Wat is hyporeflexie?
Hyporeflexie verwijst naar een aandoening waarbij je spieren minder reageren op prikkels. Als je spieren helemaal niet reageren op prikkels, staat dit bekend als areflexie. Je spieren zijn mogelijk zo zwak dat je geen alledaagse activiteiten kunt doen. Dit is het tegenovergestelde van hyperreflexie, waarbij er een overmatige hoeveelheid spierreactie is.
Hoewel hyporeflexie onafhankelijk kan voorkomen, wordt het vaker geassocieerd met een andere onderliggende oorzaak. Dit betekent dat diagnose, behandeling en uitkomst aanzienlijk kunnen variëren.
Wat zijn de symptomen van hyporeflexie?
Symptomen van hyporeflexie kunnen ook geleidelijk optreden. In dergelijke gevallen kunt u een traag verlies van spierreactie ervaren. In het begin zou je de symptomen kunnen afschudden als simpelweg onhandig.
Dagelijkse taken kunnen steeds moeilijker worden, zoals:
- voorwerpen vasthouden
- het rijden
- een goede houding aannemen
- wandelen
In de meest ernstige gevallen kan hyporeflexie een volledig verlies van spiergebruik veroorzaken.
Wat veroorzaakt hyporeflexie?
Hyporeflexie ontstaat als gevolg van schade aan motorneuronen. Deze neuronen sturen berichten tussen je hersenen en het ruggenmerg. Gezamenlijk sturen ze berichten naar de rest van je lichaam om spierbewegingen te beheersen.
Deze aandoening kan ook verband houden met een van de volgende:
Amyotrofe laterale sclerose (ALS)
Beter bekend als de ziekte van Lou Gehrig, is ALS een progressieve neurologische ziekte die hersen- en ruggenmergcellen vernietigt. Na verloop van tijd kan dit spierzwakte door het hele lichaam veroorzaken. Andere symptomen van ALS zijn onduidelijke spraak, geheugenverlies en ademhalingsmoeilijkheden.
Guillain-Barré-syndroom (GBS)
Dit is een ander type degeneratieve aandoening die uw zenuwstelsel aantast. Met GBS valt uw lichaam normaal gezonde weefsels aan, wat de hersensignalen naar uw spieren verstoort. Naast zwakke spieren kan GBS ademhalingsproblemen en hoge bloeddruk veroorzaken.
Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP)
Deze aandoening wordt gekenmerkt door schade aan de zenuwvezels in je hersenen. CIDP kan beginnen met symptomen zoals tintelende ledematen of gevoelloosheid in uw spieren.
Uiteindelijk veroorzaakt CIDP een aanzienlijk verlies van spierreflexen. Dit is een langdurige aandoening die zonder behandeling kan leiden tot verergering van de symptomen.
Hypothyreoïdie
Deze aandoening wordt ook traag of "lage" schildklier genoemd en kan leiden tot vermoeidheid, zwakke spieren en een kouder dan normale lichaamstemperatuur. Hypothyreoïdie ontstaat wanneer uw schildklier niet genoeg hormonen aanmaakt om de basisfuncties van het lichaam te behouden.
Ruggenmergletsel
Bepaalde dwarslaesies kunnen zenuwbeschadiging veroorzaken, wat kan leiden tot zwakke spieren.
Slagen
Slagen kunnen in sommige ledematen leiden tot hypotonie of een lage spierspanning. Hypotonie is vaak tijdelijk bij de meeste mensen die een beroerte ervaren, maar bij sommigen is het permanent.
Medicatie bijwerkingen
Mensen die spierverslappers gebruiken, kunnen hyporeflexie ervaren als een tijdelijke bijwerking.
Hoe wordt hyporeflexie gediagnosticeerd?
Omdat hyporeflexie verband kan houden met tal van verschillende aandoeningen, kan het in het begin moeilijk zijn om een diagnose te stellen. U moet uw arts raadplegen voor een lichamelijk onderzoek. Op dit punt zullen ze je ook vragen wanneer je spierreactie begon te verliezen en hoe lang het al aan het gebeuren is. U moet uw arts ook informeren over eventuele andere symptomen die u ervaart.
Bij uw afspraak zal uw arts waarschijnlijk een reflexhamer gebruiken om te zien hoe uw spieren reageren.
Om een juiste diagnose te stellen, kan uw arts ook een combinatie van de volgende tests bestellen:
- een biopsie van uw spieren of zenuwen
- bloed werk
- elektromyografie (EMG)
- MRI scan
- zenuwgeleidingssnelheid (NCV) -test
- lumbaalpunctie
- urinetests
Omdat er zoveel mogelijke onderliggende oorzaken zijn voor hyporeflexie, is er geen enkele test die uw arts kan helpen de diagnose te stellen.
Kan hyporeflexie complicaties veroorzaken?
Met een lage spierreactie loopt u het risico op ernstige ongevallen. Valpartijen van bijvoorbeeld zwakke beenspieren kunnen leiden tot hoofdletsel en botbreuken. Als u niet kunt rijden, kan dit leiden tot auto-ongelukken.
Zowel ALS als GBS kunnen tot verlamming leiden. Bij ALS kan verlamming geleidelijk optreden. Een ernstige GBS-aanval kan tijdelijke verlamming veroorzaken.
Soms kan hyporeflexie in het geval van een ruggengraat trauma veranderen in hyperreflexie.
Hoe wordt hyporeflexie behandeld?
Behandeling voor hyporeflexie is gericht op het verbeteren van de spierreactie. Vanuit medisch oogpunt zijn er twee methoden die kunnen helpen: medicijnen en fysiotherapie.
Medicijnen
De soorten medicijnen die uw arts zal aanbevelen, kunnen afhangen van de onderliggende oorzaak van hyporeflexie. Als u bijvoorbeeld GBS of CIDP heeft, kan uw arts steroïden voorschrijven. Dit helpt de ontsteking te verminderen die wordt veroorzaakt doordat het lichaam zijn eigen gezonde weefsels aanvalt.
Hypothyreoïdie wordt behandeld met schildkliervervangende hormonen om uw algehele symptomen te verbeteren.
Fysiotherapie
Een fysiotherapeut kan je begeleiden bij spiertraining en het versterken van routines. Bovendien kan uw arts ergotherapie aanbevelen. Dit helpt je om zelfstandig te leren bewegen en kan je beschermen. Fysiotherapie kan ook helpen bij spierkracht.
U kunt ook met uw arts praten over hoe u veilig kunt oefenen om de grove motoriek (zoals lopen en hardlopen) en de algehele spierkracht te verbeteren. Als je aan sport doet, zorg er dan voor dat je een trainingsmaatje hebt als veiligheidsmaatregel.
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor hyporeflexie?
Uw algehele prognose hangt af van de onderliggende oorzaken van uw aandoening. Bij een vroege diagnose zijn de vooruitzichten voor hyporeflexie hoopvol met behandelingen en therapieën. In het geval van gerelateerde neurologische aandoeningen, zal uw arts met u samenwerken om de ziekteprogressie te helpen verminderen. Dit kan mogelijk helpen de mogelijk invaliderende symptomen te vertragen.
Als u verschillen in spierreactie opmerkt, maak dan een afspraak met uw arts. Hoe eerder dit soort voorwaarden worden ontdekt, hoe beter de vooruitzichten op lange termijn.
