HIV is ingedeeld in 3 fasen: acute HIV, chronische HIV en AIDS.
HIV vermenigvuldigt zich niet altijd snel. Als het onbehandeld blijft, kan het jaren duren voordat het immuunsysteem van een persoon voldoende is aangetast om tekenen van immuundisfunctie en andere infecties te vertonen. Bekijk een tijdlijn van hiv-symptomen.
Zelfs zonder symptomen kan HIV nog steeds in het lichaam aanwezig zijn en nog steeds worden overgedragen. Het krijgen van een adequate behandeling die resulteert in virale onderdrukking, stopt de progressie van immuundisfunctie en aids. Adequate behandeling helpt ook om een beschadigd immuunsysteem te herstellen.
Hoe beïnvloedt acute hiv het lichaam?
Zodra iemand hiv oploopt, vindt de acute infectie onmiddellijk plaats.
Symptomen van de acute infectie kunnen dagen tot weken na het oplopen van het virus optreden. Gedurende deze tijd vermenigvuldigt het virus zich snel in het lichaam, ongecontroleerd.
Deze eerste hiv-fase kan griepachtige symptomen veroorzaken. Voorbeelden van deze symptomen zijn:
- koorts
- hoofdpijn
- uitslag
- gezwollen lymfeklieren
- vermoeidheid
- spierpijn of spierpijn
Niet alle mensen met hiv ervaren echter aanvankelijke griepachtige symptomen.
De griepsymptomen zijn te wijten aan de toename van kopieën van hiv en wijdverbreide infectie in het lichaam. Gedurende deze tijd begint het aantal CD4-cellen zeer snel te dalen. Het immuunsysteem treedt dan in werking, waardoor de CD4-niveaus opnieuw stijgen. Het is echter mogelijk dat de CD4-niveaus niet terugkeren naar hun pre-HIV-hoogte.
Naast het mogelijk veroorzaken van symptomen, is het acute stadium wanneer mensen met HIV de grootste kans hebben om het virus op anderen over te dragen. Dit komt omdat de HIV-waarden op dit moment erg hoog zijn. De acute fase duurt doorgaans enkele weken tot maanden.
Hoe beïnvloedt chronische hiv het lichaam?
Het chronische HIV-stadium staat bekend als het latente of asymptomatische stadium. Tijdens deze fase heeft een persoon meestal niet zoveel symptomen als tijdens de acute fase. Dit komt omdat het virus zich niet zo snel vermenigvuldigt.
Een persoon kan echter nog steeds hiv overdragen als het virus onbehandeld blijft en ze een detecteerbare virale lading blijven hebben. Zonder behandeling kan het chronische HIV-stadium vele jaren duren voordat het doorgaat naar AIDS.
Vooruitgang in antiretrovirale behandelingen heeft de vooruitzichten voor mensen met hiv aanzienlijk verbeterd. Met de juiste behandeling kunnen veel mensen die hiv-positief zijn virale onderdrukking bereiken en een lang, gezond leven leiden. Lees meer over hiv en levensverwachting.
Hoe beïnvloedt aids het lichaam?
Een normaal CD4-aantal varieert van ongeveer 500 tot 1.600 cellen per kubieke millimeter bloed (cellen / mm3) bij gezonde volwassenen, volgens HIV.gov.
Een persoon krijgt een AIDS-diagnose wanneer hij een CD4-telling heeft van minder dan 200 cellen / mm3.
Een persoon kan ook een aids-diagnose krijgen als hij een opportunistische infectie of een andere aids-bepalende aandoening heeft gehad.
Mensen met aids zijn kwetsbaar voor opportunistische infecties en veel voorkomende infecties, waaronder tuberculose, toxoplasmose en longontsteking.
Mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn ook gevoeliger voor bepaalde soorten kanker, zoals lymfoom en baarmoederhalskanker.
Het overlevingspercentage voor mensen met aids is afhankelijk van de behandeling en andere factoren.
Wat zijn de factoren die de ziekteprogressie beïnvloeden?
De belangrijkste factor die de HIV-progressie beïnvloedt, is het vermogen om virale onderdrukking te bereiken. Door regelmatig antiretrovirale therapie te gebruiken, kunnen veel mensen de progressie van hiv vertragen en virale onderdrukking bereiken.
Er zijn echter verschillende factoren die de progressie van HIV beïnvloeden, en sommige mensen doorlopen de fasen van HIV sneller dan andere.
Factoren die de HIV-progressie beïnvloeden, kunnen zijn:
- Mogelijkheid om virale onderdrukking te bereiken. Of iemand zijn antiretrovirale medicijnen kan nemen en virale onderdrukking kan bereiken, is verreweg de belangrijkste factor.
- Leeftijd wanneer de symptomen beginnen. Ouder zijn kan leiden tot snellere progressie van hiv.
- Gezondheid voor behandeling. Als een persoon andere ziekten heeft gehad, zoals tuberculose, hepatitis C of andere seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's), kan dit hun algehele gezondheid beïnvloeden.
- Tijdstip van diagnose. Een andere belangrijke factor is hoe snel bij iemand hiv werd vastgesteld. Hoe langer tussen diagnose en behandeling, hoe meer tijd de ziekte ongecontroleerd moet verlopen.
