Ondetecteerbaar Viral Load En Risico Op HIV-overdracht

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

De virale lading is het niveau van HIV in het bloed. HIV-negatieve mensen hebben geen viral load. Als een persoon positief test op HIV, kan hun zorgteam virale belastingtests gebruiken om hun toestand te controleren.

De virale lading laat zien hoe actief hiv in het systeem is. Als de viral load lange tijd hoog is, is het CD4-aantal meestal laag. CD4-cellen (een subset van T-cellen) helpen de immuunrespons te activeren. HIV valt CD4-cellen aan en vernietigt deze, waardoor de reactie van het lichaam op het virus wordt verminderd.

Een lage of niet-detecteerbare virale lading geeft aan dat het immuunsysteem actief werkt om HIV onder controle te houden. Als u deze cijfers kent, kunt u de behandeling van een persoon bepalen.

De viral load-test

De eerste bloedtest met virale belasting wordt meestal uitgevoerd kort na de diagnose van HIV.

Deze test is nuttig voor en na een verandering van medicatie. Een zorgverlener zal met regelmatige tussenpozen vervolgonderzoek laten uitvoeren om te zien of de virale belasting in de loop van de tijd verandert.

Een groeiend aantal virussen betekent dat iemands hiv verslechtert en dat er mogelijk wijzigingen in de huidige therapieën nodig zijn. Een neerwaartse trend in de viral load is een goed teken.

Wat betekent 'niet-detecteerbare' virale lading?

Antiretrovirale therapie is een medicijn dat helpt om de virale lading in het lichaam onder controle te houden. Voor veel mensen kan een hiv-behandeling de viral load-niveaus aanzienlijk verlagen, soms tot niet-detecteerbare niveaus.

Een virale lading wordt als niet-detecteerbaar beschouwd als een test de HIV-deeltjes niet kan kwantificeren in 1 milliliter bloed. Als een virale lading als niet-detecteerbaar wordt beschouwd, betekent dit dat de medicatie werkt.

Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) heeft een persoon met een niet-detecteerbare virale last 'in feite geen risico' op seksueel overdraagbare hiv. In 2016 lanceerde de Prevention Access Campaign de campagne U = U of Undetectable = Untransmittable.

Een waarschuwing: 'niet detecteerbaar' betekent niet dat de virusdeeltjes er niet zijn, of dat een persoon geen hiv meer heeft. Het betekent simpelweg dat de viral load zo laag is dat de test deze niet kan meten.

Hiv-positieve mensen moeten overwegen om door te gaan met antiretrovirale medicijnen om gezond te blijven en hun virale lading niet op te sporen.

De piekfactor

Studies tonen aan dat er tijdelijke pieken in de virale belasting kunnen zijn, ook wel 'blips' genoemd. Deze pieken kunnen zelfs voorkomen bij mensen die gedurende langere tijd een niet-detecteerbare virale belasting hebben gehad.

Deze verhoogde virale belasting kan tussen tests optreden en er zijn mogelijk geen symptomen.

Virale belastingniveaus in bloed of genitale vloeistoffen of afscheidingen zijn vaak vergelijkbaar.

Virale belasting en overdracht van hiv

Een lage virale lading betekent dat een persoon minder snel HIV overdraagt. Maar het is belangrijk op te merken dat de virale load-test alleen de hoeveelheid HIV meet die in het bloed zit. Een niet-detecteerbare virale lading betekent niet dat HIV niet in het lichaam aanwezig is.

Hiv-positieve mensen kunnen voorzorgsmaatregelen overwegen om het risico op overdracht van hiv te verminderen en de overdracht van andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) te verminderen.

Condooms correct en consistent gebruiken bij seks is een effectieve soa-preventiemethode. Bekijk deze handleiding voor het gebruik van condooms.

Het is ook mogelijk om HIV door te geven aan partners door naalden te delen. Naalden delen is nooit veilig.

Hiv-positieve mensen kunnen ook overwegen om een open en eerlijke discussie met hun partner te voeren. Ze kunnen hun zorgverleners vragen om uitleg over de virale belasting en de risico's van overdracht van hiv.

Q&A

Vraag:

Sommige bronnen zeggen dat de kans op overdracht van hiv met een niet-detecteerbare virale lading nul is. Is dit waar?

EEN:

Op basis van de bevindingen van drie afzonderlijke hoogwaardige onderzoeken, meldt de CDC nu dat het risico op overdracht van hiv door iemand die “duurzame” antiretrovirale therapie (ART) met virale onderdrukking krijgt, 0 procent is. De studies die werden gebruikt om deze conclusie te trekken, wezen erop dat transmissiegebeurtenissen, wanneer ze zich voordeden, te wijten waren aan het verwerven van een nieuwe infectie van een afzonderlijke, niet-onderdrukte partner. Hierdoor is er vrijwel geen kans op overdracht van hiv met een ondetecteerbare viral load. Ondetecteerbaar werd in de drie onderzoeken anders gedefinieerd, maar ze waren allemaal <200 kopieën virus per milliliter bloed. Daniel Murrell, MDAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.

Virale belasting en zwangerschap

Het gebruik van antiretrovirale medicijnen tijdens zwangerschap en bevalling kan het risico op overdracht van HIV op een kind aanzienlijk verminderen. Een niet-detecteerbare virale lading is het doel tijdens de zwangerschap.

Vrouwen kunnen hiv-medicijnen veilig gebruiken tijdens de zwangerschap, maar ze moeten met een zorgverlener praten over specifieke regimes.

Als een hiv-positieve vrouw al antiretrovirale medicijnen gebruikt, kan zwangerschap invloed hebben op de manier waarop het lichaam haar medicatie verwerkt. Mogelijk zijn bepaalde veranderingen in de behandeling nodig.

Community viral load (CVL)

De hoeveelheid virale lading van HIV-positieve mensen in een specifieke groep wordt community viral load (CVL) genoemd. Een hoge CVL kan mensen binnen die gemeenschap die geen hiv hebben, een groter risico lopen om het op te lopen.

CVL kan een waardevol hulpmiddel zijn om te bepalen welke hiv-behandelingen de virale last effectief verlagen. CVL kan nuttig zijn om te leren hoe een lagere virale belasting de transmissiesnelheden binnen specifieke gemeenschappen of groepen mensen kan beïnvloeden.

Outlook

Het hebben van een niet-detecteerbare virale lading verkleint de kans op overdracht van hiv naar seksuele partners of door het gebruik van gedeelde naalden aanzienlijk.

Bovendien meldt de CDC dat behandeling van zwangere vrouwen met hiv en hun baby's het aantal virale ladingen vermindert, evenals het risico dat de baby hiv oploopt in de baarmoeder.

Over het algemeen is aangetoond dat vroege behandeling het aantal virale ladingen in het bloed van mensen met hiv vermindert. Naast het verlagen van de overdrachtssnelheden naar mensen die geen hiv hebben, helpt een vroege behandeling en een lagere virale last mensen met hiv langer en gezonder te leven.