HPV begrijpen
HPV verwijst naar een groep van meer dan 100 virussen. Ongeveer 40 stammen worden beschouwd als een seksueel overdraagbare infectie (soa). Deze soorten HPV worden doorgegeven via huid-op-huid genitaal contact. Dit gebeurt meestal via vaginale, anale of orale seks.
HPV is de meest voorkomende soa in de Verenigde Staten. Bijna 80 miljoen Amerikanen hebben momenteel een virusstam. Elk jaar worden 14 miljoen Amerikanen besmet.
Bijna alle seksueel actieve Amerikanen zullen op een bepaald moment in hun leven HPV hebben. En iedereen die seksueel actief is, loopt het risico het virus op te lopen of het naar een partner te verspreiden.
Het is mogelijk om HPV te hebben zonder symptomen gedurende meerdere jaren, of nooit. Wanneer er symptomen optreden, komen ze meestal in de vorm van wratten, zoals genitale wratten of keelwratten.
Zeer zelden kan HPV ook baarmoederhalskanker en andere vormen van kanker van de geslachtsorganen, hoofd, nek en keel veroorzaken.
Omdat HPV zo lang onopgemerkt kan blijven, realiseer je je misschien pas dat je de soa hebt nadat je in verschillende seksuele relaties bent geweest. Dit kan het moeilijk maken om te weten wanneer u voor het eerst besmet bent geraakt.
Als u ontdekt dat u HPV heeft, moet u samen met uw arts een actieplan opstellen. Dit omvat over het algemeen praten met seksuele partners over uw diagnose.
Hoe u met uw partner kunt praten over HPV
Praten met je partner kan meer angst en bezorgdheid veroorzaken dan de diagnose zelf. Deze belangrijke punten kunnen u helpen bij de voorbereiding op uw discussie en ervoor zorgen dat zowel u als uw partner begrijpen wat de toekomst biedt.
1. Ontwikkel jezelf
Als u vragen heeft over uw diagnose, heeft uw partner die waarschijnlijk ook. Neem de tijd om meer over uw diagnose te weten te komen. Ontdek of uw soort wordt beschouwd als hoog of laag risico.
Sommige soorten veroorzaken mogelijk nooit problemen. Anderen brengen u mogelijk een hoger risico op kanker of wratten. Weten wat het virus is, wat er moet gebeuren en wat het voor uw toekomst betekent, kan u beiden helpen onnodige angsten te vermijden.
2. Onthoud: je hebt niets verkeerds gedaan
Voel je niet geneigd om je te verontschuldigen voor je diagnose. HPV komt veel voor en als u seksueel actief bent, is dit een van de risico's waarmee u wordt geconfronteerd. Dit betekent niet dat jij of je partner (of eerdere partners) iets verkeerds hebben gedaan.
Partners delen de virusstammen onderling, wat betekent dat het bijna onmogelijk is om te weten waar de infectie is begonnen.
3. Praat op het juiste moment
Verblind uw partner niet op een ongelegen moment met het nieuws, zoals wanneer u boodschappen doet of boodschappen doet op zaterdagochtend. Plan wat tijd in voor jullie tweeën, zonder afleiding en verplichtingen.
Als u zich zorgen maakt over het beantwoorden van de vragen van uw partner, kunt u uw partner vragen om met u mee te gaan op een doktersafspraak. Daar kunt u uw nieuws delen en uw arts kan u helpen uitleggen wat er is gebeurd en wat er in de toekomst zal gebeuren.
Als u het prettiger vindt om uw partner te vertellen voor een afspraak met uw arts, kunt u een vervolggesprek met uw arts plannen zodra uw partner uw diagnose kent.
4. Verken uw opties
Als je voor deze discussie je onderzoek hebt gedaan, zou je je volledig uitgerust moeten voelen om je partner te vertellen wat er daarna komt. Hier zijn enkele vragen om te overwegen:
- Heeft u een behandeling nodig?
- Hoe heb je je infectie ontdekt?
- Moet uw partner worden getest?
- Hoe kan de infectie uw toekomst beïnvloeden?
5. Bespreek je toekomst
Een HPV-diagnose mag niet het einde van uw relatie zijn. Als je partner boos of boos is over de diagnose, herinner jezelf er dan aan dat je niets verkeerds hebt gedaan. Het kan even duren voordat je partner het nieuws opneemt en samen verwerkt wat het voor je toekomst betekent.
Hoewel HPV niet te genezen is, zijn de symptomen te behandelen. Door op de hoogte te blijven van uw gezondheid, op nieuwe symptomen te letten en dingen te behandelen wanneer ze zich voordoen, kunt u een gezond, normaal leven leiden.
De mythen over HPV en intimiteit doorbreken
Wanneer u zich voorbereidt om uw diagnose met een partner te bespreken, is het een goed idee om de meest voorkomende mythen rond HPV te kennen - en hoe ze verkeerd zijn.
Dit zal u en uw partner helpen om uw risico's, uw opties en uw toekomst beter te begrijpen. Het helpt u ook bij de voorbereiding op eventuele vragen van uw partner.
