Wat is een keizersnede?
Een keizersnede - ook wel een keizersnede of keizersnede genoemd - is de chirurgische bevalling van een baby. Het betreft één incisie in de buik van de moeder en een andere in de baarmoeder.
Het is een veel voorkomende procedure die wordt gebruikt om bijna een derde van de baby's in de Verenigde Staten af te leveren, volgens de Centers for Disease Control and Prevention.
Keizersnede wordt over het algemeen vermeden vóór 39 weken zwangerschap, zodat het kind de tijd heeft om zich in de baarmoeder te ontwikkelen. Soms doen zich echter complicaties voor en moet een keizersnede vóór 39 weken worden uitgevoerd.
Waarom een keizersnede wordt gedaan
Een keizersnede wordt meestal uitgevoerd wanneer complicaties door de zwangerschap de traditionele vaginale bevalling bemoeilijken of de moeder of het kind in gevaar brengen. Soms worden keizersnedes vroeg in de zwangerschap gepland, maar ze worden meestal uitgevoerd wanneer er complicaties optreden tijdens de bevalling.
Redenen voor een keizersnede zijn onder meer:
- baby heeft ontwikkelingsstoornissen
- het hoofd van de baby is te groot voor het geboortekanaal
- de baby komt als eerste uit de voeten (stuitligging)
- vroege zwangerschapscomplicaties
- moeders gezondheidsproblemen, zoals hoge bloeddruk of instabiele hartziekte
- moeder heeft actieve genitale herpes die op de baby kan worden overgedragen
- eerdere keizersnede
- problemen met de placenta, zoals placenta-abruptie of placenta previa
- problemen met de navelstreng
- verminderde zuurstoftoevoer naar de baby
- vastgelopen arbeid
- de baby komt als eerste uit de schouder (dwarse bevalling)
De risico's van een keizersnede
Een keizersnede wordt wereldwijd een steeds vaker voorkomend type bevalling, maar het is nog steeds een grote operatie die risico's met zich meebrengt voor zowel moeder als kind. Natuurlijke bevalling blijft de geprefereerde methode voor het laagste risico op complicaties. De risico's van een keizersnede zijn onder meer:
- bloeden
- bloedproppen
- ademhalingsproblemen voor het kind, vooral als het wordt gedaan vóór 39 weken zwangerschap
- verhoogde risico's voor toekomstige zwangerschappen
- infectie
- verwonding van het kind tijdens de operatie
- langere hersteltijd vergeleken met vaginale geboorte
- chirurgisch letsel aan andere organen
- verklevingen, hernia en andere complicaties van buikoperaties
U en uw arts zullen uw geboortemogelijkheden bespreken vóór uw uitgerekende datum. Uw arts kan ook bepalen of u of uw baby tekenen van complicaties vertoont die een keizersnede vereisen.
Hoe u zich voorbereidt op een keizersnede
Als u en uw arts besluiten dat een keizersnede de beste optie is voor een bevalling, zal uw arts u volledige instructies geven over wat u kunt doen om het risico op complicaties te verminderen en een succesvolle keizersnede te krijgen.
Zoals bij elke zwangerschap, zullen prenatale afspraken veel controles vergen. Dit omvat bloedonderzoeken en andere onderzoeken om uw gezondheid te bepalen voor de mogelijkheid van een keizersnede.
Uw arts zal uw bloedgroep registreren voor het geval u tijdens de operatie een bloedtransfusie nodig heeft. Bloedtransfusies zijn zelden nodig tijdens een keizersnede, maar uw arts zal voorbereid zijn op eventuele complicaties.
Zelfs als u niet van plan bent om een keizersnede te krijgen, moet u zich altijd voorbereiden op het onverwachte. Bespreek tijdens prenatale afspraken met uw arts uw risicofactoren voor een keizersnede en wat u kunt doen om deze te verlagen.
Zorg ervoor dat al uw vragen worden beantwoord en dat u begrijpt wat er kan gebeuren als u vóór uw vervaldatum een keizersnede nodig heeft.
