Wat is totale parenterale voeding?
Sommige pasgeborenen kunnen via de maag en darmen onvoldoende voeding opnemen. Dit gebied staat bekend als het maagdarmkanaal (GI). In dit geval moeten ze voedingsstoffen via een ader of intraveneus (IV) krijgen. Bij sommige zuigelingen functioneert het maagdarmkanaal goed genoeg om enkele regelmatige voedingen mogelijk te maken, samen met enkele IV-voedingen. Dit wordt partiële parenterale voeding (PPN) genoemd. Andere baby's moeten al hun voeding via IV krijgen. Dit wordt totale parenterale voeding (TPN) genoemd. TPN zorgt ervoor dat vloeistoffen het lichaam binnendringen en voedingsstoffen leveren terwijl ze het maagdarmkanaal omzeilen. TPN levert een combinatie van eiwitten, koolhydraten, vetten, vitamines en mineralen aan het lichaam van een baby. Het levert ook elektrolyten die helpen bij het reguleren van de voedingsstoffenbalans op cellulair niveau.
Wanneer is totale parenterale voeding nodig?
Volwassenen, kinderen en pasgeborenen kunnen in bepaalde gevallen allemaal profiteren van TPN. Volwassen patiënten en kinderen hebben mogelijk TPN nodig als ze geen goede voeding kunnen krijgen door normaal te eten of via een buis die in de maag wordt gevoerd. Dit kan te wijten zijn aan inflammatoire darmaandoeningen zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa die ernstige diarree veroorzaken. Het kan ook te wijten zijn aan het kortedarmsyndroom nadat een groot deel van de dunne darm chirurgisch is verwijderd als gevolg van een darmaandoening. TPN wordt gebruikt wanneer een baby geen voedsel of vloeistoffen via de mond kan ontvangen die rechtstreeks aan de maag worden afgegeven. Baby's kunnen TPN nodig hebben als ze ziek zijn of te vroeg geboren zijn.
Waarom hebben baby's totale parenterale voeding nodig?
Als zieke of premature baby's gedurende een lange periode de voedingsstoffen niet goed via de mond kunnen opnemen, kan dit gevaarlijk zijn. Het UCSF Kinderziekenhuis beveelt aan dat, hoewel dit altijd de voorkeur verdient voor voeding via het maagdarmkanaal, als dit niet mogelijk is, met TPN kan worden begonnen. Zieke of premature pasgeborenen hebben vaak een verhoogde behoefte aan voedingsstoffen. Dit kan te wijten zijn aan factoren zoals:
- diarree
- uitdroging
- onvolgroeide niergroei die normaal functioneren verhindert
- onvoldoende tijd in de baarmoeder, waardoor het kind niet zijn volledige voorraad noodzakelijke voedingsstoffen kan ontvangen voor een gezonde groei en ontwikkeling.
Volgens de American Society for Parenteral and Enteral Nutrition (ASPEN) kan TPN het leven helpen redden van ondergewicht of zieke zuigelingen die niet in staat zijn voedsel dat via de mond wordt ingenomen of via sondevoeding aan het maagdarmkanaal wordt toegediend, te verwerken. TPN biedt deze baby's een effectievere manier om aan hun voedingsbehoeften te voldoen dan via IV-voedingen op waterbasis. Dit komt omdat TPN meer biedt dan alleen de suikers en zouten die verkrijgbaar zijn bij IV's. Een studie in het medische tijdschrift Mayo Clinic Proceedings wees uit dat zuigelingen baat zouden kunnen hebben bij TPN wanneer orale voeding onmogelijk is. Deze omvatten premature baby's met bepaalde medische aandoeningen en andere baby's met diarree en chirurgische problemen. Uit een review van 20 patiënten bleek dat zuigelingen voldoende calorieën kregen om weer aan te komen en te blijven groeien. Een rapport in het medische tijdschrift Archives of Disease in Childhood onderzocht de effectiviteit van TPN versus melk bij 34 zuigelingen met een zeer laag geboortegewicht. Onderzoekers ontdekten dat de TPN-groep een hogere dagelijkse inname van zowel eiwitten als koolhydraten had in vergelijking met de groep die met melk werd gevoed. De studie concludeerde dat TPN, mits goed beheerd, een effectieve behandeling zou kunnen zijn voor zuigelingen met een zeer laag geboortegewicht. Deze onderzoeken zijn echter uitgevoerd in de beginjaren van het gebruik van TPN. Verdere ervaring heeft uitgewezen dat TPN een hoog risico op complicaties heeft en niet routinematig wordt aanbevolen voor zuigelingen met een laag geboortegewicht die via het maagdarmkanaal