Overzicht
Boezemfibrilleren (AFib) is de medische term voor een onregelmatig hartritme. Er zijn veel mogelijke oorzaken van AFib. Deze omvatten hartklepaandoeningen, waarbij onregelmatigheden in de kleppen van het hart van een persoon leiden tot abnormale hartritmes.
Veel mensen met AFib hebben echter geen hartklepaandoeningen. Als u AFib heeft die niet wordt veroorzaakt door een hartklepaandoening, wordt dit vaak niet-valvulaire AFib genoemd.
Er is nog geen standaarddefinitie van niet-valvulaire AFib. Artsen beslissen nog steeds welke oorzaken van AFib als valvulair moeten worden beschouwd en welke als niet-valvulair moeten worden beschouwd.
Studies hebben aangetoond dat er tussen de twee algemene typen enkele verschillen in behandeling kunnen zijn. Onderzoekers onderzoeken welke behandelingen het beste werken voor niet-valvulaire of valvulaire AFib.
Symptomen van niet-valvulaire atriale fibrillatie
U kunt AFib hebben en geen symptomen hebben. Als u symptomen van AFib ervaart, kunnen deze zijn:
- pijn op de borst
- een fladderend gevoel in je borst
- hartkloppingen
- duizeligheid of zich zwak voelen
- kortademigheid
- onverklaarbare vermoeidheid
Oorzaken van niet-valvulaire atriale fibrillatie
Niet-valvulaire oorzaken van AFib kunnen zijn:
- blootstelling aan hartstimulerende middelen, zoals alcohol, cafeïne of tabak
- slaapapneu
- hoge bloeddruk
- longproblemen
- hyperthyreoïdie of een overactieve schildklier
- stress als gevolg van een ernstige ziekte, zoals longontsteking
Valvulaire oorzaken van AFib zijn onder meer het hebben van een prothetische hartklep of een aandoening die bekend staat als mitralisklepstenose. Artsen zijn het er nog niet over eens of andere soorten hartklepaandoeningen moeten worden opgenomen in de definitie van valvulaire AFib.
Diagnose van niet-valvulaire atriale fibrillatie
Als u geen symptomen van AFib heeft, kan uw arts het onregelmatige hartritme vinden wanneer u wordt getest op een niet-gerelateerde aandoening. Ze zullen een lichamelijk onderzoek doen en u vragen naar uw medische geschiedenis en uw familiegeschiedenis. Ze zullen u waarschijnlijk vragen om verder te testen.
Tests voor AFib omvatten:
- elektrocardiogram
- echocardiogram
- stresstest
- thoraxfoto
- bloedtesten
Behandelingen voor niet-valvulaire atriale fibrillatie
Uw arts kan medicatie of bepaalde procedures aanbevelen om niet-valvulaire AFib te behandelen.
Medicijnen
Als u een type AFib heeft, kan uw arts een antistollingsmiddel voorschrijven. Dit komt omdat AFib ervoor kan zorgen dat uw hartkamers trillen, waardoor wordt voorkomen dat bloed er zo snel als normaal doorheen stroomt.
Als het bloed te lang stil blijft staan, kan het gaan stollen. Als er zich een stolsel in uw hart vormt, kan dit een blokkade veroorzaken die leidt tot een hartaanval of beroerte. Anticoagulantia kunnen ervoor zorgen dat uw bloed minder snel stolt.
Er zijn verschillende soorten anticoagulantia beschikbaar. Deze anticoagulantia kunnen op verschillende manieren werken om de kans te verkleinen dat uw bloed stolt.
Artsen kunnen anticoagulantia voorschrijven die bekend staan als vitamine K-antagonisten voor mensen met valvulaire AFib. Vitamine K-antagonisten blokkeren het vermogen van uw lichaam om vitamine K te gebruiken. Omdat uw lichaam vitamine K nodig heeft om een stolsel te creëren, kan het blokkeren van uw bloed ervoor zorgen dat uw bloed minder stolt. Warfarine (Coumadin) is een soort vitamine K-antagonist.
Het nemen van een vitamine K-antagonist vereist echter regelmatig doktersbezoeken om te controleren hoe goed het anticoagulans werkt. Je zult ook zorgvuldige voedingsgewoonten moeten aanhouden, zodat je niet te veel vitamine K uit je dieet binnenkrijgt.
Nieuwe medicijnen, die nu worden aanbevolen boven warfarine, werken op verschillende manieren om de bloedstolling te verminderen waarvoor deze monitoring niet nodig is. Hierdoor kunnen ze de voorkeur verdienen boven vitamine K-antagonisten voor mensen met niet-valvulaire AFib.
Deze nieuwe medicijnen worden niet-vitamine K orale anticoagulantia (NOAC's) genoemd. Ze werken door het remmen van trombine, een stof die nodig is om uw bloed te laten stollen. Voorbeelden van NOAC's zijn:
- dabigatran (Pradaxa)
- rivaroxaban (Xarelto)
- apixaban (Eliquis)
Naast anticoagulantia kan een arts medicijnen voorschrijven om uw hart in ritme te houden. Deze omvatten:
- dofetilide (Tikosyn)
- amiodaron (Cordarone)
- sotalol (Betapace)
Procedures
Uw arts kan ook procedures aanbevelen die u kunnen helpen uw hart te 'resetten' zodat het in ritme klopt. Deze procedures omvatten:
- Cardioversie. Bij cardioversie wordt een elektrische stroom aan uw hart afgegeven om te proberen het ritme te herstellen naar een normaal sinusritme, wat een regelmatige, gelijkmatige hartslag is.
- Ablatie. Dit houdt doelbewust littekens in of beschadiging van delen van uw hart die onregelmatige elektrische signalen verzenden, zodat uw hart weer in ritme gaat kloppen.
Outlook voor niet-valvulaire atriale fibrillatie
Mensen met valvulaire AFib lopen een groter risico op bloedstolsels. Alle mensen met AFib lopen echter nog steeds een groter risico op bloedstolsels dan degenen die geen AFib hebben.
Als u denkt dat u AFib zou kunnen krijgen, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen meestal een elektrocardiogram gebruiken om uw hartritme te evalueren. Van daaruit kunnen ze werken om te bepalen of uw AFib valvulair of niet-valvulair is en een behandelplan opstellen dat het beste bij u past.
Vraag en antwoord: Rivaroxaban vs. warfarine
Vraag:
Ik heb niet-valvulaire AFib. Welk anticoagulans is beter, rivaroxaban of warfarine?
EEN:
Warfarine en rivaroxaban werken anders en hebben elk voor- en nadelen. De voordelen van geneesmiddelen zoals rivaroxaban zijn dat u uw bloedstolling niet hoeft te controleren of uw dieet hoeft te beperken, dat ze minder interacties tussen geneesmiddelen hebben en dat ze snel aan het werk gaan. Rivaroxaban blijkt zowel te werken als warfarine om beroerte of bloedstolling te voorkomen. Het nadeel van rivaroxaban is dat het vaker gastro-intestinale bloedingen kan veroorzaken dan warfarine. Een overzicht van recente geneesmiddelenonderzoeken heeft aangetoond dat NOAC's de mortaliteit door alle oorzaken met ongeveer 10 procent verminderen.
Elaine K. Luo, MD Antwoorden vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
