De elleboog is in wezen een gewricht dat wordt gevormd door de vereniging van drie belangrijke botten die worden ondersteund door ligamenten. Verbonden met de botten door pezen, bewegen spieren die botten op verschillende manieren.
De botten die de elleboog vormen, zijn:
- Opperarmbeen: dit lange bot strekt zich uit van de schouderkom en voegt zich bij de radius en ellepijp om de elleboog te vormen.
- Straal: Dit onderarmbeen loopt van de elleboog tot de duimzijde van de pols.
- Ulna: Dit onderarmbeen loopt van de elleboog naar de "pink" -zijde van de pols.
De elleboog kan op drie manieren bewegen op basis van kleine variaties in de posities van de hoofden van de drie botten. De eerste is de grote scharnierwerking die wordt gebruikt bij de meeste bewegingen van de armen, zoals het vasthouden van boodschappen of het doen van bicep-krullen. De andere bewegingen zijn zo klein dat het ongetrainde oog zelden de positieveranderingen opmerkt, maar ze zijn belangrijk voor de motorische functie van hand en pols. Binnen en buiten het ellebooggewricht zijn er punten waar pezen hechten. Deze pezen maken pols- en handbewegingen mogelijk. Ze laten bijvoorbeeld de hand draaien. De elleboogbeenderen worden voornamelijk bij elkaar gehouden door vezelig weefsel dat bekend staat als ligamenten. Het ulnaire collaterale ligament of UCL, aan de binnenkant van het gewricht dat het dichtst bij het lichaam ligt, is de primaire stabilisator. Deze dikke driehoekige band verbindt de kop van de humerus met de hoofden van de ellepijp en de straal.
De UCL kan worden gescheurd of volledig gescheurd, wat ernstige pijn aan de binnenkant van de elleboog zou veroorzaken, een ploffend geluid, zwelling en blauwe plekken. Blessures aan de UCL komen vaak voor bij honkbalwaterkruiken, voetbal quarterbacks, ijshockeyspelers en racketsportspelers vanwege het soort beweging dat deze sporten met zich meebrengen.
Het andere ligament in de elleboog is het radiale collaterale ligament. Bevindt zich aan de buitenkant van de elleboog en voorkomt overmatige extensie van de elleboog.
Botbreuken behoren tot de meest voorkomende kortdurende verwondingen van de elleboog, omdat het een veelvoorkomend contactpunt is bij botsingen met hoge impact, zoals auto-ongelukken, vallen en sportblessures.
De radius en ellepijp - de botten van de onderarm - worden ook vaak gebroken. Deze fracturen worden vaak genezen met afgietsels om het bot te immobiliseren, maar samengestelde fracturen (meerdere breuken) kunnen de chirurgische implantatie van pinnen en platen en andere vormen van versterking met chirurgische hardware vereisen.
Een andere veel voorkomende breuk treedt op aan de kop van de ellepijp, radius en opperarmbeen bij de elleboog. Hoewel een pauze hier niet altijd een volledige breuk is, kan het zwelling en extreme pijn veroorzaken.
