Wat is kleincellige longkanker?
De twee belangrijkste soorten longkanker zijn kleincellige longkanker (SCLC) en niet-kleincellige longkanker (NSCLC). SCLC is verantwoordelijk voor 10 tot 15 procent van alle longkankers. Het komt minder vaak voor dan NSCLC.
SCLC is echter de agressievere vorm van longkanker. Met SCLC hebben de kankercellen de neiging snel te groeien en gemakkelijker naar andere delen van het lichaam te reizen of metastaseren.
Als gevolg hiervan wordt de aandoening meestal pas gediagnosticeerd nadat de kanker zich door het hele lichaam heeft verspreid, waardoor herstel minder waarschijnlijk is. Als SCLC echter vroeg wordt ontdekt, kan het effectief worden behandeld voordat de kanker vordert.
SCLC kan ook havercelkanker, havercelcarcinoom en kleincellig ongedifferentieerd carcinoom worden genoemd.
Wat zijn de symptomen van kleincellige longkanker?
SCLC is meestal asymptomatisch, wat betekent dat het geen symptomen veroorzaakt. Zodra symptomen verschijnen, geeft dit vaak aan dat de kanker andere delen van het lichaam is binnengedrongen. De ernst van de symptomen neemt gewoonlijk toe met een verhoogde groei en verspreiding van kanker.
De symptomen kunnen zijn:
- bloederig slijm uit de longen
- kortademigheid
- piepende ademhaling
- pijn op de borst of ongemak
- een aanhoudende hoest of heesheid
- een gebrek aan eetlust
- gewichtsverlies
- vermoeidheid
- gezichtszwelling
Bel onmiddellijk uw arts als u een van deze symptomen ervaart. Het is misschien geen SCLC, maar het is het beste om het vroeg te vinden als dat zo is.
Hoe wordt kleincellige longkanker gediagnosticeerd en opgevoerd?
De diagnose SCLC begint met een grondig lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis. Zorg ervoor dat u uw arts vertelt als u rookt.
Als SCLC wordt vermoed, zal uw arts verschillende tests gebruiken om SCLC nauwkeurig te diagnosticeren. Zodra een diagnose van SCLC is bevestigd, zal uw arts de kanker stadium.
Staging beschrijft de ernst of omvang van de kanker. Het kan uw arts helpen bij het bepalen van uw behandelingsopties en uw vooruitzichten.
Diagnose van de kanker
De symptomen van SCLC komen meestal pas aan de oppervlakte totdat de kanker al in een meer gevorderd stadium is. SCLC wordt echter soms vroeg gevonden tijdens diagnostische tests voor een andere medische aandoening.
SCLC kan worden gedetecteerd door verschillende veelvoorkomende tests, zoals:
- een thoraxfoto, die duidelijke, gedetailleerde beelden van uw longen produceert
- een CT-scan, die een reeks cross-sectionele röntgenfoto's van uw longen maakt
- een MRI, die magnetische veldtechnologie gebruikt om tumoren te detecteren en te identificeren
- een bronchoscopie, waarbij gebruik wordt gemaakt van een buis met een aangesloten camera en licht om uw longen en andere structuren te bekijken
- een sputumcultuur, die wordt gebruikt om de vloeibare stof te analyseren die door uw longen wordt geproduceerd wanneer u hoest
SCLC kan ook worden ontdekt tijdens een screeningstest voor longkanker. Uw arts kan een screeningstest aanbevelen als u een verhoogd risico op longkanker heeft en u:
- zijn tussen de 55 en 75 jaar oud
- verkeren in een redelijk goede gezondheid
- rook jaarlijks meer dan 30 pakjes sigaretten
- momenteel roken of in de afgelopen 15 jaar zijn gestopt met roken
Als SCLC wordt vermoed, zal uw arts tal van tests uitvoeren voordat hij een diagnose stelt. Deze kunnen zijn:
- een complete bloedtelling (CBC) -test om de algehele gezondheid te evalueren
- een longnaaldbiopsie om een klein stukje longweefsel te verwijderen voor analyse
- een thoraxfoto om te controleren op tumoren in de longen
- een microscopisch onderzoek van sputum om te controleren op abnormale longcellen
- een CT- of MRI-scan om te controleren op tumoren in andere delen van het lichaam
- een botscan om te controleren op botkanker
De kanker opvoeren
Als er een definitieve SCLC-diagnose is, zal uw arts het stadium van de kanker bepalen. SCLC is meestal onderverdeeld in twee fasen.
