Wat is cynofobie?
Cynofobie komt van de Griekse woorden die "hond" (cyno) en "angst" (fobie) betekenen. Een persoon met cynofobie ervaart een angst voor honden die zowel irrationeel als aanhoudend is. Het is meer dan alleen een ongemakkelijk gevoel bij blaffen of bij honden zijn. In plaats daarvan kan deze angst het dagelijks leven verstoren en een aantal symptomen veroorzaken, zoals ademhalingsproblemen of duizeligheid.
Specifieke fobieën, zoals cynofobie, treffen ongeveer 7 tot 9 procent van de bevolking. Ze zijn zo algemeen dat ze formeel worden erkend in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). Cynofobie valt onder de specificatie 'dier'. Ongeveer een derde van de mensen die behandeling zoeken voor specifieke fobieën, heeft een irrationele angst voor honden of katten.
Symptomen
Onderzoekers schatten dat er meer dan 62.400.000 honden in de Verenigde Staten leven. Je kansen om een hond tegen te komen zijn dus relatief groot. Met cynofobie kunt u symptomen krijgen als u in de buurt van honden bent of zelfs als u alleen maar aan honden denkt.
Symptomen die verband houden met specifieke fobieën zijn zeer individueel. Geen twee mensen mogen de angst of bepaalde triggers op dezelfde manier ervaren. Uw symptomen kunnen fysiek, emotioneel of beide zijn.
Fysieke symptomen zijn onder meer:
- moeite met ademhalen
- snelle hartslag
- pijn of beklemming op uw borst
- beven of trillen
- duizeligheid of duizeligheid
- maagklachten
- hete of koude flitsen
- zweten
Emotionele symptomen zijn onder meer:
- paniek of angstaanvallen
- intense behoefte om te ontsnappen aan situaties die angst oproepen
- afstandelijk gevoel van zichzelf
- verlies van controle
- het gevoel dat u flauwvalt of sterft
- machteloos voelen over je angst
Kinderen hebben ook specifieke symptomen. Als het kind wordt blootgesteld aan het ding, vreest het:
- een driftbui hebben
- klampen zich vast aan hun verzorger
- huilen
Een kind kan bijvoorbeeld weigeren de zijde van een verzorger te verlaten als er een hond in de buurt is.
Risicofactoren
Je kunt al dan niet inwerken op precies wanneer je angst begon of wat het voor het eerst veroorzaakte. Je angst kan acuut opkomen als gevolg van een hondenaanval of zich in de loop van de tijd geleidelijker ontwikkelen. Er zijn ook bepaalde situaties of aanleg, zoals genetica, waardoor u een groter risico loopt op cynofobie.
Specifieke risicofactoren kunnen zijn:
- Ervaring. Heb je ooit een slechte ervaring gehad met een hond in je verleden? Misschien ben je achtervolgd of gebeten? Traumatische situaties kunnen u in gevaar brengen om cynofobie te ontwikkelen.
- Leeftijd. Fobieën treffen zowel kinderen als volwassenen. In sommige gevallen kunnen specifieke fobieën voor het eerst optreden op 10-jarige leeftijd. Ze kunnen ook later in het leven beginnen.
- Familie. Als een van uw naaste familieleden een fobie of angst heeft, is de kans groter dat u ook irrationele angsten ontwikkelt. Het kan genetisch worden overgeërfd of na verloop van tijd een aangeleerd gedrag worden.
- Beschikking. U loopt mogelijk een hoger risico op het ontwikkelen van fobieën als u een gevoeliger temperament heeft.
- Informatie. U loopt mogelijk risico op het ontwikkelen van cynofobie als u negatieve dingen heeft gehoord over het gezelschap van honden. Als je bijvoorbeeld leest over een hondenaanval, kun je als reactie een fobie ontwikkelen.
Diagnose
Om formeel te worden gediagnosticeerd met een specifieke fobie zoals cynofobie, moet u uw symptomen zes maanden of langer hebben ervaren. Als u merkt dat uw angst voor honden uw dagelijkse leven begint te beïnvloeden, wilt u misschien een persoonlijk dagboek bijhouden om met uw arts te delen.
