Hoe U Transgendervriendelijk Kunt Maken In De Gezondheidszorg

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

'Maar je bent zo mooi. Waarom zou je dat doen?"

Toen die woorden zijn mond verlieten, werd mijn lichaam onmiddellijk gespannen en een maag van misselijkheid zakte in mijn maag. Alle vragen die ik in mijn hoofd voorbereidde voor de afspraak verdwenen. Plots voelde ik me onveilig - niet fysiek, maar emotioneel.

Destijds overwoog ik om mijn lichaam medisch af te stemmen op mijn trans-niet-binaire genderidentiteit. Het enige wat ik wilde, was meer leren over testosteron.

Dit was de eerste stap die ik nam om informatie te verzamelen over de effecten van cross-geslachtshormonen nadat ik mijn geslacht in twijfel had getrokken en meer dan twee jaar worstelde met genderdysforie. Maar in plaats van een gevoel van opluchting en vooruitgang te voelen, voelde ik me verslagen en hopeloos.

Ik schaamde me hoe ik de opleiding en ervaring die de gemiddelde eerstelijnszorgverlener heeft op het gebied van gender en transgendergezondheid overschat. Hij was eigenlijk de eerste persoon die ik ooit vertelde - voor mijn ouders, voor mijn partner, voor mijn vrienden. Dat wist hij waarschijnlijk niet … en nog steeds niet.

De meeste artsen hebben geen opleiding als het gaat om de zorg voor transgenders

Uit een onderzoek uit 2017 bleek dat van de 411 praktiserende (medische) hulpverleners bijna 80 procent iemand die transgender is, heeft behandeld, maar 80,6 procent nooit een opleiding heeft gevolgd over de zorg voor transgenders.

Clinici waren zeer of enigszins zelfverzekerd in termen van definities (77,1 procent), anamnese (63,3 procent) en voorschrijvende hormonen (64,8 procent). Maar een laag zelfvertrouwen werd gerapporteerd buiten het hormonale rijk.

Als het gaat om genderbevestigende gezondheidszorg, gaan onze zorgen niet alleen over medische interventies. Gender gaat over zoveel meer dan medicijnen en ons lichaam. Het gebruik van iemands bevestigde naam en voornaamwoord kan een even krachtige en belangrijke interventie zijn als hormonen. Als ik dit vijf jaar geleden al had geweten, had ik de dingen waarschijnlijk anders benaderd.

Voordat ik een afspraak maak met een nieuwe arts, bel ik het kantoor.

Ik bel om te kijken of de praktijk en aanbieder ervaring hebben met transgenderpatiënten. Als ze dat niet doen, is dat oké. Ik pas gewoon mijn verwachtingen aan. Als ik in de spreekkamer ben, is het niet mijn taak om te onderwijzen. Als ik binnenkom, is de kans groot dat kantoorpersoneel mij alleen als man of vrouw zal zien.

Dit is geen geïsoleerd incident. In de Amerikaanse transgenderenquête van 2015 meldde 33 procent dat hij ten minste één negatieve ervaring had met een arts of andere zorgverlener met betrekking tot transgender zijn, waaronder:

• 24 procent moet de aanbieder leren over transgenders om de juiste zorg te krijgen
• 15 procent kreeg invasieve of onnodige vragen over transgender zijn, niet gerelateerd aan de reden van het bezoek
• 8 procent wordt overgangsgerelateerde gezondheidszorg geweigerd

Wanneer ik intakeformulieren invul en geen opties zie om mijn niet-binaire geslacht aan te geven, neem ik aan dat dit betekent dat de zorgverlener en het medisch personeel mogelijk geen kennis hebben van wat niet-binair geslacht is, of niet gevoelig zijn voor dit probleem. Niemand zal vragen naar mijn voornaamwoorden of bevestigde (in tegenstelling tot wettelijke) naam.

Ik verwacht dat ik verkeerd wordt begrepen.

En in deze situaties kies ik ervoor om mijn medische zorgen voorrang te geven boven het opleiden van providers. In deze situaties zet ik mijn gevoelens opzij om medische zorgen te behandelen. Dit is mijn realiteit bij elke medische of mentale afspraak buiten de klinieken die gespecialiseerd zijn in geslacht.

