethode, zoals een gebitsdam, het algehele risico op overdracht helpen verminderen.

Kunt u nog iets anders doen om overdracht te voorkomen?

U kunt ook overwegen om met uw zorgverlener te praten over antivirale medicatie op recept, zoals:

  • aciclovir (Zovirax)
  • famciclovir (Famvir)
  • valacyclovir (Valtrex)

Deze medicijnen kunnen het virus helpen onderdrukken en het risico op overdracht verminderen.

In zeldzame gevallen kan herpes worden overgedragen tijdens de zwangerschap of bevalling. Verzekeringen over genitale herpes tijdens zwangerschap en geboorte. (z). herpes.org.nz/patient-info/herpes-pregnancy/

Als u zwanger bent of van plan bent zwanger te worden, praat dan met een verloskundige of andere zorgverlener over de stappen die u kunt nemen om het risico op overdracht te verminderen.

Is er een remedie voor HSV-1 of HSV-2?

Er is momenteel geen remedie voor HSV-1 of HSV-2. De antivirale therapie voor HSV onderdrukt de virale activiteit, maar doodt het virus niet.

De CDC merkt op dat potentiële vaccins worden getest in klinische onderzoeken. Genitale herpes - CDC-factsheet. (2017).

cdc.gov/std/herpes/stdfact-herpes.htm Anders is vaccinatie tegen HSV niet commercieel beschikbaar.

Als u HSV oploopt, is het doel om uw immuunsysteem op een hoog niveau te houden om actieve uitbraken te voorkomen.

Antivirale therapie kan ook helpen om uitbraken te voorkomen of te verkorten.

Zijn dit de enige herpesvirussen?

Er zijn eigenlijk verschillende andere subtypes van herpesvirussen die tot dezelfde familie behoren als HSV-1 en HSV-2. Deze familie staat bekend als Herpesviridae.

Als alternatief zijn HSV-1 en HSV-2 ook bekend als respectievelijk menselijk herpesvirus 1 (HHV-1) en menselijk herpesvirus 2 (HHV-2).

De andere menselijke herpesvirussen zijn onder meer:

  • Humaan herpesvirus 3 (HHV-3): Dit virus, ook bekend als het varicella zoster-virus, veroorzaakt waterpokkenlaesies.
  • Humaan herpesvirus 4 (HHV-4): Dit virus, ook bekend als het Epstein-Barr-virus, veroorzaakt infectieuze mononucleosis.
  • Humaan herpesvirus 5 (HHV-5): Dit virus, ook bekend als het cytomegalovirus, veroorzaakt symptomen zoals vermoeidheid en spierpijn.
  • Humaan herpesvirus 6 (HHV-6): Dit virus kan een ernstige ziekte veroorzaken bij zuigelingen die bekend staat als de "zesde ziekte", ook wel roseola infantum genoemd. Het virus veroorzaakt hoge koorts en opvallende uitslag.
  • Humaan herpesvirus 7 (HHV-7): dit virus lijkt op HHV-6 en kan in sommige gevallen roseola veroorzaken.
  • Humaan herpesvirus 8 (HHV-8): dit virus kan bijdragen aan een ernstige ziekte die bekend staat als Kaposi-sarcoom, wat kan leiden tot bindweefselkanker.

Veel van deze subtypen (zoals HHV-3) worden gecontracteerd tijdens de kindertijd.

het komt neer op

Als u onlangs een diagnose heeft gekregen, weet dan dat u niet de enige bent. De meeste volwassenen dragen ten minste één vorm van herpesvirus, zo niet meer.

Misschien vindt u het ook prettig om te weten dat wanneer de symptomen aanwezig zijn, de eerste uitbraak over het algemeen de ernstigste is.

Zodra de eerste uitbraak is verdwenen, is het mogelijk dat u gedurende vele maanden of helemaal geen nieuwe opflakkering krijgt.

Raadpleeg een zorgverlener als u vragen heeft over de behandeling. Zij kunnen u adviseren over eventuele vervolgstappen.

Aanbevolen: