Woorden kunnen pijn doen
We hoorden het allemaal als kinderen. We geloofden het allemaal. Misschien herhaalden we het zelfs als een mantra tegenover onvriendelijke woorden die tegen ons zeiden: "Stokken en stenen kunnen mijn botten breken, maar woorden zullen me nooit pijn doen."
Het is een mooie gedachte, alleen is het niet waar. Vriendelijkheid en respect zijn niet alleen acties, ze zijn een groot deel van taal. Zelfs onderzoekers hebben geleerd dat woorden pijn kunnen en kunnen doen.
Velen van ons weten dat bepaalde woorden - zoals het R-woord - wreed en ongepast zijn. Maar hoe vaak beïnvloeden onze woordkeuzes anderen zonder onze medeweten, of zelfs hun kennis?
Bij Healthline wordt elk woord dat we aanraken bewust gefilterd om te voorkomen dat er duiven in de lucht raken of mensen met gezondheidsproblemen of handicaps pijn doen. We willen dat mensen informatie krijgen waardoor ze zich menselijk voelen, niet minder dan.
Deze mentaliteit heeft niet alleen onze benadering van inhoud veranderd, maar het heeft ons ook geleerd hoe we betere mensen kunnen zijn. Dus besloten we te delen door een gids samen te stellen over welke zinnen je moet vermijden, welke woorden je moet kiezen en wat het betekent om gezondheid te benaderen met een 'people-first'-mentaliteit.
'Je bent een inspiratie.'
We houden allemaal van een inspirerend verhaal en dankzij sociale media zijn ze ongelooflijk gemakkelijk te delen. Maar soms steken inspirerende verhalen en memes de grens over naar 'inspiratieporno'.
Stella Young bedacht de term 'inspiratieporno' om te verwijzen naar de gewoonte om mensen met een handicap te objectiveren. In haar TED Talk richtte ze zich vooral op afbeeldingen die viraal gaan op sociale media, zoals die je misschien hebt gezien van een kind zonder handen met een potlood in haar mond om een foto te maken.
Te vaak verlaagt de samenleving hun verwachtingen voor mensen met een handicap. De media roemen gewone prestaties omdat het voor mensen met een handicap onmogelijk wordt geacht. (Au, toch?) Het is eigenlijk een vorm van objectivering wanneer we anderen vieren omdat ze uit bed komen, naar de winkel gaan, of ja, zelfs deelnemen aan competitiesporten en de Olympische Spelen "ondanks" een handicap.
Dus wat moet je doen?
Doorbreek uw gedachtegang voordat u spreekt. Kijk of je bezig bent met inspiratieporno door jezelf af te vragen of je nog steeds soortgelijke dingen zou zeggen tegen mensen zonder een handicap.
Stel je bijvoorbeeld een foto voor die rondgaat op sociale media van een mooie bruid die toevallig het syndroom van Down heeft. Je zou kunnen denken dat je denkt of zegt: "Hoe inspirerend!" maar wat dat zou kunnen betekenen voor iemand met een handicap is: "Het is inspirerend dat je een echtgenoot hebt kunnen vinden omdat je handicap een afschrikmiddel zou moeten zijn."
Als je iemand anders zonder handicap niet inspireert om hetzelfde te doen, objectiveer je waarschijnlijk de handicap.
Te vermijden woorden
- Je bent zo inspirerend om elke dag naar je werk te komen! Als ik in een rolstoel zat, weet ik niet hoe ik hier zou komen.
- Het is inspirerend om je trouwfoto's te zien. Je had zoveel geluk Jake te vinden.
- Hij is inspirerend voor het winnen van zoveel baanmedailles ondanks dat hij een dubbele geamputeerde is.
- Ze overwon haar handicap en werd succesvol.
Het is menselijk om geïnspireerd te worden en het is ook belangrijk om anderen te herkennen voor hun prestaties. Verhalen over het overwinnen kunnen ons helpen om de motivatie te krijgen om onze eigen uitdagingen te overwinnen. Maar sommige activisten waarschuwen dat dit te gemakkelijk de grens van objectivering kan overschrijden. Daarom kun je het beste rechtstreeks van mensen zelf horen - zowel met als zonder handicap - over wat ze hebben overwonnen.
