Wat Veroorzaakt Oranje Urine?

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Over de kleur van onze plas praten we normaal gesproken niet. We zijn eraan gewend dat het binnen het spectrum van geel tot bijna helder is. Maar als uw urine oranje is - of rood of zelfs groen - kan er iets ernstigs aan de hand zijn.

Veel dingen kunnen de kleur van uw urine veranderen. Meestal is het onschadelijk. Als je op een bepaalde dag niet genoeg water hebt gehad, merk je misschien dat het donkerder is. Als je bieten hebt gegeten, kun je een beetje bang worden als je naar beneden kijkt en roodgekleurde urine ziet. Sommige gevallen van verkleuring van de urine hebben echter de aandacht van uw arts nodig.

Oranje urine kan vele oorzaken hebben. Sommige zijn onschadelijk en andere zijn ernstig. De verandering van kleur moet van korte duur zijn, dus als uw urine constant oranje is, ongeacht welke veranderingen u aanbrengt, raadpleeg dan uw arts.

De meest voorkomende oorzaken van oranjekleurige urine zijn:

Uitdroging

Misschien is de meest voorkomende oorzaak van oranje urine simpelweg niet genoeg water krijgen. Als het sterk geconcentreerd is, kan je urine variëren van donkergeel tot oranje. De oplossing is om meer vloeistoffen te drinken, vooral water. Binnen een paar uur moet uw urine terugkeren in een tint tussen lichtgeel en helder.

Laxeermiddelen

Als u laxeermiddelen gebruikt die senna bevatten, een kruid dat wordt gebruikt om constipatie te behandelen, zult u merken dat ze ook uw urinekleur beïnvloeden.

Vitaminen en supplementen

Als u B-vitamines, hoge doses vitamine C of bètacaroteen gebruikt, kan uw urine helder geel of oranje worden. Beta-caroteen, dat je lichaam omzet in vitamine A, is de stof die wortels en andere groenten oranje maakt, dus het is logisch dat het ook je urine kan aantasten! Zelfs het eten van voedsel dat rijk is aan bètacaroteen, kan uw urine veranderen in een donkerdere gele of oranje kleur.

Chemotherapie

Sommige chemotherapie medicijnen kunnen een verandering in uw urinekleur veroorzaken die onschadelijk kan zijn. Sommige geneesmiddelen voor chemotherapie kunnen echter uw urineblaas of nieren beschadigen, waardoor uw urine ook van kleur kan veranderen. Als u chemotherapie ondergaat en veranderingen in de kleur van uw urine ervaart, neem dan contact op met uw arts.

Leverfunctiestoornis

Als uw urine constant oranje of donkergeel is en het aanpassen van uw inname van vloeistoffen en supplementen geen verschil lijkt te maken, kan dit een vroeg teken zijn van lever- of galwegproblemen. Als het probleem aanhoudt, neem dan contact op met uw arts.

Andere mogelijke urinekleuren

Abnormale urinekleur is niet beperkt tot alleen oranje en donkergele tinten.

Rode urine

Rode urine kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door het eten van grote hoeveelheden bieten of bessen, maar ook door kleurstoffen voor levensmiddelen. Maar het kan ook iets ernstigers zijn. Bloed in de urine kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door gescheurde cysten, urineweginfecties, kankertumoren en zelfs door hardlopen over lange afstanden. Medicijnen zoals rifampicine, fenazopyridine (Pyridium) en sulfasalazine (Azulfidine) kunnen ook uw urinekleur veranderen in rood of roze.

Blauwe of groene urine

Kleurstoffen voor levensmiddelen kunnen ook de oorzaak zijn van blauwe of groene urine. Kleurstoffen die worden gebruikt in medische tests voor de blaas- en nierfunctie kunnen dit effect ook hebben. Sommige medicijnen veroorzaken ook blauwe en groene urine - bijvoorbeeld propofol en indomethacine. Heldergele of lichtgroene urine kan ook een teken zijn van overtollige B-vitamines. Van asperges is ook bekend dat ze urine een groene tint geven.

Bruine urine

Bruine urine kan worden veroorzaakt door veel tuinbonen te eten of door aloë te consumeren. Het kan echter ook zorgen baren en duiden op lever- en nieraandoeningen.

Het is normaal dat uw urine van tijd tot tijd verandert, afhankelijk van het voedsel dat u eet, de medicijnen die u neemt en de hoeveelheid water die u drinkt. Maar als deze veranderingen niet verdwijnen, kunnen ze op een probleem duiden. Als u zich zorgen maakt, neem dan contact op met uw arts in plaats van door zelfdiagnose te struikelen.