Wat is incontinentie precies?
Urine-incontinentie kan optreden als u problemen heeft met het beheersen van uw blaas. Het kan zijn dat u urine lekt als u lacht, hoest of niest. In ernstigere gevallen kunt u de plotselinge drang voelen om naar de badkamer te gaan, maar niet op tijd naar het toilet gaan.
Incontinentie is een symptoom, geen ziekte. In veel gevallen is urine-incontinentie het gevolg van een overactieve blaas. Ongeveer 33 miljoen Amerikanen hebben te maken met een overactieve blaas.
Naarmate u ouder wordt, heeft u meer kans op incontinentie. Bijna de helft van de Amerikanen van 65 jaar en ouder meldt gevoelens van urgentie, urineverlies of beide.
De symptomen die u ervaart, zijn afhankelijk van het type incontinentie dat u heeft:
- Stressincontinentie: u lekt urine wanneer u iets doet dat uw blaas onder druk zet. Dit omvat hoesten, niezen, sporten of lachen.
- Urge-incontinentie (overactieve blaas): uw blaasspieren trekken samen en geven urine af voordat u er klaar voor bent. Je zult een dringende behoefte voelen om te gaan, gevolgd door lekkage.
- Overloopincontinentie: uw blaas kan niet volledig worden geleegd en wordt te vol, waardoor u gaat lekken.
- Functionele incontinentie: u heeft een fysieke of mentale aandoening waardoor u niet de normale drang voelt om te gaan of naar de badkamer gaat voordat het te laat is.
- Totale incontinentie: je blaas kan niets opslaan, dus je plas constant.
- Gemengde incontinentie: u ervaart symptomen van twee of meer soorten incontinentie, meestal stress en aandrangincontinentie.
Incontinentie kan chronisch of voorbijgaand zijn. Chronische incontinentie treedt op lange termijn op. Voorbijgaande incontinentie verdwijnt nadat u de oorzaak hebt behandeld.
Wat is gemengde incontinentie?
Gemengde incontinentie is meestal een combinatie van aandrang en stressincontinentie. Vrouwen hebben vaker dan mannen incontinentie in het algemeen. Ongeveer 45 procent van de vrouwen meldt incontinentie te hebben en ongeveer 14 procent heeft gemengde incontinentie.
Wat zijn de symptomen van gemengde incontinentie?
Mensen met gemengde incontinentie ervaren doorgaans de symptomen van zowel stress als aandrangincontinentie.
U kunt bijvoorbeeld lekken terwijl:
- lachend
- hoesten
- niezen
- oefenen
Deze symptomen zijn meestal indicatief voor stress-incontinentie.
U kunt ook een plotselinge drang voelen om te gaan en vervolgens lekken. Dit is typisch kenmerkend voor aandrangincontinentie.
Vaak is de ene reeks symptomen erger dan de andere.
Wat veroorzaakt gemengde incontinentie en wie loopt er risico?
Gemengde incontinentie wordt meestal veroorzaakt door een combinatie van dezelfde factoren die stress en aandrangincontinentie veroorzaken.
Stressincontinentie wordt veroorzaakt door zwakte in de bekkenbodemspieren die de blaas ondersteunen en zwakte in de spieren die de urineafgifte regelen. Dientengevolge kan uw urethra - de buisurine gaat door uw blaas - niet gesloten blijven.
Stressincontinentie kan optreden als gevolg van:
- zwangerschap
- bevalling
- operatie of bestraling van de vagina (vrouwen), rectum of prostaat (mannen)
- letsel aan het bekken
- zwaarlijvigheid
Urge-incontinentie treedt op wanneer de spieren in uw blaaswand te veel samentrekken.
Dit kan worden veroorzaakt door:
- ongerustheid
- constipatie
- urineweginfectie (UTI)
- aandoeningen die het zenuwstelsel beïnvloeden
Meer informatie: Multiple sclerose en incontinentie »
Hoe wordt gemengde incontinentie gediagnosticeerd?
Uw arts begint met te vragen naar uw symptomen:
- Wanneer voel je de drang om te gaan?
- Hoe vaak lek je?
- Wat doe je meestal als je lekt?
Door een dagboek bij te houden van uw badkamergewoonten en lekkage, kunt u de vragen van uw arts beantwoorden.
Om gemengde incontinentie te diagnosticeren, kan uw arts u een of meer van deze tests geven:
- Urinetest: uw arts zal controleren op een UTI.
- Neurologisch onderzoek: hiermee kan uw arts zenuwproblemen opsporen.
- Stresstest: uw arts zal bepalen of u tijdens het hoesten urine verliest.
- Restvolume na nietig: uw arts zal meten hoeveel urine er in uw blaas achterblijft nadat u heeft geplast.
- Cystoscopie of urethroscopie: hierdoor kan uw arts in uw blaas en urethra kijken voor structurele problemen.
Hoe wordt gemengde incontinentie behandeld?
Deze behandelingen kunnen helpen bij de symptomen van zowel stress als aandrangincontinentie:
Oefening en training
Bekkenspieroefeningen (Kegels): Je knijpt en ontspant de spieren die je gebruikt om urine vast te houden en af te geven. Na verloop van tijd zullen deze spieren uw urethra versterken en gesloten houden.
Blaastraining: u gaat op gezette tijden naar de badkamer, zoals elke 45 minuten. Geleidelijk aan vergroot u de tijd tussen badkamerbezoeken. Dit helpt je blaasspieren te versterken.
Medicatie
Uw arts kan een van de volgende maatregelen voorschrijven om overactieve blaasspieren te kalmeren:
- oxybutynine (Ditropan)
- tolterodine (Detrol)
- darifenacin (Enablex)
Injecties met botulinumtoxine (Botox) in uw blaas kunnen ook overactieve blaasspieren kalmeren.