We hebben allemaal de kracht om kleine veranderingen en een groot verschil te maken

Ik zou willen dat alle zorgverleners het belang van taal en de erkenning van genderverschillen erkenden in hun omgang met de transgemeenschap. Gezondheid is allesomvattend, van het ego tot het lichaam en de bevestigde naam tot hormonen. Het gaat niet alleen om medicijnen.

Deel op Pinterest

We bevinden ons in een tijd in de geschiedenis waarin het bewustzijn en begrip van onze cultuur van transgender en niet-binaire identiteiten veel groter is dan het vermogen van onze systemen om hun bestaan te verklaren en te bevestigen. Er is voldoende informatie en opleiding beschikbaar voor mensen om zich bewust te zijn van trans- en niet-binair geslacht. Toch is het niet vereist dat dit bewustzijn en deze gevoeligheid wordt toegepast in instellingen voor gezondheidszorg.

Wat zou professionals, en niet alleen in de zorgwereld, motiveren om te veranderen?

Het is geen complete reconstructie. Zelfs met de beste bedoelingen van een professional zijn persoonlijke vooroordelen en vooroordelen altijd aanwezig. Maar er zijn manieren om empathie te tonen. Kleine dingen in de wereld van gender maken een groot verschil, zoals:

• Het plaatsen van bewegwijzering of marketingmateriaal in de wachtkamer waaruit blijkt dat alle geslachten welkom zijn.
• Door ervoor te zorgen dat vormen onderscheid maken tussen toegewezen seks en genderidentiteit.
• Het voorzien van speciale ruimte op intakeformulieren voor naam (indien verschillend van wettelijke naam), voornaamwoorden en geslacht (mannelijk, vrouwelijk, trans, niet-binair en andere).
• Iedereen vragen (niet alleen transgenders of niet-binaire personen) hoe ze graag worden genoemd.
• Transgender of genderconforme mensen in dienst hebben. Jezelf teruggekaatst zien kan van onschatbare waarde zijn.
• Corrigeren en excuses aanbieden voor het per ongeluk gebruiken van de verkeerde naam of voornaamwoord.

Ik kijk terug op die interactie met de dokter en kan duidelijker zien dat ik op dat moment geen informatie over hormonen nodig had. Ik had het kantoor van mijn dokter nodig om een veilige plek te zijn in een tijd dat ik deze informatie nergens anders wilde delen.

Ik had de dokter nodig om te erkennen dat ik anders kan zijn dan het 'geslacht' dat in mijn medisch dossier staat. In plaats van te vragen waarom, zou een simpele verklaring als deze het verschil hebben gemaakt: 'Bedankt dat je met je vraag naar me toe bent gekomen. Ik realiseer me dat het niet altijd gemakkelijk is om naar voren te komen om dit soort dingen te vragen. Het klinkt alsof je een bepaald aspect van je geslacht in twijfel trekt. Ik help u graag bij het vinden van informatie en bronnen. Kun je me wat meer vertellen over hoe je testosteron bent gaan beschouwen? '

Het gaat er niet om perfect te zijn, maar om een inspanning te leveren. Kennis is het krachtigst wanneer het in actie wordt gebracht. Verandering is een proces dat niet kan beginnen voordat iemand het belang ervan heeft vastgesteld.

Mere Abrams is een onderzoeker, schrijver, opvoeder, adviseur en gelicentieerde klinische maatschappelijk werker die een wereldwijd publiek bereikt door middel van spreken in het openbaar, publicaties, sociale media (@meretheir) en gendertherapie en ondersteunende diensten op onlinegendercare.com. Mere gebruikt hun persoonlijke ervaring en diverse professionele achtergrond om individuen te ondersteunen bij het verkennen van gender en instellingen, organisaties en bedrijven te helpen bij het vergroten van gendergeletterdheid en het identificeren van kansen om genderinclusie in producten, diensten, programma's, projecten en inhoud te demonstreren.