Omdat een keizersnede meer tijd nodig heeft om te herstellen van een normale bevalling, kan het helpen om een extra paar handen rond het huis te hebben. U herstelt niet alleen van een operatie, maar uw nieuwe baby heeft ook wat aandacht nodig.
Hoe een keizersnede wordt uitgevoerd
Plan om drie tot vier dagen in het ziekenhuis te blijven terwijl u herstelt van uw operatie.
Voor de operatie wordt uw buik schoongemaakt en bent u voorbereid op het ontvangen van intraveneuze (IV) vloeistoffen in uw arm. Hierdoor kunnen artsen vloeistoffen en alle soorten medicijnen toedienen die u nodig heeft. U krijgt ook een katheter om uw blaas tijdens de operatie leeg te houden.
Er zijn drie soorten anesthesie die worden aangeboden aan bevallende moeders:
- ruggenmergblok: anesthesie die rechtstreeks in de zak rond uw ruggenmerg wordt geïnjecteerd, waardoor het onderste deel van uw lichaam verdoofd wordt
- epiduraal: een veel voorkomende anesthesie voor zowel vaginale als keizersnede, die in uw onderrug wordt geïnjecteerd buiten de zak van het ruggenmerg
- algemene anesthesie: anesthesie die u pijnloos in slaap brengt en meestal gereserveerd is voor noodsituaties
Als u op de juiste manier bent behandeld en verdoofd, maakt uw arts een incisie net boven de schaamstreek. Dit is meestal horizontaal over het bekken. In noodsituaties kan de incisie verticaal zijn.
Zodra de incisie in uw buik is gemaakt en de baarmoeder is blootgesteld, zal uw arts een incisie in de baarmoeder maken. Dit gebied wordt tijdens de procedure behandeld, zodat u de procedure niet kunt zien.
Uw nieuwe baby wordt uit uw baarmoeder verwijderd nadat de tweede incisie is gemaakt.
Uw arts zal eerst voor uw baby zorgen door de neus en mond van vloeistoffen te verwijderen en de navelstreng vast te klemmen en door te snijden. Uw baby wordt dan aan het ziekenhuispersoneel gegeven en zij zorgen ervoor dat uw baby normaal ademt en bereiden uw baby voor om in uw armen te worden gelegd.
Als u zeker weet dat u geen kinderen meer wilt en de toestemming heeft ondertekend, kan de arts uw buizen (een tubaligatie) tegelijkertijd binden.
Uw arts zal uw baarmoeder repareren met oplossende hechtingen en uw buikincisie sluiten met hechtingen.
Opvolgen na een keizersnede
Na uw keizersnede blijven u en uw pasgeboren baby ongeveer drie dagen in het ziekenhuis. Direct na de operatie blijft u op een infuus. Hierdoor kunnen aangepaste niveaus van pijnstillers in uw bloedbaan worden afgegeven terwijl de anesthesie verdwijnt.
Uw arts zal u aanmoedigen om op te staan en rond te lopen. Dit kan bloedstolsels en obstipatie helpen voorkomen. Een verpleegster of arts kan u leren hoe u uw kind moet positioneren voor borstvoeding, zodat er geen extra pijn is in het gebied van de keizersnede.
Uw arts zal u na de operatie aanbevelingen voor thuiszorg geven, maar over het algemeen mag u verwachten dat:
- doe het rustig aan en rust, vooral de eerste paar weken
- gebruik de juiste houding om uw buik te ondersteunen
- drink veel vloeistoffen om die te vervangen die verloren zijn gegaan tijdens uw keizersnede
- vermijd seks gedurende vier tot zes weken
- neem indien nodig pijnstillers
- zoek hulp als u symptomen van postpartumdepressie ervaart, zoals ernstige stemmingswisselingen of overweldigende vermoeidheid
Bel uw arts als u de volgende symptomen ervaart:
- pijn op de borst vergezeld van koorts
- stinkende vaginale afscheiding of bloeding met grote stolsels
- pijn bij het plassen
- tekenen van infectie - bijvoorbeeld koorts boven 100 ° F, roodheid, zwelling of afscheiding uit de incisie