Procedures
Bij ernstigere gevallen van incontinentie kan een van de volgende situaties nodig zijn:
- Pessarium: dit wordt in de vagina ingebracht om de vaginale wanden te ondersteunen. Dit kan voorkomen dat de blaas op de vagina naar beneden zakt.
- Urethrale inserts: deze worden in de urethra ingebracht om lekkage te helpen voorkomen.
- Bekkenbodemstimulatie: Er wordt een elektrische stroom naar de bekkenbodemspieren gestuurd die de lediging van uw blaas kan beïnvloeden. Deze stimulatie zorgt ervoor dat de spieren samentrekken, wat de sluiting van de urethra kan verbeteren.
- Injecties: een vulstof wordt in het gebied rond de urethra geïnjecteerd om deze gesloten te houden en te voorkomen dat urine lekt.
- Chirurgie: In zeldzame gevallen kan een slingerprocedure nodig zijn. Uw arts zal een hangmat maken uit weefsel van uw eigen lichaam of door de mens gemaakt materiaal om de urethra te ondersteunen en lekkage te voorkomen.
Meer informatie: Kegel-oefeningen »
Wat is voorbijgaande incontinentie?
Voorbijgaand betekent tijdelijk. Dit type incontinentie wordt veroorzaakt door een medische aandoening. Het zou beter moeten worden als het probleem eenmaal is behandeld.
Wat zijn de symptomen?
Als u voorbijgaande incontinentie heeft, voorkomt een onderliggende medische aandoening dat u naar de badkamer gaat of de drang voelt om te gaan. Als gevolg hiervan lek je urine.
Wat veroorzaakt het en wie loopt er risico?
U loopt mogelijk risico op voorbijgaande incontinentie als u een van de volgende aandoeningen ervaart:
- UTI
- overmatige urineproductie
- delirium
- dunner worden en krimpen van de weefsels in de vagina (vaginale atrofie)
- ontlasting impactie
Bepaalde medicijnen kunnen leiden tot incontinentie. Dit omvat enkele:
- bloeddrukverlagende medicijnen
- pijnstillers
- antidepressiva
Hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld?
Uw arts zal eerst vragen stellen over uw symptomen en eventuele medicijnen beoordelen.
Als u geen onderliggende medische aandoening heeft, zoals de ziekte van Parkinson, zal uw arts een urinemonster verzamelen om te testen op een UTI.
Als incontinentie geen bijwerking is van een van uw medicijnen en u geen UTI heeft, kan uw arts testen op bepaalde onderliggende medische aandoeningen.
Zodra uw arts de oorzaak van uw incontinentie heeft vastgesteld, zullen zij met u samenwerken om een geïndividualiseerd behandelplan op te stellen. Het behandelen van de oorzaak kan uw symptomen verlichten.
Wat is totale incontinentie?
Totale incontinentie wordt gekenmerkt door constant urineverlies. Dit type incontinentie is zeldzaam.
Wat zijn de symptomen?
Sommige mensen zullen kleine hoeveelheden urine lekken en anderen zullen grotere hoeveelheden lekken. In beide gevallen is de lekkage constant.
Wat veroorzaakt het en wie loopt er risico?
Totale incontinentie kan worden veroorzaakt door:
- een structureel probleem met uw blaas
- bekkenoperatie die uw blaas beschadigt
- dwarslaesie of ziekte zoals multiple sclerose, die voorkomt dat zenuwsignalen tussen uw blaas en hersenen gaan
- een fistel of een gat tussen de blaas en de vagina (bij vrouwen)
Hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld?
Uw arts zal eerst uw symptomen beoordelen en bepalen of de lekkage constant is. Als u totale incontinentie ervaart, kan uw arts een operatie aanbevelen om een fistel te repareren of uw blaas te beschadigen.
In sommige gevallen kan uw arts u aanraden een katheter te gebruiken. Dit is een dunne buis die in uw urethra wordt geplaatst om uw blaas te legen.
Het dragen van maandverband of andere absorberende producten kan nattigheid helpen absorberen en geuren verbergen.
Wat gebeurt er nu
Uw vooruitzichten hangen af van de oorzaak van uw incontinentie. Gemengde incontinentie is te behandelen met veranderingen in levensstijl, medicijnen en operaties. Voorbijgaande incontinentie verdwijnt meestal zodra u het probleem de onderliggende aandoening behandelt. Sommige oorzaken van totale incontinentie, zoals een fistel, kunnen worden behandeld.
Raadpleeg uw arts als uw symptomen verergeren of aanhouden. Zij kunnen uw behandelplan beoordelen en indien nodig nieuwe aanbevelingen doen.
Blijf lezen: 6 tips om uw blaas onder controle te krijgen »
Hoe incontinentie te voorkomen
Incontinentie is niet altijd te voorkomen, maar bepaalde veranderingen in levensstijl kunnen de urinaire urgentie en lekkage helpen verlichten.
Tips en trucs
- Beperk vloeistoffen. Drink slechts een kleine hoeveelheid vloeistof tegelijk. Stop met drinken twee uur voor het slapengaan. Vermijd cafeïnehoudende frisdrank, alcohol en koffie, waardoor je vaker gaat.
- Eet meer vezels. Eet meer vers fruit, groenten en volle granen om constipatie te voorkomen, wat urine-incontinentie kan veroorzaken.
- Vermijd voedsel dat je blaas irriteert. Blijf weg van citrusvruchten en andere zure voedingsmiddelen, evenals van pittig voedsel en kunstmatige zoetstoffen.
- Zorg voor een gezond gewicht. Overgewicht heeft extra druk op uw blaas.