Wat te zeggen
- Ik hoor graag waar je het meest trots op bent.
- Wat een prachtige bruiloft. Jij en Jake vormen een geweldig stel.
- Het is inspirerend voor mij hoe lang hij heeft getraind en hoe hard hij heeft gewerkt om een geweldige hardloper en atleet te worden.
- Ze is succesvol.
'Ze lijdt aan diabetes.'
Er is veel lijden in deze wereld, maar wie lijdt (en van wat) is niet onze oproep om te maken.
Dit is een geval waarin woordkeuze ook van invloed kan zijn op het algehele perspectief. Daarom nemen we bij Healthline onze verantwoordelijkheid om empathisch te zijn heel serieus. (Echt. Het is een van onze bedrijfswaarden.)
Stel je voor dat je pas de diagnose diabetes krijgt. U navigeert naar een gezondheidswebsite en ziet:
Mensen die aan diabetes lijden, gebruiken dit medicijn meestal.
Diegenen die aan diabetes lijden, kunnen merken dat deze behandeling verzwakkende symptomen verlicht.
Als u denkt dat u aan diabetes lijdt, maak dan een afspraak met uw arts.
Dat soort taal zou je waarschijnlijk niet erg goed doen voelen over jezelf, je autonomie of je kijk. Bovendien komt het mogelijk niet overeen met uw werkelijke ervaring.
Dus wat moet je doen?
Bij Healthline kiezen we neutralere woorden als 'leeft met' en 'heeft' wanneer we mensen met aandoeningen beschrijven. We kunnen niemand vertellen hoe ze zich voelen (lijden) of wie ze zijn (een patiënt). Hoe een aandoening een persoon beïnvloedt, is niet representatief voor ieders ervaring.
Maar dat betekent niet dat we de aandoening die u heeft niet kunnen of mogen erkennen.
Te vermijden woorden
- Hij lijdt aan hiv.
- Mijn vriend lijdt aan hersenverlamming.
- Ze lijdt aan een zeldzame ziekte.
En omdat we ook inhoud publiceren van een breed scala van mensen die onder verschillende omstandigheden leven, zul je inderdaad het woord 'lijden' zien wanneer een van onze schrijvers zich ermee identificeert. Wanneer u uw eigen persoonlijke ervaring deelt, kent u de beste woorden om deze te beschrijven.
Wat te zeggen
- Hij heeft hiv.
- Mijn vriend heeft hersenverlamming.
- Ze leeft met een zeldzame ziekte.
'Ben je als kankerpatiënt de hele tijd misselijk?'
Waar denk je aan als je het woord 'patiënt' hoort? Veel mensen denken aan ziekenhuisbedden, ziekte, medicijnen en naalden. En voor veel mensen met chronische ziekten is conditiemanagement een belangrijk onderdeel van hun leven. Maar dat is niet het enige.
Te vermijden woorden
- Diabetespatiënten controleren vaak meerdere keren per dag hun bloedsuikerspiegel.
- Patiënten met zeldzame ziekten moeten mogelijk hun vrienden en familie informeren over hun toestand.
- Vertel me hoe het is om kankerpatiënt te zijn.
Dus wat moet je doen?
Onthoud dat wanneer je vriend of geliefde naar een kliniek of ziekenhuis gaat, ze inderdaad als patiënt worden gezien. Ze zijn een patiënt van hun arts of zorgteam of ziekenhuis. Artsen hebben patiënten.
Maar mensen hebben vrienden en familie, hobby's en interesses. Je vriend met kanker is veelzijdig en mooi, en ze hebben waarschijnlijk een leven buiten het ziekenhuis. Ze hebben je nodig om hun menselijkheid te zien. Ze hebben u niet nodig om ze terug te brengen tot een 24/7 patiënt.
Wat te zeggen
- Sommige mensen met diabetes controleren hun bloedsuikerspiegel meerdere keren per dag.
- Degenen die met een zeldzame ziekte leven, moeten mogelijk hun vrienden en familie informeren over hun toestand.
- Vertel me wat je doormaakt. Ik ben hier om te luisteren. En ik weet dat je van livemuziek houdt, dus ik heb kaartjes gekocht om een nieuwe band te zien waarover ik heb gehoord.