voeding kunnen krijgen. Onderzoekers ontdekten dat de TPN-groep een hogere dagelijkse inname van zowel eiwitten als koolhydraten had in vergelijking met de groep die met melk werd gevoed. De studie concludeerde dat TPN, mits goed beheerd, een effectieve behandeling zou kunnen zijn voor zuigelingen met een zeer laag geboortegewicht. Deze onderzoeken zijn echter uitgevoerd in de beginjaren van het gebruik van TPN. Verdere ervaring heeft uitgewezen dat TPN een hoog risico op complicaties heeft en niet routinematig wordt aanbevolen voor zuigelingen met een laag geboortegewicht die via het maagdarmkanaal voeding kunnen krijgen. Onderzoekers ontdekten dat de TPN-groep een hogere dagelijkse inname van zowel eiwitten als koolhydraten had in vergelijking met de groep die met melk werd gevoed. De studie concludeerde dat TPN, mits goed beheerd, een effectieve behandeling zou kunnen zijn voor zuigelingen met een zeer laag geboortegewicht. Deze onderzoeken zijn echter uitgevoerd in de beginjaren van het gebruik van TPN. Verdere ervaring heeft uitgewezen dat TPN een hoog risico op complicaties heeft en niet routinematig wordt aanbevolen voor zuigelingen met een laag geboortegewicht die via het maagdarmkanaal voeding kunnen krijgen. Verdere ervaring heeft uitgewezen dat TPN een hoog risico op complicaties heeft en niet routinematig wordt aanbevolen voor zuigelingen met een laag geboortegewicht die via het maagdarmkanaal voeding kunnen krijgen. Verdere ervaring heeft uitgewezen dat TPN een hoog risico op complicaties heeft en niet routinematig wordt aanbevolen voor zuigelingen met een laag geboortegewicht die via het maagdarmkanaal voeding kunnen krijgen.
Hoe wordt totale parenterale voeding aan een baby gegeven?
TPN wordt via een ader toegediend door een infuuslijn in de hand, voet, hoofdhuid of navel van de baby te plaatsen. Vloeistoffen worden geleverd via een "perifere" route. Dit betekent dat voeding wordt geleverd via kleinere aderen die minder centraal in het lichaam van de baby zitten. Dit is over het algemeen de methode voor PPN, gebruikt voor voedingsondersteuning op korte termijn. Een langere IV kan worden gebruikt wanneer een baby doorlopende TPN-voedingen nodig heeft. Dit wordt ook wel een "centrale lijn" genoemd. Een centrale lijn kan het kind via grotere aderen een grotere nutriëntenconcentratie geven.
Wat zijn de risico's van totale parenterale voeding voor een baby?
Hoewel TPN levensreddend kan zijn voor baby's die normaal geen voeding kunnen krijgen, is het niet zonder risico's. De Merck-handleiding meldt dat ongeveer 5 tot 10 procent van de patiënten van alle leeftijden complicaties hebben die verband houden met toegang tot de centrale lijn IV. De volgende gezondheidsproblemen ontstaan vaak bij zuigelingen door het gebruik van TPN- of IV-lijnen voor voeding:
- leverproblemen
- niveaus van vetten, bloedsuikers en elektrolyten die te hoog of te laag zijn
- sepsis, een ernstige reactie op bacteriën of andere ziektekiemen
De Merck-handleiding merkt ook op dat chronische longziekte of hoge bloeddruk een complicatie kan zijn van vetinname via TPN. Leverproblemen als gevolg van TPN kunnen zich op elke leeftijd ontwikkelen. Ze komen echter het meest voor bij zuigelingen, vooral bij te vroeg geboren baby's. Dit komt omdat hun levers nog niet volledig ontwikkeld zijn. Leverproblemen treden meestal op wanneer TPN voor het eerst wordt gestart. Het verminderen van de hoeveelheid eiwit in het IV-mengsel kan dit helpen corrigeren. Zorgverleners die voor zieke of premature baby's zorgen, volgen nauwgezet de voedingsbehoeften van elk kind door bloed- en urinetests uit te voeren. De resultaten van deze tests waarschuwen het medische team als het kind aanpassingen aan de voedingscomponenten van TPN nodig heeft.
Wat zijn de vooruitzichten voor mensen op TPN?
Volgens het door ASPEN uitgegeven informatieblad over parenterale voeding kunnen zowel kinderen als volwassenen gedijen met parenterale voeding als er geen complicaties optreden. Hoewel parenterale voeding gewoonlijk wordt stopgezet zodra de persoon weer via de mond kan eten, kan deze zo lang worden voortgezet als nodig is.
