Klassieke Conditionering: Hoe Het Werkt En Hoe Het Kan Worden Toegepast

Inhoudsopgave:

Klassieke Conditionering: Hoe Het Werkt En Hoe Het Kan Worden Toegepast
Klassieke Conditionering: Hoe Het Werkt En Hoe Het Kan Worden Toegepast

Video: Klassieke Conditionering: Hoe Het Werkt En Hoe Het Kan Worden Toegepast

Video: Klassieke Conditionering: Hoe Het Werkt En Hoe Het Kan Worden Toegepast
Video: Klassieke conditionering 2024, April
Anonim

Klassieke conditioneringsdefinitie

Klassieke conditionering is een vorm van leren die onbewust gebeurt.

Wanneer je leert door middel van klassieke conditionering, gaat een automatisch geconditioneerde respons gepaard met een specifieke stimulus. Dit zorgt voor een gedrag.

Het bekendste voorbeeld hiervan is van wat volgens sommigen de vader is van klassieke conditionering: Ivan Pavlov. In een experiment met de spijsvertering van honden ontdekte hij dat honden in de loop van de tijd niet alleen kwijlden wanneer hun voedsel aan hen werd gepresenteerd, maar ook toen de mensen die hen voedden, arriveerden.

Om zijn theorie te testen dat de honden aan het kwijlen waren omdat ze de mensen associeerden met eten, begon hij een belletje te luiden en vervolgens het eten te presenteren, zodat ze het geluid met voedsel zouden associëren.

Deze honden leerden de bel te associëren met voedsel, waardoor hun mond begon te kwijlen wanneer de bel ging - niet alleen wanneer ze het voedsel tegenkwamen.

Conditionering is in evolutionaire zin gunstig omdat het ons heeft geholpen verwachtingen te creëren ter voorbereiding op toekomstige gebeurtenissen. Door bijvoorbeeld ziek te worden van een bepaald voedsel, kunnen we dat voedsel associëren met ziekte. Dat helpt op zijn beurt voorkomen dat we in de toekomst ziek worden.

We worden allemaal ons hele leven op de een of andere manier blootgesteld aan klassieke conditionering.

In onze dagelijkse praktijk gebruiken adverteerders het vaak om hun producten te pushen. Schoonheidscommercials gebruiken bijvoorbeeld acteurs met een heldere, gladde huid om consumenten ertoe te brengen hun product te associëren met een gezonde huid.

Hieronder geven we een overzicht van klassieke conditionering, geven we enkele voorbeelden en helpen we u beter te begrijpen hoe het wordt gebruikt in gezondheid en welzijn.

klassieke conditionering, Pavlov's hond
klassieke conditionering, Pavlov's hond

Deel op Pinterest

Klassiek conditioneringsproces

Termen om te weten

  • Ongeconditioneerde prikkel. Dit is het ding dat een automatische reactie veroorzaakt. Voedsel is de ongeconditioneerde stimulans in het hondenexperiment van Pavlov.
  • Onvoorwaardelijke reactie. Dit is de reactie die van nature optreedt wanneer u de ongeconditioneerde stimulus ervaart, zoals kwijlen uit het voedsel.
  • Geconditioneerde stimulus. Dit wordt beschouwd als een neutrale stimulus. Als je het keer op keer voor de ongeconditioneerde stimulus (bijv. Voedsel) krijgt aangeboden, zal het dezelfde reactie gaan oproepen. De bel voor het eten is de geconditioneerde prikkel.
  • Geconditioneerde reactie. Dit is de verworven reactie op de geconditioneerde stimulus (de bel), wat vaak dezelfde reactie is als de ongeconditioneerde reactie. Dus de honden kwijlden voor de bel op dezelfde manier als ze kwijlden voor het eten dat voor hen stond.
  • Uitsterven. Deze term wordt gebruikt wanneer u de geconditioneerde stimulus (de bel) steeds opnieuw gaat presenteren, maar zonder de ongeconditioneerde stimulus (het voedsel). Na verloop van tijd leerden de honden hun conditionering dat de bel betekent dat er eten komt.
  • Generalisatie. Dit verwijst naar wanneer u vergelijkbare dingen kunt generaliseren en op dezelfde manier kunt reageren. Honden begonnen te kwijlen op geluiden die op klokken lijken, omdat ze generaliseerden wat ze leerden.
  • Discriminatie. Het tegenovergestelde van generalisatie, dit is ons vermogen om het verschil te zien wanneer iets vergelijkbaar maar niet identiek is, dus het zal niet hetzelfde antwoord opleveren. Een hoorngeluid zou de honden bijvoorbeeld niet laten kwijlen.