Hoe zit het met mensen die de voorkeur geven aan identiteit-eerste taal?
Er is veel discussie geweest over de eerste taal van mensen en de eerste taal van identiteit.
Strikt genomen, wanneer we ervoor kiezen om de eerste taal te gebruiken, komt de persoon voor de handicap of aandoening. Veel organisaties ondersteunen de terminologie die de mens centraal stelt, waaronder het National Center on Disability and Journalism, waar onze eigen Healthline-redacteuren vaak naar verwijzen. Federale en staatsoverheidsinstanties zijn ook voorstander van taal voor mensen.
Aan de andere kant wint de identiteit-eerste beweging aan kracht en is het zelfs de norm in sommige landen, zoals het Verenigd Koninkrijk. Sommige mensen beweren dat, net zoals je je vriend Mike een surfer zou noemen in plaats van een 'persoon die surft', het gebruiken van identiteit-eerste taal wanneer het verwijst naar mensen met een handicap in bepaalde contexten logischer is.
Sommigen beweren dat hun handicap niet te scheiden is van wie ze zijn. Met name in de autismegemeenschap is er een groeiende voorkeur voor identiteit-eerste taal als onderdeel van een beweging om de term 'autistisch' terug te winnen, die in het verleden negatief is gebruikt.
En, zoals Stella Young opmerkt, sommigen geven de voorkeur aan de uitdrukking "gehandicapte persoon" boven "persoon met een handicap" omdat de samenleving op een bepaalde manier een handicap heeft gecreëerd. Het heeft infrastructuren georganiseerd en gecreëerd die de behoeften van degenen die niet in de meerderheid zijn negeren. Dit concept staat ook bekend als het sociale model van een handicap. Zie het als volgt: als je een zaklamp in mijn ogen laat schijnen terwijl ik 's nachts aan het rijden ben, kan ik niet zien vanwege iets dat je hebt gedaan. Evenzo, als ik in een rolstoel zit en naar de derde verdieping moet gaan, maar uw gebouw heeft geen lift, dan heeft u mij uitgeschakeld.
Je zult zien dat Healthline de eerste taal gebruikt, omdat dat de beste manier is om aannames te vermijden. Maar als u een artikel voor ons schrijft en identiteit-eerste taal gebruikt, zullen we u niet "corrigeren". Jij bent de autoriteit over jou.
Het komt allemaal neer op empathie
Het kan lastig zijn om de woorden te vinden die je moet gebruiken als je praat over een handicap, chronische ziekte of andere gezondheidsproblemen. Hier bij Healthline gaat het niet om het volgen van strikte regels - het gaat om het tonen van empathie. We hebben collega's die leven met aandoeningen zoals multiple sclerose, Crohn, epilepsie, angst en meer. Ze doen geweldig werk en we kijken nooit naar hun prestaties door de lens van 'ondanks'. En voor velen van hen bepaalt hun toestand niet wie ze zijn of wat ze doen.
De volgende keer dat je een collega begint te prijzen voor het binnenhalen van een enorme klant voor het bedrijf 'ondanks dat ze beperkt is tot een rolstoel', bedenk dan dat ze geweldig is omdat ze de klant heeft gewonnen, punt. En de kans is groot dat de rolstoel waarin ze zit haar niet opsluit, in tegenstelling tot de muren van de boxmaatschappij die haar erin heeft gestopt - waar je iets aan kunt doen.
Je woorden zijn een krachtig hulpmiddel om de mensen om je heen te verheffen. Het kan wat oefening en misstappen vergen voordat de muren worden afgebroken, maar het aanpassen van je woorden is een goed begin om empathie een tweede natuur te maken - en dat is echt een onderdeel van wat het betekent om mens te zijn.
Welkom bij 'How to Be Human', een serie over empathie en hoe mensen centraal staan. Verschillen mogen geen krukken zijn, ongeacht wat de boxmaatschappij voor ons heeft getekend. Kom meer te weten over de kracht van woorden en vier de ervaringen van mensen, ongeacht hun leeftijd, etniciteit, geslacht of staat van zijn. Laten we onze medemensen verheffen door respect.
