Chronische obstructieve longziekte (COPD) verwijst naar een groep longaandoeningen die de luchtstroom blokkeren. Dit maakt het ademhalingsproces steeds moeilijker. Chronische bronchitis, emfyseem en astmatische bronchitis vallen allemaal onder de paraplu van COPD. Elk van deze aandoeningen vermindert de kwaliteit van leven en veroorzaakt wereldwijd een slechte gezondheid en de dood.
Artsen volgen de symptomen van COPD al ongeveer 200 jaar. Leer de geschiedenis van de aandoening en hoe ver de behandeling is gevorderd.
Prevalentie van COPD vandaag
Schattingen van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) suggereren dat COPD de derde meest voorkomende doodsoorzaak is in de Verenigde Staten. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voorspelt dat COPD in 2030 wereldwijd de derde belangrijkste doodsoorzaak zal zijn. Volgens de CDC zouden in 2014 maar liefst 15,7 miljoen mensen in de Verenigde Staten COPD hebben.
Vroege geschiedenis van COPD
COPD is waarschijnlijk geen nieuwe aandoening. In het verleden hebben artsen mogelijk verschillende termen gebruikt om te beschrijven wat we nu kennen als COPD. In 1679 verwees de Zwitserse arts Théophile Bonet naar "volumineuze longen". In 1769 meldde de Italiaanse anatoom Giovanni Morgagni 19 gevallen van "gezwollen" longen.
In 1814 identificeerde de Britse arts Charles Badham chronische bronchitis als een invaliderende gezondheidstoestand en onderdeel van COPD. Hij was de eerste persoon die de term 'catarrh' gebruikte om de aanhoudende hoest en overmatig slijm dat COPD veroorzaakt te beschrijven.
Oorzaken van COPD
In 1821 erkende de uitvinder van de stethoscoop, arts René Laënnec, emfyseem als een ander onderdeel van COPD.
Roken in de vroege jaren 1800 was niet gebruikelijk, dus identificeerde Laënnec omgevingsfactoren, zoals luchtverontreiniging, en genetische factoren als de belangrijkste oorzaken van de ontwikkeling van COPD. Tegenwoordig is roken een van de belangrijkste oorzaken van COPD. Lees meer over de effecten van roken.
Uitvinding van de spirometer
In 1846 vond John Hutchinson de spirometer uit. Dit apparaat meet de vitale longcapaciteit. Robert Tiffeneau, een Franse pionier op het gebied van respiratoire geneeskunde, bouwde ongeveer 100 jaar later op deze uitvinding voort en creëerde een completer diagnostisch instrument voor COPD. De spirometer is nog steeds een essentieel hulpmiddel bij het diagnosticeren van COPD vandaag.
COPD definiëren
In 1959 hielp een bijeenkomst van medische professionals, het Ciba Guest Symposium genaamd, bij het definiëren van de componenten die deel uitmaken van de definitie en diagnose van COPD zoals we die nu kennen.
In het verleden werd COPD aangeduid met namen als "chronische obstructie van de luchtstroom" en "chronische obstructieve longziekte". Dr. William Briscoe wordt verondersteld de eerste persoon te zijn die de term "chronische obstructieve longaandoening" gebruikte tijdens de 9e Aspen Emphysema Conference in juni 1965.
Roken en COPD
In 1976 bracht Charles Fletcher, een arts die zijn leven wijdde aan de studie van COPD, roken in verband met de ziekte in zijn boek 'De natuurlijke geschiedenis van chronische bronchitis en emfyseem'. Samen met zijn collega's ontdekte Fletcher dat stoppen met roken de voortgang van COPD zou kunnen vertragen en dat doorgaan met roken de progressie van de ziekte zou versnellen.
Zijn werk vormt de wetenschappelijke basis voor het stoppen met roken-onderwijs bij mensen met COPD vandaag.
COPD behandelen
Tot voor kort waren twee van de meest voorkomende behandelingen voor COPD niet beschikbaar. In het verleden werden zuurstoftherapie en behandeling met steroïden als gevaarlijk beschouwd voor mensen met COPD. Oefening werd ook ontmoedigd omdat men dacht dat het het hart zou belasten.
Inhalers en mechanische ventilatoren werden begin jaren zestig geïntroduceerd. Het concept van pulmonale revalidatie en thuiszorg voor mensen met COPD werd geïntroduceerd op de 9e Aspen Emphysema Conference. Lees verder om meer te weten te komen over andere behandelingen voor COPD.
Zuurstof therapie
Zuurstoftherapie werd halverwege de jaren zestig voor het eerst getest door een groep onderzoekers van het University of Colorado Medical Center in Denver, en werd begin jaren tachtig verder ontwikkeld. Tegenwoordig is langdurige zuurstoftherapie de enige behandeling waarvan bekend is dat deze het verloop van COPD verandert.
COPD meer recentelijk
In de jaren negentig nam het gebruik van medicatie toe om de symptomen van COPD te behandelen en de longfunctie te herstellen. Een grote druk op het COPD-onderwijs betekende dat stoppen met roken en bewustzijn van schone lucht de primaire aandachtspunten werden van zelfzorgbehandeling.
Tegenwoordig is het bekend dat een gezonde levensstijl mensen met COPD kan helpen hun symptomen te beheersen en te verbeteren. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg benadrukken het belang van voeding en lichaamsbeweging als onderdeel van een revalidatieprogramma voor COPD.
COPD voorkomen
Door de jaren heen hebben artsen veel gedaan om ons te helpen de oorzaken, diagnose en progressie van COPD te begrijpen. Hoe eerder COPD wordt gediagnosticeerd, hoe beter de prognose op lange termijn.
Hoewel COPD niet kan worden genezen, kunnen symptomen worden behandeld en kunnen mensen met de aandoening hun algehele kwaliteit van leven verbeteren. Bezoek deze pagina voor meer informatie over COPD.
