Overzicht
Tracheomalacia is een zeldzame aandoening die meestal bij de geboorte optreedt. Meestal zijn de muren in je luchtpijp stijf. Bij tracheomalacia ontwikkelt het kraakbeen van de luchtpijp zich niet goed in de baarmoeder, waardoor ze zwak en slap worden. De verzwakte muren zullen waarschijnlijk instorten en een obstructie van de luchtweg veroorzaken. Dit leidt tot ademhalingsproblemen.
Het is mogelijk om de aandoening later in het leven te verwerven. Dit gebeurt meestal wanneer een persoon lange tijd is geïntubeerd of een terugkerende ontsteking of infectie van de luchtpijp heeft gehad.
Tracheomalacia bij zuigelingen en pasgeborenen
Tracheomalacia wordt vaak gedetecteerd bij baby's in de leeftijd van 4 tot 8 weken. Vaak is de baby geboren met de aandoening, maar pas als ze voldoende lucht beginnen in te ademen om piepende ademhaling te veroorzaken, wordt de aandoening opgemerkt.
Soms is de aandoening niet schadelijk en ontgroeien veel kinderen deze. Andere keren kan de aandoening ernstige en aanhoudende problemen veroorzaken met hoesten, piepende ademhaling, apneu en longontsteking.
Wat zijn de symptomen?
De meest voorkomende symptomen van tracheomalacia zijn:
- piepende ademhaling die niet verbetert met bronchodilatortherapie
- ongebruikelijke geluiden bij het ademen
- ademhalingsmoeilijkheden die verergeren door activiteit of wanneer de persoon verkouden is
- hoge ademhaling
- normale vitale functies ondanks duidelijke ademhalingsproblemen
- terugkerende longontsteking
- aanhoudende hoest
- tijdelijk stoppen met ademhalen, vooral tijdens de slaap (apneu)
Wat zijn de oorzaken?
Tracheomalacia is uiterst zeldzaam op elke leeftijd, maar wordt meestal veroorzaakt door een misvorming van de luchtpijpwanden in de baarmoeder. Waarom deze misvorming optreedt, is niet precies bekend.
Als tracheomalacie later in het leven wordt ontwikkeld, kan dit worden veroorzaakt door grote bloedvaten die de luchtwegen onder druk zetten, een complicatie van een operatie om geboorteafwijkingen in de luchtpijp of slokdarm te herstellen, of doordat er gedurende lange tijd een ademslang op zijn plaats zit.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Als u symptomen van tracheomalacie vertoont, zal uw arts meestal een CT-scan, longfunctietests en, afhankelijk van de resultaten, een bronchoscopie of laryngoscopie bestellen.
Een bronchoscopie is vaak nodig om tracheomalacie te diagnosticeren. Dit is een direct onderzoek van de luchtwegen met behulp van een flexibele camera. Met deze test kan de arts het type tracheomalacie diagnosticeren, hoe ernstig de aandoening is en welke invloed het heeft op uw ademhalingsvermogen.
Behandelingsopties
Kinderen ontgroeien vaak tracheomalacie tegen de tijd dat ze 3 jaar oud zijn. Daarom worden invasieve behandelingen meestal pas overwogen nadat deze tijd is verstreken, tenzij de aandoening extreem ernstig is.
Een kind moet nauwlettend worden gevolgd door hun medisch team en kan baat hebben bij een luchtbevochtiger, fysiotherapie op de borst en mogelijk een apparaat voor continue positieve luchtwegdruk (CPAP).
Als het kind de aandoening niet ontgroeit of als het een ernstig geval van tracheomalacie heeft, zijn er veel chirurgische opties beschikbaar. Het soort operatie dat wordt aangeboden, hangt af van het type en de locatie van hun tracheomalacie.
De behandelingsmogelijkheden voor volwassenen met tracheomalacia zijn dezelfde als die voor kinderen, maar de behandeling is bij volwassenen minder succesvol.
Outlook
Tracheomalacia is een uiterst zeldzame aandoening in elke leeftijdsgroep. Bij kinderen is het meestal een beheersbare aandoening waarbij de symptomen na verloop van tijd verminderen en vaak volledig worden geëlimineerd tegen de tijd dat het kind 3 is. Er zijn een aantal maatregelen die kunnen worden genomen om de symptomen te verlichten tot het moment dat ze van nature verdwijnen.
In zeldzame gevallen, wanneer de symptomen niet verbeteren of ernstig zijn, kan een operatie nodig zijn. Chirurgie heeft in deze gevallen een hoog slagingspercentage.
Bij volwassenen is de aandoening vaak moeilijk te behandelen, is de kans groter dat deze ernstig is en heeft deze een hoog sterftecijfer.
