Valvulaire Atriale Fibrillatie: Symptomen, Oorzaken En Behandeling

Inhoudsopgave:

Valvulaire Atriale Fibrillatie: Symptomen, Oorzaken En Behandeling
Valvulaire Atriale Fibrillatie: Symptomen, Oorzaken En Behandeling

Video: Valvulaire Atriale Fibrillatie: Symptomen, Oorzaken En Behandeling

Video: Valvulaire Atriale Fibrillatie: Symptomen, Oorzaken En Behandeling
Video: Boezemfibrilleren: oorzaken, risico's en behandeling - Ziekenhuis Gelderse Vallei 2024, November
Anonim

Overzicht

Boezemfibrilleren (AFib) is een aandoening waarbij uw hart in een onregelmatig ritme gaat kloppen. Een manier om AFib te classificeren, is door de oorzaak ervan. Valvulaire AFib en niet-valvulaire AFib zijn termen die worden gebruikt om AFib te beschrijven, veroorzaakt door twee verschillende factoren.

AFib wordt als valvulair beschouwd als het wordt gezien bij mensen met een hartklepaandoening of een prothetische hartklep. Niet-valvulaire AFib verwijst over het algemeen naar AFib veroorzaakt door andere dingen, zoals hoge bloeddruk of stress.

Er is nog wat discussie over hoe valvulaire AFib precies moet worden gedefinieerd. Overal wordt aangenomen dat 4 tot 30 procent van de mensen met AFib valvulaire AFib heeft. Het brede bereik kan te wijten zijn aan het gebrek aan consensus over welke oorzaken als valvulair moeten worden beschouwd.

Uw arts zal overwegen welk type AFib u heeft voordat hij behandelingen voorschrijft. Niet-valvulaire en valvulaire AFib worden vaak anders behandeld.

Symptomen van valvulaire AFib

Het is mogelijk om AFib te hebben en geen symptomen te ervaren. U kunt de aandoening jarenlang hebben en het niet beseffen totdat u voor een lichamelijk onderzoek gaat en een elektrocardiogram (ECG) heeft. Als u AFib-symptomen ervaart, kunnen deze zijn:

  • pijn op de borst
  • verwarring
  • duizeligheid
  • vermoeidheid
  • hartkloppingen, waardoor u kunt voelen alsof uw hart flip-flopt of racet
  • duizeligheid
  • kortademigheid
  • onverklaarbare zwakte

Het is mogelijk om AFib in en uit te gaan. Dit staat bekend als paroxysmale AFib. Als u AFib langer dan 12 maanden heeft, staat het bekend als langdurige persistente AFib.

Oorzaken van valvulaire AFib

Een standaarddefinitie van valvulaire AFib bestaat nog niet. Er zijn echter enkele algemeen aanvaarde oorzaken van valvulaire AFib:

Mitralisklepstenose

Bij stenose van de mitralisklep is de mitralisklep smaller dan normaal. De mitralisklep verbindt het linker atrium van uw hart met de linker hartkamer. Als gevolg van deze aandoening stroomt het bloed niet normaal in de linker hartkamer. Dit resulteert in een onregelmatige hartslag.

Reumatische koorts is de meest voorkomende oorzaak van stenose van de mitralisklep. Hoewel deze aandoening niet veel meer voorkomt in de Verenigde Staten, komt reumatische koorts nog steeds voor in ontwikkelingslanden.

Kunstmatige hartklep

Een andere oorzaak van valvulaire AFib is het hebben van een kunstmatige hartklep. Kunsthartkleppen worden gebruikt om een zieke of littekenvormige hartklep te vervangen. De kleppen kunnen van verschillende materialen zijn gemaakt, waaronder:

  • een mechanische hartklep
  • een weefselklep van een dierlijke donor
  • een weefselklep van een menselijke donor

Diagnose van valvulaire AFib

Als u geen symptomen van AFib heeft, kan uw arts het onregelmatige hartritme vinden wanneer u wordt getest op een niet-gerelateerde aandoening. Als uw arts denkt dat u mogelijk AFib heeft, zullen ze een lichamelijk onderzoek doen en vragen stellen over uw familie en medische geschiedenis. Ze zullen u ook vragen om verder te testen.

Naast een ECG omvatten andere tests voor AFib:

  • echocardiogram
  • stress-echocardiografie
  • thoraxfoto
  • bloedtesten

Valvulaire AFib-behandeling

Uw arts kan verschillende behandelingen gebruiken om bloedstolsels te voorkomen en uw hartslag en ritme onder controle te houden.

Bloedstolsels voorkomen

Antistollingsmedicatie helpt de kans op bloedstolsels te verminderen. Dit medicijn is belangrijk als u een kunstmatige hartklep heeft. Dit komt omdat er bloedstolsels kunnen ontstaan op de blaadjes of flappen van de kunstmatige klep.

De meest voorkomende anticoagulantia zijn vitamine K-antagonisten, zoals warfarine (Coumadin). Deze anticoagulantia blokkeren het vermogen van uw lichaam om vitamine K te gebruiken, wat nodig is om een stolsel te creëren.

Nieuwere anticoagulantia, bekend als niet-vitamine K orale anticoagulantia (NOAC's), zijn ook op de markt verschenen. Deze omvatten rivaroxaban (Xarelto), dabigatran (Pradaxa), apixaban (Eliquis) en edoxaban (Savaysa). Deze nieuwere anticoagulantia worden echter niet aanbevolen voor mensen met valvulaire AFib, vooral die met mechanische hartkleppen.

Volgens een onderzoek uit 2013 bij mensen met mechanische hartkleppen hadden deelnemers die dabigatran gebruikten meer kans op bloedingen en bloedstolling dan degenen die warfarine gebruikten. De onderzoekers stopten de studie vroegtijdig vanwege de toegenomen incidentie van bloedstolling bij mensen die de nieuwere anticoagulantia gebruikten.

Controle van hartslag en ritme

Uw arts kan een procedure genaamd cardioversie gebruiken om uw hartritme te resetten. Dit houdt in dat uw hart een elektrische schok krijgt om de elektrische activiteit te herstarten.

Bepaalde medicijnen kunnen ook helpen het ritme van uw hart te behouden. Voorbeelden hiervan zijn:

  • amiodaron (Coradrone, Pacerone)
  • dofetilide (Tikosyn)
  • propafenon (Rythmol)
  • sotalol (Betapace)

Meer invasieve procedures, zoals katheterablatie, zijn ook beschikbaar om het hartritme te herstellen. Voordat u ablatie aanbeveelt, zal uw arts uw algehele gezondheid overwegen en of anticoagulantia voor u hebben gewerkt.

Valvulaire AFib-vooruitzichten

Het hebben van stenose van de mitralisklep of een mechanische hartklep verhoogt het risico op bloedstolling. AFib hebben verhoogt dit risico nog verder. Mensen met valvulaire AFib hebben meer kans op een bloedstolsel dan mensen met een niet-valvulaire hartziekte.

Als u valvulaire AFib heeft, kan behandeling met anticoagulantia en andere interventies om de hartslag onder controle te houden, helpen het risico op een hartaanval en beroerte te verminderen.

Aanbevolen: