Wat is een bloedverschiltest?
De bloeddifferentiaaltest kan abnormale of onvolgroeide cellen detecteren. Het kan ook een diagnose stellen van een infectie, ontsteking, leukemie of een aandoening van het immuunsysteem.
| Type witte bloedcel | Functie |
| neutrofiel | helpt bij het stoppen van micro-organismen bij infecties door ze op te eten en te vernietigen met enzymen |
| lymfocyt |
-Gebruikt antilichamen om te voorkomen dat bacteriën of virussen het lichaam binnendringen (B-cellymfocyt) -doodt de lichaamscellen als ze zijn aangetast door een virus of kankercellen (T-cellymfocyt) |
| monocyt | wordt een macrofaag in de weefsels van het lichaam, eet micro-organismen en verwijdert dode cellen terwijl de weerstand van het immuunsysteem wordt vergroot |
| eosinophil | helpt bij het beheersen van ontstekingen, vooral actief tijdens parasitaire infecties en allergische reacties, voorkomt dat stoffen of andere vreemde materialen het lichaam beschadigen |
| basophil | produceert enzymen tijdens astma-aanvallen en allergische reacties |
De bloeddifferentiaaltest kan abnormale of onvolgroeide cellen detecteren. Het kan ook een diagnose stellen van een infectie, ontsteking, leukemie of een aandoening van het immuunsysteem.
Waarom heb ik een bloeddifferentiaaltest nodig?
Uw arts kan een bloeddifferentiaaltest bestellen als onderdeel van een routine gezondheidsonderzoek.
Een bloedverschiltest maakt vaak deel uit van een volledige bloedtelling (CBC). Een CBC wordt gebruikt om de volgende componenten van uw bloed te meten:
- witte bloedcellen, die infecties helpen stoppen
- rode bloedcellen, die zuurstof vervoeren
- bloedplaatjes, die helpen het bloed te stollen
- hemoglobine, het eiwit in rode bloedcellen dat zuurstof bevat
- hematocriet, de verhouding tussen rode bloedcellen en plasma in uw bloed
Een bloedverschiltest is ook nodig als uw CBC-resultaten niet binnen het normale bereik vallen.
Uw arts kan ook een bloeddifferentiaaltest bestellen als hij vermoedt dat u een infectie, ontsteking, beenmergaandoening of auto-immuunziekte heeft.
Hoe wordt een bloeddifferentiaaltest uitgevoerd?
Uw arts controleert uw gehalte aan witte bloedcellen door een bloedmonster te testen. Deze test wordt vaak uitgevoerd op een poliklinisch klinisch laboratorium.
De zorgverlener in het laboratorium gebruikt een kleine naald om bloed uit uw arm of hand te halen. Er is geen speciale voorbereiding voor de test nodig.
Een laboratoriumspecialist doet een druppel bloed van uw monster op een doorzichtige glasplaat en smeert het in om het bloed te verspreiden. Vervolgens kleuren ze het bloeduitstrijkje met een kleurstof die helpt om de soorten witte bloedcellen in het monster te onderscheiden.
De labspecialist telt vervolgens het aantal van elk type witte bloedcel.
De specialist kan een handmatige bloedtelling uitvoeren, waarbij het aantal en de grootte van cellen op de dia visueel worden geïdentificeerd. Uw specialist kan ook een geautomatiseerde bloedtelling gebruiken. In dit geval analyseert een machine uw bloedcellen op basis van geautomatiseerde meettechnieken.
Geautomatiseerde teltechnologie maakt gebruik van elektrische, laser- of fotodetectiemethoden om een zeer nauwkeurig portret te geven van de grootte, vorm en het aantal bloedcellen in een monster.
Een onderzoek uit 2013 toonde aan dat deze methoden zeer nauwkeurig zijn, zelfs op verschillende soorten machines die automatisch bloedonderzoek doen.
Het aantal eosinofielen, basofielen en lymfocyten is mogelijk niet nauwkeurig als u tijdens de test corticosteroïden gebruikt, zoals prednison, cortison en hydrocortison. Laat uw arts weten of u een van deze medicijnen gebruikt voordat u de test uitvoert.
Wat zijn de complicaties die gepaard gaan met een bloeddifferentiaaltest?
Het risico op complicaties door bloedafname is zeer klein. Sommige mensen ervaren lichte pijn of duizeligheid.
Na de test kan zich op de prikplaats een blauwe plek, een lichte bloeding, een infectie of een hematoom (een met bloed gevulde bult onder uw huid) ontwikkelen.
Wat betekenen de testresultaten?
Intense lichaamsbeweging en hoge niveaus van stress kunnen het aantal witte bloedcellen beïnvloeden, vooral uw neutrofielen.
Sommige onderzoeken tonen aan dat een veganistisch dieet ervoor kan zorgen dat het aantal witte bloedcellen lager is dan normaal. De reden hiervoor is echter niet overeengekomen door wetenschappers.
Een abnormale toename van één soort witte bloedcel kan een afname van een andere soort veroorzaken. Beide abnormale resultaten kunnen het gevolg zijn van dezelfde onderliggende aandoening.
Lab-waarden kunnen variëren. Volgens de American Academy of Pediatric Dentistry zijn de percentages witte bloedcellen bij gezonde mensen als volgt:
- 54 tot 62 procent neutrofielen
- 25 tot 30 procent lymfocyten
- 0 tot 9 procent monocyten
- 1 tot 3 procent eosinofielen
- 1 procent basofielen
Een verhoogd percentage neutrofielen in uw bloed kan betekenen dat u:
- neutrofilie, een aandoening van de witte bloedcellen die kan worden veroorzaakt door een infectie, steroïden, roken of zware inspanning
- een acute infectie, vooral een bacteriële infectie
- acute stress
- zwangerschap
- ontsteking, zoals inflammatoire darmziekte of reumatoïde artritis
- weefselschade als gevolg van trauma
- chronische leukemie
Een verlaagd percentage neutrofielen in uw bloed kan wijzen op:
- neutropenie, een aandoening van de witte bloedcellen die kan worden veroorzaakt door een gebrek aan neutrofielenproductie in het beenmerg
- aplastische anemie, een afname van het aantal bloedcellen dat door uw beenmerg wordt aangemaakt
- een ernstige of wijdverbreide bacteriële of virale infectie
- recente behandelingen met chemotherapie of bestraling
Een verhoogd percentage lymfocyten in uw bloed kan te wijten zijn aan:
- lymfoom, een kanker van de witte bloedcellen die begint in uw lymfeklieren
- een chronische bacteriële infectie
- hepatitis
- multipel myeloom, een kanker van de cellen in uw beenmerg
- een virale infectie, zoals mononucleosis, bof of mazelen
- lymfatische leukemie
Een verlaagd percentage lymfocyten in uw bloed kan het gevolg zijn van:
- beenmergschade door chemotherapie of bestraling
- HIV-, tuberculose- of hepatitis-infectie
- leukemie
- een ernstige infectie, zoals sepsis
- een auto-immuunziekte, zoals lupus of reumatoïde artritis
Een verhoogd percentage monocyten in uw bloed kan worden veroorzaakt door:
- chronische ontstekingsziekte, zoals inflammatoire darmziekte
- een parasitaire of virale infectie
- een bacteriële infectie in je hart
- een collageen vaatziekte, zoals lupus, vasculitis of reumatoïde artritis
- bepaalde soorten leukemie
Een verhoogd percentage eosinofielen in uw bloed kan wijzen op:
- eosinofilie, die kan worden veroorzaakt door allergische aandoeningen, parasieten, tumoren of gastro-intestinale (GI) aandoeningen
- een allergische reactie
- huidontsteking, zoals eczeem of dermatitis
- een parasitaire infectie
- een inflammatoire aandoening, zoals inflammatoire darmziekte of coeliakie
- bepaalde vormen van kanker
Een verhoogd percentage basofielen in uw bloed kan worden veroorzaakt door:
- een ernstige voedselallergie
- ontsteking
- leukemie
Wat gebeurt er na de bloeddifferentieel-test?
Uw arts zal waarschijnlijk meer tests bestellen als u een aanhoudende verhoging of verlaging van het niveau van een van de vermelde soorten witte bloedcellen heeft.
Deze tests kunnen een beenmergbiopsie omvatten om de onderliggende oorzaak te bepalen.
Uw arts zal de behandelingsopties met u bespreken nadat hij de oorzaak van uw abnormale resultaten heeft vastgesteld.
Ze kunnen ook een of meer van de volgende tests bestellen om de beste opties voor uw behandeling en follow-up te bepalen:
- eosinofielen-tellingstest
- flowcytometrie, die kan bepalen of een hoog aantal witte bloedcellen wordt veroorzaakt door bloedkankers
- immunofenotypering, die kan helpen bij het vinden van de beste behandeling voor een aandoening die wordt veroorzaakt door abnormale bloedcelaantallen
- polymerasekettingreactietest (PCR), die biomarkers in beenmerg of bloedcellen meet, vooral bloedkankercellen
Andere tests zijn mogelijk nodig op basis van de resultaten van de differentiële test en vervolgtests.
Uw arts heeft vele manieren om oorzaken van abnormale bloedcelaantallen te bepalen en te behandelen, en uw kwaliteit van leven zal waarschijnlijk dezelfde blijven, zo niet verbeteren, zodra u de oorzaak heeft gevonden.