Mythe # 1: Alle HPV-infecties leiden tot kanker
Dat klopt gewoon niet. Van de meer dan 100 HPV-stammen is slechts een handjevol verbonden met kanker. Hoewel het waar is dat HPV verschillende soorten kanker kan veroorzaken, is dit een zeer zeldzame complicatie.
Mythe # 2: een HPV-infectie betekent dat iemand niet trouw was
Een HPV-infectie kan inactief blijven en weken, maanden of zelfs jaren geen symptomen veroorzaken. Omdat seksuele partners het virus vaak met elkaar delen, is het moeilijk te weten wie wie heeft besmet. Het is erg moeilijk om de oorspronkelijke infectie te herleiden tot de oorsprong.
Mythe # 3: Ik zal de rest van mijn leven HPV hebben
Hoewel het mogelijk is om de rest van je leven recidieven van wratten en abnormale cervicale celgroei te ervaren, is dat niet altijd het geval.
Mogelijk hebt u één episode van symptomen en heeft u nooit meer een ander probleem. In dat geval kan uw immuunsysteem de infectie mogelijk volledig verwijderen.
Als u een gecompromitteerd immuunsysteem heeft, kunt u meer recidieven krijgen dan mensen van wie het immuunsysteem anders sterk en volledig functioneert.
Mythe # 4: ik gebruik altijd een condoom, dus ik kan geen HPV hebben
Condooms beschermen wel tegen veel soa's, waaronder hiv en gonorroe, die worden gedeeld door contact met lichaamsvloeistoffen. Toch kan HPV worden gedeeld door intiem huid-op-huidcontact, zelfs wanneer een condoom wordt gebruikt.
Als u seksueel actief bent, is het belangrijk om gescreend te worden op HPV zoals voorgeschreven door uw arts.
Mythe # 5: een normale soa-screening zal HPV detecteren als ik het heb
Niet alle soa-screeningstests bevatten HPV als onderdeel van de standaardlijst met tests. Uw arts test mogelijk niet op HPV, tenzij u tekenen van een mogelijke infectie vertoont.
Mogelijke tekenen zijn wratten of de aanwezigheid van abnormale cervicale cellen tijdens een uitstrijkje. Als u zich zorgen maakt over de infectie, moet u HPV-testaanbevelingen bespreken met uw arts.
Getest worden
Als uw partner zijn positieve diagnose met u deelt, vraagt u zich misschien af of u ook moet worden getest. Hoe meer u weet, hoe beter u voorbereid bent op toekomstige problemen en zorgen.
Het verkrijgen van een HPV-test is echter niet zo eenvoudig als het testen van sommige andere soa's. De enige HPV-test die door de Amerikaanse Food and Drug Administration is goedgekeurd, is voor vrouwen. En routinematige HPV-screening wordt niet aanbevolen.
HPV-screening wordt uitgevoerd in overeenstemming met ASCCP-richtlijnen, bij vrouwen ouder dan 30 in combinatie met hun uitstrijkje of bij vrouwen jonger dan 30 jaar als hun uitstrijkje abnormale veranderingen vertoont.
Pap-uitstrijkjes worden over het algemeen elke drie tot vijf jaar gedaan voor normale screeningintervallen, maar kunnen vaker worden gedaan bij patiënten met cervicale dysplasie, abnormale bloeding of veranderingen bij lichamelijk onderzoek.
HPV-screening wordt niet uitgevoerd als onderdeel van een STD-screening zonder de hierboven vermelde indicaties. Deze test kan uw arts helpen beslissen of u aanvullende diagnostische tests voor baarmoederhalskanker moet ondergaan.
Maak een afspraak met uw arts of bezoek de gezondheidsafdeling van uw provincie om aanbevelingen voor HPV-screening te bespreken.
Hoe HPV-infectie of overdracht te voorkomen
HPV kan worden verspreid door intiem huid-op-huidcontact. Dit betekent dat het gebruik van een condoom mogelijk niet in alle gevallen beschermt tegen HPV.
De enige echte manier om u of uw partner te beschermen tegen een HPV-infectie is door u te onthouden van seksueel contact. Dat is echter zelden ideaal of zelfs realistisch in de meeste relaties.
Als u of uw partner een hoog risico heeft, moet u mogelijk uw opties met uw arts bespreken.
Als jullie beiden in een monogame relatie blijven, kun je het virus heen en weer delen totdat het inactief wordt. Op dit punt hebben uw lichamen er mogelijk een natuurlijke immuniteit voor opgebouwd. U en uw partner hebben mogelijk nog steeds routine-examens nodig om te controleren op mogelijke complicaties.
Wat je nu kunt doen
HPV is de meest voorkomende soa in Amerika. Als de diagnose is gesteld, kunt u er zeker van zijn dat u niet de eerste bent die dit probleem onder ogen ziet.
Wanneer u uw diagnose ontdekt, moet u:
- Stel uw arts vragen over symptomen, behandeling en vooruitzichten.
- Doe onderzoek met behulp van gerenommeerde websites.
- Praat met je partner over de diagnose.
Slimme strategieën om met uw partners te praten - zowel huidige als toekomstige - kunnen u helpen eerlijk te zijn over uw diagnose en tegelijkertijd voor uzelf te zorgen.
