Prikkelbare-darmsyndroom met obstipatie (IBS-C) is een chronische gastro-intestinale (GI) aandoening die vaak een opgeblazen gevoel, buikpijn en onregelmatige ontlasting veroorzaakt die ook moeilijk te passeren zijn.
Hoewel niet levensbedreigend, kan IBS-C buitengewoon ongemakkelijk zijn en uw dagelijkse activiteiten verstoren.
Er is geen remedie, dus de behandeling van IBS-C is sterk afhankelijk van veranderingen in levensstijl en voeding, samen met medicijnen die op uw symptomen zijn gericht.
Als u vermoedt dat u IBS-C heeft, lees dan meer over de typische tekenen en symptomen van deze aandoening en wat u kunt doen om ze te verlichten.
Wat zijn de tekenen en symptomen van IBS-C?
IBS zelf is een relatief veel voorkomende spijsverteringsstoornis die naar schatting 7 tot 21 procent van de mensen in de Verenigde Staten treft.
IBS-C is slechts één type IBS. Andere typen zijn IBS met diarree (IBS-D) en IBS met afwisselende diarree en obstipatie (IBS-A).
Hoewel alle soorten IBS samen met buikpijn veranderingen in de stoelgang kunnen veroorzaken, zijn er duidelijkere symptomen als u IBS-C heeft.
Enkele van de meest voorkomende tekenen en symptomen van IBS-C zijn:
- pijnlijk opgeblazen gevoel
- overmatig gas
- gevoelens van een steen of blok in uw maag
- onregelmatige stoelgang (drie of minder per week)
- ontlasting die harder of klonterig is
- het gevoel dat uw darm de ontlasting niet volledig kan passeren
Zodra u een stoelgang heeft met IBS-C, kunnen uw opgeblazen gevoel en pijn tijdelijk verdwijnen. Deze symptomen komen echter vaak terug.
Wat IBS-C onderscheidt van reguliere obstipatie, is dat het een aanzienlijk opgeblazen gevoel en pijn veroorzaakt die u waarschijnlijk niet zou hebben als u verstopt was. IBS veroorzaakt geen bloederige ontlasting of onbedoeld gewichtsverlies.
Wat veroorzaakt IBS-C?
Hoewel IBS-C veel voorkomt, zijn de exacte oorzaken nog niet bekend. Het kan genetisch zijn, dus als u een familielid met IBS heeft, kan uw individuele risico hoger zijn.
IBS draagt onderliggende ontsteking in het maagdarmkanaal, die ook verband kan houden met eerdere bacteriële infecties en veranderingen in uw immuunsysteem.
Een andere mogelijkheid is dat uw hersen-darmrelatie kan worden gewijzigd, zodat uw hersenen niet de juiste signalen geven om darmbewegingen te reguleren.
Hoe wordt IBS-C gediagnosticeerd?
Er is geen enkele test om te bepalen of u IBS-C heeft. IBS wordt ook niet gediagnosticeerd met beeldvormende tests of bloedonderzoek, hoewel deze hulpmiddelen kunnen worden gebruikt om andere aandoeningen uit te sluiten.
In plaats daarvan zal uw arts uw aandoening grotendeels diagnosticeren op basis van uw symptoomgeschiedenis. Het is belangrijk om uw symptomen van obstipatie bij te houden, samen met de timing en ernst van buikpijn en een opgeblazen gevoel. Dit zijn de belangrijkste kenmerken die IBS-C onderscheiden van reguliere obstipatie.
Een lichamelijk onderzoek kan uw arts ook helpen bij het diagnosticeren van IBS-C. Deze aandoening kan vaak een zichtbaar opgeblazen gevoel in de buik veroorzaken. Ze kunnen ook zachtjes tegen uw buik drukken om de bijbehorende pijn te meten.
Hoe wordt IBS-C behandeld?
Behandeling voor IBS-C is gericht op het verminderen van uw symptomen en het verbeteren van uw algehele kwaliteit van leven. Hoewel IBS niet kan worden genezen, kunnen behandelingen u helpen minder opgeblazen gevoel en pijn te voelen, samen met verbeterde consistentie van de stoelgang.
Medicijnen
Uw arts zal waarschijnlijk eerst over-the-counter (OTC) constipatiebehandelingen aanbevelen. Opties zijn onder meer vezelsupplementen, laxeermiddelen en ontlastingsverzachters.