Vraag jezelf:
- Verwacht ik buitensporig situaties waarin ik bij honden zal zijn?
- Voel ik onmiddellijk angst of heb ik een paniekaanval terwijl ik in de buurt van honden ben of denk ik aan honden?
- Herken ik dat mijn angst voor honden ernstig en irrationeel is?
- Vermijd ik situaties waarin ik honden kan tegenkomen?
Als u deze vragen met ja hebt beantwoord, voldoet u mogelijk aan de diagnostische criteria die door de DSM-5 zijn gesteld voor een specifieke fobie. Uw arts kan u helpen.
Zodra u een afspraak heeft gemaakt, zal uw arts u waarschijnlijk vragen stellen over de symptomen die u ervaart, evenals vragen over uw psychiatrische en sociale geschiedenis.
Behandeling
Niet alle fobieën vereisen behandeling door uw arts. Wanneer de angst zo intens wordt dat je parken of andere situaties waarin je honden tegenkomt, vermijdt, zijn er verschillende opties beschikbaar. Behandeling omvat zaken als therapie of het nemen van bepaalde medicijnen.
Psychotherapie
Cognitieve gedragstherapie (CBT) kan ongelooflijk effectief zijn bij de behandeling van specifieke fobieën. Sommige mensen rapporteren resultaten in slechts 1 tot 4 sessies met een therapeut.
Blootstellingstherapie is een vorm van CGT waarbij mensen frontaal met angsten worden geconfronteerd. Terwijl sommige mensen baat kunnen hebben bij in vivo blootstellingstherapie of in de buurt van honden zijn, kunnen anderen een soortgelijk voordeel halen uit wat actieve imaginaire blootstelling (AIE) wordt genoemd, of zich voorstellen dat ze taken met een hond uitvoeren.
In een onderzoek uit 2003 ondergingen 82 mensen met cynofobie ofwel in vivo ofwel imaginaire blootstellingsbehandelingen. Sommige mensen werd gevraagd om therapie bij te wonen waar ze met honden aan de leiband omgingen, terwijl anderen werd gevraagd zich gewoon voor te stellen dat ze verschillende taken met honden zouden uitvoeren terwijl ze ze zouden uitvoeren. Alle mensen vertoonden een significante verbetering na blootstelling, echt of ingebeeld. De verbeteringspercentages voor in vivo therapie waren 73,1 procent. De verbeteringspercentages voor AIE-therapie waren 62,1 procent.
De onderzoekers concludeerden dat AIE een goed alternatief is voor in vivo therapie.
Medicatie
Psychotherapie is over het algemeen effectief bij de behandeling van specifieke fobieën zoals cynofobie. Voor ernstigere gevallen zijn medicijnen een optie die samen met therapie of op korte termijn kan worden gebruikt als er een situatie is waarin u in de buurt van honden bent.
Soorten medicijnen kunnen zijn:
- Bètablokkers. Bètablokkers zijn een soort medicatie die ervoor zorgt dat adrenaline geen symptomen veroorzaakt zoals racepuls, verhoogde bloeddruk of trillen.
- Kalmerende middelen. Deze medicijnen werken om angst te verminderen, zodat u zich kunt ontspannen in gevreesde situaties.
Outlook
Als uw cynofobie mild is, kunt u profiteren van verschillende levensstijlkeuzes die de symptomen kunnen helpen verlichten die door uw angsten worden veroorzaakt. Probeer verschillende ontspanningstechnieken als je angstig bent, zoals diep ademhalen of yoga beoefenen. Regelmatige lichaamsbeweging is een ander krachtig hulpmiddel dat u op de lange termijn kan helpen uw fobie te beheersen.
Raadpleeg uw arts voor ernstigere gevallen. Behandelingen zoals gedragstherapie zijn over het algemeen effectiever naarmate u eerder begint. Zonder behandeling kunnen fobieën leiden tot ernstigere complicaties, zoals stemmingsstoornissen, middelenmisbruik of zelfs zelfmoord.
