Wat is een GAF-score?
De Global Assessment of Functioning (GAF) is een scoresysteem dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken om te beoordelen hoe goed een individu in zijn dagelijks leven functioneert. Deze schaal werd ooit gebruikt om de impact van psychiatrische aandoeningen op iemands leven en dagelijkse functionele vaardigheden en capaciteiten te meten.
De scores variëren van 0 tot 100, waarbij 100 staat voor superieur functioneren. Artsen houden rekening met hoeveel moeite een persoon in zijn dagelijks leven heeft met sociaal, beroepsmatig, school- en psychologisch functioneren voordat hij een score toekent.
Dit scoresysteem verscheen voor het eerst in de derde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Uitgevers brachten deze versie in 1980 uit. De DSM bevat diagnostische criteria voor psychische stoornissen. Met de handleiding kunnen artsen over de hele wereld dezelfde symptoomset gebruiken om diagnoses te stellen.
Hoewel artsen nog steeds de GAF-score gebruiken, komt deze niet voor in de laatste editie van de handleiding, de DSM-5. De nieuwste editie verving de GAF-score door het World Health Organization Disability Assessment Schedule 2 (WHODAS 2.0).
Wat is het doel van een GAF-score?
Wanneer de psychische aandoening van een persoon het moeilijk maakt om in het dagelijks leven te functioneren, hebben ze hulp nodig. Dit kan counselingdiensten omvatten of de klok rond medische zorg. Artsen gebruiken een GAF-score om te bepalen hoeveel hulp een persoon mogelijk nodig heeft vanwege zijn ziekte.
Omdat het GAF-systeem gebruikmaakt van een standaardreeks criteria, kan de ene arts de andere arts de GAF-score van een persoon vertellen en hebben ze meteen een idee hoe de ziekte van een persoon hen beïnvloedt.
Er zijn twee hoofdcategorieën. De eerste is het functioneren van een persoon in het dagelijks leven. De tweede is de ernst van hun psychische aandoening. Artsen kunnen de GAF-score van een persoon bepalen met behulp van verschillende informatie, waaronder:
- met de persoon praten
- het interviewen van familieleden of verzorgers van de persoon
- het herzien van de medische dossiers van de persoon
- het controleren van iemands politie- of rechtbankgegevens met gedetailleerde informatie over hun gedragsgeschiedenis
Zodra een arts deze informatie heeft beoordeeld, beoordelen ze de GAF-scorebereiken. Hoewel de scores numeriek kunnen zijn, is de score nog steeds subjectief. Dit betekent dat twee artsen mogelijk twee verschillende GAF-scores aan een persoon kunnen toewijzen. Dit zou echter idealiter niet gebeuren.
Voorbeelden van criteria van het scoresysteem zijn:
- 100 tot 91. Superieur functioneren zonder symptomen die het functioneren belemmeren.
- 90 tot 81. Afwezig minimale symptomen, zoals angst voor een examen.
- 80 tot 71. Lichte beperking op het werk of op school met af en toe symptomen die verwachte reacties zijn op psychologische stressoren.
- 70 tot 61. Milde symptomen, zoals lichte slapeloosheid of depressieve stemming of enige moeilijkheid in sociale, beroepsmatige of thuissituaties.
- 60 tot 51. Matige symptomen, zoals incidentele paniekaanvallen, of enige moeilijkheid bij het opbouwen van zinvolle sociale relaties.
- 50 tot 41. Ernstige symptomen, zoals zelfmoordgedachten of ernstige, obsessieve rituelen. De persoon kan ook ernstige beperkingen op het werk hebben, zoals het niet kunnen uitoefenen van een baan.
- 40 t / m 31. Enige stoornis in communicatie, psychose (verlies van contact met de realiteit) of beide, of ernstige stoornis in school, werk, gezinsleven, beoordelingsvermogen, denken of stemming.
- 30 tot 21. Een persoon ervaart frequente waanvoorstellingen of hallucinaties of vertoont ernstig verminderde communicatie of beoordelingsvermogen. Ze kunnen niet op bijna alle gebieden functioneren, zoals de hele dag in bed blijven, en hebben geen zinvolle relaties.
- 20 t / m 11. Een persoon loopt het risico zichzelf of anderen pijn te doen. Mogelijk hebben ze zelfmoordpogingen gedaan, vertonen ze veelvuldig gewelddadig gedrag of vertonen ze een ernstige beperking in de communicatie, zoals stomheid of onsamenhangend spreken.
- 10 tegen 1. Een persoon loopt bijna constant gevaar zichzelf of anderen pijn te doen, heeft een ernstige zelfmoordactie gepleegd met een duidelijke verwachting van de dood, of beide.
- 0. Er is onvoldoende informatie om de persoon te beoordelen.
Artsen hebben ook een wereldwijde beoordelingsschaal voor kinderen gemaakt die vergelijkbaar is met de eerdere schaal, maar het verwijst meer naar problemen op school of het opbouwen van relaties met klasgenoten.
De afhaalmaaltijd
Een GAF-score is slechts één manier waarop artsen een persoon met een psychische aandoening of die moeite heeft met het dagelijks leven kunnen evalueren. Sinds de introductie van de DSM-5 in 2013 is de schaal in onbruik geraakt ten gunste van de nieuwe WHODAS 2.0-schaal.
Hoewel geen enkele psychiatrische meetschaal perfect is, hebben artsen de GAF-score bekritiseerd omdat deze van dag tot dag kan fluctueren. Een andere kritiek is dat de GAF de verschillen niet identificeert tussen een psychische aandoening en een medische aandoening die psychiatrische symptomen veroorzaakt. De nieuwere schaal, de WHODAS 2.0, doet dat.
Deze en andere psychologische hulpmiddelen evolueren altijd om meer mensen te helpen de hulp en diensten te krijgen die ze nodig hebben.