Bepaalde “detox” -theeën kunnen ook vergelijkbare laxerende effecten hebben die u met uw arts kunt bespreken. Het idee is dat het verzachten van je ontlasting en het vergroten van je stoelgang andere symptomen van ongemak zal verbeteren.
Als OTC-opties niet werken, heeft u mogelijk een voorgeschreven medicijn nodig. Krampstillers worden gebruikt om uw maag-darmkanaal te ontspannen.
Een andere optie is een nieuwe klasse medicijnen die pro-secretoire middelen worden genoemd. Deze helpen IBS-C door ontlasting in je darmen te verzachten. Mogelijk merkt u dat uw stoelgang frequent en gemakkelijker te passeren is.
Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), een klasse van antidepressiva, kunnen ook nuttig zijn bij het verbeteren van hersen-darminteracties. Deze kunnen ook helpen bij het verbeteren van secundaire symptomen van IBS-C, zoals angst en depressie.
Levensstijlremedies
Lifestyle-remedies kunnen een lange weg banen als aanvulling op medische benaderingen van IBS-C-behandeling. Voldoende slaap krijgen en elke dag sporten kan helpen de stoelgang te reguleren, stress te verminderen en de onderliggende ontsteking te verbeteren.
Is er een aanbevolen dieet voor IBS-C?
Voordat u vezelsupplementen voor IBS-C gaat proberen, kunt u overwegen om eerst de oplosbare vezels in uw dieet te verhogen. Bronnen zijn onder meer haver, gerst en vlas. U kunt ook overwegen om een voedselgevoeligheidstest te doen.
Uw arts kan u ook aanraden om het volgende te vermijden:
- alcohol
- cafeïne
- Koolzuurhoudende dranken
- gluten
- suiker
Als u een meer gestructureerd eetplan voor IBS wilt, kunt u de laag fermenteerbare oligosacchariden, disacchariden, monosacchariden en polyolen (FODMAP) -dieet overwegen. Het doel van dit dieet is om het aantal bepaalde koolhydraten te verminderen dat GI-klachten kan veroorzaken.
Bij een low FODMAP-dieet zal uw arts u vragen om bepaalde voedingsmiddelen maximaal 6 weken uit uw eetplan te verwijderen. U voegt ze vervolgens één voor één toe om te bepalen of er triggers zijn voor uw IBS-C-symptomen.
High FODMAP-voedingsmiddelen die je moet vermijden zijn:
- zoetstoffen, zoals fructose, honing, glucosestroop
- bepaalde soorten fruit, zoals appels, abrikozen, avocado en meloen
- lactose, dat wordt aangetroffen in melk
- tarwe
- knoflook en uien
- bonen en peulvruchten
Is het IBS-C of CSID?
Soms kan IBS-C worden verward met aangeboren sucrase-isomaltase-deficiëntie (CSID). Ook bekend als sucrose-intolerantie, wordt CSID gekenmerkt door een gebrek aan spijsverteringsenzymen, sucrase en isomaltase genaamd. Deze zijn nodig om uw lichaam te helpen sucrose te verteren, wat tafelsuiker is.
Suiker kan een trigger zijn voor IBS-C-symptomen, maar dit is een andere voorwaarde dan CSID. IBS zelf wordt niet veroorzaakt door het gebrek aan spijsverteringsenzymen in CSID. Soms wordt CSID aanvankelijk ten onrechte gediagnosticeerd als IBS.
Zowel CSID als IBS-C kunnen een opgeblazen gevoel en buikpijn veroorzaken. Wat CSID echter onderscheidt, is dat het diarree, misselijkheid en zure reflux kan veroorzaken, vooral direct nadat u tafelsuiker hebt geconsumeerd.
Afhalen
IBS-C is een van de meest voorkomende soorten prikkelbare darmsyndroom, een veel voorkomende gastro-intestinale stoornis.
Het is belangrijk om uw symptomen, inclusief de frequentie van de stoelgang, bij te houden om uw arts te helpen deze aandoening te diagnosticeren.
Het wordt het best beheerd door veranderingen in levensstijl en dieet, hoewel medicijnen ook kunnen helpen.
Bel onmiddellijk uw arts als u ongebruikelijke symptomen opmerkt. Gewichtsverlies, bloederige ontlasting en braken kunnen te maken hebben met een ernstiger aandoening dan IBS-C.
