Mijn reis met depressie begon al heel vroeg. Ik was 5 jaar oud toen ik voor het eerst ziek werd met een groot aantal chronische ziekten. De ernstigste hiervan, systemische juveniele idiopathische artritis (SJIA), werd pas ongeveer acht maanden later nauwkeurig gediagnosticeerd. In de tussentijd was ik met alles verkeerd gediagnosticeerd - voedselallergieën, chemische gevoeligheden, medicatiereacties en meer.
De engste verkeerde diagnose kwam toen ik zes weken te leven kreeg - ze dachten dat ik leukemie had, een veel voorkomende verkeerde diagnose voor SJIA.
Toen ik als kind met de dood werd geconfronteerd, was ik niet bang. Ik wist zeker dat ik probeerde een goed mens te zijn, ook al was ik zo klein. Maar een jaar later sloeg de depressie toe en raakte het hard.
Ik onderging geen behandelingen voor mijn SJIA, behalve een standaard pijnstiller zonder recept. Mijn ziekte verergerde en ik was bang voor wat er daarna zou gebeuren. En omdat er thuis misbruik werd gemaakt, zou ik vanaf mijn 7e tot mijn 21e geen dokter meer zien. Ik kreeg ook thuisonderwijs, van het eerste tot het zevende leerjaar, wat betekende dat ik niet echt contact hebben met mensen buiten onze uitgebreide familie, behalve voor enkele buurt- en dagopvangkinderen.
Eenzaamheid bestrijden tot in de volwassenheid
Als volwassene bleef ik worstelen. Vrienden stierven en veroorzaakten enorm veel verdriet. Anderen filterden langzaam weg, omdat ze het niet leuk vonden dat ik plannen zo vaak moest annuleren.
Toen ik stopte met mijn baan als pediatrische administratie aan een universiteit, verloor ik veel voordelen, zoals een vast salaris en een ziektekostenverzekering. Het was niet gemakkelijk om die beslissing te nemen om mijn eigen baas te zijn, wetende dat ik alles verloor. Maar hoewel er tegenwoordig misschien niet zoveel geld in ons huishouden is, gaat het nu beter, zowel fysiek als emotioneel.
Mijn verhaal is niet zo uniek - depressie en chronische ziekten spelen vaak samen. Als je al een chronische ziekte hebt, kun je zelfs bijna drie keer zoveel kans hebben om depressies te bestrijden.
Hier zijn enkele van de vele manieren waarop depressie zich kan manifesteren als u een chronische ziekte heeft, en wat u kunt doen om de emotionele schade die het kan veroorzaken te beheersen.
1. Isolatie
Deel op Pinterest
Isolatie komt veel voor bij velen van ons die worstelen met gezondheidsproblemen. Als ik bijvoorbeeld fakkel, mag ik een week het huis niet uit. Als ik ergens heen ga, is het om boodschappen of recepten te halen. De afspraken en boodschappen van de dokter zijn gewoon niet hetzelfde als contact maken met vrienden.
Zelfs als we fysiek niet geïsoleerd zijn, kunnen we emotioneel verwijderd zijn van anderen die niet kunnen begrijpen hoe het voor ons is om ziek te zijn. Veel bekwame mensen begrijpen niet waarom we mogelijk plannen moeten wijzigen of annuleren vanwege onze ziekten. Het is ook ongelooflijk moeilijk om de fysieke en emotionele pijn die we ervaren te begrijpen.
Tip: vind anderen online die ook worstelen met chronische ziekten - het hoeft niet per se dezelfde te zijn als die van u. Een geweldige manier om anderen te vinden, is via Twitter met hashtags, zoals #spoonie of #spooniechat. Als u uw dierbaren wilt helpen ziekte beter te begrijpen, kan 'The Spoon Theory' van Christine Miserandino een nuttig hulpmiddel zijn. Zelfs als je ze uitlegt hoe een simpele tekst je opbeurend kan maken, kan dat al het verschil maken voor je relatie en gemoedstoestand. Weet dat niet iedereen het zal begrijpen en dat het oké is om te kiezen aan wie je je situatie uitlegt, en aan wie je dat niet doet.
2. Misbruik
Deel op Pinterest
Omgaan met misbruik kan een groot probleem zijn voor degenen onder ons die al met een chronische ziekte of handicap leven. We hebben bijna vier keer meer kans op emotionele, mentale, seksuele of fysieke mishandeling. Vertrouwen op anderen stelt ons bloot aan mensen die niet altijd het beste met ons voor hebben. We zijn ook vaak kwetsbaarder en niet in staat om terug te vechten of onszelf te verdedigen.
Misbruik hoeft niet eens op u gericht te zijn om uw gezondheid op lange termijn te beïnvloeden. Gezondheidsproblemen zoals fibromyalgie, angst en posttraumatische stress zijn in verband gebracht met blootstelling aan misbruik, of je nu slachtoffer of getuige bent.
Bent u bezorgd of weet u niet zeker of u te maken heeft met emotioneel misbruik? Sommige belangrijke identificaties zijn beschamend, vernederend, beschuldigend en afstandelijk of ongelooflijk te dichtbij.
Tip: Probeer indien mogelijk uit de buurt te blijven van mensen die beledigend zijn. Het kostte me 26 jaar om het contact met een dader in mijn familie volledig te herkennen en te verbreken. Sinds ik dat heb gedaan, zijn mijn mentale, emotionele en fysieke gezondheid drastisch verbeterd.
3. Gebrek aan medische ondersteuning
Deel op Pinterest
Er zijn veel manieren waarop we een gebrek aan ondersteuning van artsen en andere zorgverleners kunnen ervaren - van degenen die niet geloven dat bepaalde omstandigheden echt zijn, tot degenen die ons hypochonders noemen, tot degenen die helemaal niet luisteren. Ik heb met artsen gewerkt en ik weet dat hun werk niet gemakkelijk is - maar ons leven ook niet.
Wanneer de mensen die behandelingen voorschrijven en voor ons zorgen, ons niet geloven of geven om wat we doormaken, is dat genoeg pijn om zowel depressie als angst in ons leven te brengen.
Tip: onthoud - u heeft de controle, althans tot op zekere hoogte. Je mag een arts ontslaan als ze niet behulpzaam zijn of feedback geven. U kunt dit vaak semi-anoniem doen via de kliniek of het ziekenhuissysteem dat u bezoekt.
4. Financiën
Deel op Pinterest
De financiële aspecten van onze ziekten zijn altijd moeilijk om mee om te gaan. Onze behandelingen, bezoeken aan klinieken of ziekenhuizen, medicijnen, vrij verkrijgbare behoeften en hulpmiddelen voor toegankelijkheid zijn in geen geval goedkoop. Verzekering kan helpen, of niet. Dit gaat dubbel voor degenen onder ons die leven met zeldzame of complexe aandoeningen.
Tip: Overweeg altijd patiëntbijstandsprogramma's voor medicijnen. Vraag ziekenhuizen en klinieken of ze een schaalverdeling hebben, betalingsplannen hebben of dat ze ooit medische schulden vergeven.
5. Verdriet
Deel op Pinterest
We rouwen om heel veel wanneer we met ziekte te maken hebben - wat ons leven zou kunnen zijn zonder dat, onze beperkingen, verergerde of verergerende symptomen, en nog veel meer.
Toen ik als kind ziek werd, had ik niet per se het gevoel dat ik veel moest rouwen. Ik had de tijd om in mijn beperkingen te groeien en een paar work-arounds te bedenken. Tegenwoordig heb ik meer chronische aandoeningen. Als gevolg hiervan veranderen mijn beperkingen vaak. Het is moeilijk onder woorden te brengen hoe schadelijk dat kan zijn.
Na de universiteit rende ik een tijdje. Ik rende niet voor school of races, maar voor mezelf. Ik was blij dat ik überhaupt kon rennen, ook al was het een tiende van een mijl tegelijk. Toen ik plotseling niet meer kon rennen omdat mij werd verteld dat het te veel gewrichten aantastte, was ik er kapot van. Ik weet dat hardlopen op dit moment niet goed is voor mijn persoonlijke gezondheid. Maar ik weet ook dat niet meer kunnen rennen pijn doet.
Tip: therapie proberen kan een geweldige manier zijn om met deze gevoelens om te gaan. Ik weet het niet voor iedereen, maar het heeft mijn leven veranderd. Diensten zoals Talkspace en crisishotlines zijn zo essentieel als we het moeilijk hebben.
Het pad naar acceptatie is een bochtige weg. Er is geen enkele periode waarin we treuren over de levens die we hadden kunnen hebben. De meeste dagen gaat het goed. Ik kan leven zonder te rennen. Maar op andere dagen herinnert het gat dat ooit is opgevuld me aan het leven dat ik een paar jaar geleden had.
Onthoud dat zelfs als het voelt alsof een chronische ziekte het overneemt, u nog steeds de controle heeft en in staat bent om de veranderingen aan te brengen die u moet aanbrengen om uw volle leven te leiden.