Longkanker in een beperkt stadium
In het beperkte stadium is de kanker beperkt tot één kant van je borst. Uw lymfeklieren kunnen ook worden aangetast.
Longkanker in het uitgebreide stadium
In het uitgebreide stadium is de kanker uitgezaaid naar de andere kant van uw borst, waardoor uw andere long is aangetast. De kanker is ook uw lymfeklieren binnengedrongen, evenals andere delen van uw lichaam.
Als kankercellen worden gevonden in de vloeistof rond de longen, wordt de kanker ook beschouwd als in het uitgebreide stadium. In dit stadium is de kanker niet te genezen. Volgens de American Cancer Society hebben twee van de drie mensen uitgebreide SCLC op het moment van diagnose.
Wat veroorzaakt kleincellige longkanker?
De exacte oorzaak van longkanker is niet bekend. Er wordt echter aangenomen dat precancereuze veranderingen in de longen tot kanker kunnen leiden. Deze veranderingen beïnvloeden het DNA van cellen in de longen, waardoor longcellen sneller groeien.
Te veel veranderingen kunnen ervoor zorgen dat de cellen kwaadaardig worden. Bloedvaten voeden de kankercellen, waardoor ze kunnen uitgroeien tot tumoren. Na verloop van tijd kunnen kankercellen loskomen van de primaire tumor en zich verspreiden naar andere delen van het lichaam.
Hoe wordt kleincellige longkanker behandeld?
Het ontvangen van een snelle behandeling is van cruciaal belang om de kans op een gunstig resultaat te vergroten. Zodra de kanker echter geavanceerder is geworden, is de behandeling niet langer effectief.
Wanneer SCLC het uitgebreide stadium bereikt, is de behandeling gericht op het verlichten van symptomen, niet op het genezen van de ziekte.
Chirurgie
Chirurgie wordt alleen gedaan als er maar één tumor aanwezig is en kankercellen zich niet hebben verspreid naar verre delen van het lichaam. Dit is echter zelden het geval bij de diagnose van SCLC. Als gevolg hiervan is een operatie meestal niet nuttig.
Als een operatie voor u een optie is, kan uw arts een van de volgende operaties uitvoeren:
- een pneumonectomie, waarbij een hele long wordt verwijderd
- een lobectomie, waarbij een hele sectie of lob van een long wordt verwijderd
- een segmentectomie, waarbij een segment van een longkwab wordt verwijderd
- een sleeve-resectie, waarbij een deel van de luchtweg wordt verwijderd en de long opnieuw wordt bevestigd
Al deze operaties worden uitgevoerd onder algemene anesthesie, wat betekent dat u tijdens de hele procedure slaapt. Lobectomie is de ideale operatie voor mensen met SCLC als het kan worden gedaan. Deze operatie is vaak effectiever in het verwijderen van alle kanker dan de andere soorten operaties.
Hoewel een operatie effectief kan zijn bij de behandeling van SCLC, hangt het resultaat grotendeels af van de toestand van uw algehele gezondheid vóór de procedure. Chirurgie brengt ook enkele risico's met zich mee, zoals hevig bloeden, infectie en longontsteking.
Als de operatie succesvol is, kan de herstelperiode enkele weken tot enkele maanden duren. Je kunt verwachten dat je activiteit minimaal een maand beperkt is.
Chemotherapie
Chemotherapie is een agressieve vorm van medicamenteuze therapie die bedoeld is om kankercellen aan te vallen. De medicijnen kunnen oraal worden ingenomen of via een ader worden toegediend. Ze reizen door de bloedbaan om kankercellen in verre organen te doden.
Hoewel chemotherapie effectief is gebleken bij het vernietigen van kankercellen, kan het ernstige bijwerkingen veroorzaken die de kwaliteit van uw leven kunnen beïnvloeden. Deze omvatten:
- diarree
- vermoeidheid
- misselijkheid
- braken
- groot haarverlies
- verlies van eetlust
- droge mond
- zweertjes in de mond
- pijn door zenuwbeschadiging
U moet deze bijwerkingen afwegen tegen andere opties wanneer u beslist of chemotherapie voor u geschikt is. Raadpleeg uw arts als u meer begeleiding nodig heeft.
Bestralingstherapie
Stralingstherapie maakt gebruik van geconcentreerde stralingsbundels om kankercellen te doden. De meest voorkomende vorm van bestralingstherapie is uitwendige bundelstraling.
Hierbij wordt gebruik gemaakt van een machine die hoogenergetische stralingsbundels naar kankercellen stuurt. Met de machine kan straling op specifieke locaties worden gericht.
Radiotherapie kan worden gecombineerd met chemotherapie om pijn en andere symptomen te verlichten. Hoewel er enkele bijwerkingen zijn die verband houden met bestralingstherapie, verdwijnen de meeste binnen twee maanden na de behandeling.
Wie loopt er risico op kleincellige longkanker?
Mensen die roken lopen het grootste risico op SCLC. Bijna alle mensen met de diagnose SCLC zijn rokers. De aandoening wordt zelden gevonden bij niet-rokers.
Het risico om SCLC te ontwikkelen komt rechtstreeks overeen met het aantal sigaretten dat u elke dag rookt en het aantal jaren dat u rookt. Dit betekent dat langdurig rokers die dagelijks grote hoeveelheden sigaretten roken het grootste risico lopen om SCLC te ontwikkelen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, verlaagt het roken van sigaretten met een laag teergehalte of "lichte" sigaretten uw risico op het ontwikkelen van longkanker niet. Menthol-sigaretten kunnen uw risico op longkanker nog meer verhogen, omdat menthol diepere inhalaties van sigarettenrook mogelijk maakt.
Het roken van sigaren en pijpen is ook gevaarlijk, waardoor je hetzelfde risico loopt op longkanker als sigaretten.
U loopt mogelijk ook een verhoogd risico op longkanker als u vaak wordt blootgesteld aan passief roken. Volgens de American Lung Association kan passief roken uw risico op het ontwikkelen van longkanker met bijna 30 procent verhogen. Passief roken veroorzaakt jaarlijks meer dan 7.000 sterfgevallen door longkanker.
Contact met bepaalde stoffen in uw omgeving kan u ook een risico op longkanker opleveren. Deze kankerverwekkende stoffen, bekend als kankerverwekkende stoffen, zijn onder meer:
- radon, een radioactief gas dat in de kelders van sommige huizen wordt aangetroffen
- asbest, een materiaal dat voorkomt in oudere gebouwen en woningen
- uranium en andere radioactieve metaalertsen
- geïnhaleerde chemicaliën, zoals arseen, silica en kolenproducten
- dieseluitlaat en buitenluchtvervuiling
- met arseen verontreinigd drinkwater
- bepaalde voedingssupplementen, zoals bètacaroteen
Onderzoekers voeren momenteel onderzoeken uit om te beoordelen of het gebruik van marihuana, talk en talkpoeder het risico op het ontwikkelen van longkanker verhoogt.
OutlookWat zijn de langetermijnvooruitzichten voor mensen met kleincellige longkanker?
SCLC is een zeer agressieve vorm van kanker die vaak niet gediagnosticeerd wordt totdat het geavanceerder is, dus het overlevingspercentage is meestal laag. Als de kanker echter in een vroeg stadium wordt ontdekt, is de kans op herstel veel groter.
Praat met uw arts en behandelteam over de details van uw kanker en de behandelingsopties die het beste bij u passen. Elke persoon is anders en uw behandeling wordt afgestemd op uw behoeften.
Leven met kleincellige longkanker
Omgaan met een diagnose van kanker kan moeilijk zijn. Afgezien van het ervaren van verdriet en angst, moeten mensen met SCLC een lange periode van behandeling en herstel ondergaan die fysiek uitdagend kan zijn.
Mensen bij wie de diagnose SCLC is gesteld, kunnen op veel verschillende manieren met hun aandoening omgaan. De sleutel om vooruit te gaan en een vol, gelukkig leven te leiden, is om flexibel en optimistisch te zijn.
Hier volgen enkele stappen die u mogelijk nuttig vindt:
- Lees meer over uw toestand en mogelijke behandelingen door met uw arts te praten. U kunt ook online bronnen gebruiken om uw begrip te vergroten en een gevoel van controle over uw situatie te krijgen.
- Zoek een gezonde manier om je emoties te uiten, of het nu gaat om het zien van een therapeut, naar kunst- of muziektherapie gaan of een dagboek bijhouden van je gedachten. Veel mensen sluiten zich ook aan bij kankerondersteunende groepen, zodat ze kunnen praten over hun ervaringen met andere mensen die zich kunnen verhouden tot wat ze doormaken. Vraag uw arts naar steungroepen bij u in de buurt of bezoek de websites van de American Cancer Society en CancerCare.
- Zorg ervoor dat u uw lichaam en geest voedt door activiteiten te doen die u leuk vindt, goed eet en sport. Tijd doorbrengen met familie en vrienden kan ook uw humeur en energie tijdens de behandeling stimuleren.