- Levensstijl. Het beoefenen van een ongezonde levensstijl, zoals het hebben van een slecht dieet en het ervaren van ernstige stress, kan ervoor zorgen dat HIV sneller vordert.
- Genetische geschiedenis. Sommige mensen lijken sneller door hun ziekte te gaan, gezien hun genetische samenstelling.
Sommige factoren kunnen de progressie van hiv vertragen of vertragen. Deze omvatten:
- antiretrovirale medicijnen nemen en virale onderdrukking bereiken
- naar een arts gaan, zoals aanbevolen, voor hiv-behandelingen
- stoppen met het gebruik van stoffen zoals ethanol, methamfetamine of cocaïne
- zorgen voor iemands gezondheid, inclusief seks met condooms om de verwerving van andere SOA's te voorkomen, proberen stress te minimaliseren en regelmatig slapen
Een gezonde levensstijl leiden en regelmatig een zorgverlener bezoeken, kan een groot verschil maken in de algehele gezondheid van een persoon.
Hoe wordt hiv behandeld?
Behandelingen voor hiv omvatten doorgaans antiretrovirale therapie. Dit is geen specifiek regime, maar een combinatie van drie of vier medicijnen. De Amerikaanse Food and Drug Administration heeft momenteel bijna 50 verschillende medicijnen goedgekeurd om HIV te behandelen.
Antiretrovirale therapie werkt om te voorkomen dat het virus zichzelf kopieert. Dit handhaaft de immuniteitsniveaus en vertraagt de progressie van HIV.
Alvorens medicatie voor te schrijven, houdt een zorgverlener rekening met de volgende factoren:
- iemands gezondheidsgeschiedenis
- de niveaus van het virus in het bloed
- mogelijke bijwerkingen
- kosten
- eventuele reeds bestaande allergieën
Er zijn zeven klassen van HIV-medicijnen en een typisch behandelingsregime omvat medicijnen uit verschillende klassen.
De meeste zorgverleners starten mensen met hiv op een combinatie van drie medicijnen uit minimaal twee verschillende medicijnklassen. Deze klassen, van de meest voorgeschreven tot de minst voorgeschreven, zijn:
- nucleoside / nucleotide reverse transcriptaseremmers (NRTI's)
- integrase-strengoverdrachtremmers (INSTI's)
- niet-nucleoside / niet-nucleotide reverse transcriptaseremmers (NNRTI's)
CCR5-antagonisten (CCR5s)
- fusieremmers
- post-attachment remmers, een nieuwe klasse geneesmiddelen die nog niet veel wordt gebruikt
Hoe kan hiv worden voorkomen?
HIV veroorzaakt niet veel uiterlijke of merkbare symptomen totdat de ziekte is gevorderd. Om deze reden is het belangrijk om te begrijpen hoe HIV wordt overgedragen en hoe de overdracht kan worden voorkomen.
HIV kan worden overgedragen door:
- seks hebben, inclusief orale, vaginale en anale seks
- het delen van naalden, waaronder tatoeagenaalden, naalden voor piercings en naalden voor het injecteren van medicijnen
- in contact komen met lichaamsvloeistoffen, zoals sperma, vaginaal vocht, bloed en moedermelk
HIV wordt niet overgedragen door:
- dezelfde lucht inademen als een persoon met hiv
- gebeten worden door een mug of ander bijtend insect
- iemand met hiv knuffelen, handen vasthouden, kussen of aanraken
- het aanraken van een deurklink of toiletbril die is gebruikt door een hiv-positieve persoon
Dit in gedachten houdend, zijn enkele van de manieren waarop een persoon HIV kan voorkomen:
- het beoefenen van de onthoudingsmethode door af te zien van orale, anale of vaginale seks
- gebruik altijd een latexbarrière, zoals een condoom, bij orale, anale of vaginale seks
- vermijd het delen van naalden met andere mensen
Zorgverleners raden gewoonlijk aan dat mensen minstens één keer per jaar een hiv-test krijgen als ze in het verleden seks hebben gehad zonder condooms of gedeelde naalden. Mensen die in het verleden aan HIV zijn blootgesteld, zouden ook baat hebben bij episodische tests.
Als een persoon in de afgelopen 72 uur aan HIV is blootgesteld, moet hij profylaxe na blootstelling overwegen, ook wel bekend als PEP.
Mensen die voortdurend worden blootgesteld aan hiv, kunnen baat hebben bij profylaxe vóór blootstelling (PrEP) en regelmatig testen. PrEP is een dagelijkse pil en de US Preventive Services Task Force (USPSTF) beveelt een PrEP-regime aan voor iedereen met een verhoogd risico op HIV.
Het kan jaren duren voordat de symptomen verschijnen, daarom is het zo belangrijk om regelmatig getest te worden.
Wat is de afhaalmaaltijd?
Vooruitgang in hiv-behandelingen betekent dat mensen langer met de aandoening leven dan ooit tevoren. Regelmatig getest worden en goed voor je gezondheid zorgen, kan de overdracht verminderen.
Als HIV wordt gecontracteerd, kan het krijgen van een vroege behandeling verdere overdracht naar anderen en progressie van de ziekte voorkomen. Behandeling is van vitaal belang om te voorkomen dat de ziekte zich ontwikkelt tot aids.
