ADHD en hersenstructuur en -functie
ADHD is een neurologische ontwikkelingsstoornis. In de afgelopen paar jaar is er steeds meer bewijs dat de structuur en functie van de hersenen kunnen verschillen tussen iemand met ADHD en iemand zonder de stoornis. Als u deze verschillen begrijpt, kunt u het stigma verminderen dat soms wordt geassocieerd met ADHD.
ADHD begrijpen
ADHD wordt gekenmerkt door problemen met opletten en in sommige gevallen door extreme hyperactiviteit. Iemand met ADHD kan meer aandachtstekort of hyperactiviteit ervaren. ADHD wordt meestal gediagnosticeerd tijdens de kindertijd, maar kan ook voor het eerst op volwassen leeftijd worden vastgesteld. Andere symptomen zijn onder meer:
- gebrek aan aandacht
- friemelen
- moeite om te blijven zitten
- overactieve persoonlijkheid
- vergeetachtigheid
- om de beurt praten
- gedragsproblemen
- impulsiviteit
De precieze oorzaak van ADHD is niet bekend. Men denkt dat genen een grote factor spelen. Er zijn andere mogelijke bijdragende factoren, zoals:
- voeding, hoewel het nog steeds controversieel is of er al dan niet een verband bestaat tussen ADHD en suikerconsumptie, volgens een studie in het tijdschrift Nutrition Research and Practice
- hersenletsel
- lood blootstelling
- blootstelling aan sigaretten en alcohol tijdens de zwangerschap
Hersenstructuur en functie bij ADHD
De hersenen zijn het meest complexe menselijke orgaan. Daarom is het logisch dat het begrijpen van de verbinding tussen ADHD en zowel de hersenstructuur als de functie ook complex is. Studies hebben onderzocht of er structurele verschillen zijn tussen kinderen met ADHD en kinderen zonder de stoornis. Met behulp van MRI's onderzocht een studie kinderen met en zonder ADHD gedurende een periode van 10 jaar. Ze ontdekten dat de hersengrootte tussen de twee groepen verschillend was. Kinderen met ADHD hadden ongeveer 3 procent kleinere hersenen, hoewel het belangrijk is om erop te wijzen dat intelligentie niet wordt beïnvloed door de hersengrootte. De onderzoekers meldden ook dat de hersenontwikkeling hetzelfde was bij kinderen met of zonder ADHD.
Uit de studie bleek ook dat bepaalde hersengebieden kleiner waren bij kinderen met ernstigere ADHD-symptomen. Deze gebieden, zoals de frontale lobben, zijn betrokken bij:
- impuls controle
- remming
- Motorische activiteit
- concentratie
Onderzoekers keken ook naar de verschillen in witte en grijze stof bij kinderen met en zonder ADHD. Witte stof bestaat uit axonen of zenuwvezels. Grijze stof is de buitenste laag van de hersenen. Onderzoekers ontdekten dat mensen met ADHD mogelijk verschillende neurale routes hebben in hersengebieden die betrokken zijn bij:
- impulsief gedrag
- aandacht
- remming
- Motorische activiteit
Deze verschillende routes kunnen gedeeltelijk verklaren waarom mensen met ADHD vaak gedragsproblemen en leermoeilijkheden hebben.
Geslacht en ADHD
The Journal of Attention Disorders meldt dat er mogelijk ook geslachtsverschillen zijn bij ADHD. Een studie toonde aan dat geslacht werd weerspiegeld in de resultaten van prestatietests die onoplettendheid en impulsiviteit meten. Uit de testresultaten bleek dat jongens meer impulsiviteit ervaren dan meisjes. Er was geen verschil in onoplettendheidssymptomen tussen jongens en meisjes. Aan de andere kant kunnen meisjes met ADHD meer interne problemen ervaren, zoals angst en depressie, vooral als ze ouder worden. Het verschil tussen geslachten en ADHD vereist echter nog steeds nader onderzoek.
