Wat is een triggervinger?
Triggervinger treedt op als gevolg van ontsteking van de pezen die uw vingers buigen, waardoor vingergevoeligheid en pijn ontstaan. De aandoening beperkt de beweging van uw vinger en kan het moeilijk maken om uw vinger te strekken en te buigen.
Wat zijn de symptomen van een triggervinger?
Veel voorkomende vroege symptomen zijn onder meer:
- een aanhoudende pijn in de basis van uw duim of een andere vinger
- een bult of bult rond de basis van je vinger in de buurt van de handpalm
- tederheid rond de basis van je vinger
- een klik- of knappend geluid met beweging
- stijfheid in je vinger
Als u er geen behandeling voor krijgt, kan de triggervinger vooruitgaan. Geavanceerde symptomen zijn onder meer een duim, een andere vinger of beide worden vergrendeld in een gebogen of rechte positie. Mogelijk kunt u uw vinger ook niet losmaken zonder de andere hand te gebruiken als u een gevorderde trigger-vinger heeft.
De symptomen van de triggervinger zijn 's ochtends meestal erger. De vinger begint normaal gesproken te ontspannen en gemakkelijker te bewegen naarmate de dag vordert.
Wat veroorzaakt triggervinger?
Je vingers hebben verschillende kleine botten. Pezen verbinden deze botten met spieren. Wanneer je spieren samentrekken of strakker worden, trekken je pezen aan je botten om je vingers te bewegen.
Lange pezen, flexorpezen genoemd, strekken zich uit van uw onderarm tot de spieren en botten in uw handen. Buigpezen schuiven door een buigpeesmantel, die is als een tunnel voor de pees. Als de tunnel smaller wordt, kan je pees niet gemakkelijk bewegen. Dit is wat er gebeurt in de triggervinger.
Wanneer de pees door de vernauwde schede glijdt, raakt hij geïrriteerd en zwelt hij op. Beweging wordt extreem moeilijk. Ontsteking kan een hobbel veroorzaken, wat de beweging verder beperkt. Hierdoor blijft uw vinger in een gebogen positie. Het wordt extreem moeilijk om recht te trekken.
Wie loopt er risico op een triggervinger?
Sommige mensen hebben meer kans op een triggervinger dan anderen. Volgens de Mayo Clinic komt het bijvoorbeeld vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Andere risicofactoren die verband houden met de triggervinger zijn onder meer:
- tussen de 40 en 60 jaar oud zijn
- diabetes hebben
- hypothyreoïdie hebben
- met reumatoïde artritis
- tuberculose hebben
- repeterende activiteiten uitvoeren die uw hand kunnen belasten, zoals het bespelen van een muziekinstrument
Volgens de Cleveland Clinic treft de triggervinger meestal muzikanten, boeren en industriële arbeiders.
Hoe wordt de triggervinger gediagnosticeerd?
Een arts kan meestal de triggervinger diagnosticeren met een lichamelijk onderzoek en enkele eenvoudige vragen over uw medische geschiedenis.
Uw arts luistert naar kenmerkende klikbewegingen. Ze zoeken naar een gebogen vinger. Ze kunnen ook kijken hoe u uw hand opent en sluit. Diagnose vereist meestal geen röntgenfoto of andere beeldvormende tests.
Hoe wordt triggerfinger behandeld?
Thuisbehandelingen
Behandelingen zijn afhankelijk van de ernst van de symptomen. Thuisbehandelingen omvatten:
- een pauze nemen van repetitieve activiteiten gedurende vier tot zes weken
- het dragen van een beugel of spalk om beweging te beperken en de hand te laten rusten
- warmte of ijs toepassen om zwelling te verminderen
- leg uw hand meerdere keren per dag in warm water om de pezen en spieren te ontspannen
- voorzichtig uw vingers strekken om hun bewegingsbereik te vergroten
Medicijnen
Medicijnen kunnen ontstekingen helpen verlichten. Ontstekingsremmende medicijnen zijn onder meer:
- ibuprofen (Advil)
- naproxen (Aleve)
- ontstekingsremmers op recept
- steroïde injecties
Chirurgie
Als medicijnen en thuisbehandelingen niet werken, kan uw arts een operatie aanbevelen. Chirurgen voeren een poliklinische operatie uit voor de triggervinger. Nadat u een anesthesie-injectie heeft gekregen, maakt uw chirurg een kleine snee in de handpalm en snijdt vervolgens de strakke peesmantel door.
Naarmate de peesmantel geneest, wordt het gebied losser, waardoor uw vinger gemakkelijker kan bewegen. Chirurgierisico's omvatten infectie of ineffectieve chirurgische resultaten.
Het herstel van een operatie kan enkele weken tot zes maanden duren. Uw arts kan fysiotherapie-oefeningen aanbevelen om de stijfheid na de operatie te verlichten. Over het algemeen kan de pees, zodra de arts de peesmantel loslaat, vrij bewegen.
U zou binnen een paar dagen weer moeten kunnen terugkeren naar uw normale activiteiten. Uw arts zal de hechtingen binnen 7 tot 14 dagen verwijderen.
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor mensen met een triggervinger?
Veranderingen in levensstijl en het vermijden van bepaalde activiteiten zijn vaak effectieve behandelingen voor de triggervinger.
Behandeling met corticosteroïden kan ook effectief zijn, maar na deze behandeling kunnen de symptomen terugkeren.
Volgens een studie gepubliceerd in de Journal of Bone and Joint Surgery, ontdekten onderzoekers dat de symptomen terugkwamen in 56 procent van de aangetaste cijfers 12 maanden nadat deelnemers corticosteroïd-injectiebehandelingen kregen.
Deze symptomen kwamen meestal enkele maanden na ontvangst van de injectie terug. De injectie is echter snel en eenvoudig. Hiermee kunt u een operatie uitstellen tot een tijd die handiger is.
De onderzoekers in deze studie ontdekten ook dat deelnemers met insuline-afhankelijke diabetes, die ook jonger waren en meerdere symptomatische vingers hadden, meer kans hadden op terugkeer van de symptomen.