Overzicht
Sudden infant death syndrome (SIDS) is wanneer een ogenschijnlijk gezonde baby onverwacht en plotseling sterft, en er is geen verklaring voor de oorzaak van hun dood. Zelfs na grondig onderzoek is er mogelijk geen verklaring voor de doodsoorzaak gevonden.
SIDS, ook bekend als wiegendood, komt meestal voor terwijl een baby slaapt.
Hoewel wiegendood als zeldzaam wordt beschouwd, is het in de Verenigde Staten de meest voorkomende doodsoorzaak voor kinderen onder de 1 jaar. Het gebeurt meestal tussen de leeftijd van 2 en 4 maanden. In 2015 stierven in de Verenigde Staten ongeveer 1.600 baby's aan wiegendood.
Symptomen van wiegendood
SIDS heeft geen merkbare symptomen. Het gebeurt plotseling en onverwacht bij zuigelingen die gezond lijken.
Oorzaken en risicofactoren voor wiegendood
De oorzaak van wiegendood is onbekend, maar wetenschappers kijken naar enkele mogelijke oorzaken. Enkele van deze mogelijke oorzaken die worden onderzocht, zijn onder meer:
- een vorm van apneu (periodes van stoppen met ademen tijdens het slapen)
- hersenafwijking in het gebied dat de ademhaling regelt
Hoewel de oorzaak nog niet bekend is, heeft wiegendood verschillende risicofactoren. Veel van deze risicofactoren kunnen worden vermeden, dus het is belangrijk om u ervan bewust te zijn. Enkele risicofactoren voor wiegendood zijn:
- de belangrijkste risicofactor: uw baby voor de leeftijd van één jaar op de buik of zijkant laten slapen
- hersenafwijkingen (vaak worden deze pas ontdekt bij een autopsie)
- luchtweginfectie
- laag gewicht bij de geboorte
- vroeggeboorte of geboorte van veelvouden
- familiegeschiedenis van wiegendood
- passief roken of moeder roken tijdens de zwangerschap
- ras (Afro-Amerikaanse en Indiaanse baby's hebben twee keer meer kans om te overlijden aan wiegendood dan andere rassen om redenen die niet bekend zijn)
- geslacht (mannen hebben een iets hoger risico dan vrouwen)
- jonge moeder (jonger dan 20 jaar)
- vaker voor tijdens winter of koud weer (hoewel die statistiek kan veranderen)
- oververhitting
- samen slapen (een bed delen met een ouder of verzorger)
- onveilige of oude wieg
- beddengoed of matras dat te zacht is
- wieg die zachte voorwerpen bevat
- geen fopspeen gebruiken om te slapen
- geen borstvoeding geven
Door zoveel mogelijk van deze risicofactoren te vermijden, wordt het risico op wiegendood van uw baby verkleind.
Het risico op wiegendood verminderen
SIDS heeft geen bekende oorzaak en is daarom niet te voorkomen. Maar wiegendood heeft veel bekende risicofactoren. Hoewel sommige risico's niet kunnen worden vermeden, kunnen veel worden vermeden of verminderd.
De meest kritieke risicofactor is het plaatsen van baby's onder de 1 jaar om op hun buik of zij te slapen. Daarom is het belangrijkste dat u kunt doen om het risico op wiegendood te verminderen, uw baby op hun rug te leggen wanneer u hem 's nachts of een dutje doet slapen.
Een andere stap in de preventie van wiegendood is om je baby in slaap te laten vallen met een fopspeen, zelfs als deze uiteindelijk uit de mond van de baby valt. Gebruik echter alleen de fopspeen. De fopspeen mag niet aan een koord om de nek van uw baby zitten of aan de kleding, het beddengoed of een knuffeldier van de baby worden bevestigd.
Als u borstvoeding geeft, wilt u misschien wachten tot uw baby gemakkelijk borstvoeding geeft voordat u een fopspeen gebruikt. Dit duurt meestal ongeveer een maand of zo.
Er zijn andere manieren om het risico op wiegendood te verminderen. Sommige hiervan omvatten het volgende:
- Rook niet en gebruik geen alcohol of illegale drugs tijdens de zwangerschap of na de geboorte.
- Laat niemand in je huis of rond je baby roken.
- Zorg tijdens uw zwangerschap voor regelmatige prenatale zorg.
- Houd je baby dicht bij je als hij slaapt - in dezelfde kamer, maar niet in hetzelfde bed.
- Vermijd samen slapen (bed delen) met uw baby of laat ze slapen met andere kinderen of volwassenen.
- Haal speelgoed, stootkussens, dekens en kussens uit de wieg wanneer u uw baby in slaap brengt.
- Vermijd het omwikkelen (inbakeren) van uw baby bij het inslapen.
- Gebruik een door de veiligheid goedgekeurde wiegmatras en leg er een hoeslaken overheen.
- Geef uw baby borstvoeding om het risico op wiegendood te helpen verminderen.
Vertrouw niet op babyfoons of apparaten die beweren het risico op wiegendood te verminderen. Ze werken niet en hebben mogelijk veiligheidsproblemen.
Ondersteuning krijgen
Een baby verliezen om welke reden dan ook kan verwoestend zijn. Het verliezen van een baby aan wiegendood kan echter meer emotionele gevolgen hebben dan die van verdriet en schuld. Er zal ook een verplicht onderzoek en autopsie zijn om te proberen de oorzaak van de dood van uw baby te vinden, wat kan bijdragen aan de emotionele tol.
Bovendien kan het verlies van een kind de relatie tussen echtgenoten belasten en een emotionele impact hebben op andere kinderen in het gezin.
Om deze redenen is het essentieel om ondersteuning te krijgen. Er zijn verschillende steungroepen voor degenen die een kind hebben verloren, waar u anderen kunt vinden die begrijpen hoe u zich voelt. Counseling kan ook nuttig zijn voor zowel het rouwproces als voor uw relatie met uw partner.
Hieronder volgen enkele van de groepen die ondersteuning bieden aan degenen die een kind hebben verloren:
- The Compassionate Friends
- Eerste kaars
- Stichting MISS
- Lullaby Trust (gevestigd in het Verenigd Koninkrijk)
Dit zijn slechts enkele van de bronnen die voor u beschikbaar zijn terwijl u en uw gezin door uw verlies heen werken. Veel kerken bieden ook counseling en rouwondersteunende groepen.
Outlook en afhaalmaaltijden
SIDS heeft geen oorzaak en kan niet altijd worden voorkomen. Door de juiste maatregelen te nemen, kunt u echter de risico's van uw baby verminderen.
Het is ook belangrijk om uw arts te zien tijdens de zwangerschap en de arts van uw baby na de bevalling voor alle routinecontroles.
Als je een kind bent verloren door wiegendood, is het belangrijk om ondersteuning te krijgen. Je zult je verdriet moeten verwerken, en dit zal gemakkelijker te doen zijn met de hulp van anderen die het begrijpen.
Onthoud dat verdriet tijd kost en voor iedereen anders is. Het beste wat u kunt doen, is open te zijn voor uw dierbaren en degenen in uw steungroep over hoe u zich voelt terwijl u door uw verwoestende verlies heen werkt.
