Lieve vrienden,
Bij mijn broer werd eind oktober 2000 niercelcarcinoom vastgesteld. Hij was 48 jaar oud.
Het nieuws was verrassend. De dokters gaven hem vier weken te leven. Vaak wanneer iemand de diagnose krijgt, is er een periode om dat op te bouwen. Dit was niet het geval voor mijn broer.
Ik wist niet wat ik moest doen toen ik hoorde over de diagnose. Ik wist niet hoe ik moest reageren of hoe de komende vier weken eruit zouden zien. Mijn broer was altijd vol energie - groter dan het leven. Je denkt gewoon, waarom hij? Het was een trieste tijd.
Toen ik mijn broer de eerste keer na zijn diagnose zag, kon ik hem alleen maar omhelzen en hem vertellen dat ik er samen met hem doorheen zou lopen - hoewel we geen van beiden wisten wat dat zou inhouden.
Mijn broer kreeg de mogelijkheid om te kijken of hij deel kon uitmaken van een klinische proef. De arts van het behandelcentrum vertelde hem dat hij zijn leven niet zou kunnen redden, maar hij meende het wel te kunnen verlengen.
Nadat hij met de proef was begonnen, had mijn broer ongeveer drie jaar een goede kwaliteit van leven voordat hij stierf. Daar was ik heel dankbaar voor. We hebben een aantal goede tijden gehad en we konden sluitingstijd hebben.
Geneeskunde is iets opmerkelijks. In die drie jaar stond ik versteld van wat medicijnen en technologie kunnen doen. Ik ken de vooruitgang die ze sindsdien hebben gemaakt niet, maar het vermogen om het leven te verlengen is vrij duidelijk.
Ik wilde niet dat mijn broer leed. Het beste wat ik voor hem kon doen, was tijd met hem doorbrengen. We hoefden niets te doen. We deelden het leven zoals het kwam. We hadden het niet over zaken of vluchtige zaken, we hadden het over het leven. Dat was lief. Zeer dierbare tijden.
Koester elk moment. Deel het leven op een manier die een veel grotere mate van intimiteit heeft. Zeg de dingen die je wilt zeggen en ervaar wat je kunt ervaren.
Mijn broer was blij met sluiting. Hij was blij dat hij de kans kreeg om het leven te delen en leven te geven aan de mensen om hem heen. Dat waren goede dingen voor hem. Hij had een veel diepere intentionaliteit in zijn streven naar God … dat intimiteit groter was dan zijn angst voor de dood. Het was krachtig voor mij om hem dat te horen zeggen.
Door de tijd dat mijn broer bij RCC woonde, leerde ik het belang van relaties kennen. Liefde is een zegen voor jou en degenen die van je willen houden. Ik heb geleerd hoe ik mensen kan toestaan van me te houden en hun liefde te accepteren … om ze te omarmen.
Het leven kan moeilijk zijn. Relaties hebben is zo belangrijk bij het lopen van deze reis. Wees opzettelijk over hen en omarm ze.
Vriendelijke groet, Andrew Scruggs
Andrew Scruggs is geboren in Knoxville en eigenaar van Always Best Care of Knoxville. Door zijn zorgervaring en training hoopt hij anderen de hulp te bieden die ze nodig hebben bij het zoeken naar goede en zinvolle zorg.
