Hoe we de wereld zien vormen wie we kiezen te zijn - en het delen van meeslepende ervaringen kan de manier waarop we met elkaar omgaan, ten goede komen. Dit is het krachtige perspectief van één persoon
Verder raden we u aan om met uw zorgverlener samen te werken om eventuele lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken en nooit zelf een medicijn te stoppen
'Nou, je hebt zeker ADHD.'
Dit was mijn diagnose tijdens een afspraak van 20 minuten, nadat mijn psychiater mijn antwoorden op een enquête met 12 vragen had gescand.
Het voelde anticlimax. Ik had al maanden daarvoor onderzoek gedaan naar ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) en de behandeling ervan, en ik vermoed dat ik een soort geavanceerde bloed- of speekseltest verwachtte.
Maar na een snelle diagnose kreeg ik tweemaal per dag een recept voor 10 milligram Adderall en werd ik op pad gestuurd.
Adderall is een van de vele stimulerende middelen die zijn goedgekeurd om ADHD te behandelen. Toen ik een van de miljoenen mensen werd met een Adderall-recept, verheugde ik me op de belofte van meer focus en productiviteit.
Ik besefte niet dat het andere consequenties zou hebben, waardoor ik heroverwoog of de voordelen het waard waren.
Jong en niet gediagnosticeerd met ADHD
Zoals de meeste mensen met ADHD, begonnen mijn problemen met aandacht en focus jong. Maar ik paste niet in het profiel van een typisch kind met de stoornis. Ik speelde niet in de klas, had niet vaak problemen en haalde behoorlijk goede cijfers op de middelbare school.
Terugkijkend op mijn schooltijd nu, was het grootste symptoom dat ik toen toonde een gebrek aan organisatie. Mijn rugzak zag eruit alsof er een bom was ontploft tussen al mijn papieren.
Tijdens een conferentie met mijn moeder beschreef mijn tweedegraads leraar me als 'een verstrooid professor'.
Verrassend genoeg denk ik dat mijn ADHD erger werd naarmate ik ouder werd. Een smartphone kopen mijn eerste jaar van de universiteit was het begin van een langzame achteruitgang in mijn vermogen om langdurig op te letten, een vaardigheid van mij die in het begin niet sterk was.
Ik ben in mei 2014 fulltime begonnen met freelancen, een paar jaar na mijn afstuderen. Een jaar of twee als zelfstandige, begon ik te voelen dat mijn gebrek aan focus een ernstiger probleem was dan het hebben van te veel tabbladen in mijn browser.
Waarom ik professionele hulp kreeg
Naarmate de tijd verstreek, kon ik het gevoel niet onderdrukken dat ik te weinig presteerde. Het is niet dat ik geen fatsoenlijk geld verdiende of van het werk genoot. Natuurlijk, het was soms stressvol, maar ik heb er echt van genoten en deed het financieel goed.
Ik herkende dat het geen optimale manier van leven was.
Toen nam mijn drang naar Google het over. Ik opende tabblad na tabblad onvermoeibaar onderzoek naar Adderall-doseringen en ADHD-tests.
Verhalen van kinderen zonder ADHD die Adderall gebruikten en in een psychose en verslaving terechtkwamen, onderstreepten de ernst van wat ik overwoog.
Ik had Adderall een paar keer op de middelbare school meegenomen om te studeren of laat op te blijven op feestjes. En ik geloof dat ik Adderall zonder recept heb genomen, waardoor ik er veiliger mee wilde zijn. Ik kende uit de eerste hand de kracht van het medicijn. *
Ten slotte heb ik een afspraak gemaakt met een lokale psychiater. Hij bevestigde mijn vermoedens: ik had ADHD.
Deel op Pinterest
Het onverwachte nadeel van Adderall: wekelijkse opnames
De focus die ik heb genoten van die paar dagen na het invullen van mijn recept was geweldig.
Ik zou niet zeggen dat ik een nieuw persoon was, maar er was een merkbare verbetering in mijn concentratie.
Als iemand die toch een paar kilo wilde afvallen, vond ik de onderdrukte eetlust niet erg en sliep ik nog steeds fatsoenlijk.
'S Avonds werd ik humeurig en prikkelbaar terwijl ik terugkwam van mijn tweede en laatste dosis van de dag.
Iemand die geen deur openhield of mijn vriendin een simpele vraag stelde, was ineens woedend. Het kwam op het punt dat ik gewoon probeerde te voorkomen dat ik met iemand omging terwijl ik naar beneden kwam, totdat ik ging slapen of de terugtrekking afnam.
Het eerste weekend ging het slechter.
Op vrijdag had ik plannen om het werk een beetje vroeg te beëindigen en het happy hour met een vriend te halen, dus sloeg ik mijn tweede dosis over omdat ik deze niet wilde nemen zonder dat ik me op mijn werk moest concentreren.
Ik herinner me nog levendig hoe uitgeput en traag ik me voelde aan de hoge tafel van de bar. Ik sliep die nacht meer dan 10 uur, maar de volgende dag was nog erger.
Het kostte alle energie die ik had om zelfs maar uit bed te komen en naar de bank te gaan. Sporten, uitgaan met vrienden of wat dan ook dat mijn appartement verliet, leek me een enorme taak.
Na vier opeenvolgende dagen van consistente doses was mijn lichaam afhankelijk geworden van het medicijn voor een basisniveau van energie. Zonder de amfetaminen verdween mijn verlangen om alles behalve groenten op de bank te doen.