Behandeling en veranderingen in levensstijl
Behandeling is noodzakelijk om de levenskwaliteit bij ADHD te verbeteren. Voor degenen onder de 5 jaar beveelt de Centers for Disease Control and Prevention eerst gedragstherapie aan. Vroege interventie kan:
- gedragsproblemen verminderen
- schoolcijfers verbeteren
- hulp bij sociale vaardigheden
- mislukkingen bij het voltooien van taken voorkomen
Voor kinderen ouder dan 5 jaar worden medicijnen over het algemeen beschouwd als de eerste lijn van ADHD-behandeling. Sommige levensstijlmaatregelen kunnen ook helpen.
Medicijnen
Als het gaat om effectief ADHD-beheer, blijven voorgeschreven medicijnen de eerste behandelingslijn voor de meeste kinderen. Deze komen in de vorm van stimulerende middelen. Hoewel het contraproductief lijkt om stimulerende medicatie voor te schrijven aan iemand die al hyperactief is, hebben deze medicijnen juist het tegenovergestelde effect bij ADHD-patiënten.
Het probleem met stimulerende middelen is dat ze bij sommige patiënten bijwerkingen kunnen hebben, zoals:
- prikkelbaarheid
- vermoeidheid
- slapeloosheid
Volgens het McGovern Institute for Brain Research reageert ongeveer 60 procent van de mensen gunstig op het eerste stimulerende middel dat ze voorgeschreven krijgen. Als u niet tevreden bent met een stimulerend medicijn, is een niet-stimulerend middel een andere optie voor ADHD.
Veranderingen in levensstijl
Veranderingen in levensstijl kunnen ook helpen bij het beheersen van ADHD-symptomen. Dit is vooral handig voor kinderen die nog steeds gewoonten aan het opbouwen zijn. Je kunt proberen:
- het beperken van de televisietijd, vooral tijdens het avondeten en andere momenten van concentratie
- betrokken raken bij een sport of hobby
- het vergroten van organisatorische vaardigheden
- doelen stellen en haalbare beloningen
- vasthouden aan een dagelijkse routine
Outlook
Aangezien ADHD niet te genezen is, is behandeling noodzakelijk om de kwaliteit van leven te verbeteren. Behandeling kan kinderen ook helpen op school te slagen. Ondanks enkele van de uitdagingen die vaak in de kindertijd worden gezien, verbeteren sommige symptomen met de leeftijd. In feite merkt het National Institute of Mental Health (NIMH) op dat de hersenen van een ADHD-patiënt wel een "normale" toestand bereiken, maar het is gewoon vertraagd. Ondanks geslachtsverschillen binnen de hersenstructuur en -functie binnen ADHD, is het belangrijk op te merken dat mannen en vrouwen dezelfde behandelingen ondergaan.
Vraag uw arts of het huidige behandelplan van uw kind misschien een tweede blik nodig heeft. U kunt ook overwegen om met professionals op de school van uw kind te praten om mogelijke aanvullende diensten te verkennen. Het is belangrijk om te onthouden dat uw kind met de juiste behandeling een normaal en gelukkig leven kan leiden.
Vraag:
Klopt het dat ADHD onder meisjes wordt herkend? Zo ja, waarom?
EEN:
ADHD wordt al lang geassocieerd met jongens en hyperactief gedrag. Veel gevallen van ADHD worden onder de aandacht van ouders gebracht door leerkrachten die het storende gedrag van het kind in de klas opmerken. Hyperactief gedrag is van nature meer storend of problematischer dan het onoplettende gedrag dat vaak wordt gezien bij meisjes met ADHD. Degenen met onoplettende symptomen van ADHD claimen over het algemeen niet de aandacht van hun leraren en worden daarom vaak niet erkend als een stoornis.
Timothy J. Legg, PhD, PMHNP-BCAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