Stadia van pavloviaanse conditionering

Voor conditionering

Vóór conditionering komen de ongeconditioneerde stimulus en de ongeconditioneerde respons in het spel. Dit is de natuurlijke reactie die niet is geleerd.

Zo veroorzaakt voedsel kwijlen of veroorzaakt een maagvirus misselijkheid.

Op dit punt wordt de geconditioneerde stimulus nog steeds de neutrale stimulus genoemd omdat deze momenteel geen effect heeft.

Tijdens conditionering

We beginnen de neutrale stimulus te associëren met de ongeconditioneerde respons.

U kunt bijvoorbeeld een bepaald type voedsel associëren met een maagvirus, of de bel gaat voordat u voedsel krijgt, kan worden geassocieerd met het ontvangen van voedsel.

Na conditionering

Als je eenmaal hebt geleerd de geconditioneerde stimulus te associëren met de ongeconditioneerde respons, wordt het de geconditioneerde respons.

Dus het specifieke type voedsel veroorzaakt nu misselijkheid (zelfs als dit niet noodzakelijk de oorzaak was van het maagvirus) en de bel veroorzaakt speekselvloed.

Op deze manier heb je onbewust geleerd om de nieuwe stimulus (of het nu gaat om een situatie, object, persoon, etc.) te associëren met de respons.

Probeer het zelf

“The Office” heeft een geweldig (en grappig!) Voorbeeld van klassieke conditionering:

Er zijn veel manieren waarop u in uw dagelijkse leven kunt experimenteren met conditionering. Hier zijn enkele tips om te overwegen:

  • Creëer een goede omgeving met mooie verlichting en schone oppervlakken voor uw thuiskantoor om het een positievere werkomgeving te maken. Een goede werkomgeving kan ervoor zorgen dat u meer werk kunt verzetten.
  • Maak een bedtijdroutine om jezelf eerder te laten slapen. U kunt dit doen door het licht 30 minuten voor het slapengaan te dimmen en schermen te vermijden. Dit kan een slaapsfeer creëren.
  • Train een huisdier om elementair gehoorzaamheidsgedrag of speciale trucs uit te voeren door hem te vragen de taak uit te voeren en hem steeds weer op dezelfde manier te belonen. Je kunt zelfs de truc van Pavlov gebruiken en een bepaalde bel proberen om ze te laten weten wanneer het avondeten komt (en dat ze geduldig moeten zitten en wachten).
  • Leer goed gedrag aan kinderen door ze te belonen met een kleine traktatie of nieuw speelgoed. Als ze moeite hebben met delen, beloon ze dan wanneer ze proberen te delen.

Voorbeelden van klassieke conditionering

Er zijn veel verschillende voorbeelden van klassieke conditionering en hoe we in ons dagelijks leven kunnen leren.

voorbeeld 1

De afgelopen jaren ontvangt u uw salaris elke vrijdag. Ook al heb je een nieuwe baan waarbij je op verschillende dagen je salaris ontvangt, je voelt je op vrijdag toch goed. Je bent geconditioneerd om het te associëren met de positiviteit van het ontvangen van dat salaris.

Voorbeeld 2

U rookte op het werk in een bepaalde buitenruimte, maar bent onlangs gestopt met roken. Elke keer dat je naar deze buitenpauze gaat, hunkert je lichaam naar een sigaret.

Voorbeeld 3

Tijdens een onweersbui breekt een boom en valt op uw huis, waardoor grote schade wordt aangericht. Als je nu onweer hoort, voel je angst.

Klassieke conditionering versus operante conditionering

Terwijl klassieke conditionering te maken heeft met automatische, aangeleerde reacties, is operante conditionering een ander soort leren.

Bij operante conditionering leer je een gedrag als gevolg van dat gedrag, dat op zijn beurt je toekomstige gedrag beïnvloedt.