Het antwoord van mijn arts was dat ik in het weekend een halve dosis moest nemen om mijn energie te behouden. Dit was niet het plan dat we oorspronkelijk hadden besproken, en misschien was ik een beetje dramatisch, maar het idee om de rest van mijn leven elke dag amfetaminen te nemen om normaal te functioneren, bracht me normaal op de verkeerde manier.
Ik weet nog steeds niet waarom ik zo negatief reageerde op de vraag om Adderall zeven dagen per week in te nemen, maar nu ik erover nadenk, heb ik een theorie: controle.
Alleen het innemen van de medicatie tijdens het werk betekende dat ik nog steeds de controle had. Ik had een specifieke reden om deze stof te nemen, zou er gedurende een bepaalde periode op zitten en zou deze buiten deze periode niet nodig hebben.
Ik had het gevoel dat ik moest toegeven dat ik machteloos was over mijn toestand - niet hoe ik mezelf zie, als een man die fatsoenlijk doet wiens natuurlijke hersenchemie me gewoon meer afgeleid maakt dan de gemiddelde persoon.
Ik voelde me niet op mijn gemak met het idee dat ADHD en Adderall mij toen controleerden. Ik weet niet eens zeker of ik me er nu comfortabel bij voel.
Ik kan proberen mijn beslissing te analyseren en Adderall op een bepaald moment later opnieuw te bezoeken. Maar voor nu ben ik tevreden met mijn beslissing om ermee te stoppen.
Het beslissen over de voordelen van Adderall was de comedown niet waard
Mijn arts en ik probeerden andere opties om mijn focusproblemen te behandelen, waaronder antidepressiva, maar mijn spijsvertering reageerde slecht.
Uiteindelijk, na ongeveer twee maanden waarin Adderall me constant geïrriteerd en vermoeid maakte, nam ik een persoonlijke beslissing om elke dag te stoppen met Adderall.
Ik wil de zin 'persoonlijke beslissing' hierboven benadrukken, want dat was precies wat het was. Ik zeg niet dat iedereen met ADHD Adderall niet mag gebruiken. Ik zeg niet eens dat ik zeker weet dat ik het niet mag nemen.
Het was gewoon een keuze die ik maakte op basis van de manier waarop mijn geest en lichaam werden beïnvloed door het medicijn.
Ik besloot een niet-farmaceutische zoektocht te beginnen om mijn aandacht te verbeteren. Ik las boeken over focus en discipline, keek naar TED-gesprekken over mentale weerbaarheid en omarmde de Pomodoro-methode om maar aan één taak tegelijk te werken.
Ik heb een online timer gebruikt om elke minuut van mijn werkdag bij te houden. Het belangrijkste was dat ik een persoonlijk dagboek heb gemaakt dat ik nog steeds bijna elke dag gebruik om doelen te stellen en een los schema voor de dag.
Ik wijk nog steeds af van het schema en de doelen die ik stel, en mijn brein schreeuwt nog steeds tegen me om Twitter of mijn e-mailinbox te controleren terwijl ik aan het werk ben. Maar na het bekijken van mijn tijdlogboeken, kan ik objectief zeggen dat dit regime een positieve impact heeft gehad.
Het zien van die verbetering in de cijfers was voor mij voldoende motivatie om door te gaan met werken om me beter te kunnen concentreren.
Ik geloof echt dat focus is als een spier die kan worden getraind en sterker kan worden gemaakt als het tot het punt van ongemak wordt geduwd. Ik probeer dit ongemak te omarmen en vecht door mijn natuurlijke drang om van de baan te raken.
Ben ik voor altijd klaar met Adderall? Ik weet het niet.
Ik neem nog steeds een van de overgebleven pillen die ik ongeveer een kwartier heb, als ik me echt moet concentreren of veel werk moet doen. Ik sta open voor het verkennen van farmaceutische alternatieven voor Adderall, ontworpen om de ontwenningsverschijnselen te verzachten.
Ik erken ook dat veel van mijn ervaring werd gekleurd door de stijl van mijn psychiater, wat waarschijnlijk niet goed was voor mijn persoonlijkheid.
Als je worstelt met concentratie of focus en niet zeker weet of amfetaminen op recept voor jou geschikt zijn, is mijn advies om elke behandelingsoptie te onderzoeken en zoveel mogelijk te leren.
Lees over ADHD, praat met medische professionals en neem contact op met mensen die u kent die Adderall gebruiken.
Misschien merk je dat het je wondermiddel is, of misschien merk je dat je, zoals ik, er de voorkeur aan geeft om je concentratie op natuurlijke wijze te verbeteren. Ook al komt het met meer momenten van desorganisatie en afleiding.
Uiteindelijk, zolang je wat actie onderneemt om voor jezelf te zorgen, heb je het recht verdiend om je zelfverzekerd en trots te voelen.
* Het wordt afgeraden om medicijnen zonder recept in te nemen. Werk samen met uw arts of zorgverlener als u gezondheidsproblemen heeft die u wilt aanpakken
Raj is een consultant en freelance schrijver, gespecialiseerd in digitale marketing, fitness en sport. Hij helpt bedrijven bij het plannen, maken en verspreiden van content die leads genereert. Raj woont in het gebied Washington, DC, waar hij in zijn vrije tijd basketbal en krachttraining geniet. Volg hem op Twitter.
