Hoogfunctionerend Autisme: Inzicht In Verschillende Niveaus Van Autisme

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is hoogfunctionerend autisme?

Hoogfunctionerend autisme is geen officiële medische diagnose. Het wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar mensen met een autismespectrumstoornis die zonder veel hulp levensvaardigheden lezen, schrijven, spreken en beheren.

Autisme is een neurologische ontwikkelingsstoornis die wordt gekenmerkt door problemen met sociale interactie en communicatie. De symptomen variëren van licht tot ernstig. Daarom wordt autisme nu autismespectrumstoornis (ASS) genoemd. Hoogfunctionerend autisme wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar die aan de mildere kant van het spectrum.

Lees verder voor meer informatie over hoogfunctionerend autisme en de officiële niveaus van autisme.

Is het anders dan het Asperger-syndroom?

Tot de huidige herzieningen van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), werd een aandoening die bekend staat als het Asperger-syndroom vroeger als een afzonderlijke aandoening erkend. Mensen met het Asperger-syndroom hadden verschillende symptomen die op autisme leken, zonder vertragingen in het taalgebruik, cognitieve ontwikkeling, ontwikkeling van voor de leeftijd geschikte zelfhulpvaardigheden, adaptief gedrag en nieuwsgierigheid naar de omgeving. Hun symptomen waren ook vaak milder en hadden minder invloed op hun dagelijks leven.

Sommige mensen beschouwen de twee voorwaarden als hetzelfde, hoewel hoogfunctionerend autisme geen formeel erkende aandoening is. Toen autisme ASS werd, werden andere neurologische ontwikkelingsstoornissen, waaronder het Asperger-syndroom, uit de DSM-5 verwijderd. In plaats daarvan wordt autisme nu gecategoriseerd naar ernst en kan het gepaard gaan met andere beperkingen.

Wat zijn de niveaus van autisme?

De American Psychiatric Association (APA) houdt een catalogus bij van geïdentificeerde stoornissen en aandoeningen. De diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen wordt al tientallen jaren gebruikt om artsen te helpen symptomen te vergelijken en diagnoses te stellen. De nieuwste versie, de DSM-5, werd uitgebracht in 2013. Deze versie combineerde alle autisme-gerelateerde aandoeningen onder één overkoepelende term - ASD.

Tegenwoordig is ASS verdeeld in drie niveaus die de ernst weerspiegelen:

Niveau 1. Dit is het mildste niveau van ASS. Mensen op dit niveau hebben over het algemeen milde symptomen die niet teveel interfereren met werk, school of relaties. Dit is waar de meeste mensen naar verwijzen wanneer ze de termen hoogfunctionerend autisme of het Asperger-syndroom gebruiken.
Niveau 2. Mensen op dit niveau hebben meer ondersteuning nodig, zoals logopedie of sociale vaardigheidstraining.
Niveau 3. Dit is het meest ernstige niveau van ASS. Mensen op dit niveau hebben de meeste ondersteuning nodig, inclusief fulltime assistenten of in sommige gevallen intensieve therapie.

Hoe worden ASD-niveaus bepaald?

Er is geen enkele test voor het bepalen van ASD-niveaus. In plaats daarvan zal een arts of psycholoog veel tijd besteden aan het praten met iemand en het observeren van hun gedrag om een beter idee te krijgen van hun:

verbale en emotionele ontwikkeling
sociale en emotionele capaciteiten
non-verbale communicatieve vaardigheden

Ze zullen ook proberen in te schatten hoe goed iemand in staat is om betekenisvolle relaties met anderen te creëren of te onderhouden.

ASD kan al in 18 maanden worden gediagnosticeerd. Het is echter mogelijk dat veel kinderen, en zelfs sommige volwassenen, pas veel later worden gediagnosticeerd. Een diagnose op latere leeftijd kan de behandeling bemoeilijken. Als u of de kinderarts van uw kind denkt dat ze mogelijk ASS hebben, overweeg dan om een afspraak te maken met een ASS-specialist. De non-profitorganisatie Autism Speaks heeft een tool waarmee u bronnen in uw land kunt vinden.

Hoe worden de verschillende niveaus behandeld?

Er zijn geen gestandaardiseerde behandelingsaanbevelingen voor verschillende niveaus van ASS. De behandeling hangt af van de unieke symptomen van elke persoon. Mensen met verschillende niveaus van ASS hebben mogelijk allemaal dezelfde behandeling nodig, maar mensen met niveau 2 of niveau 3 ASD hebben waarschijnlijk een intensievere, langdurige behandeling nodig dan mensen met niveau 1 ASD.

Potentiële ASS-behandelingen zijn onder meer:

Logopedie. ASS kan verschillende spraakproblemen veroorzaken. Sommige mensen met ASS kunnen mogelijk helemaal niet praten, terwijl anderen moeite hebben met het voeren van gesprekken met anderen. Logopedie kan helpen bij het aanpakken van een reeks spraakproblemen.
Fysiotherapie. Sommige mensen met ASS hebben moeite met motorische vaardigheden. Dit kan dingen als springen, lopen of hardlopen moeilijk maken. Personen met ASS kunnen moeilijkheden ondervinden met bepaalde motorische vaardigheden. Fysiotherapie kan helpen om spieren te versterken en motorische vaardigheden te verbeteren.
Ergotherapie. Ergotherapie kan u helpen te leren hoe u uw handen, benen of andere lichaamsdelen efficiënter kunt gebruiken. Dit kan dagelijkse taken en werken gemakkelijker maken.
Zintuiglijke training. Mensen met ASS zijn vaak gevoelig voor geluiden, licht en aanraking. Sensorische training helpt mensen zich meer op hun gemak te voelen met sensorische input.
Toegepaste gedragsanalyse. Dit is een techniek die positief gedrag aanmoedigt. Er zijn verschillende soorten toegepaste gedragsanalyse, maar de meeste gebruiken een beloningssysteem.
Medicatie. Hoewel er geen medicijnen zijn die zijn ontworpen om ASS te behandelen, kunnen bepaalde typen helpen bij het beheersen van specifieke symptomen, zoals depressie of hoge energie.

Lees meer over de verschillende soorten behandelingen die beschikbaar zijn voor ASS.

het komt neer op

Hoogfunctionerend autisme is geen medische term en het heeft geen duidelijke definitie. Maar mensen die deze term gebruiken, verwijzen waarschijnlijk naar iets dat lijkt op niveau 1 ASS. Het kan ook vergelijkbaar zijn met het Asperger-syndroom, een aandoening die niet langer wordt herkend door de APA.