Dus wanneer een gedrag een bevredigend resultaat heeft, leer je het te associëren met dat resultaat en werk je om het te laten herhalen. Aan de andere kant zorgt een negatief resultaat ervoor dat je dat gedrag vermijdt om dat resultaat te vermijden.

Bij hondentraining wordt goed gedrag beloond met lekkernijen, waardoor het voor uw hond waarschijnlijker wordt om een goede jongen of meisje te zijn om de traktatie te krijgen.

Aan de andere kant wordt slecht gedrag mogelijk niet beloond of krijgt het straf. Dat zal uw hond in de toekomst minder snel doen.

Terwijl klassieke conditionering wordt beschouwd als onbewust leren, is operante conditionering wat de meeste mensen als een gewoonte zouden beschouwen. Het gaat over versterking en wordt als meer gecontroleerd beschouwd. Klassieke conditionering wordt meer als een reflex beschouwd.

Toepassingen op geestelijke gezondheid

Fobieën

Klassieke conditionering wordt gebruikt bij het begrijpen en behandelen van fobieën. Een fobie is een buitensporige, irrationele angst voor iets specifieks, zoals een object of situatie.

Wanneer u een fobie ontwikkelt, kan een klassieke aandoening dit vaak verklaren.

Als u bijvoorbeeld een paniekaanval krijgt op een bepaalde plaats - zoals een lift - kunt u liften gaan associëren met paniek en beginnen met het vermijden of vrezen van alle liftritten. Het ervaren van een negatieve prikkel kan je reactie beïnvloeden.

Het belangrijkste om te onthouden is dat fobieën gebaseerd zijn op irrationele angsten. Net zoals klassieke conditionering mogelijk een rol heeft gespeeld bij het 'leren' van die fobie, kan het ook helpen om het te behandelen door contraconditionering.

Als iemand wordt blootgesteld aan het object of de situatie waar ze bang voor zijn zonder de negatieve uitkomst, kan klassieke conditionering helpen de angst af te leren. Als je eenmaal in 100 liften bent gegaan en geen paniek hebt ervaren, zou je het niet langer met paniek moeten associëren.

PTSS

Posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een ernstige angststoornis die ontstaat nadat u een traumatische gebeurtenis heeft ervaren. Het kan ervoor zorgen dat u gevaar voelt, zelfs als u veilig bent.

Deze ernstige angst wordt geleerd door conditionering. Mensen met PTSS hebben sterke associaties rond het trauma.

Drug gebruik

Conditionering speelt een rol bij mensen die herstellen van stoornissen in het gebruik van middelen.

Mensen die in bepaalde omgevingen of met bepaalde mensen drugs hebben gebruikt, zijn vaak onbewust geconditioneerd om het plezier van het drugsgebruik met deze dingen te associëren.

Dit is de reden waarom veel artsen mensen zullen aanbevelen bij het herstel van middelengebruik om situaties en omgevingen te vermijden die ze associëren met het middelengebruik om te voorkomen dat een terugval ontstaat.

Klassieke conditionering in therapieën

Twee soorten therapieën voor geestelijke gezondheid worden vaak beschouwd als tegenconditionering:

  • exposure-therapie
  • aversietherapie

Blootstellingstherapieën worden vaak gebruikt voor angststoornissen en fobieën. De persoon wordt blootgesteld aan wat hij vreest. Na verloop van tijd zijn ze geconditioneerd om er niet langer bang voor te zijn.

Aversietherapie heeft tot doel schadelijk gedrag te stoppen door een positieve respons te vervangen door een negatieve respons. Dit wordt vaak gebruikt voor misbruik van stoffen, zoals alcohol.

Een arts kan iemand een medicijn voorschrijven dat hem ziek maakt als hij alcohol drinkt, dus de persoon associeert drinken met zich ziek voelen.

Dit type therapie is op zichzelf vaak niet effectief. In plaats daarvan wordt een combinatie van conditionerende therapieën gebruikt.

Afhalen

Klassieke conditionering is een soort onbewust, automatisch leren. Hoewel veel mensen aan de hond van Pavlov denken, zijn er honderden voorbeelden in ons dagelijks leven die laten zien hoe klassieke conditionering ons beïnvloedt.

Klassieke conditionering wordt gebruikt in advertenties, het leren en behandelen van angsten of fobieën, het versterken van goed gedrag en zelfs om je te helpen beschermen, zoals tegen ve

Aanbevolen: