Gonokokkenartritis: Symptomen, Oorzaken, Complicaties En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Gonokokken artritis

Gonokokkenartritis is een zeldzame complicatie van de seksueel overdraagbare gonorroe. Het veroorzaakt over het algemeen een pijnlijke ontsteking van de gewrichten en weefsels. Gonorroe is een veel voorkomende soa, vooral bij tieners en jonge volwassenen. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) meldt dat er elk jaar 820.000 nieuwe infecties in de Verenigde Staten zijn.

Gonorroe wordt meestal verspreid door seksueel contact, maar baby's kunnen het ook tijdens de bevalling van hun moeder oplopen. Veel voorkomende symptomen zijn pijnlijk urineren, pijn tijdens het vrijen, bekkenpijn en afscheiding uit de vagina of penis. Gonorroe-infecties kunnen ook helemaal geen symptomen veroorzaken.

Hoewel dit type infectie snel verdwijnt met antibiotica, zoeken veel mensen geen behandeling voor soa's. Dit kan te wijten zijn aan schaamte of omdat ze geen symptomen ervaren en niet weten dat ze besmet zijn.

Gonokokkenartritis is een van de vele complicaties die optreden als gevolg van onbehandelde gonorroe. Symptomen zijn onder meer gezwollen, pijnlijke gewrichten en huidletsels. Als deze aandoening niet wordt behandeld, kan deze leiden tot chronische gewrichtspijn.

Symptomen van gonokokkenartritis

In veel gevallen veroorzaakt gonorroe geen symptomen, dus u weet misschien niet dat u het heeft. Gonokokkenartritis kan optreden in de enkels, knieën, ellebogen, polsen en, in zeldzame gevallen, in axiale skeletgewrichten (botten van het hoofd en de romp). Het kan veel gewrichten of een enkel gewricht aantasten.

Symptomen kunnen zijn:

rode en gezwollen gewrichten
gewrichten die zacht of pijnlijk zijn, vooral als u beweegt
beperkt bewegingsbereik van de gewrichten
koorts
rillingen
huidletsels

Bij zuigelingen kunnen de symptomen zijn:

moeilijk voeden
prikkelbaarheid
huilen
koorts
spontane beweging van een ledemaat

Oorzaken van gonokokkenartritis

Gonorroe wordt veroorzaakt door een bacterie genaamd Neisseria gonorrhoeae. Mannen en vrouwen krijgen gonorroe opgelopen via orale, anale of vaginale geslachtsgemeenschap. Baby's kunnen tijdens de bevalling ook gonorroe krijgen als hun moeders besmet zijn.

Vrouwen en tienermeisjes lopen een verhoogd risico op het krijgen van gonorroe. Andere risicofactoren zijn onder meer nieuwe seksuele partners of meerdere partners en het niet beoefenen van veilige seks (dwz geen condooms gebruiken).

Complicaties van gonorroe

Naast gewrichtszwelling en pijn kan een onbehandelde gonorroe-infectie leiden tot andere, ernstigere gezondheidscomplicaties, waaronder:

bekkenontsteking (een ernstige infectie van de baarmoederwand, eierstokken en eileiders die kan leiden tot littekens)
onvruchtbaarheid bij mannen en vrouwen
complicaties tijdens de zwangerschap
verhoogd risico op HIV / AIDS

Baby's die gonorroe oplopen van een geïnfecteerde moeder, lopen ook een hoger risico op infecties, huidzweren en blindheid.

Als u of uw partner symptomen van een soa heeft, zoek dan zo snel mogelijk medische hulp.

Diagnose van Gonokokken-artritis

Om gonokokkenartritis te diagnosticeren, zal uw arts uw symptomen beoordelen en een of meer tests uitvoeren om te zoeken naar een gonorroe-infectie. Dit kan worden gedetecteerd met behulp van verschillende tests, waaronder:

keelcultuur (een stukje weefsel wordt uit de keel gehaald en op bacteriën getest)
cervicale gramkleuring (als onderdeel van een bekkenonderzoek zal uw arts een stukje weefsel uit de baarmoederhals nemen, dat zal worden getest op de aanwezigheid van bacteriën)
urine of bloedonderzoek

Als u positief test op gonorroe en symptomen ervaart die verband houden met gonokokkenartritis, wil uw arts mogelijk gewrichtsvloeistof testen om de diagnose te bevestigen. Uw arts zal met een naald een vloeistofmonster uit het gebied rond een ontstoken gewricht trekken. De vloeistof wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd om het te testen op de aanwezigheid van bacteriën.

Behandeling voor artritis gonokokken

De onderliggende gonorroe-infectie moet worden behandeld om uw symptomen te verlichten. De primaire vorm van behandeling is antibiotica. Omdat sommige gonorroe-stammen resistent zijn geworden, kan uw arts verschillende soorten antibiotica voorschrijven.

Volgens de behandelrichtlijnen van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) moeten gonorroe-infecties worden behandeld met een dosis van 250 mg antibioticum ceftriaxon (gegeven als injectie) naast een oraal antibioticum. Dit kan 1 mg azithromycine zijn, gegeven in een enkele dosis, of 100 mg doxycycline, tweemaal daags gedurende zeven tot tien dagen. Deze richtlijnen van de CDC veranderen in de loop van de tijd en uw arts zal verwijzen naar de meest up-to-date versies - dus behandelingen kunnen variëren.

U moet na een week behandeling opnieuw worden getest om te zien of uw infectie is verdwenen.

U moet al uw seksuele partners informeren over uw diagnose zodat ze kunnen worden getest en behandeld. U moet afzien van seksuele relaties totdat u en al uw partners zijn behandeld om de verspreiding van infectie te voorkomen.

Vooruitzichten voor gonokokkenartritis

De meeste mensen voelen verlichting na een dag of twee behandelingen en herstellen volledig. Zonder behandeling kan deze aandoening echter leiden tot chronische gewrichtspijn.

Hoe Gonorroe-infectie te voorkomen

Zich onthouden van seks is de enige zekere manier om soa's te voorkomen. Mensen die seksueel actief zijn, kunnen hun risico verlagen door condooms te gebruiken en regelmatig getest te worden. Als u nieuwe of meerdere seksuele partners heeft, kunt u ook een verhoogd risico lopen. Door stappen te nemen om veilige seks te beoefenen en op de hoogte te blijven van uw seksuele gezondheid, kunt u een snelle diagnose krijgen of infectie voorkomen.

De CDC beveelt aan dat de volgende groepen elk jaar worden getest op gonorroe:

seksueel actieve mannen die seks hebben met mannen
seksueel actieve vrouwen onder de 25 jaar
seksueel actieve vrouwen die nieuwe of meerdere partners hebben

U moet al uw seksuele partners op de hoogte stellen als bij u de diagnose gonorroe is gesteld. Ze moeten worden getest en mogelijk ook worden behandeld. Heb geen seks totdat u de behandeling heeft voltooid en uw arts bevestigt dat de infectie is genezen.